Aziatische Barbecuesaus

Alweer juni. Ongelofelijk hoe al die maanden als zandkorrels door je vingers glippen. Nog even en we zitten weer aan de oliebollen. (Nu niet gaan overdrijven Els)
Juni, de zomer schijnt nu toch echt op reis te zijn naar onze contreien. De tuin heb ik nog niet echt hoeven sproeien dankzij alle 'zegen komt van boven'.
Nu kan ik wel een hele klaagzang gaan houden over de niet zo zonnige meimaand maar van die uurtjes zon heb ik wel optimaal genoten hoor, Met een boek in de tuin, met een schoffel in de tuin, snoeischaar en andere hoognodig tuinzaken. Ik heb me prima vermaakt.

Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het komend weekend de geur van vers gemaaid gras vermengt wordt met opstijgende bbq-geuren.
Voor jullie heb ik een heerlijke, kleverige, kruidige Aziatische bbq-saus. Niet om op je bord te mikken en daar je vlees of vis doorheen te halen. Het is bedoeld om vlees en vis mee te bestrijken terwijl het zachtjes ligt te garen boven de gloeiende houtskooltjes. Of in je grillpan.
Maak het een dezer dagen al, schenk in een pot, sluit af en zet het lekker in de koelkast. Heb je dat alvast klaar. Het blijft ook nog eens weken goed.

Zoals je in de ingrediëntenlijst ziet gebruik ik sriracha. Wij beginnen een verslaving aan dat spul te ontwikkelen. Sriracha is een pittige chilisaus. Veel pepers dus, maar ook suiker, knoflook, water en azijn. En met pittig bedoel ik echt pittig. Hot, vlammend. Maar niet vervelend heet. Heerlijk op een spiegelei, doe wat druppels door de mayonaise, gebruik het in marinades en sauzen,  Het is te koop in diverse smaken en gradaties van pittigheid bij de toko, online en ik denk ook wel bij de meeste supermarkten. De Jumbo heeft het in ieder geval.
Zelf maken is ook niet zo moeilijk. Zodra over een paar maanden mijn pepers weer vrolijk bungelen ga ik er mee aan de slag. Nog even geduld dus :-)

Je hebt nodig:

150 ml sojasaus (geen ketjap dus) - 50 ml water - 120 gram lichtbruine basterdsuiker - 50 ml mirin - 2 el rijstwijn azijn (andere azijn mag ook) - 2 el sesamolie - 3 gedroogde pepers - 5 cm gember - 3 teentjes knoflook - 2 el sriracha - 1 el gembersiroop - 1/4 tl gemalen zwarte peper - 2 lenteuitjes - 2 el maïzena - 2 el water.

Zo maak je het:

Giet sojasaus, mirin, rijstwijnazijn, 50 ml water, sesamolie, sriracha en gembersiroop in een pan.
Hak de lenteui heel fijn en voeg  toe.
Rasp de gember en knoflook. Mik het erbij samen met zwarte peper en verkruimelde pepers.

Zoals je weet zit het mond verbrandende gedeelte van de pepers in de zaden en zaadlijsten. Ben je niet zo pittig ingesteld, schudt dan de zaadjes eruit. Scheelt een hoop. Of pak 1 peper met zaadjes en 2 zonder. Gewoon even aanpassen aan je eigen smaak.

Roer alles door elkaar en breng het aan de kook. Laat 5 minuten zachtjes sudderen.
Maak van de maïzena en de twee eetlepels water een papje.
Giet het erbij en roer tot een gebonden saus ontstaat. Zodra de saus op de achterkant van een lepel blijft plakken is het goed.
Vuur uit en af laten koelen om het vervolgens over te schenken in een pot.

Dat is het. Lekker simpel he. Waarom gebruik ik in dit geval maïzena en laat ik de saus niet al sudderend indikken tot de gewenste dikte?
De smaak wordt dan veel te heftig en het zout gaat overheersen. Door de suiker krijg je dan eerder een stroop in plaats van een saus. Vandaar dus.

Gebruik de saus zoals gezegd om vlees, vis of groente mee te bestrijken tijdens het grillen, bakken, braden.
Spareribliefhebbers, jullie moeten ja echt moeten dit proberen met die heerlijk malse ribbetjes!

Garnalen in pittige tomaten-paprikasaus met een Mexicaans tintje

Zo dames en heren, dat is even geleden he. Net als vorig jaar had mijn pc weer eens kuren. Hij zette zijn achterste behoorlijk tegen de krib aangezien hij aan een systeemherstel ook maling had.
Systeemherstel, hoop in bange dagen en dan op je scherm te zien krijgen 'systeemherstel kan niet worden uitgevoerd'. Lekker dan.
Dus kroop ik maar weer eens dieper in de krochten van dit vermaledijde ding. Deed schietgebedjes, stak kaarsjes op en opende na een paar avonden klooien bijna het raam om het kreng naar buiten te kieperen.
Er zijn ook nog andere dingen te doen en die me bezighouden niet waar.
Gelukkig wist ik me net op tijd in een zen-modus te wurmen. Met ongebruikelijk geduld struinde ik internet af, bekeek wat de foutcodes betekenden, zocht naar oplossingen, probeerde wat her en der en yes he he eindelijk daar was ie weer.
Net op het moment dat ik husband mededeelde: 'Nog 1 poging en dan ga ik iemand bellen hoor. Gek word ik ervan'
Innerlijke rust wordt beloond dat blijkt maar weer.

Mocht je denken dat we door al dit gedoe de afgelopen weken niks lekkers hebben gegeten dat is natuurlijk niet zo. Het boek Salmagundi van Sally Butcher is echt mijn beste vriend op het moment, zoveel recepten heb ik er al uitgemaakt. Ongekend voor mij.
Verder reisden we door de Mexicaanse keuken, maakte ik weer eens de goddelijke witlof met serranoham van Ottolenghi en liet sauzen pruttelen. Foto's? Nee dus. Zo zen was ik nu ook weer niet. Of er was geen licht genoeg meer of het was gewoon tot de laatste kruimel verslonden.

Maar deze heb ik wel voor jullie. Echt verrukkelijk met rijst of brood. Hoeveel pit je de saus wil geven, bepaal je zelf. Heel simpel een kwestie van het aantal pepers verminderen.
Manlief en ik zijn gek op garnalen dus kijken wij niet op een garnaaltje meer of minder. Mocht er nu toch wat overblijven dan heb je meteen een fijne lunch voor de volgende dag. Koud zijn ze namelijk ook erg lekker.

Voor de saus heb je nodig:

1 blik tomatenblokjes - 1 flinke tl tomatenpuree - 1 gele of groene paprika - 1 ui - 1 rode peper - 1 teentje knoflook - 1 tl gemalen komijn (djinten) - 1 tl gemalen koriander (ketoembar)- peper en zout - 1 el olie - eventueel klein beetje suiker.

Verder heb je nog nodig:

400 gram rauwe grote garnalen - 1 rode paprika - 1 à 2 rode pepers - 3 tomaten - stuk of 10 olijven met piment - 1 el kappertjes - 1/2 tl  gemalen komijn (djinten) -1 limoen - 1 ui - zout en peper

Zo maak je het:

Deel 1

Eerst aan de slag met de saus. Snipper de ui en knoflook.  Halveer de paprika, verwijder de zaadlijsten en verdeel de paprika in blokjes. Dat mag best een beetje grof.
Peper ook halveren, zaadjes plus lijsten eruit en de peper fijnhakken.  Zelf laat ik wat zaadjes zitten voor dat fijne spicy gevoel.

Verwarm de olie in een pannetje. Fruit hierin ui en paprika op middelmatig vuur tot ze zacht zijn.
Voeg knoflook, rode peper, komijn en koriander toe. Bak dit een minuut of 3 zachtjes mee.
Roer de tomaten puree erdoor, Bak ook dit nog een minuut of 3 zachtjes. Zo ontzuur je de tomatenpuree.
Trek het blik tomaten open en giet de hele boel erbij. Alles door elkaar roeren.
Zet het vuur wat hoger en kook de saus een kleine 10 minuten zachtjes tot het indikt. Breng op smaak met zout en peper en eventueel een beetje suiker.

Deel 2.

Pel de garnalen en verwijder de darmkanaaltjes. Ik snijd met een scherp mesje over de rug van garnaal en trek de onsmakelijke sliert er in een wip uit. Is even een klein klusje maar geloof me, die garnaal wordt er een stuk smakelijker van.
Dep ze goed droog en bewaar tot gebruik in de koelkast.

Snipper de ui, halveer de paprika, verwijder de zaadlijsten wederom en hak in blokjes. Hetzelfde met de rode pepers. Voor extra hitte laat je de zaadjes lekker zitten, anders mik je ze weg.
De tomaten snijd je in stukken, hoeft allemaal niet zo precies.Olijven ook even halveren.

Verwarm een eetlepel olie in een koekenpan. Fruit hierin ui en paprika tot ze zacht zijn.
Voeg nu de tomaten, rode pepers, olijven, kappertjes en komijn toe. Schep door elkaar en giet dan de eerder gemaakte saus (deel 1) erbij.  Husselen en zachtjes aan de kook brengen, laat 5 minuutjes pruttelen.
Even proeven en eventueel wat zout toevoegen.

Doe nu de garnalen erbij en stoof ze zachtjes mee tot ze roze zijn. Breng verder op smaak met een scheutje limoensap.

Dit recept, een beetje door mij aangepast,  is te vinden in het boek 'Mexicaans koken' onder de naam Garnalen Veracruz, een uitgave van Rebo uit het jaar?? Het jaar 0 durf ik niet te roepen maar het prijkt al zeker twintig jaar in mijn boekenkast. Als het er al geen 25 zijn.
Een aantal recepten heb ik op internet voor de grap eens vergelijken met kookschrijfsels van nu en wat blijkt? Ze zijn behoorlijk authentiek. Dat vind ik nou weer leuk.

