Salade met kip en Aziatische dressing

Salades in alle soorten en maten kunnen wat mij betreft  in elk seizoen. Maar vooral in de lente en de zomer wanneer het zonnetje heerlijk schijnt, de temperatuur aangenaam is lijkt het of we er dubbel van genieten.
Daarnaast kun je met niet al te ingewikkelde ingrediënten in een wip een schaal vol op tafel toveren.
Vorige week woensdag was de eerste zomerse dag van het jaar. Het kwik haalde hier volgens mij de 25 graden wel. Heerlijk!
Omdat ik wat later thuis zou zijn bakte ik 's ochtends vroeg de kip al om het daarna veilig in de koelkast te stoppen.
Hoefde ik 's avonds alleen nog maar een dressing te kloppen en de rest van het spul in een schaal met elkaar te vermengen.

Op een dressing met een Aziatisch tintje ben ik behoorlijk dol. De combinatie zoet, zuur, zout en spicy vind ik tongstrelend. Het past geweldig bij wat hardere groente zoals koolsoorten, wortel.
Maak er eventueel nog wat noedels bij, schep dat er ook door en voilá er is een heerlijke noedelsalade geboren.
Je kunt het trouwens ook prima mee naar je werk of school nemen. Doe de dressing dan wel even apart in een potje en hussel het ter plekke erdoor.

Je hebt nodig voor 2 personen:

1/3 Chinese kool - 2 winterwortels - 150 gram fijngesneden rode kool ( ik deed gemakkelijk en pakte een zakje) - 3 lenteuitjes - flinke handvol gemengde scheuten (alfalfa, preischeuten, china rose oid) - 2 kippenbouten - zout en peper - scheutje zonnebloem-of arachideolie - 2 el gebakken uitjes - paar ringetjes rode peper - partje limoen

Voor de dressing:
 3 el chinese sojasaus - 3 el rijstazijn - sap van een halve limoen - 3 el arachideolie - 1 el suiker - 1 teentje knoflook - 2 tl vissaus - 1 rode peper.

Zo maak je het:

Verdeel de bouten even in dij en drumstick. Dat is heel eenvoudig. Voel met je vinger waar het scharnier zit tussen beide delen, zet er een scherp mes op en snijd het door.
Wrijf de kip in met zout en peper en bak ze in een scheutje olie om en om bruin. Zet het vuur laag, leg een deksel op de pan en laat ze in ongeveer 35 minuten rustig gaar worden. Draai af en toe om.

Laat ze vervolgens afkoelen en stop tot gebruik in de koelkast als je het pas 's avonds of de volgende dag gebruikt.
Haal het er wel op tijd uit zodat de koelkastkou er af is of doe zoals ik en laat het in een koekenpan zachtjes warm worden terwijl je met de rest van de salade bezig bent.
Verwerk je het wel meteen laat het dan afkoelen tot lauw.

Snijd de chinese kool in smalle repen, de wortel julienne en de lenteui in ringetjes. Vermeng dit in een kom of schaal met de rode kool

Klop een dressing van de sojasaus, rijstazijn, limoen, arachideolie, suiker en vissaus.
Snipper de knoflook en snijd een halve rode peper of meer in dunne ringetjes. Schep dat door de dressing.
Gebruik ongeveer de helft van de dressing om de salade op smaak te brengen. Geef de rest er apart bij.

Strooi de scheutjes over de salade. Trek de kip in stukjes, leg op de salade en maak af met gebakken uitjes en wat partjes limoen. Eventueel nog een paar ringetjes rode peper maar dat moet je zelf maar bepalen.

Zo heb je dus een lichte zomerse maaltijd en zoals gezegd door wat noedels toe te voegen is het perfect voor mensen met wat meer trek.

Ovenschotel met kip, groene kruiden, limoen en pistachenoten

Het was de hoogste tijd om al die mappen met losse knipsels eens aan een grondig onderzoek te onderwerpen. En om het gros in de papierbak te kieperen.
Als een gerecht na tien jaar niet opgenomen is in je menu, al is het maar twee keer per jaar, dan geloof ik niet dat het er de komende even zovele jaren nog van komt.
Schiften dus.
Kwam zowaar nog een TIP, kent u die nog, tegen uit 2001. Het vegetarische tijdschrift SLA!, inmiddels ook allang ter ziele. Zonde, tegenwoordig zou het zeker kansen hebben gehad.

Een handgeschreven recept van mijn moeder uit 2000 over spaghetti met veul knoflook en een zuinig chilipepertje. Die bewaar ik natuurlijk.
In september is het alweer 13 jaar geleden dat ze overleed, de aanblik van het vertrouwde handschrift zorgde voor een gevoel van vertedering, weemoed en eventjes een scherp gevoel van gemis. Ach ja, dat zal nooit veranderen.
Vreemde recepten zaten ertussen. Wel grappig hoor, het geeft een leuk tijdsbeeld maar ik vraag me nu serieus af waarom ik ze in hemelsnaam uitscheurde.

