Lezen en koken 50 jaar paprika

De paprika viert feest! Vijftig jaar paprikateelt in West-Europa! Reden genoeg om ze eens in een hartverwarmend zonnetje te zetten.
In 2007 startte een promotiecampagne gefinancierd met steun van de Europese Unie onder de naam Colourfultaste. Toepasselijke naam vind ik.
Op een dag plofte het boek '50 jaar paprika' in mijn brievenbus. Het neemt je mee op reis door de tijd. Over herkomst en hoe ze uiteindelijk ook ons land veroverden. Wetenswaardigheden over innovatie en teelt, tips en natuurlijk ontbreken recepten niet.

Deze kleurige vruchtgroente bomvol vitamine C is allang niet meer uit onze keuken weg te denken. Mijn gedachten schoten even terug in de tijd richting ouderlijk huis. Nu heb ik uiteraard niet zoveel eetherinneringen aan de eerste jaren van mijn bestaan, die zich in de jaren zestig afspeelden, maar in latere jaren kwam de paprika zeker op tafel.
Gevuld met rijst en gehakt is zo'n klassieker, in stukjes door de macaroni samen met de onvermijdelijke zompige hamblokjes en natuurlijk mijn moeders chili con carne die niets met het origineel te maken heeft maar wel erg lekker was.
In het kruidenrekje prijkte steevast een potje paprikapoeder. Voornamelijk gebruikt om de gevulde eieren en huzarensalade een vrolijke touch te geven heb ik het idee. Oh ja en voor de goulash natuurlijk.

En dat terwijl de paprika zo veelzijdig is. Romige soep en saus met geroosterde paprika is een genot. Sowieso ben ik fan van de geroosterde versie. Bijna altijd heb ik wel een pot staan. De oven doet het werk, daarna een kwestie van af laten koelen, ontvellen en in reepjes snijden. Hup in een pot, vinaigrette naar keuze of alleen olie erover en je kunt weer even vooruit. Ideaal!
Chutney en jam, in stoofschotels, vullen want daar blijven ze toch om roepen, Hier in huize Eetlust worden er wekelijks heel wat soldaat gemaakt.

Je hebt ze tegenwoordig in alle soorten en maten, alle kleuren van de regenboog is wat overdreven maar er is meer dan rood, groen, geel en oranje. Niet meer alleen de bekende blokpaprika
Zo heb ik in de tuin een plant met mini-paprikaatjes en ze zijn bruin! En ja dat hoort zo voor je denkt dat ik ze te lang laat hangen.
Wist je trouwens dat de nu zo hippe puntpaprika de voorloper van de blokpaprika is? Op de een of andere manier vond de consument het uiterlijk van de puntpaprika niet zo aantrekkelijk. Bruinsma Seeds liet  Leo van den Berkenmortel onderzoek doen naar een verbeterde versie. Verschillende soorten paprika's werden gekruist en zo ontstond uiteindelijk de voor de kasteelt uitermate geschikte en inmiddels overbekende blokpaprika.

Het informatieve boekje kun je online bekijken en lezen. Recepten als tempura met paprika en pestomayo, paprikajam of bijvoorbeeld gegrilde paprika met couscous en feta zijn eenvoudig te printen. Blader er maar eens doorheen, ik heb er in ieder geval weer het een en ander van opgestoken.
De paprika -tomaatchutney op bladzijde 82 is trouwens zalig al verminderde ik de hoeveelheid suiker behoorlijk. Het is maar een tip ;-)

Eetlust 1 jaar!!

Hoera hoera hoera, Eetlust heeft de leeftijd van 1 jaar bereikt. Een jaar geleden schreef ik mijn allereerste blogpost waarin ik me de vraag stelde of er wel behoefte was aan een tigste  kookblog.
Eigenlijk was Eetlust gisteren jarig maar ik had de hele tijd 8 november in mijn hoofd, ach ja dat ben ik dan ook weer. Het maakt het feestelijke gevoel er niet minder om.
Wat een jaar was dit! Na de eerste voorzichtige schreden op het bloggerspad ging het helemaal los.

Brood bakken werd weer opgepakt, nu zelfs ook met zuurdesem wat al een hele nieuwe ervaring was, onlangs piccalilly gemaakt die zich echter nog een maand of twee  moet ontwikkelen en koesteren in een koele, donkere omgeving volgens een zeker iemand...Nog nooit zoveel pompoenen in huis gehad als dit jaar, ben er nu wel weer even klaar mee. Behalve voor pompoensoep natuurlijk! Pizza kan ik nu gemakkelijk zelf maken. Zo zie je maar, zelfs kook je inmiddels tientallen jaren met veel plezier, een mens is nooit te oud om te leren.
Het een en ander ontdekt zoals aardbeienmunt, het groeide en bloeide welig, rook heerlijk naar aardbei maar bleek qua toepassingen niet zo'n succes. Leuk ter decoratie dat wel. Behalve ontdekkingen ging er ook wel eens wat mis met als dieptepunt wel de totaal verkoolde bruschetta met daarbij een in dikke rookwolken gehulde keuken.
Hoort er allemaal bij en met dat soort blunders kan ik jullie ook weer vermaken niet waar. 