Wie wat bewaart die heeft wat.

Dip van paprika olijven kappertjes en Parmezaanse kaas

Het maken van deze dip is een fluitje van een cent. Alleen even wat snijden en alles in de blender mikken of je staafmixer gebruiken. Handig. Behalve dippen valt het ook prima te smeren.
Smaakt ook uitstekend bij gegrilde kip kan ik je vertellen.

Ons voornemen was om gisteren weer heerlijk aan de asperges te gaan maar gezien de prijzen besloten we nog een weekje te wachten. De aftrap van het seizoen is immers net geweest en vorige week hadden we de mazzel wel enigszins betaalbaar wit goud te vinden. Niet moeders mooiste dat zeg ik er eerlijk bij maar ze smaakten er niet minder om!
Plan omgezet naar tapas. Als kleine beloning voor ons harde werken gisteren.
Terwijl husband boven een schilderskwast hanteerde, spitte ik een stuk tuin om, schoffelde en wiedde en dook vervolgens de keuken in.

Daar pakte ik:

1 rode paprika - 15 groene ontpitte olijven - 1 el kappertjes - 1/4 tl gedroogde oregano - 1/4 tl gedroogde basilicum - 2 el olijfolie - mespuntje cayennepeper - mespuntje chilipoeder - peper en zout - en raspte 40 gram Parmezaanse kaas

Halveer de paprika en verwijder zaadjes en zaadlijsten. Snijd  de paprika in stukjes evenals de olijven.  Mik alle ingrediënten behalve peper en zout in de blender en maak er een homogeen geheel van.

Klaar. Nu nog even proeven en besluiten of je  wat zout en peper toe wil voegen.

Het recept is niet van mij hoor. Die eer komt Madam Confituur toe, je vindt dit en vele andere lekkernijen in 'Madam Confituur, een perfecte dag".
Ik heb het ietsepietsie aangepast. Ze heeft trouwens ook een blog, de moeite waard om eens te bekijken. Zeker als je dol op jam, gelei en dat soort zaken bent. Genoeg inspiratie te vinden!

Varkenswangen in herfstbok

Een jaar of twee geleden at ik ze voor het eerst; varkenswangen. Een verrukkelijk  stukje vlees dat na een paar uurtjes sudderen en stoven waanzinnig mals wordt. Zacht qua structuur en zacht qua smaak.
Vergeten vlees zei een vriendin dit weekend. En dat klopt ook wel.
Bij de slager zul je het niet zo snel tussen het gehakt, de bieflappen en fricandeau aantreffen. Bestellen dus. Dat die wangen nog geen gemeengoed zijn blijkt wel uit de blikken van andere klanten. Je ziet ze denken: "Wát gaat dat mens doen? Var-kens-wang-en?" De ogen van de slager beginnen echter te glimmen. Als ik hem vertel dat ik ze in bokbier ga stoven knikt hij instemmend. De andere aanwezigen zijn nog niet helemaal overtuigd. Je gaat die dingen die een leven lang hebben gemaald hebben en uit de bek van zo'n beest komen toch niet eten.
Jawel, jawel! Grote varkensvleeseters zijn wij overigens niet maar deze wangen mogen van mij iedere week op het menu.

De wangetjes hebben een vliesje, dat moet je er grotendeels afsnijden. Gebruik een goed mes, snijd eventuele vetrandjes ook weg. Je kunt ook aan je slager vragen of hij dat wil doen. Het is geen ramp als je niet alles eraf krijgt, door het sudderen wordt het zacht en merk je er verder niks van.

Het recept heb ik geadopteerd van de site het Belgische tv programma Dagelijkse Kost maar aangepast naar eigen goeddunken. Zoek hier de verschillen haha.

Dit recept is voor 6 personen. Reken 2 wangen per persoon, zo groot zijn ze nu ook weer niet. Maak je het voor vier personen, je kunt verder alle hoeveelheden aanhouden. Wellicht houd je saus over maar dat is geen straf. Lekker invriezen
Zoals met alle stoverijen kun je het gemakkelijk een dag van tevoren maken. Wordt de smaak nog beter van!

Je hebt nodig:

12 varkenswangen (bestel tijdig bij je slager) - 2 flesjes bokbier ( ik gebruik zoals gewoonlijk Hertog Jan) - 1 liter runderbouillon - 2 uien - 1/2 winterwortel - 2 teentjes knoflook - 2 el bruine suiker - 2 el Dijonmosterd of andere scherpe mosterd - 2 laurierblaadjes - takje tijm - 4 takjes peterselie mét stengel en al - 2 kruidnagels - peper en zout - 2 witte boterhammen - 50 gram roomboter - fijnmazige bolzeef.

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 125 graden.

Ontvlies de varkenswangen en dep ze droog. Wrijf ze in met zout en peper.
Snijd de ui in grove stukken. Schrap het stuk wortel en snijd in plakjes. De knoflook snipper je.

Verhit in een grote braadpan 50 gram boter.
Bak de wangen om en om bruin. Je kunt dat het beste in porties doen.
Haal ze uit de pan en leg op een bord.

Zet het vuur lager en fruit in dezelfde pan ui, knoflook en wortel. Goed omscheppen.
Blus af met het bier. Laat aan de kook komen en wacht tot het uitgebruist is.

Voeg de bouillon toe. Mik tijm ,laurierblaadjes en kruidnagel erin plus 2 eetlepels bruine suiker. Even roeren.
De wangetjes mogen terug. Ze moeten helemaal onderstaan. Voeg anders nog wat bouillon of water toe.
Smeer de boterhammen aan 1 kant in met de mosterd en leg ze met de besmeerde kant naar beneden op het vlees..
Deksel op de pan, de oven in en sudderen maar. Een uurtje of drie is voldoende. Check het wel even door voorzichtig een wangetje uit de pan te halen. Als het vlees zacht is en je gemakkelijk een stukje los kunt trekken is het goed.

Haal de varkenswangen uit de pan. Pak nu een klein pannetje en een fijnmazige bolzeef.
Giet een deel van de inhoud van de braadpan erin. Niet alleen het vocht, alles.
Met de bolle kant van een soepopscheplepel duw je het door de zeef. Giet er weer wat bij en herhaal tot je braadpan leeg is.
In de zeef blijft het brood plus alles wat er niet door past achter, dat gooi je weg. Het meegesudderde brood zorgt trouwens voor binding van je saus.

In je pannetje ligt nu een geurige donkere vloeistof.
De varkenswangen leg je terug in de braadpan. Schep er wat jus over en warm het zachtjes op.
De rest van de vloeistof kook je nog voor 1/3 in. En wat je dan hebt... hemelse, krachtige gebonden saus

Ik maakte er aardappel-pastinaakpuree bij. Schep op ieder bord wat puree, leg er twee wangen tegenaan en verdeel wat saus over de wangen.
Geef de rest van de saus er apart bij.
Lekker met geroosterde bospeen.

Doe eens gek en zet met Kerst deze varkenswangen op tafel. Je krijgt er geen spijt van, ik beloof het!

Pimp your own salad party

Er was er één jarig hoera hoera, dat kon je wel zien dat was ik!
Ja ja dames en heren, sinds eergisteren mag ik er weer een jaar bij optellen. Van het stijgen der jaren heb ik vooralsnog geen last. Het scheelt ook best wel dat ik de jongste van de vriendenschaar ben. Dit typ ik met een grijns. Zo overschrijd ik altijd als laatste mijlpalen en het scheelt enorm als je anderen hebt zien worstelen met het feit dat ze dertig werden of veertig en die erg hoge drempel van vijftig.
Natuurlijk roepen ze daarna heel hard dat het geen enkele pijn doet. Ja houd je maar groot.
En tegen de tijd dat ik 'erbij hoor' zien sommigen alweer een nieuwe grens opdoemen. Het maakt het voor mij zoooo gemakkelijk.

Het leven moet je vieren en dat doen wij graag. Liefst met veel mensen voor extra feestvreugde.
Maar goed, net terug van vakantie, terecht komend in een aardige chaotische week, inderdaad welkom thuis, is het ook fijn om het even klein te houden.
En dat deden we. Of er nu 10 man zit of 30, er moet toch wat op tafel komen. Mijn hersens kreunden en kraakten en ineens wist ik het.
'Pimp your own salad'. Mot het nou weer in het Engels? Nou ja, zo kwam het in me op, spreek het gewoon lekker op z'n Amerikaans uit en de goegemeente verdringt zich rond je tafel.

Een handig thema waar je al je fantasie op los kunt laten.
Vier basissalades maakte ik:

• Pasta met citroen, zure room, bieslook, olijfolie, flink wat zwarte peper en wat zout. Paar handjes gescheurde rucola erdoor voor extra kleur, anders is het zo'n bleke boel.
• Bulgur met komkommer, tomaat, rozijntjes, citroen en peterselie. Een scheut olijfolie niet te vergeten. Uiteraard weer zwarte peper en wat zout. Als je hier regelmatig rondsnuffelt weet je dat dit mijn couscoussalade is alleen deze keer met bulgur. 
• Een grote bak met verschillende slasoorten met geraspte wortel erdoor en wat tomaatjes.
• Een salade van gepofte biet met tijm en beetje knoflook. Deze zal ik binnenkort nog eens maken en het recept aan jullie geven. Gepofte biet is meer dan verrukkelijk. Vol en zoet, het heeft daarna maar weinig meer nodig.