Toch kregen een aantal het voorrecht weer terug te mogen in de gele knipselmap. Zoals deze. Uit een Allerhande zo te zien. Jaartal? Geen idee. 2000 schat ik, de prijs van het gerecht wordt namelijk in guldens én euro's weergegeven.
Kipfilet uit de oven met limoen, lekker veel kruiden. Zeg limoen en ik ben er als de kippen bij om maar even bij het beestje te blijven.
Ik gaf er wel een beetje mijn eigen draai aan.

Het recept is voor 2 personen.

Je hebt nodig :

2 kipfilets - 1 limoen - peper en zout - 8 lenteuitjes -  ongeveer 30 gram peterselie - 30 blaadjes basilicum - 2 teentjes knoflook - 10 naaldjes rozemarijn - takje tijm - 2 el olijfolie - 1 el balsamicoazijn - 2 el ongezouten pistachenoten - 6 à 8 kleine aardappels.

Zo maak je het:

Kook de aardappels in de schil net niet helemaal gaar. Spoel ze af onder de koude kraan en laat ze in een zeef uitlekken.

Roer een marinade van het sap van de limoen, olijfolie, balsamicoazijn, uitgeperste teentjes knoflook en ongeveer tien blaadjes gescheurde en gekneusde blaadjes basilicum.
Leg de kip erin en marineer 20 minuten. Na tien minuten draai je de kip even om.

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Maak de lente-ui schoon, kontje eraf, eventueel buitenste blad verwijderen en snijd het witte gedeelte in stukken van ongeveer een centimeter. Het groen kun je kleiner snijden.
Hak de peterselie grof, ook de steeltjes. Rozemarijn fijnhakken, tijmblaadjes van het takje rissen en de basilicum even kneuzen.
Meng lente-ui en kruiden in een ovenschaal door elkaar.
De pistachenoten hak je grof.
Leg de gemarineerde kip op dit groene kruidenbedje. Bedek de kip met de noten en giet de rest van de marinade er over.
Halveer de aardappels en drapeer ze er omheen.
Bestrooi de hele boel met peper en zout, druppel er nog wat olijfolie over  en er zijn vast nog wel wat druppels uit de uitgeknepen limoen te persen  en schuif het in de oven.

Half uurtje moet voldoende zijn. Maximaal 40 minuten. Heb je een kernthermometer? Het dikste deel van de filet moet een temperatuur van minimaal 70 graden hebben. Anders even checken door een stukje los te trekken.

Een fris kipgerecht. Ik maakte er nog een salade bij met wat er nog in huis was. Tomaat dus en komkommer, wat augurk, bieslook en basilicum. Simpel maar prima.

Zo zie je maar weer, wie wat bewaart die heeft wat.

Venkelschuitje met kruidenpuree

Terwijl Tilburg gisteren veranderde in Tilburg aan zee, Tillylake of Tilburg sur mer, zo maar wat namen die ik voorbij zag komen, lag er voor me een receptje uit de Margriet. Het blad dat mijn oma al las wat dan weer niet impliceert dat het een tijdschrift voor dames op leeftijd is. Voor ik verstrikt raak in omschrijvingen wat dat 'op leeftijd' weer mag betekenen vertel ik liever dat onze tuin in een mum van tijd veranderde in een golvende, deinende massa water. Enigszins angstvallig keek ik door de tuindeuren naar het terras of het water niet stiekempjes ons huis probeerde binnen te dringen.
Gelukkig viel het bij ons mee maar elders in de stad stonden huizen en kelders wel blank. Automobilisten strandden in tunneltjes, een parkeergarage onder een appartementencomplex liep helemaal vol. Bizar!
Of het zo gepland was bekeek ik een venkelschuitje met kruidenpuree. Handig zo'n schuitje, er dobberden heel wat rond op de Tilburgse straten. Toepasselijker kon bijna niet.

Het was ook weer eens zo'n dag dat het vuur met een gerust hart aan kon. Best lekker hoor na al die hoogzomerse gerechten met minieme inspanning.
En venkel he, een heerlijke groente is het en ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel een beetje herontdekt heb. Jaren lang kwam het amper op tafel. Een 'vergeten groente' in huize Eetlust.
Maar het is in volle glorie terug op onze eettafel.

In het receptje van de Margriet wordt gorgonzola gebruikt, verrukkelijk ware het niet dat ik die kaas en alle kazen met maar een zweem van blauw aan de husband niet kan slijten. Vervangen we het toch gewoon door kruidenkaas. Zo simpel is dat. Houd je niet van kaas? Laat lekker weg, het zal zeker niet minder smaken.
Zoals gewoonlijk heb ik her en der wat veranderd maar dat mag de pret niet drukken.

Je hebt nodig voor 2 personen:

1 venkelknol - 400 gram kruimige aardappels - 75 gram rucola - 3 el fijn geknipte bieslook - 1 el gescheurde blaadjes basilicum - zout en peper - melk - 1 el smeuïge kruidenkaas - 1 el geraspte Parmezaan

Zo maak je het:

Zet de venkelknol recht neer en snijd het vanaf de steelaanzet door. