Over Salmagundi en Noorse vissalade

Wekelijks gaan er vele kookboeken door mijn handen en ik moet eerlijk bekennen dat ik over al die nieuwe uitgaven niet altijd even enthousiast ben. Onoverzichtelijke recepten, soms ronduit slechte lay-out, afgeraffelde indruk, een verkoopprijs die niet in verhouding staat tot de inhoud. Plak er maar een bekende kop op en het verkoopt wel, dat dus. Jammer, want voor vijf of meer euro minder zijn er soms, niet altijd, veel betere alternatieven. En ja dat vertel ik dan ook.
Ook spreekt logischerwijs niet ieder onderwerp mij aan. Of voegt het voor mij niet zoveel toe, kan ik er geen inspiratie uit halen. Heb ik niet zoveel met de auteur. Maar goed, smaken verschillen en dat mag ook. Iedere doelgroep zijn of haar favorieten. Da's mooi en zo blijft er ruimte voor allerlei schrijfsels en kooksels.

Over Salmagundi van Sally Butcher ben ik wel enthousiast, was ik al enthousiast aangezien ik de Engelse uitgave al kende. Een boek vol salades uit alle windstreken en evenzovele ingrediënten
Wat zo fijn is aan een salade, er zijn geen spelregels aan verbonden bij het samenstellen. Laat je fantasie de vrije  loop of laat je leiden door de inhoud van je koelkast en voorraadkast.
De mogelijkheden zijn oneindig en het is niet zo moeilijk om iedere keer een andere salade op tafel te toveren. Mocht de inspiratie eens verdwenen zijn dan helpt dit boek je zeker weer op weg.

De hoofdstukken in het boeken kregen de titel van het belangrijkste ingrediënt, wel zo overzichtelijk.
Denk aan Rijst, Pasta & Graan, Vis, Kaas, Vlees, Kruiden & Bladgroenten en Groente. . Fruitsalades en salade als toetje ontbreken ook niet net als een hoofdstuk gewijd aan dressing en dipsauzen. Om af te sluiten met toppings, de knappertjes, de extra mondvermaakjes om het zo maar eens uit te drukken.
Voor vegetariërs wellicht niet zo geschikt maar als je het eens kunt lenen van iemand... doen want er zijn ook hele mooie vlees- en visloze recepten in te vinden. Verder kan ik jullie een ander boek van deze auteur aanbevelen; 'Veggiestan'.

Sally Butcher vertelt graag. Over haar winkel in Peckham, producten, de herkomst en inspiratiebronnen van haar recepten, de smaakcombinaties. En natuurlijk legt ze uit waar Salmagundi nu eigenlijk voor staat. Een 17e- eeuwse Engelse benaming voor een salade waar zo'n beetje alles in is verwerkt wat maar groeit, loopt, zwemt en vliegt. Onze maaltijdsalade van nu dus, daar combineren we immers ook naar hartenlust ingrediënten.

Het afgelopen weekend (wat was het zalig weer!!)  kwamen er vrienden borrelen, een mooie gelegenheid om dit boek met zijn cover vol mozaïekjes eens te testen en vrienden plus husband voor proefkonijn te laten spelen.
Vonden ze helemaal niet erg.

Vrijdag maakte ik voor ons tweetjes uit Salmagundi een dragonsalade met gepaneerde kip.  Wat is dragon toch een waanzinnig lekker kruid met zijn lichte anijssmaak. Ik gebruik het veel te weinig maar daar gaat verandering in komen.
Voor bij de borrel koos ik een bietensalade met gember, mango en munt. Husband houdt helemaal niet van munt maar riep deze frisse, zomerse  salade uit tot winnaar.
Ook maakte ik een o zo simpele maar waanzinnig lekker roomkaasmengsel met uitgebakken en verkruimelde ontbijtspek, bieslook en limoensap. Blaadjes witlof erbij, crackers mag ook, smeren maar.

Toch geef ik jullie een ander recept, Noorse vissalade met mierikswortel. Heerlijk als gezellig voorgerechtje, onderdeel van andere hapjes, een buffetje of andere feestelijkheden.
Eenvoudig om te maken en je scoort er zeker te weten punten mee! Ik heb het overigens ietsiepietsie aangepast. Met name de hoeveelheid zure room, 2 1/2 dl vond ik echt iets too much.

Voor 4 à 6 personen heb je nodig:

250 gram kabeljauwfilet of andere stevige witvis -  150 gram gerookte forel - 2 blaadjes laurier - 2 sjalotjes - paar draadjes saffraan ( stuk of 5) - 2 eieren - 2 tomaten - 1 el appelciderazijn -  4 el zure room - 1 el geraspte mierikswortel ( of naar smaak, wij houden van de pittige scherpte maar dat geldt niet voor iedereen) - 2 el fijngehakte verse dille plus een beetje voor de garnering - zout en peper - 2 ferme sappige zoetzure augurken - ijsbergsla of little gem - 2 sneetjes zuurdesembrood, stevige volkoren of wat je zelf lekker vindt.

Zo maak je het:

Week de saffraan in 2 theelepels heet water.
Kook de eieren hard.
Snipper de sjalotjes en hak de dille fijn. Dit kun je allemaal doen als de kabeljauw in zijn waterbadje ligt of af ligt te koelen.

Leg de kabeljauw in een pan, giet er net zoveel koud water op tot het onderstaat. Leg er de blaadjes laurier bij. Laat het nu tegen de kook aan komen. Blijf erbij en pas op dat het niet gaat koken.
Laat zachtjes een minuut of 5 pocheren. Zet dan het vuur uit. Laat de vis in het hete water liggen, het gaart nu nog even door. Voel voorzichtig of het gaar is. Het moet nog stevig aanvoelen.
Schep het er met een schuimspaan uit, leg de vis op een bord en laat afkoelen.
De blaadjes laurier gooi je weg.

Verdeel de kabeljauw in stukjes en doe het samen met de gesnipperde sjalotjes in een kom.
Roer een dressing van het saffraanwater, de azijn en zure room. Vermeng met de fijngehakte dille, mierikswortel, zout en peper en schep het vervolgens door de vis.
Zet het nu afgedekt een uurtje in de koelkast. Langer mag ook.

Haal de vis uit de koelkast. Snijd de forel in stukjes en schep het erdoor. Proef even of er nog wat zout en peper bij moet.
Rooster vlak voor serveren het brood en snijd in 4 à 6 blokjes, beetje afhankelijk van hoe groot je plakken brood zijn.
Pel de eieren, gebruik zo'n handige eiersnijder voor mooie plakjes of een scherp mes.
Verdeel de tomaten in plakjes.

Verdeel de sla in handige eenhaps blaadjes of maak er als je het als voorgerecht serveert kommetjes van. Leg het op een schaal of bordjes.
Eerst komt het brood, daar leg je een plakje tomaat op, dan wat vissalade. Maak het af met een plakje ei, paar plakjes augurk en tot slot nog wat dille

Bron: Sally Butcher- Salmagundi, inspirerende salades uit het Midden-Oosten en verder. 2015,
272 blz, ISBN 978 90 452 0438 3, prijs 24,95

Dit boek is in eigen bezit, geen gesponsorde toestanden dus.

Varkenswangen in herfstbok

Een jaar of twee geleden at ik ze voor het eerst; varkenswangen. Een verrukkelijk  stukje vlees dat na een paar uurtjes sudderen en stoven waanzinnig mals wordt. Zacht qua structuur en zacht qua smaak.
Vergeten vlees zei een vriendin dit weekend. En dat klopt ook wel.
Bij de slager zul je het niet zo snel tussen het gehakt, de bieflappen en fricandeau aantreffen. Bestellen dus. Dat die wangen nog geen gemeengoed zijn blijkt wel uit de blikken van andere klanten. Je ziet ze denken: "Wát gaat dat mens doen? Var-kens-wang-en?" De ogen van de slager beginnen echter te glimmen. Als ik hem vertel dat ik ze in bokbier ga stoven knikt hij instemmend. De andere aanwezigen zijn nog niet helemaal overtuigd. Je gaat die dingen die een leven lang hebben gemaald hebben en uit de bek van zo'n beest komen toch niet eten.
Jawel, jawel! Grote varkensvleeseters zijn wij overigens niet maar deze wangen mogen van mij iedere week op het menu.

De wangetjes hebben een vliesje, dat moet je er grotendeels afsnijden. Gebruik een goed mes, snijd eventuele vetrandjes ook weg. Je kunt ook aan je slager vragen of hij dat wil doen. Het is geen ramp als je niet alles eraf krijgt, door het sudderen wordt het zacht en merk je er verder niks van.

Het recept heb ik geadopteerd van de site het Belgische tv programma Dagelijkse Kost maar aangepast naar eigen goeddunken. Zoek hier de verschillen haha.

Dit recept is voor 6 personen. Reken 2 wangen per persoon, zo groot zijn ze nu ook weer niet. Maak je het voor vier personen, je kunt verder alle hoeveelheden aanhouden. Wellicht houd je saus over maar dat is geen straf. Lekker invriezen
Zoals met alle stoverijen kun je het gemakkelijk een dag van tevoren maken. Wordt de smaak nog beter van!

Je hebt nodig:

12 varkenswangen (bestel tijdig bij je slager) - 2 flesjes bokbier ( ik gebruik zoals gewoonlijk Hertog Jan) - 1 liter runderbouillon - 2 uien - 1/2 winterwortel - 2 teentjes knoflook - 2 el bruine suiker - 2 el Dijonmosterd of andere scherpe mosterd - 2 laurierblaadjes - takje tijm - 4 takjes peterselie mét stengel en al - 2 kruidnagels - peper en zout - 2 witte boterhammen - 50 gram roomboter - fijnmazige bolzeef.

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 125 graden.

Ontvlies de varkenswangen en dep ze droog. Wrijf ze in met zout en peper.
Snijd de ui in grove stukken. Schrap het stuk wortel en snijd in plakjes. De knoflook snipper je.

Verhit in een grote braadpan 50 gram boter.
Bak de wangen om en om bruin. Je kunt dat het beste in porties doen.
Haal ze uit de pan en leg op een bord.

Zet het vuur lager en fruit in dezelfde pan ui, knoflook en wortel. Goed omscheppen.
Blus af met het bier. Laat aan de kook komen en wacht tot het uitgebruist is.

Voeg de bouillon toe. Mik tijm ,laurierblaadjes en kruidnagel erin plus 2 eetlepels bruine suiker. Even roeren.
De wangetjes mogen terug. Ze moeten helemaal onderstaan. Voeg anders nog wat bouillon of water toe.
Smeer de boterhammen aan 1 kant in met de mosterd en leg ze met de besmeerde kant naar beneden op het vlees..
Deksel op de pan, de oven in en sudderen maar. Een uurtje of drie is voldoende. Check het wel even door voorzichtig een wangetje uit de pan te halen. Als het vlees zacht is en je gemakkelijk een stukje los kunt trekken is het goed.

Haal de varkenswangen uit de pan. Pak nu een klein pannetje en een fijnmazige bolzeef.
Giet een deel van de inhoud van de braadpan erin. Niet alleen het vocht, alles.
Met de bolle kant van een soepopscheplepel duw je het door de zeef. Giet er weer wat bij en herhaal tot je braadpan leeg is.
In de zeef blijft het brood plus alles wat er niet door past achter, dat gooi je weg. Het meegesudderde brood zorgt trouwens voor binding van je saus.

In je pannetje ligt nu een geurige donkere vloeistof.
De varkenswangen leg je terug in de braadpan. Schep er wat jus over en warm het zachtjes op.
De rest van de vloeistof kook je nog voor 1/3 in. En wat je dan hebt... hemelse, krachtige gebonden saus

Ik maakte er aardappel-pastinaakpuree bij. Schep op ieder bord wat puree, leg er twee wangen tegenaan en verdeel wat saus over de wangen.
Geef de rest van de saus er apart bij.
Lekker met geroosterde bospeen.

Doe eens gek en zet met Kerst deze varkenswangen op tafel. Je krijgt er geen spijt van, ik beloof het!

Nog wat kerst en een wens

Het zit er weer op! Kerst 2013 behoort tot het verleden. Zo snel als die dagen altijd voorbij vliegen.Hebben jullie genoten? Wij wel in ieder geval. Lekker samen met de kinderen van een uitgebreid ontbijt genoten om daarna maar eens wat cadeautjes uit te pakken. Ik kan wel zeggen dat ik enorm verwend ben met hele fijne boeken, spulletjes voor in de keuken en op tafel plus van de husband een prachtige art deco lamp die het gesneuvelde lampje van mijn oma en opa gaat vervangen. Die lamp doet het nog wel maar we kunnen geen melkglazen cilinder meer vinden. Als jullie tips hebben... geef maar een gil!

Ondertussen ging een plakje kersttulband er ook nog wel in en een glas met heerlijke crémant de Bourgogne kunnen we ook scharen onder een heerlijk begin van de middag.
Waarin nog wel gekookt moest worden natuurlijk. Gelukkig was het gros al voorbereid. Konijn was de vorige dag al gebraden en met de spruitjesschotel van mijn moeder was ik de dag begonnen. De spruiten waren overigens vakkundig schoongemaakt door echtgenoot.
Dit jaar droegen onze kinderen en de kinderen van schoonzusje en zwager ook een steentje bij. Wat zeg ik een hele steen. Zoonlief en neefje verzorgden de amuses en het voorgerecht, dochterlief en nichtje het dessert. Beide moeders namen het hoofdgerecht met de diverse bijgerechten voor hun rekening. De nietkokers vormden de afwasploeg :)
Rond half twaalf rolden we voldaan van tafel.

En nu is het bijna 31 december, bijna een heel jaar voorbij. Voorbij gevlogen! Na een zeer turbulent 2012 kwam 2013 gelukkig in wat rustiger vaarwater. Natuurlijk ook nu niet louter hoogtepunten maar al met al een goed jaar. En dat gaan we morgen maar eens gepast afsluiten met onze lieve vrienden sinds jaar en dag. Wat bubbels, een hapje hier en daar, een hilarisch spel (wat zeg ik niet voor het geval er eentje dit blog straks ook leest), wellicht een dansje, in ieder geval een hoop gezelligheid!

Over een paar dagen pak ik hier de draad weer op met de vertrouwde recepten, een flink aantal boekbesprekingen en alles wat er verder op mijn pad komt.
Ik weet nu al dat ik binnenkort heel wat medebloggers zal ontmoeten, iets om me nu al op te verheugen. Contacten met een aantal zijn het afgelopen jaar verdiept, enorm leuk!
Ook ben ik erg blij met de steeds grotere schare trouwe bezoekers van dit blog. De reacties, de opmerkingen, de aanvullingen, ik waardeer het hogelijk! En ik ben dan ook heel erg blij met jullie allemaal!!

Ik wens jullie een fantastisch en  smaakvol 2014 toe met veel liefde en gezondheid!

Tot 2014!

Hapje van paarse aardappel met bietenpuree en zure haring

Husband stak met collegae zijn benen onder andermans tafel en wel bij Radio Royaal in Eindhoven op Strijp S. Daar struinde ik een aantal weken ook rond tijdens de Dutch Design Week. Wij aten bij het Ketelhuis, een sfeervolle locatie waar je prima kunt eten voor een eveneens prima prijs. Radio Royaal stapten we wel even binnen vanwege zijn geweldige  industriële interieur en zette het meteen op mijn lijstje voor een volgende keer.

Echtgenoot was me dus voor. Terwijl ik eenzaam aan de pasta zat verorberde hij een wildmenu, verschil moet er zijn. Hij vertelde me over paarse aardappeltjes waarbij ik in eerste instantie aan truffelaardappeltjes dacht.
Een paar dagen later tijdens mijn rondje boodschappen bij die gele supermarkt spotte ik een bakje met daarin Vittelotte Noire aardappeltjes. Dat zag er behoorlijk paars uit, zouden het die zijn geweest? Hupsakee in het mandje. De man des huizes bekeek 's avonds mijn vondst en constateerde dat ze het best eens konden zijn.
Een kleurig aardappeltje voor een vrolijk hapje met gemarineerde biet en zure haring. Die haring doet me altijd aan mijn in 2012 overleden schoonmoeder denken, potjes sleepten we mee voor haar in die laatste maanden. Veel eten deed ze niet meer maar een 'herrinkske' at ze nog met smaak. Ik denk dat ze dit hapje wel had gewaardeerd.

Je hebt nodig:

1 rode biet - 100 ml azijn - 2 à 3 el suiker - peper en zout - 1/2 à 1 koffielepel mierikswortel - 2 eetlepels room -  potje zure haring - bakje Vittelotte Noire aardappeltjes ( als je die niet kunt krijgen pak je gewoon een ander aardappeltje, wel een vastkoker)

Zo maak je het:

Kook de biet gaar, dit duurt afhankelijk van de grootte een half uur tot veertig minuten. Spoel de biet af onder koud water, verwijder zijn jasje en snijd in plakken en vervolgens in kleine blokjes.
Verwarm in een pannetje azijn met suiker, wat peper en zout. Roeren tot de suiker is opgelost. Proef even of je de smaak goed vindt. De een is wat zoeter aangelegd dan een ander.
Leg de blokjes biet hier in, roer om en zet je hittebron uit. Laat de biet een uurtje marineren.

Je kunt natuurlijk ook voorgekookte biet kopen, eerlijk gezegd heb ik dat nog nooit gedaan dus geen flauw idee hoe die smaken. Een potje kan ook als alternatief dienen. Die bietjes hoef je dan niet meer te marineren dat is al voor je gedaan.

Kook een stuk of 10 aardappeltjes in de schil tot ze gaar zijn. Spoel af onder koud water.

Giet de bietjes af en hevel over in een kom. Pureer het met de staafmixer of prak het samen met mierikswortel naar smaak, room en wat zout en peper. Wij houden erg van de pittige mierikswortel en zijn er dus niet al te zuinig mee. Maar pas wel op het mag natuurlijk niet overheersen en de verschillen tussen de diverse merken geraspte mierikswortel zijn enorm.

Schil de aardappeltjes. Je kunt ze of in dikke plakken snijden of halveren. Verdeel er wat bietenpuree over en garneer met een stukje zure haring. Prikker erin en klaar.

Kleurrijker kun je het bijna niet hebben!

Glaasje met geroosterde paprika en geitenkaas-basilicumcrème

Heerlijk dat getutsel en gefrutsel in je keuken op een gewone zondag waarbij het wel even duurde voor ik helemaal op gang kwam. De dag begon loom met koffie, nog wat zaterdagkrant, even onder de douche en ach doe nog maar een bakkie leut. Eerste culinaire activiteit van de dag, oven aanzetten en een biet in een pannetje met water mikken en op het vuur zetten.
Van ochtendhumeur heb ik geen last, zodra de ogen open zijn ben ik negen van de tien keer ook echt wakker maar na een feestje in onze hoofdstad ter ere van een nieuwe Sara in ons midden liep het toch net wat stroever zoals u zult begrijpen. Hee, ik ben ook geen twintig meer!
Terwijl het water met biet lustig begon te borrelen, de oven op temperatuur kwam, halveerde ik twee rode paprika's en daarmee begon een dagje keukengefröbel. Moeder was wakker.

Voor 4 glaasjes heb je nodig:

2 rode paprika's - 125 gram zachte geitenkaas (Bettine Blanc of iets dergelijks) - 50 ml room - 2 el gehakte basilicumblaadjes - peper - zout - 2 el olijfolie -  2 el extra vergine olijfolie om te marineren - 1 tl witte basterdsuiker - 1 teentje knoflook - 3 kleine takjes tijm - spriets limoensap - 1 el water

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Halveer de paprika's en verwijder de zaadlijsten. Leg ze in een ovenschaal en besprenkel met 2 el olijfolie, strooi er wat zout over en hussel het even om. Schuif in de oven en bak ze ongeveer 40 minuten. In ieder geval tot het velletje zwart begint te worden en de paprika helemaal zacht is.
Haal ze eruit, doe over in een andere kom en dek af met plasticfolie. Je kunt ook een afsluitbaar bakje gebruiken.

Maak een marinade van de extra vergine olijfolie, suiker, water, een snufje zout en wat limoensap met fijngesneden knoflook. De takjes tijm mogen er in hun geheel bij.

Zodra de paprika's afgekoeld zijn trek je de velletjes eraf. Snijd de paprika's in stukjes en vermeng met de marinade. Zet minimaal twee uur in de koelkast, het liefst nog langer, een nacht is helemaal perfect.

Voor de creme vermeng je de geitenkaas met de room en basilicum. Zet er even de staafmixer op. Proeven, wellicht wat peper erbij. Misschien nog een beetje room maar pas op het moet geen saus worden.

Schep wat paprika in een klein glaasje, beetje crème erop, paprika en tot slot nog wat crème. Steek er een stukje geroosterd brood in en een blaadje basilicum.

Een heerlijk fris hapje om de avond te beginnen.

Coquilles met venkel-sinaasappelpuree

Het is weer die tijd van het jaar. Verzinnen van wat nieuwe hapjes. Nu doe ik dat wel vaker maar zo rond Kerst doen we altijd een testdagje. Sommige creaties sneuvelen of behoeven aanpassing, anderen mogen meteen blijven. Husband speelt voor proefkonijn. Een geducht proefkonijn want deze meneer is niet van alle producten en ingrediënten op deze aardbol gecharmeerd. En daar houd je dan rekening mee niet waar. Althans zo veel mogelijk.
Deze coquilles met een pureetje van venkel, sinaasappel en witte wijn mogen op de menukaart van Huize Eetlust. En als hij het zegt dan doen we dat. Nu zijn coquilles ware verwennerijtjes, kleine cadeautjes mits goed bereid. Niet te lang bakken anders worden ze taai en o jee dat is zo zonde!
De allerlekkerste aten we in Normandië waar vrienden van ons wonen. 's Ochtends gaat hij ze halen op een half uurtje rijden van hun huis, 's middags liggen ze op ons bord. Verser kun je ze bijna niet hebben. In één woord verrukkelijk!

Je kunt het serveren als voorgerechtje, voldoende voor 4 personen, maar ook als amuse. Dan kun je uiteraard meerdere mensen van een hapje voorzien.

Je hebt nodig:

12 coquilles ( ik kocht ze al ontdaan van de schelp) - 1 venkel - 1 banaansjalotje - 1 sinaasappel - 1/2 glas droge witte wijn - 1 steranijs - 75 ml room - zout en peper - boter - scheutje olijfolie

Zo maak je het:

Snijd onder - en bovenkant van de venkel plus eventueel het buitenste deel. Beetje afhankelijk van hoe het eruit ziet. Vervolgens in kleine stukjes verdelen.
Snipper de sjalot.
Verhit in een klein pannetje 25 gram roomboter en smoor hierin de sjalot tot het glazig begint te zien.
Voeg de venkel en steranijs toe en bak een paar minuten zachtjes mee. Nu de wijn erbij plus het sap van een halve sinaasappel
Dekseltje erop en zachtjes laten stoven tot de venkel gaar en zacht is. Eventueel wat water toevoegen indien het vocht teveel verdampt.
Steranijs eruit halen, die mag weg.
Giet de room erbij plus nog een extra spriets sinaasappelsap en zet de staafmixer erop.
Zelf vind ik een beetje structuur erin lekker, het hoeft wat mij betreft geen Olvarit te worden
Breng verder op smaak met wat gemalen peper en een beetje zout.

Dep de coquilles goed droog en bestrooi ze met wat zout en peper. Verhit een koekenpan met een scheutje olijfolie met wat roomboter op hoog vuur. Leg de coquilles erin en bak ze één hooguit anderhalve minuut per kant. Ze moeten stevig aanvoelen maar nog wel meegeven dan zijn ze perfect

Leg op ieder bordje drie hoopjes venkelpuree, drapeer er een coquille op. Strooi er een heel klein beetje sinaasappelrasp over en wat venkelgroen.

Dit zelfde kun je natuurlijk ook doen op een amuselepel dan met 1 dotje venkelpuree en 1 coquille.

Achterlijk simpele cranberrycompote

Goede Jamie Oliver titel he?  Maar ik kan er niks anders van maken want het is echt zo.Binnen twintig minuten ben je klaar en heb je een overheerlijk bakje frisse niet al te zoete cranberrycompote. Al zou je dat misschien niet denken door de suiker maar cranberries zijn zuur, heel erg zuur! Vooruit je moet het nog even af laten koelen. Alhoewel ik het warm ook ontzettend lekker vind. Voordat het pannetje wordt afgespoeld schraap ik de restjes eruit, zonde om met het water te laten verdwijnen.
In het ouderlijk huis serveerde mijn moeder met Kerst regelmatig een halve peer, ja uit blik, gevuld met zelf gemaakte cranberrycompote. Voor bij het konijn die in mijn eerste levensjaren afkomstig was van opa wat ik toen niet wist al vond ik het op een gegeven moment wel raar dat die beesten iedere keer net na de feestdagen weggelopen waren. Weggelopen richting braadpan ja.

De compote kun je in de koelkast best wel een tijdje bewaren mits goed afgesloten. Waar eet je het bij? Waar niet? In de yoghurt, op je boterham, bij wat oude kaas, bij wild natuurlijk, roer wat door de jus, cranberrybrood, cranberrycake, appel of perentaart met cranberry, over ijs, op de panna cotta of in een chocoladetulband die as we speak staat af te koelen. Maar aangezien ik geen koekenbakker eersteklas ben doe ik daar verder nog geen uitspraken over en al helemaal niet of het straks op dit blog valt te bewonderen.

Deze versie is alcoholvrij dus ook de kinderen kunnen er heerlijk van snoepen.

Je hebt nodig:

Zakje cranberries van 340 gram - 150 ml vers geperst sinaasappelsap - 100 ml water - 165 gram suiker

Spoel de cranberries af in een zeef, vis de minder mooie exemplaren eruit. Mik alle ingrediënten in een pannetje, breng aan de kook en laat zachtjes koken. De berries gaan nu ploppen. Blijf er wel even bij, het kan behoorlijk naar de rand toe borrelen.
Laat een kwartiertje zachtjes pruttelen. Roer regelmatig.

Meer valt er niet over te vertellen. Vuur uit en af laten koelen.

Voor een minder kindvriendelijke versie vervang je een deel van het sinaasappelsap door rode port, dan krijg je de categorie 'Hoe maak ik een baksteen lekker' Een hele fijne categorie overigens.

Kruidige Stoofpeertjes in Port zoals ik ze altijd maak

December, drukke feestmaand met winkelstress en ellenlange lijstjes, rijen voor de kassa en bij de lokale middenstand. Voeten warm stampend bij de kramen op de markt. Koortsig bladeren in kookboeken en magazines. Wanneer halen we de kerstboom? Niet te lang wachten, tegenwoordig verschijnen de eerste exemplaren al op de dag nadat de goede Sint weer is uitgevaren en voor je het weet grijp je achter het net of keer je huiswaarts met een zielig exemplaar. Zo één die niemand wil.
Over versiering hoeven we niet te denken, wij doen niet aan trends. Getooid met zilveren ballen en een kleine verzameling kerstmannetjes staat het straks weer te pronken in zijn oude vertrouwde hoekje. Zilver schijnt in te zijn dit jaar, boffen wij even, toch helemaal hip.
Op cadeautjesjacht, gewapend met meestal te laat ingeleverde lijstjes met soms onvindbare wensen. Omringd door kerstklanken, door Wham en Jingle Bells al dan niet vertolkt door het draaiorgel voor de HEMA. Met verstand op nul en blik op oneindig sla ik me dapper door de mensenmassa heen. Van crisis weinig te merken deze maand.

Opgelucht weer thuis, ook weer overleefd. Gordijnen dicht, kaarsjes aan, de rust in het hoofd wedergekeerd.
Kunnen we eindelijk relaxed gaan koken. Marineren, stoven, hakken en fröbelen meestal bijgestaan door zoonlief die met deze dagen het ouderlijk huis opzoekt. Voorproevers zijn altijd nodig niet waar.
Wat we ook eten met de Kerst, op moment van schrijven heb ik werkelijk nog geen flauw idee, één ding zal nooit ontbreken. Wilder Giesemannen, gestoofd in port met sinaasappel, citroenschil, kaneel en kruidnagel.
Als bijgerecht of als onderdeel van het dessert. Het maakt ze hier niet uit, als ze maar op tafel komen.

Een mooie gelegenheid om het recept te delen. Maak ze een dag van tevoren, de smaken trekken er dan nog beter in.

Ik gebruik:

8 Wilder Gieseman peren - 350 ml rode port (Ruby) - 100 ml water - 1 onbespoten sinaasappel - stuk sinaasappelschil van ongeveer 15 cm - 1 citroenschil van ongeveer 10 cm van een uiteraard onbespoten exemplaar - 2 kaneelstokjes (Ceylon) - 6 kruidnagels - 2 el suiker

Zo maak je ze:

Schil de peertjes maar laat het steeltje er aan zitten. Zet ze tegen elkaar aan in een pan. Probeer de sinaasappel en citroen zo dun mogelijk te schillen met zo min mogelijk wit, dat is nogal bitter. Pers de sinaasappel uit.
Meng de port met het water en sap. Giet dat bij de peren. De helft van de sinaasappel- en citroenschil erbij, de rest wordt niet gebruikt.
Kruidnagels erin, samen met de kaneelstokjes en suiker. Zachtjes aan de kook brengen, vervolgens je hittebron zo laag mogelijk zetten en de peertjes net zo lang laten stoven tot ze gaar zijn. Zet er als het mogelijk is een plaatje onder.
Kijk eens naar die kleur, is het niet prachtig!

Laat de peertjes afkoelen in het vocht. Vis ze er daarna uit, zeef het stoofvocht en kook het vervolgens in tot de gewenste dikte. De smaken versterken zich en het wordt uiteraard zoeter en krachtiger. 

We hebben nog wel eens wat over, dat is geen ramp, ze worden de volgende dag opgesnoept maar je kunt er ook andere dingen mee doen. Wat? Dat vertel ik de komende weken.