Op een  dienblad en op tafel zette ik:
Een pot met gedroogde tomaatjes en feta. Hier kun je lezen hoe je dat kunt maken.
Een potje met zelfgemaakte pesto.
Geroosterde paprika's met kappertjes.
Geroosterde pittenmix en ongezouten noten
Tomatentapenade
Hummus
Stukjes artisjokkenbodem
Blokjes gerookte kip.
Uitgebakken spekjes
Garnalen gebakken in wat olie met citroen en peterselie plus een ietsiepietsie knoflook.
Kaasplankje want behalve op je stokbrood kan het ook prima door de salade plus een lekker stukje Parmezaan.
Tuinkers
Olijfolie en twee simpele dressings
En nog wat kippetjes uit de oven plus een home made flammekueche. Deze laatste ging al eerder rond zodat ze niet op een houtje hoefden te bijten.

Zoonlief maakte croutons en  zalige rillettes van gerookte makreel. Croutons om te strooien en rillettes om op je broodje te smeren.

Nadat we alles een plekje hadden gegeven kon iedereen los gaan. Maar niet voordat ik had geroepen : 'Come on folks, it's pimp your oooown salad time!"
Pastasalade met extra geraspte parmezaan, spekjes en kip? Je doet je best maar. Ah ook nog een lepel pesto. Van mij mag het.
Garnalen over bulgur plus wat gedroogde tomaatjes. Geen garnalen maar noten. Pastasalade met blauwe kaas, noten en extra 'gewone' sla.
Het lijkt een enorme berg aan voedsel maar ik kan jullie vertellen dat het gros soldaat was gemaakt.

Hopelijk heb ik jullie hiermee op een ideetje gebracht!

Over Tomatillo verde uit eigen tuin plus recept Salsa Verde

Een half jaar geleden alweer duwde ik wat zaadjes van de tomatillo verde in zaaigrond.  Mijn nieuwsgierigheid was groot want op Pinterest kwam ik allerlei recepten tegen met deze vrucht. Ik had er wel al van gehoord maar ben ze nooit ergens tegengekomen. Geen flauw idee dus hoe ze smaken maar de beschrijving 'lichtzuur' beviel me wel.
Al snuffelend bij Tomatenzaden ontdekte ik ze. Nieuw in het assortiment. Hebben!

De naam tomatillo doet vermoeden dat het een tomatensoort is maar dat is niet zo. De Physalis philadelphica, want zo heet ie officieel, komt net als de tomaat wel uit de nachtschadefamilie. Hier in Nederland is de lampionplant een bekende physalissoort. En wat te denken van de kaapse bes, die oranje vruchtjes die jarenlang bij ieder dessert het bord sierden. Die clan dus.
Waarschijnlijk komt deze eenjarige plant oorspronkelijk uit het hoogland van Mexico en Guatamala. Tegenwoordig worden ze zowel in de VS, Midden-Amerika, Azië, Zuid-Afrika en Australië gekweekt. Het zijn dankbare planten. Als ze het naar hun zin hebben, word je per plant beloond met tientallen vruchten.

De zaadjes werden plantjes en groeiden binnenshuis uit tot slungels die al snel een satéprikker nodig hadden om stevig met de voeten in de aarde te kunnen blijven staan. Een beetje balans in je jonge tomatilloleven is nooit weg. Stabiliteit hebben we allemaal nodig, de tomatillo dus ook.
Lengende dagen, krachtigere zon. De jonge spruiten kregen een groter huis, verhuisden nogmaals om uiteindelijk in een flink formaat pot liefdevol op het terras geschoven te worden.

En nu zijn ze zo'n 180 cm hoog, met allerlei uitwaaiende armen. Wild type, dat kun je wel zeggen. Na een explosie van gele bloemetjes zitten ze nu bomvol perkamentachtige lampionnetjes. Daarin groeien de tomatillos. Vorige week toen de snelle Jelles  bijna uit hun jas knapten, plukte ik de eerste zes.
Jasje uit en daar lagen ze te stralen, mijn groene vriendjes. Plakkerige groene vriendjes. Want dat doen ze! Even goed wassen voor je ze gebruikt.

En hoe smaken ze ?
Rauw vind ik de vergelijking met een lichtzure appel aardig in de buurt komen, wel minder sappig. Dat worden ze door ze te roosteren waarna de smaak in mijn beleving een beetje richting gele pruim gaat. Zo eentje die nog net niet helemaal rijp is en er altijd een zuurtje doorheen glimmert.

Wat doen we ermee?

Om te beginnen salsaaaaa! Het zijn weer van die momenten dat ik het bijna jammer vind dat ik verse koriander niet te pruimen vind. Want tja, the original mag ik het dan niet noemen. Verde is verde, groen is groen, peterselie gaat erin.
De zes tomatillos heb ik even in een koesterend warm waterbadje gelegd.
Uit de tuin haalde ik een sweet serrano. Da's een peper en daar vertel ik binnenkort weer van alles over. Een pittig peperig blogje wordt dat want echt, de pepers vliegen ons hier straks om de oren.

Men neme:

6 tomatillos - 2 groene jalapeño pepers of 1 jalapeno en 1 sweet serrano - 2 tenen knoflook - 1 limoen - 1/2 ui - 3 el gehakte peterselie of koriander
Ja ik weet het op de foto liggen meer pepers en extra knoflooktenen maar dat was een beetje teveel dus heb ik uiteindelijk de aangegeven hoeveelheid gebruikt.


De oven voorverwarmen op 220 graden. De tomatillos legde ik met de sweet serranopeper, een groene jalapeño en twee tenen knoflook in een bakblik. Wat olijfolie erdoor husselen en vervolgens 10-15 minuten roosteren in de oven.

Zodra de tomatillos zacht zijn de bak eruit halen, afdekken met alufolie en af laten koelen.

Snipper een halve ui en hak een half bosje peterselie of koriander tot je ongeveer 3 el hebt. Hoeft niet fijn aangezien het toch verpletterd wordt door de blender.

Trek de schil van de pepers. Halveer de pepers en verwijder het zaad grotendeels. Proef even een klein stukje van de peper om de pittigheid te testen. Bepaal aan de hand daarvan hoeveel zaadjes je extra in de salsa wil. Dit is echt zo persoonlijk. Kan er niets anders van maken dan 'Proef!'

Snijd de tomatillos in vieren en doe ze samen met de pepers in de blender. Knijp er de geroosterde teentjes knoflook boven uit. Giet er een eetlepel limoensap bij en zet de blender aan. Even kort blenderen om dan de ui en peterselie bij te stoppen. Machine weer aan tot de saus heerlijk groen is. En dat gaat vlot.
Op smaak maken met een paar korrels zout.

In een afgesloten pot minstens een week houdbaar in de koelkast.

Heerlijk bij, lekker origineel, nachos. En bij mosselen ontdekten we gisteren. Op friet! Ook een geweldige combi.Gegrild vlees en bij vis.Door de chili en bij ja waarbij niet. Pittig en fris tegelijk. En die pittigheid bepaal je natuurlijk helemaal zelf.

Nu snap ik dat je denkt 'Wat heb ik hieraan? Geen tomatillo in de buurt te bekennen!'
Sla deze post op, bestel in het najaar een zakje zaad bij bijvoorbeeld bovengenoemde Tomatenzaden.nl en volgend jaar heb jij ook tomatillos. Verder hoorde ik dat Turkse winkels ze nog wel eens schijnen te hebben. Heb het zelf nooit gezien maar goed, misschien heb je mazzel.
Daarnaast kun je de tomatillo eventueel vervangen door groene tomaten, dat wordt ook wel gedaan maar is natuurlijk niet het echte spul he!

Er hangen er nog heel wat te rijpen dus voorlopig blijf ik nog lekker in de tomatillomood!

Pasta met gehaktballetjes in rode wijnsaus met kappertjes en augurk

Weer eens aan de pasta maar deze keer met een net wat anders dan anders saus. Een geweldige smaakbom die je binnen een uur op tafel zet
Het recept heb ik uit 'Chez Rachel' van Rachel Khoo geplukt. Het boek van deze schone dame haal ik op gezette tijden weer eens van de plank. Als je je bij het kopen van een kookboek vooral laat leiden door de cover dan weet ik bijna zeker dat je met dit exemplaar al snel richting kassa stiefelt.
Gelukkig kan ze fantastisch koken anders sta je later mooi te kijken met niet kloppende recepten.

Wie nu op het linkje naar mijn review heeft gedrukt zal waarschijnlijk de wenkbrauwen optrekken. Die saus staat er toch al. Sauce Diable? De basis is inderdaad bijna hetzelfde alleen wordt er nu rode wijn gebruikt en de toevoeging van kappertjes en augurk creëert toch weer een ander smaakpalet.
Heel veel sauzen hebben een zelfde uitgangspunt. Op zich reuze handig, een paar keer maken en je hebt het onder de knie. Kun je naar hartenlust variëren. Dat heb ik nu ook een klein beetje gedaan.

Bij de pasta maakte ik gehaktballetjes.  Gehaktballen zijn altijd goed. Ik kruidde ze met zout en peper, wat paprikapoeder plus verse oregano en basilicum. Heel simpel dus. Draai ze ter grootte van een walnoot. Rustig bakken in wat boter of olijfolie.
Laat die saus de ballen maar optillen. Likkebaardend lekker ook bij een biefstukje of kipfilet.

In het originele recept 'Boulettes de viande avec une sauce piquante et des pâtes d'Alsace' wat al zeer uitnodigend klinkt, worden de balletjes gemaakt van gelijke delen rundergehakt en saucijzenvlees. Dat laatste betekent niks anders dat je het vlees uit een saucijs haalt. Moet je trouwens ook eens doen met merquez!  In Frankrijk wordt het gehakt  bij de slager ter plekke gemalen en heeft meestal een grovere structuur.

Ik geef je dan ook alleen het recept voor de saus. Pasta koken kunnen we allemaal wel neem ik aan. De hoeveelheid is  voldoende voor 4 personen.

Je hebt nodig:

1 ui - 1 winterwortel - 2 stengels bleekselderij - 50 gram blokjes of reepjes gerookt spek - 30 gram bloem - 30 gram boter - 400 ml warme runderbouillon - 1 el tomatenpuree - 175 ml rode wijn - 1 laurierblaadje - 1 takje rozemarijn - 3 takjes tijm - 8 zwarte peperkorrels - 2 el kappertjes - 2 el zure augurkjes (cornichons) - paar takjes peterselie.

Zo maak je het:

Snipper de ui. Wortel en bleekselderij in kleine stukjes snijden. Verwarm een braadpan en bak hierin de gesneden groente plus de spekblokjes gedurende een minuut of twintig op matig vuur tot de spekblokjes bruin zijn.
Je hoeft geen olie toe te voegen aangezien de spekblokjes vet afgeven.

Schep het mengsel met een schuimspaan uit de pan op een bord en bewaar.

Smelt in dezelfde pan 30 gram boter. Strooi er de bloem over en begin te roeren. Blijf roeren tot de roux bruin wordt. Pas goed op, het kan nu gemakkelijk doorschieten naar donkerbruin en dan wordt het bitter. Oftewel dan kun je het weg mikken.

Schenk nu beetje bij beetje de warme bouillon toe terwijl je met een garde de boel stevig doorroert. Klontjes in een saus is nu niet bepaald aantrekkelijk.
Klusje geklaard? Roer nu de tomatenpuree en rode wijn erdoor. Het spek-groentemengsel mag er weer bij. Plus rozemarijn, tijm, peperkorrels en een laurierblaadje.

Laat twintig minuten zachtjes sudderen. Pak een klein pannetje plus zeef. Schenk de saus door de zeef en druk met de bolle kant van een lepel goed op alles wat achter is gebleven om zo nog meer smaak in je saus te krijgen. Doe dit gerust een paar minuten.

Normaal gesproken gooi de achterblijvers weg. Dat heb ik deze keer niet gedaan. De peperkorrels , laurierblaadje en het takje rozemarijn viste ik eruit en de rest deed ik bij de balletjes die lekker lagen te pruttelen. Blij dat die ballen waren!

Je roert tot slot nog de kappertjes en fijngehakte augurk door de saus.
Verdeel pasta over voorverwarmde borden. Leg op ieder bord een paar balletjes, schep de saus erover en bestrooi met wat geknipte peterselie.

Spicy kipnuggets met avocadodressing

Na een weekje Istanbul en een pittige studieopdracht in het vooruitzicht nestelde zoon zich een paar dagen in het ouderlijk huis. Om bij te praten en aan de opdracht te werken. Iets minder afleiding dan in het Nijmeegse. En je hoeft zelf niet te koken, ook altijd een goede reden.
Eindelijk die asperges. Dochter schoof ook graag aan en nam verhalen uit Antwerpen  mee waar zij op haar beurt met vriendlief een paar dagen vertoefde. Het stel compleet.

Hoe verrukkelijk asperges ook zijn, om ze nu iedere dag op je bord te zien en optimaal van het seizoen te genieten is ook weer wat overdreven. Je moet ze niet tegen eten natuurlijk.
Daarom op maandag deze spicy kipnuggets, gebaseerd op Buffalo Chickenwingsrecepten. Eigenlijk vond ik het altijd een beetje rare recepten.
Gefrituurde kippenvleugeltjes in een deeglaagje die daarna nog eens door een mengsel van boter, hot sauce en wat andere bestanddelen worden gehaald. Wat hou je dan in je handen vroeg ik me af, zo'n stukje kip glanzend van het vet?
Ik wist het niet. Je kunt er maar op 1 manier achter komen en dat is door het te proberen. Met zoon als proefkonijn.

Erbij een frisse dressing of dipper net hoe je het wilt noemen op basis van mayo, zure room en karnemelk. Dat laatste lusten ze hier helemaal niet dus bij deze jongens, er zit karnemelk in.
Ook weer zo'n Amerikaans georiënteerde bedoening, Ranchdressing noemen ze dat. Flink veel verse kruiden erdoor, staafmixer erop of in de blender en klaar. Echt lekker, ook en met name voor  salades.

As usual heb ik weer wat zaken door elkaar gemikt en wat weggelaten om het zo aan te passen aan onze eigen smaak.Ik ben en blijf een slechte nakoker zeker als mijn ogen pittige ingrediënten aantreffen. Meestal vallen mijn aanpassingen goed uit... gelukkig maar. Aan de slag .

Je hebt nodig voor vier personen:

3 kipfilets - 3 eiwitten - 1 flinke el dijonmosterd - peper en zout - 1 tl knoflookpoeder - 1 tl gedroogde tijm -3 el bloem - 8 el paneermeel liefst ietwat grof

Voor de hot sauce: 3 el roomboter - 1 el witte wijnazijn - 3 el hot sauce ( Dat moet eigenlijk Frank's zijn ik gebruikte West Indian Hot Pepper Sauce van Encona, te koop bij de Jumbo) - 2 tl worcestershiresaus

Voor de dressing: 3 el mayonaise (Ton's) - 3 el zure room of Griekse yoghurt - 50 ml karnemelk - 1/2 avocado - 1 knoflookteentje - 20 sprieten bieslook - 3 el gehakte peterselie - peper en zout - 1 tl olijfolie - 1/2 el limoensap

Zo maak je het:

Halveer de filets overlangs zodat je twee dunne filets krijgt Snijd ze in niet te kleine stukjes.
Klop drie eiwittengoed  los met de mosterd, tijm en een eetlepel water.
Paneermeel op een bord, bloem met knoflookpoeder en zout op een ander bord.
Haal de kipstukjes eerst door de bloem, dan door het eiwitmengsel en bedek ze tot goed met een laagje paneermeel.
Leg de stukjes kip op een bord en laat het nog even drogen.

Je kunt de nuggets frituren  maar ook even om en om bakken in wat olie en boter en ze vervolgens een voorverwarmde oven van 175 graden  inschuiven en daar zo'n 15 minuten laten garen. Dat heb ik gedaan aangezien we nog een bordje aspergesoep verorberden. Tegen de tijd dat ik ze eruit haalde hadden ze een fijn droog krokant korstje.

Voor de dressing mik je alle ingrediënten in de blender of in de beer van je staafmixer. Even laten draaien. Proeven en verder op smaak brengen met gemalen peper en eventueel nog wat zout. Afdeling kind kan de was doen. Overschenken in een potje met deksel en in de koelkast zetten.

Tot slot smelt je de boter voor het hot saucemengsel in een pannetje. Hot sauce toevoegen plus witte wijnazijn en worcestershiresaus. Alles goed door elkaar roeren.
De kipnuggets in een bak of schaal doen. Deze saus erover gieten. Husselen en even laten staan.

Ik had het niet verwacht maar het is fingerlickin' good!
Op ieder bord legde ik flink wat gemengde sla, tomaatjes erbij, stukjes puntpaprika, ringen rode ui. Daarop zo'n 5 stukjes kip, paar dunne straaltjes dressing en opdienen maar. Nog wat knoflookbrood of stokbrood in een mandje en de rest van de dressing apart op tafel. Die trouwens echt niet in 1x opgaat maar je kunt het gemakkelijk een aantal dagen in de koelkast bewaren. Lekker gemakkelijk aangezien het rauwkostseizoen toch ook weer aangebroken is.
Of je dipt er chips in, dat kan ook.

Barbecuesaus voor chickenwings en zo

Sauzen maken is leuk. En barbecuesaus dus ook. Ook in maart, kunnen we vast met één oog hoopvol vooruit kijken. En het hoeft echt geen dertig graden te zijn om barbecuesaus te gebruiken. We grillen allemaal wel eens een stukje vlees, schuiven rond de gourmet en aanverwante zaken.
Nu staan er op dit blog al een aantal van deze sauzen en toch geef ik deze ook want het is weer totaal anders.
Een saus die nu eens niet bedoeld is om te serveren als side dish maar om je burgers mee te besmeren terwijl ze liggen te bakken. Of kippenvleugeltjes doorheen te halen voor je ze serveert.
Barbecue chickenwings wie lust dat nu niet? Spareribs laten zich ook graag door deze saus wentelen trouwens. Net als bij de kleverige kip geldt ook hier; zorg voor een stapel servetten..
Een saus dus die warm het beste tot zijn recht komt !

Eigenlijk hoort er melasse in, een bijproduct van de productie van suiker uit suikerbieten of suikerriet. In onbewerkte toestand is het voor ons mensen niet te pruimen. Door het aan te lengen met water, daarna te laten vergisten en  tot slot de alcohol er uit te destilleren is het dat wel. Melasse is het basisingrediënt van rum om iets te noemen maar het wordt ook veelvuldig gebruikt in de fermentatie-industrie.

Melasse heb ik niet in huis en had niet zo veel zin om naar de stad te fietsen voor een potje. Zelfbescherming kun je het ook noemen aangezien er dan waarschijnlijk veel meer in de tas verdwijnt dan één potje melasse. Dus pakte ik maar gewoon suikerbietenstroop. Roeien met de riemen die je hebt.  Nog wel meer ingrediënten uit het oorspronkelijke recept ontbraken maar hee dan vervangen we het één toch gewoon door iets anders, min of meer vergelijkbaar? Voor geen gat te vangen. Wij, ja de husband spreekt ook even mee, zijn zeer te spreken over deze zoetzure beetje spicy barbecuesaus.