En dan al die nieuwe leuke, lieve, gezellige, humoristische, eetlustige mensen die vol passie koken, produceren, vertellen, kennis delen. Twijfelde ik een jaar geleden nog of ik er wel aan moest beginnen, in dit jaar zijn er weer vele blogs bijgekomen. Iedereen met een eigen stijl . De één blogt voornamelijk over de zoete kant, een ander uit haar of zijn voorliefde voor een bepaald land of experimenteert er lustig op los of wil door het bloggen de kookkennis vergroten, geweldig!

Het enige waar ik spijt van heb en dat gaf ik bij het honderdste bericht ook al aan is dat ik niet veel eerder ben gaan bloggen. Ik sta nog voor 100% achter wat ik in dat bericht schreef en we zijn alweer ruim 100 berichten verder...
Eén wens van toen , namelijk het in het 'echie' ontmoeten van al die leuke mensen wordt in mei werkelijkheid tijdens het Foodbloggersweekend. Samen met de partners in crime Es en Tessa ga ik daar een mooi feestje van maken. We dachten aan een gezellig onderonsje, misschien met ongeveer  8 eetlustige mensen een gezellige middag doorbrengen, lekker samen koken, een borreltje erbij, kletsen, uiteindelijk bed inrollen en de volgende dag na een voedzaam ontbijt weer naar de diverse thuizen.
Dat ik nu locaties voor 20 à 25 mensen onder de loep neem zegt iets over het animo...
Er spookt meer door mijn hoofd maar dat vergt nog enig onderzoek. als het haalbaar is horen jullie er tijdens het 2e Eetlustjaar ongetwijfeld meer van.

Het eerste jaar als blogger was geweldig, wat mij betreft komen er nog heel wat jaren bij.
Jullie allemaal bedankt voor het lezen, de reacties, de tips, jullie recepten, fantastische producten, aanwezigheid, het opvijzelen van mijn kennis... Top!

Een Mijlpaal: Blogpost nummer 100!

Bij een feestje hoort taart. Dit ben ik op mijn 1e verjaardag

Hang de vlag uit, blaas de ballonnen op, ontkurk de champagne, dit is de 100e post van Eetlust.
Honderd... 100 ...een bijna magisch getal en wat heb ik die 100 eigenlijk snel bij elkaar geschreven. In november 2011 zette ik mijn eerste voorzichtige schreden op het bloggerspad, nog zoekend naar het hoe en wat. En nu, zo'n half jaar later voel ik me als een vis in het water, heb ik leuke, lieve, gezellige andere  eetlustige mensen leren kennen (nog wel virtueel maar wat niet is kan nog komen), ben ik weer meer gaan experimenteren met brood en zoetige baksels en heb deelgenomen aan een foodswap waarvan ik het bestaan niet eens kende.

Twitter, waar ik me altijd verre van hield kent ook al geen geheimen meer. Zo leuk om mensen met eenzelfde interesse tegen te komen, allerlei mooie initiatieven te ontdekken en wat te denken van al die passievolle importeurs en ondernemers met de meest prachtige producten. Jaja, natuurlijk snuffelde ik volop rond in het preTwittertijdperk maar het heeft zoveel meer gebracht dan ik ooit kon bevroeden. Moeders gaat uiteindelijk toch met haar tijd mee :)

Was het eerst de bedoeling voornamelijk recepten uit Huize Eetlust te publiceren, en die staan er ook volop op, uiteindelijk bleek dat alle om mijn heen opdoemende inspiratie mij weer inspireerde ook weer eens andere wegen in te slaan. Het is soms goed om van de gebaande paden af te wijken en je horizon te verbreden. Het heeft vele nieuwe recepten opgeleverd die meestal enthousiast ontvangen werden, natuurlijk waren er de blunders die ik vrolijk postte, denk hierbij aan de bruschetta die mijn keuken in dikke rookwolken hulde...

Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik niet veel eerder met mijn blog ben begonnen. Dat ik onder het mom van 'Er zijn er al zoveel en wie zit er op te wachten' zolang heb getwijfeld. Je doet het ten slotte in eerste instantie voor jezelf maar als je er vervolgens achterkomt dat het ook door anderen gelezen wordt (waar je natuurlijk altijd op hoopt)  en de pageviews maar blijven stijgen is het helemaal super.

Dus.. bedankt allemaal!
Op naar de 250!