Champignonragout in een handomdraai

Vrijdag kwam één van de vriendinnen lunchen. Nou ja lunchen, het liep al tegen half drie 's middags. Aangezien we elkaar al een tijdje niet gesproken hadden vonden we een vervroegde vrimibo, vrijdagmiddagborrel en niet de naam van een drankje zoals vriendin in eerste instantie dacht,  wel kunnen. Het is per slot van rekening maar één keer per week weekend niet waar.
Iets warms smaakt altijd goed zeker nu het kouder wordt. Wat te denken van een ouderwets pasteitje. Je hoeft er niet uren voor in de keuken te staan, al helemaal niet als je paddenstoelen gebruikt en gewoon een bouillonblokje gebruikt om het snel op smaak te brengen.
Een pasteitje hoort voor mij echt bij vroeger. Bij Kerstavond, Oud en Nieuw, af en toe op de zaterdagavond als mijn ouders geen zin hadden om te koken. Ja dan kwam het gewoon uit een blikje.
Eerst het kleine dekseltje ophappen, dan voorzichtig een  stukje uit het bakje snijden, je mond branden aan de gloeiend hete ragout. Categorie comfort food pur sang.

De bakjes maakte ik heel eenvoudig met kant en klaar bladerdeeg en een muffinplaat. Zo eentje voor 6 cakejes. Eigenlijk vind ik dat zo'n plaat in geen één keuken mag ontbreken want ze zijn zo ongelofelijk handig. Je kunt er kleine zoete of hartige broodjes in maken, eieren in een bakje, mini hartige taartjes, deegbakjes om naderhand te vullen met wat lekkers en natuurlijk muffins. En bladerdeegbakjes! Alleen niet erin maar erop.
Je draait simpelweg de plaat om, vet de uitstulpingen licht in en vouwt er de bladerdeeg die je een klein beetje bijsnijdt omheen. Inprikken en 10 minuutjes bakken in een oven van 200 graden. Voilà , rustieke bladerdeegbakjes. Je kunt ze van tevoren maken en voor gebruik even warmen in een oven van 150 graden.

Je hebt nodig voor 4 personen:

350 gram champignons of een mix, zelf gebruikte ik ook oesterzwammen - 1 niet te grote ui - 1 teentje knoflook - 1/2 glas droge witte wijn - scheutje olijfolie - peper en zout - paar takjes peterselie - 25 gram boter - 25 gram bloem - 200 ml melk - 1 groentenbouillonblokje - 4 pasteibakjes, voor de rustieke versie zie hierboven.

Zo maak je het:

Veeg de paddenstoelen eventueel schoon en snijd ze in plakjes. Snipper de ui en knoflook.
Verhit wat olijfolie in een koekenpan. Fruit de ui tot het glazig is, voeg dan de champignons toe. Bak tot ze beginnen te kleuren. Knoflook erbij en eveneens even meebakken. Door knof later toe te voegen voorkom je dat het aanbrandt en bitter wordt.
Blus af met de witte wijn. Maal er flink wat peper over en bestrooi met een klein beetje zout. Even laten sudderen.

Voor de ragout smelt je de boter. Roer er de bloem door en laat drie minuten zachtjes garen, zo voorkom je een meelsmaak.
Voeg nu scheutje voor scheutje de melk toe, gebruik een garde om te roeren zo voorkom je klontjes.
Verkruimel het bouillonblokje erboven. Voeg zoveel melk toe tot je de dikte hebt die je wenst. Het mag best wat dik zijn aangezien het champignonmengsel er nog doorheen moet en dat bevat ook vocht.
Zoals gezegd schep je de champignons erdoor plus fijngeknipte peterselie. Proeven en eventueel nog wat peper en zout toevoegen. Op laag vuur goed heet laten worden.

Bakjes uit de oven nemen, vullen met de ragout, wat peterselie erop voor de kleur en het heerlijke jaren zestig gevoel. Laat het u smaken!

Lemon Tiramisu Brenda Style

Eerste Kerstdag zorgde ik voor het dessert, eentje die ik al een tijdje in mijn achterhoofd had en gezien bij Brendakookt, een voor mij heerlijke combinatie van citroen, lemoncurd, mascarpone en roomkaas met lange vingers gedrenkt in  limoncello. Heaven!
De extra roomkaas heb ik vervangen door slagroom. In plaats van beschaafd  in een glaasje fabriceerde ik een hele schaal vol voor de dessertminnende familie en geloof me hier kan 12 tot 14 man van eten. Zitten er minder mensen aan tafel en heb je nog wat over? Geen ramp, lekker de volgende dag op smikkelen.

Je hebt nodig:
2 pakken lange vingers (ongeveer 60 stuks) - 500 gram mascarpone - 500 ml slagroom - 1 el suiker -sap van 2 citroenen en  1 limoen - 3/4 potje lemon curd - sinaasappelrasp - citroenrasp - limoenrasp. - limoncello

Zo maak je het:

• Klop de slagroom stijf met wat suiker.
• Mix de mascarpone romig met het het sap en de lemoncurd.
• Vermeng met de slagroom.
• Drenk de langevingers in limoncello. Volgens dochterlief met wie ik dit maakte zijn lange vingers zuipschuiten dat u het maar weet.
• Leg een laagje lange vingers in een schaal, bedek met een laag mascarponeroom en rasp er wat sinaasappelschil over plus limoenschil plus citroenschil. Een zesteur is hier erg handig voor.
• Dek af met laag in limoncello gedrenkte lange vingers, bedek met mascarponeroom, rasp er weer de diverse schilletjes over.
• Nog een laagje lange vingers in limoncello, room en rasp. 
• Zet tot gebruik in de koelkast, minimaal anderhalf uur.

Het ziet er meteen lekker winters uit en de rasp geeft kleur en meteen een leuk effect.Natuurlijk smaakt dit in alle seizoenen heerlijk, ook verrukkelijk om er verse frambozen (alleen in het seizoen!) tussen te stoppen of bessen, een mengsel van divers zomerfruit om de mogelijkheden maar even kenbaar te maken. Verminder dan wel de hoeveelheid mascarpone en room met een  kwart.

Creamy No Mess Mango

Een variatie op de beroemde Eton Mess maar dan wat minder messy. Een toetje in laagjes met sappige rijpe mango, zo eentje waar je vingers heerlijk van plakken na het schillen, met room en meringuekruimels, een topping van mangoroom met daarop weer verse mango. Een luchtig en fris dessert als afsluiter van een mooie maaltijd. Maak het van tevoren en zet koel weg maar je kunt het ook meteen serveren, net wat je lekker vindt.

Voor 6 personen heb je nodig:
2 rijpe mango's - 2 flinke meringues - 500 ml slagroom - schepje suiker - 4 el sinaasappelsap - 6 niet te grote wijnglazen

Zo maak je het:

• Schil de mango's. Snij een  mango in kleine stukjes en zet apart. Snij de andere mango eveneens in stukjes en doe in de blender . Blend en voeg 2 el sinaasappelsap en 2 el room toe. Nog niet romig genoeg? Voeg dan nog 2 el room en 2 el sinaasappelsap toe.
• Klop de rest van de room stijf met suiker naar smaak.
• Verkruimel de meringues en schep door de slagroom
• Verdeel de helft van de fijngesneden mango over de glazen, daar bovenop een schep slagroom met de meringue, dan een schep mangoroom om te eindigen met nog wat verse mango plus wat meringuekruimels die ongetwijfeld nog op je bord liggen van het verkruimelen.

Kerst 2012, weemoedig genieten

Vanavond alweer Kerstavond en over een week bijna 2013, hallelujah.  2012 was niet ons jaar, ondanks dat gaan we de komende dagen wél genieten.
Kerstavond is bij ons hapjesavond of amuses als je het wat extra cachet wil geven, hoe je het ook noemt het blijven hapjes. Gezellig samen met de kinderen, af en toe beetje loeren naar de gestaag groeiende stapel pakjes onder de boom.Over hapjes gesproken. als we allemaal uitgegeten, gedronken en gebuikt zijn voorzie ik jullie graag weer van recepten. Het Delicious kerstnummer is niet ongeschonden uit de kookstrijd gekomen laat dat alvast een tip zijn van de beroemde sluier.
Tweede kerstdag wordt er hier serieus gekookt maar what's new. koken nemen we altijd serieus, toch? Bouillon met cèpes, hert met knolselderij-aardappelpuree, spruitjes met granaatappel van Ottolenghi, ben benieuwd maar denk dat het goed past bij de rest. Toe: Eton mess met mango met misschien wel een restje lemon tiramisu van de 1e dag....juist, dat laatste strepen we maar weer door.
In ieder geval heb ik meer boodschappen gedaan voor  de hapjesavond als voor het kerstdiner. Dat heeft voornamelijk te maken met het ontzettend slecht kunnen kiezen van schrijver dezes.

1e Kerstdag schuiven wij rond de tafel met mijn schoonzusje en haar gezin, gourmetten net als de helft van Nederland. De eerste keer zonder schoonmoeder dat stemt weemoedig en schrijnt van binnen. Maar we zullen proosten, proosten op het leven en op haar. 2012, een turbulent jaar, voor ons en voor anderen, een jaar met veel afscheid nemen, veel leed, verdriet, onzekerheid.
Natuurlijk ook genoten, plezier gehad, nieuwe ervaringen opgedaan, mensen leren kennen maar al met al bye bye 2012 hello 2013!

Een ieder wens ik een hele fijne kerst. Geniet, geniet met een ieder die je lief is. En wellicht geniet je liever alleen en hoeft alle heisa niet zo. Welke invulling je er ook aan geeft, een uitgebreid 10-gangen diner met alle toeters en bellen of boerenkool met worst, een boterham met tevredenheid, geniet.

En natuurlijk een geweldig mooi 2013!

Kerst voorpret

Zodra de Goedheiligman zijn hielen had gelicht verschenen de eerste glinsterende en flonkerende kerstbomen. De Boom. De Boom werd bij ons vroeger thuis de zondag voor Kerstmis voorzien van de zilveren ballen, zijn eigenwijze piek en getooid met zilveren slingers. Die traditie heb ik lang in ere gehouden. Tot vader en zoon een paar jaar geleden, ja vader en zoon dat is in Huize Eetlust ook traditie, op pad gingen voor deze tijdelijke kameropfleurder en enigszins beteuterd met weliswaar een boom thuiskwamen maar eveneens met de mededeling dat ze toch echt niet een dag langer hadden moeten wachten. Pardon? Het is pas over een week Kerstmis! Toch hadden we het kunnen weten, in onze buurt begon het op 7 december al aardig op de dag vóór Kerst te lijken.
Dit jaar tikten husband en ik er in de stromende regen samen één op de kop, zoon die inmiddels op kamers woont was dit weekend niet thuis en zoals we inmiddels weten, tot volgende week hoeven we niet te wachten met de Boom

Zoals ieder jaar drapeerde husband de lichtjes in de boom en zette als bekroning op zijn werk de piek op zijn plek. Nieuwe lichtjes, op onverklaarbare wijze had het snoer van vele vorige jaren de geest gegeven. Dochterlief die na afloop een carrière als kertboomversierder voor zichzelf in het verschiet zag, zakte af naar het ouderlijk huis om ondergetekende een handje te helpen met het op strategische wijze plaatsen van alle versierselen. Tevreden bekeken we ons werk. Weer gelukt, net als ieder jaar overigens. Dat riep om een beloning in de vorm van een hapje en een beetje kerstige maaltijd.

's Ochtends al in een handomdraai cranberrysaus gemaakt van:
250 gram cranberries - 2 repen sinaasappelschil - 3 kruidnagels - 100 ml rode port - 4 el bruine suiker - sap van 1 uitgeperste sinaasappel - 1/2 kaneelstokje
Alles in een steelpannetje doen en 20 minuutjes op laag vuur laten sudderen tot cranberries kapot gekookt zijn en de saus wat ingedikt is..

Zoals gezegd verdienden we een beloning in de vorm van een hapje.Plakjes warme ciabatta belegd met gekochte paté en een likje van de heerlijke friszure cranberrysaus. Andere plakjes besmeren met klein laagje roomkaas, beetje mierikswortel, verse dille erop plus een stukje gerookte forelfilet

Na een glaasje en deze hapjes dook ik de keuken in om spruiten schoon te maken en te koken plus voor een knolselderij-aardappelpuree:
Snij 3/4 van een knolselderij in plakken en vervolgens in blokjes. Schil 500 gram aardappelen en snij in grove stukken. Zet op met 250 ml slagroom en eventueel nog wat volle melk. Kook tot alles gaar is. Giet eventueel wat vocht af zodat het niet te nattig wordt. Stamp fijn en smeuïg. Breng op smaak met zout en peper, beetje nootmuskaat. Heerlijk, niks meer aan doen!

 Simpele kalkoenfilet in sinaasappel-portjus:
stuk kalkoenfilet van 450 à 500 gram - zout en peper - gedroogde oregano - boter - sap van een halve sinaasappel - 50 ml rode port - 1/2 el grove mosterd.

Wrijf de kalkoenfilet in met zout, peper en gedroogde oregano. Verhit boter en bak hierin de kalkoenfilet aan beide kanten bruin. Voeg het sap van een halve sinaasappel toe plus 50 ml rode port. Roer de mosterd erdoor.Zet het vuur laag, leg een deksel op de pan en laat gedurende 20 minuten zachtjes garen. Eventueel nog wat water toevoegen. Haal de filet uit de pan, controleer wel even of het helemaal gaar is, wikkel in alufolie en laat paar minuten rusten. Hierdoor blijft het vlees lekker mals en sappig. Kook de jus een beetje in.

Snij het vlees in dunne plakjes. Leg op ieder bord wat knolselderij-aardappelpuree, leg er een plakjes kalkoen tegenaan, lepel er jus over.. Erbij uiteraard wat van de cranberrysaus plus beetgaar gekookte spruitjes.

Het was een heerlijk zondagsmaaltje zo vlak voor de Kerst, zo heerlijk dat ik geen één foto heb gemaakt, niet van de hapjes, niet van de saus, niet van de kalkoen met toebehoren op het bord.... Wel van De Boom...

Cranberry sinaasappelbroodjes met hazelnoot

Inmiddels kennen heel veel mensen de overheerlijke kaneelbroodjes van Levine, beroemd zijn ze naast nog zoveel andere baksels en bedenksels van haar.
Om alvast een klein beetje vooruit te denken richting Kerst besloot ik het basisrecept te gebruiken maar de vulling te veranderen. In plaats van suiker, kaneel en walnoten heb ik sinaasappelzest (rasp), cranberry's en fijngehakte hazelnoten gebruikt. Die laatste twee gebruikte ik onlangs in een wrap en daardoor had ik het allebei nog in huis. Voor de appeltjes van oranje werd het ook tijd om ze eens te verwerken. Nu heb je voor dit recept maar 1 sinaasappel nodig, de rest zal ik maar persen voor de benodigde vitamientjes.
Of de broodjes zo mooi zijn als van Levine? Dat niet maar heerlijk zijn ze wel met dat vleugje sinaasappel!

Voor het deeg heb je nodig:
400 gram tarwebloem - 5 gram droge gist - 1 groot ei - 180 gram ( ja echt gram!) volle melk - 50 gram suiker - 55 gram ongezouten roomboter - 7 gram zout

Voor de vulling heb je nodig:
100 gram suiker - zest (rasp) van 1 biologische sinaasappel - 30 gram fijngehakte hazelnoten - 50 gram gedroogde cranberry's  - 25 gram gesmolten roomboter vermengd met 1 el sinaasappelsap of cointreau

Om te bestrijken en bestrooien:
wat sinaasappelsap  - wat suiker

Zo maak je het:
(Voor mensen met een KitchenAid kijk even op de site van Levine, daar staat de juiste werkwijze voor het maken van het deeg. Aangezien ik niet zo'n gelukkig ben doe ik het met de hand of kneden plus 1e rijs in de bbm=broodbakmachine)

• Zeef de bloem boven een grote kom.
• Voeg gist, suiker en boter toe. Vervolgens het ei en de melk. Meng alles goed en kneed in een 15-20 minuten tot een soepel en zacht deeg. Voeg na 5 minuten kneden het zout toe.
• Vet een kom licht in met wat olie, doe het deeg erin, draai 1x om en laat het afgedekt in ongeveer anderhalf uur rijzen, in ieder geval tot het volume verdubbeld is.
• Bij gebruik van de bbm eerst de melk in de bak van de bbm, vervolgens de bloem, suiker en boter ieder in een apart hoekje, gist in een kuiltje in het midden. Breek het ei erboven en zet de bbm op de stand deeg = kneden plus 1e rijs. Zo heb ik het gedaan en werkte prima.
• Stort na het rijzen het deeg op een licht ingevette werkplek, druk de lucht eruit (doorslaan). Dek nogmaals af en laat een kwartiertje rusten. Het deeg kun je daarna gemakkelijker uitrollen.

• Maak intussen de vulling. Roer in een kommetje 100 gram suiker met het zest van de sinaasappel door elkaar. Voeg cranberry's en gehakte hazelnoten toe. Meng goed.
• Smelt 25 gram roomboter op laag vuur of in de magnetron samen met 1 el sinaasappelsap.

• Rol het deeg uit tot een rechthoekige lap van 50x25 cm.
• Bestrijk het met de gesmolten roomboter maar laat de randen vrij.
• Verdeel het suiker/cranberry/notenmengsel gelijkmatig over het deeg. Zorg ervoor dat je de randen vrijlaat.
• Rol het deeg nu op vanaf de lange kant. Druk de naad goed dicht.
• Verdeel het deeg in 8 stukken met een scherp kartelmes.
• Knip ieder stukje deeg 2 keer voor 3/4 in met een schaar 

• Leg de stukjes deeg op een met bakpapier bekleedde bakplaat. Leg ze ongeveer 5 cm uit elkaar. Heb je geen grote bakplaat, gebruik er dan 2.
• Trek de stukjes deeg een beetje uit elkaar.
• Dek ze af en laat 45-60 minuten rijzen tot bijna dubbel volume.
• Verwarm intussen de oven voor op 180 graden.
• Bestrijk de broodjes na het rijzen met wat sinaasappelsap, bestrooi met wat suiker en bak ze in 15-20 minuten gaar en bruin.
• Laat ze vervolgens op een rooster afkoelen. 

Nu invriezen voor Kerst of toch maar gewoon opeten en nog een keer maken? Het zal het laatste wel worden...

Onder luid getoeter presenteer ik: Croissant met appel en abrikoos

Zondagochtend;  koffie, broodje, zachtgekookt eitje, eindelijk die dikke Volkskrant verder lezen, zo ziet het er hier meestal uit.
Maar 1x per jaar schrikt een ieder op uit zijn slaperige en vredige ochtendritueel door een luid getoeter dat al in de verte te horen is. Meteen weten we wat er aan de hand is; de jaarlijkse truckersdag! De dag dat lichamelijk en verstandelijk gehandicapten mensen mee mogen rijden op die stoere grote wagens. En natuurlijk moet de ganse stad daar van op de hoogte gebracht worden. Gelukkig is het maar één keer per jaar....

Deze broodjes ontstonden omdat ik nog een blikje croissantdeeg in de koelkast had liggen. Je kunt het deeg uiteraard ook zelf maken maar daar waag ik me voorlopig niet aan ondanks dat ik niet overmatig enthousiast ben over kant en klaar croissantdeeg. Maar het knapt enorm op als je ze vult met hartig of zoet.

Voor 6 croissantjes:
Blikje croissantdeeg - 1 appel - 5 gewelde abrikozen - jam naar keuze ( ik heb cranberry/bramenjam gebruikt)- beetje suiker

Zo maak je het:

• Verwarm de oven voor op 185 graden
• Leg een stuk bakpapier op de bakplaat
• Snijd de appel en abrikoos heel fijn en bestrooi met wat suiker, even husselen.
• Open het blikje croissantdeeg volgens gebruiksaanwijzing
• Bestrijk ieder lapje met wat jam
• Verdeel aan de brede kant een kleine eetlepel appel/ abrikoosmengsel
• Rol het op en vouw de punten naar binnen zodat je een rondje krijgt. Druk zachtjes een beetje aan.
• Bestrijk de bovenkant met wat jam
• Schuif in de oven en bak het 20 à 25 minuten.
• Warm, lauw of koud eten.

Fijne zondag!

Gerookte zalm met radijs en avocado-crème

Pasen ligt alweer 2 weken achter ons maar in de koelkast lag nog steeds een pakje gerookte zalm. Het werd de hoogste tijd om die soldaat te gaan maken. Natuurlijk kon ik het gebruiken in combinatie met pasta, of er een clubsandwich van maken of een salade met een mieriksworteldressing. Lekker ouderwets op een toastje met wat kappertjes.
Zoals jullie zien heb ik dat allemaal niet gedaan. Het is wel een smakelijk voorgerechtje geworden al heb ik het met mijn dochter als lunch verorberd. Eten moet je toch en na het weekend vertrekt ze weer naar het buitenland dus dan mag het. Excuses weet ik altijd wel te verzinnen :)

Je hebt nodig voor 2 personen (lunch) :
1 pakje gerookte zalm (dat zijn ongeveer 10 kleine plakjes) - 1 rijpe avocado - 5 radijsjes - handje rucola - 1 limoen - peper en zout - 2 el olijfolie

Zo maak je het:

• Laat de zalm op kamertemperatuur komen
• Halveer de avocado, wip de pit eruit en schep het vruchtvlees eruit.
• Doe de avocado in een mengbeker, knijp er het sap van ongeveer een halve limoen over.
• Voeg om te beginnen 1 el olijfolie toe (ik gebruikte extra vergine) en zet de staafmixer erop. Het moet een smeuïge massa worden dus waarschijnlijk moet je nog iets olie toevoegen. Op smaak brengen met peper en zout en eventueel wat extra limoensap.
• Snijd de radijsjes zo dun mogelijk.
• Hak de rucola en breng op smaak met wat olijfolie, limoensap en peper en zout.
• Maak een rijtje van de radijsjes.
• Leg wat rucola parallel, rol de plakjes zalm op en zet het tegen de rucola aan
• Maak een streep avocado-crème. Voor wat extra kleur kun je bijvoorbeeld een kerstomaatje piepklein snijden en op de crème leggen.

Voor 4 personen kun je bijna dezelfde hoeveelheid aanhouden. Zorg dat je dan per persoon 3 rolletjes zalm hebt. Hak wat extra rucola en gebruik 3 radijsjes extra. Aan de hoeveelheid crème verandert niets want ik had zelf nog over en dat terwijl ik erg scheutig was met de crème op het bord. Maar dat was dan ook puur voor de lekker

Koud soepje van geroosterde paprika's met een prikkertje 'Caprese'

Soms kan iets zo simpel zijn en zo puur, juist door de eenvoud. Geen toeters en bellen, geen 50 ingrediënten, alleen 3 rode paprika's en groentebouillon.

Wat heb je nodig voor ongeveer 16 kleine glaasjes:

3 rode paprika's - scheutje olijfolie - peper en zout - 850 ml groentebouillon (tablet/blokje)
Voor de prikkers: mini mozzarellabolletjes - kerstomaatjes - blaadjes verse basilicum - scheutje olijfolie - peper en zout.

Zo maak je het:

• Verwarm de oven voor op 225 graden
• Halveer de paprika's en verwijder de zaadlijsten.
• Leg ze in een ovenschaal, giet er een scheutje olijfolie in en wentel de paprika's er doorheen zodat ze bedekt zijn met de olie. Zet ze 25 - 30 minuten in de oven, in ieder geval tot het velletjes donker begint te kleuren en de paprika's zacht zijn
• Haal ze uit de ovenschaal, doe in een kom met wat peper en zout en dek af met plasticfolie. Laat ze zo liggen tot ze bijna afgekoeld zijn.
• Maak ondertussen de groentebouillon.
• Zodra de paprika's bijna afgekoeld zijn , trek je het velletje er af en snijd ze in repen.
• Doe de paprika's in een pannetje, giet er wat groentebouillon op en pureer met de staafmixer. Blijf bouillon toevoegen tot je een soep hebt. Proeven, eventueel nog wat op smaak brengen en af laten koelen.
• Marineer de mozzarellabolletjes even in wat olijfolie, zout en peper. Rijg daarna een tomaatje, 2 blaadjes basilicum en een bolletje aan een cocktailprikkertje.
• Schenk de koude soep in de kleine glaasjes en leg er een prikkertje bovenop.

 Zo lekker kan simpel zijn.

Witte chocorotsjes met noten en gedroogd fruit

Voor de foodswap van vorige week moest ik nog wat zoets maken, een snoepje of iets dergelijks. Nu ben ik meer van het hartig dan het zoet. Snoep maak ik dus echt nooit en heb me er ook nooit in verdiept. Chocolade (pindarotsjes!) vind ik op zijn tijd niet te versmaden en al snel bedacht ik me daar iets mee te doen. Maar dan niet alleen met noten maar ook met gedroogd fruit zodat je het idee hebt ook iets gezonds naar binnen te krijgen. Je kunt je zelf soms  lekker voor de gek houden!

Voor 16 - 18 stuks heb je nodig:
150 gram witte chocolade - 60 gram hazelnoten - 50 gram gedroogde cranberry's - 50 gram rozijnen - 50 gram gewelde abrikozen ( je kunt abrikozen kopen die je niet meer zelf  hoeft te wellen, net zo gemakkelijk)

Zo maak je ze:

• Snijd de abrikozen in kleine stukjes en hak de noten grof
• Breek de chocolade boven een kom en smelt op vrij lage stand in de magnetron of au bain-marie. Af en toe even kijken en doorroeren.
• Haal de kom eruit en voeg alle ingrediënten toe
• Bekleed een platte langwerpige schaal of bakplaat met vetvrij papier
• Maak met 2 koffielepels hoopjes,  leg op de schaal, druk eventueel beetje aan.
• Dek het af met aluminiumfolie en zet het een uurtje of 2 in de koelkast totdat ze hard zijn.

Als je ze bewaart in een pot of trommel blijven ze lang goed, maar bespaar je de moeite met een dag of 2 zijn ze schoon op!

De witte choco kun je uiteraard vervangen door puur of melk, pak gewoon wat je het lekkerste vindt of maak een mix.

Waalrese mosterdsoep met gember en gerookte zalm

Een dagje wandelen en gezelligheid met vrienden levert ook altijd weer leuke recepten op en daar maak ik dan weer dankbaar gebruik van. Mosterdsoep vind ik heerlijk en maak ik dan ook zeker een paar keer per jaar. Het soepje wat voorzichtig vanuit Waalre naar Tilburg werd getransporteerd bevat verse gember en dat geeft er weer net een extra dimensie aan. Reden genoeg om het met iedereen te delen vind ik. Uiteraard met toestemming en let vooral ook even op het mooie bord...



Je hebt nodig voor 4 personen:

1 liter groentebouillon - 200 gram gerookte zalm - 2 el grove mosterd - 1 ui - stukje verse gember - 2 cl room - peper -verse dille - 3 el olijfolie - 2 el bloem


Zo maak je het:

• Pel en snipper de ui
• Snijd de gember heel fijn
• Verwarm de olijfolie in een soeppan en fruit hierin de gember en ui tot de ui zacht en glazig is.
• Voeg de bloem toe en meng het goed door elkaar, even mee laten bakken.
• Scheutje voor scheutje de bouillon toevoegen, goed blijven roeren.
• Voeg de mosterd en room toe, meng het goed met de soep en breng het aan de kook.
• Voeg vlak voor het serveren de gerookte zalm toe.
• Even proeven en eventueel wat peper toevoegen.
• Verdeel de soep over 4 soepborden en knip er flink wat dille overheen.

                                              Eet smakelijk en de groeten uit Waalre!

Semifreddo met mango en meringue

 Vandaag zoals beloofd de toet die ik gemaakt heb voor onze jaarlijkse 'Winterwalk'. We hebben weer heerlijk gewandeld, bijgekletst, veel gelachen en gegeten. Deze wandeling is ooit ontstaan met als uitgangspunt een extra frisse neus te halen tussen Kerst en Oud en Nieuw waarbij meteen wat verworven calorietjes weggewerkt konden worden. Niet dat dat erg veel zoden aan de dijk zet als je daarna weer aan een 5-gangenmenu zit. Het was zo'n succes dat het inmiddels een traditie is geworden, alleen wandelen we niet meer tussen Kerst en Oud en Nieuw maar wat later in het jaar, rond deze koers dus.

Beginnen met een glas champagne en vervolgen met paté uit Houten, mosterdsoep met gerookte zalm uit Waalre, Chinees georiënteerde gerechtjes uit Tilburg en de semifreddo uit Tilburg leverde weer een heerlijke maaltijd op. En dan is het altijd erg jammer als 2 mensen er niet bij kunnen zijn door die vermaledijde griep die momenteel veel huishoudens in zijn greep heeft. We halen de schade gewoon snel in!

Nog even over de semifreddo, je kunt het gemakkelijk een dag van tevoren maken, haal het dan een half uur voor het serveren uit de vriezer en zet het in de koelkast. Je kunt er 10 plakken van snijden, een ideaal dessert als je meerdere eters hebt.

Je hebt nodig:
3 eiwitten - 400 ml slagroom - 180 gram suiker - 80 ml water - snufje zout -- 3 mango's - 3 meringues - borrelglaasje limoncello - 3 meringues - bakje (bevroren) frambozen - 1 el suiker.- Mikadokoekjes of iets dergelijks  voor de versiering plus 3 el mangoblokjes - cakeblik met een inhoud van 1 1/2 liter.

Zo maak je het:

•  Bekleed het cakeblik met royaal huishoudfolie Laat de folie over de randen hangen.
• Snijd 5 plakken mango af en leg het op de bodem van het cakeblik, snijd de rest in blokjes en zet apart. Doe sowieso 3 el mangoblokjes in een apart bakje of schaaltje, dat heb je nog nodig voor de opmaak.
• Kook 180 gram suiker zachtjes in 80 ml water tot de suiker is opgelost.
• Klop de eiwitten met een snufje zout in een brandschone kom met de mixer stijf.
• Schenk al roerende de suikersiroop bij de eiwitten en laat het afkoelen.
• Klop de slagroom met de limoncello half stijf en schep het luchtig door het eiwitmengsel.
• Schep nu de mangoblokjes erdoor en verkruimel er 2 meringues boven. Schep ook dit erdoor.
• Verdeel de inhoud over het cakeblik en vouw de folie er overheen. Zet minimaal 5 uur in de vriezer.
• Voor de frambozencoulis wrijf je de frambozen met de bolle kant van een lepel door een zeef. Je kunt de frambozen ook zachtjes verwarmen in een steelpannetje, eventueel een schepje suiker toevoegen tot ze zacht zijn en vervolgens door de zeef wrijven.
• De opmaak: Snijd de semifreddo in 10 plakken, verdeel over ieder bordje wat frambozencoulis, leg er een plak semifreddo op of naast, verdeel nog wat mangostukjes over de bordjes, leg er een koekje op, verkruimel 1 meringue en strooi dat over de semifreddo.