Je hebt nodig:

400 ml ketchup - 80 ml witte wijnazijn - 4 à  5 el suikerbietenstroop - 1 koffielepel milde paprikapoeder - 1 koffielepel chilipoeder - 1 koffielepel hot sauce - 1/2 koffielepel kaneel - 1/2 koffielepel speculaaskruiden - 1/4 koffielepel nootmuskaat - 1/2 koffielepel zout - wat versgemalen zwarte peper.

Zo maak je het:

Vermeng alle ingrediënten met elkaar in een pannetje. Verwarm het al roerende en laat het vervolgens ongeveer 20 minuten zachtjes sudderen. Roer regelmatig. Tussendoor uiteraard even proeven en eventueel extra stroop toevoegen. Zet het vuur uit en laat iets afkoelen. Schenk het in een brandschone pot, deksel erop, even op zijn kop zetten en dan weer terug. Bewaren in de koelkast.
Simpeler kan niet.

Dit deed ik er mee.

Hussel 12 kippenvleugels of meer met wat zout en peper door twee eetlepels bloem. Schud het overtollige eraf. Leg ze op een met bakpapier bekleedde bakplaat en bak een minuut of dertig in een voorverwarmde oven van 200 graden.

Haal ze uit de oven en doe in een schaal. Hussel er een eetlepel of drie van de saus door en zet ze nog een minuut of vijf terug in de oven. Gebruik je meer vleugels dan ook wat meer saus.

Ook heb ik gisteren een beenhammetje de oven in gemikt. Uit de pot schepte ik 3 eetlepels  in een klein bakje.  Regelmatig besmeren en de aanbaksels in de schaal tussendoor losroeren met een scheutje water. Het werd een supermalse beenham en lekker spicy.

We hebben onze vingers nog... nog net....

Salade met tomatendressing en nacho's

Wat een fantastisch weekend! Hebben jullie ook zo genoten van het prachtige weer, de fluitende vogels, de steeds groener wordende natuur?  Een enorme energieboost zo begin maart. Het is optimaal genieten met een luxueus tintje. Gisteren vierden we de verjaardag van onze neef die nu de mooie leeftijd van zestien heeft bereikt.
Uiteraard kwam het ter sprake, nog nooit was het zo warm op zijn verjaardag. Fietsen we normaliter gehuld in dikke winterjassen al bibberend richting zijn huis deze keer gingen we fluitend met de jas open op pad. In het centrum zaten de terrassen stampvol, vrolijke gezichten alom. Sommigen schieten wel erg snel in de zomermodus met hun korte broeken maar goed het is dan ook heel verleidelijk.

Deze temperaturen schreeuwen om salades. De snert is op en de winterse stamppotten zwiepte ik al even geleden de deur uit.
We steken  de grote plas over. Houden jullie ook zo van taco"s? Alle smaken zitten in deze salade dus ik zeg 'Aanvallen'.

Je hebt nodig voor 4 personen:

3/4 krop ijsbergsla - 2 rode uien - 3 tomaten - blikje mais -  blikje zwarte bonen - 2 rode puntpaprika's - 1 avocado - 300 gram rundergehakt - tacokruiden naar smaak - geraspte kaas - zak nacho's

Voor de dressing:

3 tomaten - 2 el gehakte peterselie - 1 el limoensap - 1 el witte wijnazijn - 3 el olijfolie - 1/4 tl zout - 1/4 tl gemalen komijn - 1/4 tl chilipoeder - zwarte peper

De dressing maak je door:

De tomaten te halveren en het zaad te verwijderen. Hak in stukjes en doe het in de blender met de overige ingrediënten/ Blend tot een saus.
Je zult zien dat het dikker is dan een gewone dressing. Dat hoort zo. Het is heerlijk fris.

Voor de salade:

Snijd je de ijsbergsla en tomaten in stukjes. Paprika's halveren en de zaadlijsten verwijderen. Nog een keer in de lengte halveren en in smalle ringetjes snijden. De uien eveneens in smalle halve ringetjes. Laat mais en zwarte bonen uitlekken.
De avocado halveren en de pit eruit halen. Snijd de avocado in kleine blokjes en spriets er wat limoensap over om verkleuring tegen te gaan.
Meng alles door elkaar met een deel van de dressing.

Verdeel een deel van de salade over vier borden en doe de rest in een kom. Geef dat er apart bij evenals de rest van de dressing.

Bak het gehakt rul samen met tacokruiden naar smaak. Geef ieder bord een schepje gehakt.
Decoreer met wat hele en verkruimelde nacho's. Kaas erover raspen en snel aan tafel.

Terwijl je aan het eten bent dip je een nacho in de overgebleven dressing, schept nog wat salade op je bord en vul je aan met wat je lekker vindt.

Het gehakt kun je ook vervangen door kip of je laat het vleesgedeelte gewoon weg. Het smaakt er niet minder om. Verwarm de bonen en mais dan lichtjes met wat tacokruiden om toch die smaak te krijgen. Easy!

Lang leve de lente!.

Testen en Koken: Bodum Bistro Sauskom en Abrikozen-chiliglazuur à la Annabel Langbein

Er stond nog een potje op me te wachten om te testen. Een vrolijk dingetje uit het Fonq assortiment. Bodum noemt het een sauskom, daar stel ik me toch iets anders bij voor. Een marinadebeker vind ik een betere naam.
Gemaakt van RVS, kunststof en siliconen met een inhoud van een kwart liter. Het dekseltje bevat een geïntegreerde siliconen kwast. Je trekt  omhoog en je plopt het even zo gemakkelijk weer terug.Handig als je buiten kookt, komen er tenminste geen beestjes in.
Ook binnen natuurlijk te gebruiken. Geen gedoe met kwastjes die van kommetjes kukelen.
De ingrediënten voor je marinade stop je erin, deksel erop, schudden maar en tot gebruik in de koelkast zetten. Om de beker zit een siliconen handgreep zodat het tenminste niet uit je hand glipt. Handig.

Voor wat ik gemaakt heb moet je toch eerst aan de slag met het fornuis. In Annabel Langbeins boek 'Simple Pleasures' staat een recept voor chili abrikozenglazuur. Om over de ham te smeren of kip of spareribs of nou ja wat je maar lekker lijkt. Nu is er in deze tijd niet echt meer aan verse abrikozen te komen, daarnaast koop ik ze zelden aangezien ze hier in den lande meestal behoorlijk melig zijn. Geef mij de gedroogde maar!
Door het drogen is het suikergehalte al hoog dus ik heb het recept danig aangepast ook wat betreft de andere smaakmakers aangezien het anders toch meer op een gekruide abrikozenjam lijkt. Waar overigens ook niks mis mee is.

Je hebt nodig:

250 gram gedroogde abrikozen - 2 cm verse gember- 3 à 4 tenen knoflook - 3 à 4 rode pepers - 1 el sojasaus ( Kikkoman) - 2 tl vijfkruidenpoeder - zest (geraspte schil) van 1 limoen - 100 gram suiker - 300 à 350 ml water - 75 ml witte wijnazijn - zout en peper..

Zo maak je het:

Rasp de gember en hak de knoflook fijn. Halveer de pepers, haal de zaadlijsten eruit en snij fijn. Je kunt voor een pittigere variant ook wat zaadjes laten zitten. Doe alle ingrediënten behalve zout en peper in een pan en breng het zachtjes aan de kook. Temper vervolgens je hittebron en sudder tot de abrikozen zacht zijn en je ze kapot kunt duwen.
Mik alles in de blender en maak er een homogeen geheel van.  Misschien moet je nog wat water toevoegen voor extra smeuïgheid en om er minder een jammige toestand van te maken. Breng verder op smaak met wat zout en peper.
Schep het in dit geval in de Bodum sauskom en de rest in een ander potje want het past er niet allemaal in.
Zet in de koelkast tot gebruik.

Ik heb het gebruikt om spareribs mee in te kwasten. Waanzinnig lekker. Spareribs gaar ik altijd voor in een bouillon voor ze de oven ingaan, heerlijk mals zijn ze dan. Vlees wat bijna van de botjes valt zo moeten ze zijn.
Geef er bij het eten wel een stapel servetten bij.
Je kunt dit mengsel ook gebruiken om een dressing van te maken, gebruik dan ongeveer een eetlepel. Of schep er wat van in de pan als je gehaktballen maakt.

Wat over is aan glazuur in de Bodum Bistro Sauskom kun je volgens de productbeschrijving bewaren in de koelkast of zelfs met potje en al in de vriezer zetten. Ik ben daar geen voorstander van. De kwast is wel in aanraking geweest met vlees of vis en aangezien we graag gezond willen blijven doen we dat maar niet.

Deze vrolijke beker heeft een klein nadeel, de kwast komt namelijk niet helemaal tot de bodem en doordat het vast zit aan het deksel kun je het uiteraard ook niet verder naar beneden duwen.
Meestal zijn marinades zo vloeibaar als wat en om het laatste restje eruit te krijgen, hou je het gewoon schuin. Met een dikkere als deze kan dat niet dan moet je er toch even een lepel bij pakken.
Maar goed, dat is dan ook het enige wat ik kan verzinnen.
Het staat nu vrolijk te wezen in de kast en te wachten op een volgende keer.

Deze Bodum Sauskom is te koop bij Fonq voor 19,90 euro, op moment van schrijven zelfs in de aanbieding voor 16,90 en is leverbaar in verschillende kleuren.
Uiteraard vind je er een hele lijn aan producten van Bodum, van theeglazen tot broodroosters en waterkokers.

Lezen en Koken uit 'Gereons Keuken Thuis' : Filets de porc a la Dijonnaise

Het was al even bekend, Gereon de Leeuw werkte naarstig aan zijn kookboek Deze bourgondische duizendpoot uit Brabant, al jaren en jaren wonend in Amsterdam met een deel van zijn hart in Frankrijk kookt namelijk niet alleen, hij blogt op Gereons Keuken Thuis, geeft wijnproeverijen en cursussen, werkt ook nog eens bij een aantal kookstudio's nou dan kun je wel zeggen dat je leven in het teken staat van eten en drinken.
In dit sfeervolle boekje vind je een afspiegeling van Gereons favoriete gerechten. Uiteraard voorzien van een wijnadvies. Geen foto's van de gerechten dat vindt hij niet zo nodig, iedereen die een beetje gevoel voor koken heeft, over wat vaardigheden beschikt en kan lezen is in staat zijn recepten te bereiden.
Wel krijg je een bij het recept passende kleine introductie en foto; een wijngaard, zonnige haven, een doorkijkje in de Bourgogne, een stadsgezicht zodat je precies weet waar de inspiratie is ontsproten.
Een boek bedoeld ter inspiratie, samen eten en drinken, er vooral veel over te praten, ervaringen te delen. En volg ook vooral zijn voorbeeld door een eigen draai aan recepten te geven.

Natuurlijk een leuke verzameling aan Franse heerlijkheden. Worstjes op wijze van de wijnboer bijvoorbeeld, een makkelijke versie van de jambon persillé,poulet de Bresse à la crème, mosselen in cider, zuurkool Landaise om maar iets te noemen. Maar Gereon trekt ook over andere grenzen, maakt uitstapjes naar Italië, Spanje, Turkije en Griekenland. En blijft in eigen land met hete bliksem en verse worst, een Brabants reestoofpotje.
Veel zoetigheden tref je niet aan, Gereon is niet zo'n zoetekauw maar voor Deventerkoek met peer en mascarpone maakt hij wel graag een uitzondering.

Uiteraard heb ik één van de gerechten gemaakt, de ingrediënten had ik toevallig allemaal in huis dus de keus was rap gemaakt.
Filets de porc à la Dijonnaise. Wie aan Dijon denkt, denkt zeker ook aan mosterd. Die verrukkelijke scherpe mosterd die er in huize Eetlust met vele potten per jaar doorheen gaan.

Dit heb je nodig voor 4 personen:

4 lapjes varkensfilet - 4 sjalotjes - 1 teentje knoflook - takje rozemarijn-100 ml room - 100 ml witte wijn - 2 el Dijonmosterd - flinke spriets citroensap - 4 el olijfolie - zout en peper -eventueel wat peterselie om te garneren.

Zo maak je het:

Snipper de sjalotjes en knoflook.Ris de rozemarijnnaaldjes en hak ze fijn.
Bestrooi het vlees met peper en zout.
Verhit de olijfolie in een koekenpan en bak hierin het vlees ongeveer 3 minuten per kant. Haal het vlees uit de pan en houd warm op een bord met wat alufolie erover. Of zet het in een oven van 100 graden.
Fruit de sjalotjes, knoflook en rozemarijn in het achtergebleven bakvet. Giet de witte wijn erbij, laat uitbruisen en kook het gedurende een minuut of drie een beetje in.
Roer de room, mosterd en citroensap door elkaar en giet het in de pan. Lekker vermengen en op gematigd vuur warm laten worden.
Het mag niet koken. Nu de lapjes er weer bij met het vrijgekomen sap. Wentel even door de saus en dan kunnen we opdienen.

Je kunt de lapjes ook meteen op het bord leggen en dan wat saus erover scheppen natuurlijk. Maak het ook eens met kip of konijn en vervang de Dijon door grove mosterd.
Gebakken aardappelen erbij met meegebakken ui en rozemarijn, haricots verts en je hebt een heerlijke maaltijd.

Nieuwsgierig geworden naar 'Gereons Keuken Thuis'?
Het boekje kost 20 euro exclusief verzendkosten en je kunt het hier bestellen.

Gereon de Leeuw - Gereons Keuken Thuis, Atlantis Media, 2013, 83 pag., omslagontwerp Fenny Kusumawardani

Broodje BLT Extra

Een goede vriend van ons vertoeft nog wel eens in Polen en ieder jaar neemt hij potjes mierikswortel mee terug. Dit jaar ook voor ons. Mierikswortel, alle leden van Huize Eetlust zijn verzot op het goedje en bepaald niet scheutig met toevoegen.
De mierikswortel uit Polen was roze... roze.. wat stoppen ze daar in het potje? Het blijkt cranberry te zijn.
Is daar wat van terug te proeven ? Nee, maar het staat wel vrolijk en wellicht verzacht het de scherpte van de mierikswortel. We lepelen het nog net niet zo uit het potje, sjonge die is me toch een partijtje lekker.
Zoveel merken, zoveel smaken. Vorig jaar tijdens een korte vakantie in Duitsland een potje gekocht. Van de inhoud schoten zelfs bij mij de tranen in de ogen. Scherp! Maar o wat lekker!

De roze gebruikte ik om ons broodje BLT mee op te fleuren. BLT, wie kent het niet, bacon, lettuce, tomato. Ik schreef er al eerder over. Zoonlief is er dol op en ik gebruikte de basis in één van de zomerse wraps. Maar ja bacon, tomaat en sla is zo alleen bacon tomaat en sla als je begrijpt wat ik bedoel.
Stop er wat rode ui bij, een hardgekookt eitje en augurk, leg alles op een flinke Italiaanse bol en op warme dagen heb je er ook een prima avondmaaltijd aan. Dat is nu net dat beetje extra.

Per persoon heb je nodig:

1 (afbak) Italiaanse bol - 3 plakken bakbacon - 1 tomaat  - 1/2 rode ui - 1 hardgekookt ei - 2 augurken - paar blaadjes kropsla - mierikswortel om te bestrijken.  Voor het sausje : 1 el mayo vermengd met witte of roze mierikswortel, net zoveel als je zelf lekker vindt. Breng eventueel verder op smaak met wat zwarte peper en zout.

Maken:

Gril of bak de bacon krokant en laat uitlekken op wat keukenpapier.

Sla wassen en drogen. Snij de tomaat en ui in plakjes . Doe hetzelfde met de augurk maar snij wel in de lengte.. Eitje pellen en ook in plakjes, met een mes of met de eisnijder.

Bak de bol af  volgens gebruiksaanwijzing. Haal het er vervolgens uit, snijd doormidden. Zet de oven op de grillstand en schuif beide helften er even onder

Vervolgens de bodem besmeren met wat mierikswortel zo uit de pot. Sla erop, tomaat, rode, ui, augurk, ei en tot slot de plakken bacon. Lepel er wat van de saus over, of alles.

Hou je nu echt niet van mierikswortel, gebruik dan bijvoorbeeld een caesar dressing, iets met tuinkruiden  of maak een kerriesausje.  Gewoon doen wat je zelf lekker vindt!

De mierikswortel met cranberry

Midden Oosters feestje met Aranka (Foodblogswap juli 2013)

Tijd voor een nieuwe foodblogswap. Wie hier vaker op bezoek komt kent het verschijnsel inmiddels vast wel. Bloggers die zich opgeven  worden gekoppeld aan een ander foodblog. Je kiest een recept, je maakt het, schiet een plaatje en schrijft een blog. Het is waanzinnig leuk om aan mee te doen. Iedere maand weer een verrassing en ook best wel spannend. Zoveel bloggers, zoveel smaken en invalshoeken. Dan is de kans aanwezig dat je uit je comfortzone wordt getrokken. Dat overkwam mij deze maand, er stond me een uitdaging te wachten.

De titel zegt het al, op bezoek bij Aranka's Kookblog en haar natriumarme recepten. Natriumarm, zoutarm, oh boy echt iets voor de husband. Een grijns kon ik moeilijk onderdrukken. Jarenlang roep ik met enige regelmaat dat de zoutpot te kwistig wordt gehanteerd. Strooien zonder proeven? Een belediging voor de kok...ik dus. Vandaar het wat vileine optrekken van de mondhoeken. Sorry echtgenoot.
Met veel genoegen struinde ik door het blog van Aranka. Het staat je vrij om recepten aan te passen maar de uitdaging om een aantal natriumarme gerechten te maken ging ik graag aan en heus niet om de man te plagen.
Want... bedenk eens waar allemaal zout in zit. Brood, bouillon, sauzen, kant en klare kruidenmengsels, koekjes, kaas, chips, vleeswaren ... en daarnaast maken we ons eten op smaak met zout. Als je vervolgens op een natriumarm dieet wordt gezet dan kun je gerust stellen dat het een hele verandering is. In denken, doen en beleving.

Drie recepten plukte ik van Aranka's blog, samen een hele maaltijd. Platbrood met gestoofde rode ui, kipspiesjes met citroen en muhammara, een saus van geroosterde paprika. Daarbij fröbelde ik zelf nog een salade in elkaar.
Hoe beviel de natriumarme maaltijd? We hebben heerlijk gegeten, echt waar. De combinatie van smaken maakten dat het gemis van zout niet zo merkbaar was. Behalve bij de kipspiesjes, dan heb je toch wel de neiging er een korreltje of wat op te strooien maar dat hebben we niet gedaan. De saus is echt zo verrukkelijk, ik zou dat met eetlepels tegelijk op kunnen eten dus die blijft. Het brood ook, door het sesamzaad en de gestoofde uien heeft het pit genoeg en je kunt daar mooi mee variëren door bijvoorbeeld eens rode peper toe te voegen of een teentje knoflook, extra kruiden door het deeg. Al met al een feestje.
De kipspiesjes blijven ook op het menu maar dan wel met een tikkeltje zout...

Van de drie recepten geef ik jullie er twee; de muhammara en de kipspiesjes. Wil je ook graag eens het platbrood met sesam, gekarameliseerde ui en tijm maken? Je vindt hier het recept op Aranka's Kookblog.
Deze keer heb ik de recepten precies gevolgd qua hoeveelheden omdat ik benieuwd was naar de samenhang van de smaken. Want tja.. zoutarm koken doe ik niet iedere dag... nooit.

Allereerst de Muhammara

Je hebt nodig:

3 rode paprika's - 70 gram geroosterde pijnboompitten - 13 gram geroosterd volkorenbrood - 1 teentje knoflook - 1/4 tl cayennepeper - 3/4 tl paprikapoeder - 1/4 tl komijnpoeder - 45 gram olijfolie extra vergine - 1 el citroensap - 2 tl granaatappelmelasse (evt te vervangen door balsamico) - 2 el tomatenpuree - zwarte peper - sesamzaad of za'atar

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op de hoogste stand. Bij mij is dat 250 graden. Zet het vervolgens op grillen.
Leg de paprika's in zijn geheel in een schaal of op een bakplaat en schuif ze onder de grill. Rooster ze tot ze zwart geblakerd zijn. Af en toe een keer omdraaien
Haal ze vervolgens uit de oven, doe ze in een plastic zak, maak dicht en laat ze zo minstens 10 minuten zitten. In ieder geval tot je ze kunt pakken zonder je handen te branden.
Trek het vel van de paprika's/ Verwijder de zaadlijsten en gooi weg, snijd de paprika's in stukken. Hoeft niet zo fijn aangezien de staafmixer nog gebruikt wordt.
Doe de paprika in een kom samen met alle andere ingrediënten behalve het sesamzaad of za'atar.
Staafmixer erop en pureren maar.
Schep over in een kom, bestrooi met sesamzaad of za'atar en zet koel weg tot gebruik.

Kipspiesjes met citroen, saffraan en boter

Deze hoeveelheid is voldoende voor 2 à 3 personen.

Je hebt nodig :
350 gram kipfilet - klein plukje saffraan - 1 ui - zwarte peper - 1 el olijfolie - sap van een halve citroen - 25 gram roomboter - verse basilicum - za'atar of chilipoeder om te bestrooien - 4 à 6 satéprikkers

Zo maak je ze:

Snij de kipfilet in blokjes. De saffraan weken in 1 1/2 el kokend water. De ui rasp je grof.
In een kom meng je de kipblokjes met het sap van een halve citroen, het saffraanwater, de geraspte ui, een eetlepel olijfolie en flink wat zwarte peper. Hussel de boel goed, dek het af  en laat het minimaal 4 uur marineren. Een hele nacht mag ook, het komt de smaak alleen maar ten goede.

Als je houten satéprikkers gebruikt, week ze dan minimaal een uur in koud water. Hierdoor verbranden ze niet op de grill of  bbq.
Rijg de kipblokjes aan de prikkers.
Smelt in een pannetje 25 gram roomboter en roer dit door de achtergebleven marinade.
Verwarm je grillpan voor en rooster de spiesjes tot ze gaar zijn. Regelmatig draaien en bestrijken met het gesmolten botermengsel.
Bestrooi ze met wat za'atar of chilipoeder, verdeel er een handje verse groene of paarse basilicum over.

Aranka, bedankt voor de heerlijke recepten en het bijbrengen van een stukje bewustzijn ten opzichte van zoutgebruik!

Ook van mijn blog werd natuurlijk gekookt. Gebakken deze keer en wel door Patricia van Pipfoods, op VrouwOnline schrijft ze over etenswaardigheden, deelt de lekkerste recepten en ontdekkingen. Nieuwsgierig wat ze van mijn blog plukte? Snel gaan kijken dan maar!

Zacht gestoofde sjalotjes met honing en balsamico

Sjalotjes, je hebt ze in vele soorten en maten, van klein tot het formaat halve ui, langwerpig, in verschillende kleuren. De smaak is vaak wat minder overheersend dan die van uien, het jankgehalte tijdens het schoonmaken daarentegen vaak weer een stuk hoger.
Als je een sjalotje van zijn velletje ontdoet zie je dat er al twee of meerdere segmenten zitten, dat komt doordat de sjalot tijdens zijn ontwikkeling scheuten vormt. De plant van een ui vormt één bol.

Met slechts vier ingrediënten en een beetje tijd maak je deze overheerlijke sjalotjes. De jus blijft dun, al kun je het iets in laten dikken door de laatste tien minuten de deksel van de pan te halen.De volgende dag kun je ze ook koud eten of lauw. Gebruik wat van de overgebleven jus als basis voor een dressing, lekker door de sla. Of eet ze zo op. En wat te denken als bijgerechtje bij de bbq?
Wij aten ze gisteren warm met een sappig gegrilde kipfilet, we hebben nog net al onze vingers.

Dit heb je nodig voor 4 personen:

250 gram sjalotjes - klein scheutje olijfolie - 2 koffielepels honing - 2 el balsamico azijn - 200 ml kippen- of groentebouillon.

Zo maak je ze:

Maak de sjalotjes schoon en haal de segmenten los. Afhankelijk van de grootte van de sjalotjes halveer je ze nog een keer.
Verwarm een beetje olijfolie in een koekenpan en doe de sjalotjes erbij. Fruit ze een minuut of 2 op laag vuur. De honing mag erbij en schep het goed om.
Na wederom een minuut of twee, de honing begint zacht te bubbelen, giet je de azijn erbij, husselen en tot slot de bouillon erbij gieten en weer even roeren.
Nu gaat er een deksel op de pan. Stoof heel zachtjes, zeker een half uur. En het mag niet koken dus zet er eventueel een plaatje onder.

Grill in de tussentijd kipfilet, drapeer er vervolgens wat sjalotjes op en lepel de jus erover, geef de rest er apart bij. Smaakt ook uitstekend bij rosbief, biefstuk, ook een gehaktbal wordt er vast vrolijk van.
Denk er ook eens aan om het als onderdeel van allerlei lekkere hapjes te serveren, kun je fijn brood in de jus dippen.

P.S.: Na het publiceren werd ik getipt. Op de site van MergenMetz kun je een heel interessant artikel vinden over de geschiedenis en eigenschappen van de sjalot. De moeite waard om te lezen!

Superburger 'Eetlust'

Ben zo vrij om dit broodje hamburger gewoon naar mezelf te vernoemen. Daar is moed voor nodig, ik weet het want wat als jullie het echt niet te hachelen vinden dan sta je behoorlijk te kijken. Of te kijk, nog erger.
De kritische broodjesman alhier waardeerde het gelukkig hogelijk en daar doe je het in eerste instantie voor. Liefde en magen en zo.
Ik schrijf 'broodje' , maak er maar brood van. Een dik belegde Italiaanse bol schuif je niet 1,2,3 je mond in, althans ik niet. Mes en vork zijn geboden, een servet is ook handig. Qua bereiding; je moet er wat door doen maar dan heb je ook wat! En eetlust heb je inderdaad wel nodig dus de naam klopt sowieso :)

Dit heb je nodig voor 2 personen:
2 Italiaanse bollen - 2 hamburgers van 125 gram p.s. (zelf gemaakt of zelf gekocht) - 4 plakjes bacon -1 rode en 1 groene paprika - 1 rode ui - 1 tomaat - 1/2 rode peper - 4 teentjes knoflook - 1/2 bosje radijs - stuk of 10 kleine augurkjes (cornichons) - 1/2 avocado - 10 sprieten bieslook - aantal blaadjes kropsla - 2 el mayonaise - olijfolie - 2 koffielepels honing - 2 koffielepels appelciderazijn of witte wijnazijn - peper en zout

Zo maak je het:

De paprika's halveren en de zaadlijsten verwijderen, vervolgens in dunne plakjes snijden.
Twee teentjes knoflook snipperen. Ontdoe de peper eveneens van zijn zaadjes en snij fijn.Verhit een scheutje olijfolie. Bak hierin de paprika met de rode peper een aantal minuten, voeg dan pas de knoflook toe en schep het goed om. Laat eventjes zachtjes bakken.
Voeg honing en azijn toe, breng op smaak met wat zout en peper, hussel de boel en stoof tot de paprika zacht is maar nog wel een bite heeft. Laten we zeggen een minuut of 10. Daarna mag het vuur uit.

Voor de saus snipper je de rode ui. Tomaat, augurkjes, radijs en de andere 2 teentjes knoflook heel fijnsnijden. Halveer de avocado, schep het vruchtvlees eruit en snij eveneens fijn. Schep alles in een kom en vermeng met 2 el mayonaise. en fijngeknipte bieslook Verder op smaak brengen met zout en peper.

Warm de oven voor op 200 graden.

Verhit een grillpan, een gewone koekenpan kan natuurlijk ook, en grill de hamburgers gaar. Zelf smeer ik ze altijd in met wat Hickory bbqsaus ( in ieder geval te koop bij de Jumbo)  en deze keer heb ik dat gedaan met de onlangs gemaakte bbqsaus 'Texas'. Hierdoor heb ik altijd sappige hamburgers en verder moet je ze niet te hard grillen, rustig aan dat komt het eindresultaat alleen maar ten goede. Hetzelfde geldt als ze je ze op de bbq legt.
In deze zelfde pan bak je de bacon op het laatst mee tot het krokant is, laat even uitdruipen op wat keukenpapier.

Snij de bollen doormidden en besmeer met een beetje olijfolie, bestrooi met een klein beetje peper en zout en schuif ze in de inmiddels voorverwarmde oven tot ze krokant zijn.
Beleg de onderste helft vervolgens met sla, schep er flink wat van de saus op, vlij daar een hamburger op. Verdeel de gestoofde paprika erover en eindig met de bacon.

Succes met eten!

Waarschijnlijk blijft er wat paprika over. In een afgesloten bakje kun je het best een paar dagen bewaren. Gebruik het in een salade of eet het op toast dat vind ik namelijk ook erg lekker.

BBQsaus 'Texas'

Als er 1 ding is wat je vandaag uit je hoofd laat dan is het wel de bbq aansteken. Wat een druilerige toestanden buiten. Wel goed voor de tuin, voor alles wat momenteel al zo hard groeit en bloeit en hier houd ik me dan maar aan vast.
Gelukkig ben je niet gebonden aan zomers weer om te genieten van  bbqsauzen. Een (vega)hamburger, steak, spiesje met kip kun je ook uitstekend binnenshuis grillen en daarnaast kun je deze saus ook gebruiken om te marineren of gebruik een lepel of wat bij het roerbakken. Alhoewel de azijn een frisse tegenhanger vormt is het  een vurig typje, daar moet je wel van  houden vandaar dat ik het nu maar even vertel. Kijk anders of de zoetzure variant iets voor je is.

Diverse recepten van deze BBQsaus uit Texas zijn overal op het wereldwijde web te vinden, waaronder natuurlijk weer op Pinterest. Ik heb het wel aangepast en omgezet van cups naar de voor ons gangbare maten. In de originele recepten wordt erg veel boter gebruikt en in plaats van het blik tomatenstukjes gebruikt men daar voornamelijk ketchup.
 Probeer het eens, bij ons is het door de ballotagecommissie gekomen.Waarbij dochterlief opmerkte: "Pieuw, pittig ding."

Voor 300 ml (1 pot) saus:

1 blik tomatenstukjes - 120 ml witte wijnazijn -120 ml water -  1 ui - 3 stengels bleekselderij - 3 el worcestershire - 2 el pittige mosterd (Dijon bijvoorbeeld) - 2 el honing - 2 teentjes knoflook - 1 el paprikapoeder - 2 tl chilipoeder - 1 groentebouillonblokje - 25 gram roomboter - zout en peper (eventueel)

Zo maak je het:

Hak de ui, bleekselderij en knoflook fijn. Het hoeft niet in keurige stukjes aangezien er straks de staafmixer doorheen gaat.
Smelt de boter in een pannetje, en fruit hierin de ui, bleekselderij en knoflook op zacht vuur een minuut of 5.
Voeg alle overige ingrediënten toe. Gebruik van het blik tomatenstukjes ook het vocht.
Roer goed door elkaar en laat het zo'n 20 minuten zachtjes inkoken. Zet er eventueel een plaatje onder.
Pureer het met de staafmixer of in de blender tot een homogene saus.Eventjes proeven, wellicht wat zout en peper erbij en kijken of je de saus dik genoeg vindt. Zo niet, nog een paar minuutjes zachtjes laten pruttelen.
Schep in een schone, gesteriliseerde pot, deksel erop, even op zijn kop zetten en vervolgens af laten koelen.
De saus is in de koelkast enkele weken houdbaar.

Pico de Gallo (tomatensalsa)

Terwijl velen zich naar het Weekend van de Rollende Keukens in Amsterdam spoedden, besloot ik lekker met een boek in de tuin te gaan zitten en een deel van de rollende keukens in juni op Festival Mundial te gaan bekijken en beproeven. Een stuk dichterbij denkt zij dan praktisch.
Maar mocht je de komende dagen nog geen plannen hebben dan is het wel een aanrader hoor. Tot en met 12 mei kun je heerlijk genieten  bij de Westergasfabriek in Amsterdam.
Die zon liet me overigens akelig in de steek, flauw vond ik dat.

Bij zon, zomer, bbq denk ik ook aan pico de gallo, een tomatensalsa met ui, rode peper, limoen, tomaten dus en koriander. In mijn geval peterselie, u weet wel waarom. En komkommer omdat dat lekker is. Bij salsa denken we aan saus, een behoorlijk vloeibare substantie dat is deze absoluut niet aangezien er weinig vloeistof aan toegevoegd wordt, hetzelfde geldt voor de mango- en ananassalsa.  Verrukkelijk op en bij gegrild vlees, je taco of wrap en wat te denken op toast. Maak het een paar uur van tevoren zodat alle smaken lekker in kunnen trekken.
Het is zo fris en de kleine stukjes rode peper geven net dat tikkeltje extra maar wees niet bang het overheerst totaal niet.

Pico de gallo betekent overigens hanenkam maar zoals je ziet is het 100% vegaproof.

De hoeveelheid is voldoende voor 4 personen maar het is een echt bijgerechtje, serveer er nog een salade bij.

Je hebt nodig:
3  tomaten - 1 rode ui - sap van een halve limoen - 2 jalapenopepers of rode Spaanse peper (minder of meer mag natuurlijk ook, volg je eigen smaak) - 3 el gehakte koriander of peterselie - 1/2 teentje knoflook - 1/4 komkommer -snufje zout - snufje komijnpoeder

Hak alles  fijn en schep het samen met het zout, komijnpoeder en sap van een halve limoen door elkaar.  Dek het af en zet in de koelkast tot gebruik.

Zoete Chilisaus maak je gewoon zelf!

Ach het is zo simpel, een kwestie van 10 minuutjes, misschien 12  Zoete chilisaus kennen we allemaal toch? Die licht pittige dunne saus, zo voortreffelijk op je loempiaatje of als extra kick bij gegrilde kip, om in te dippen, op wat oude kaas. Nou ja, waar niet bij eigenlijk. Hagelslag en zoete chili lijkt me dan weer niet zo'n geweldige combi maar goed over wat mensen op hun brood doen verbaas ik me wel vaker...

Omdat ik nu echt de zomer in de bol begin te krijgen ga ik me de komende tijd storten op zomerse gerechtjes; sauzen voor bij de bbq, salades, allerlei variaties met fruit, drankjes en wat me verder nog te binnen schiet. Ik heb er zin in!

Dit recept is voor 200 ml saus  

Ik heb gebruikt:
2 jalapenopepers - 1 rode spaanse peper - 2 teentjes knoflook - 60 ml witte wijnazijn - 180 ml water - 100 gram suiker - 1 koffielepel zout - 1 el maizena - 2 el water

Zo maak je het:

Halveer de pepers en verwijder de zaadlijsten. Hak ze fijn. Snij de knoflook eveneens in kleine stukjes..
Draai met de foodprocessor, vijzel of staafmixer tot een pasta. Er mogen gerust wat stukjes peper zichtbaar blijven.
Verwarm in een pannetje de witte wijnazijn, 180 ml water, suiker en zout samen met de rode peperpasta.
Laat een minuutje of 3-4 zachtjes sudderen tot de suiker is opgelost.
Roer de maizena los met 2 el water, voeg toe en roer tot de saus licht indikt, duurt ongeveer een minuutje. Vervolgens af laten koelen.

That's all!

Kun je geen jalapenopepers krijgen? Gebruik dan gewoon Spaanse pepers of een andere die je lekker vindt  Voor een extra spicy chilisaus hak je extra pepers fijn maar daar waren jullie zelf ook wel opgekomen lijkt me...

Kipspiesjes in tomatenmarinade met yoghurtsaus

Zoals beloofd hierbij het recept voor de kipspiesjes die we aten bij de kikkererwten in tomatensaus. Door de zuren van citroen en tomatenpuree wordt  het vlees extra mals. Een paar uur marineren of liever nog een hele nacht, dat komt de smaak alleen maar ten goede. Je kunt ze grillen in de oven, in de grillpan en natuurlijk op de bbq leggen.  Laten we hopen dat dat laatste snel weer kan. Ik zei het al eens, voor ons staat bbq-en gelijk aan mooi weer, wij behoren niet tot de grote bbq adepten die zelfs in de winter nog met plezier worstjes en grote stukken vlees staan te roosteren.  Dan duik ik onder en wacht ongeduldig het mooie voorjaarsweer af.

Je hebt nodig voor 6 spiesjes:
450 gram kipfilet - 1 dessertlepel tomatenpuree - 1 kleine ui - 2 teentjes knoflook - 2 el olijfolie - 2 el citroensap - zout en peper -6 houten satéprikkers .

Je hebt nodig voor de saus: 
1/2 komkommer - 4 el Turkse of Griekse yoghurt - 1 à 2 teentjes knoflook - zwarte peper - zout. - optioneel: verse munt ,citroenmelisse, beetje citroentijm

Zo maak je het:

Snipper de ui heel fijn en vermeng het met de tomatenpuree, citroensap en olijfolie. Pers de knoflook uit en roer het door de marinade. Breng op smaak met peper en zout.
Verdeel de kipfilet in 24 stukjes van zoveel mogelijk gelijke grootte, schep het door de marinade, meng het goed en dek vervolgens af. Zet minimaal 2 uur maar liefst langer in de koelkast.

Laat de satéprikkers een uurtje weken in koud water. Natuurlijk kun je ook stalen satépennen gebruiken
Rijg aan iedere prikker 4 stukjes kip en grill in ongeveer 15 minuten gaar. Bestrijk af en toe met de overgebleven marinade/pasta.

Voor de saus schil en halveer je de komkommer. Haal de zaadlijsten eruit en snij vervolgens in kleine stukjes. Vermeng met de yoghurt, de uitgeperste teentjes knoflook en breng op smaak met zout en peper. Knip er eventueel wat munt over, citroenmelisse of citroentijm voor een extra fris tintje.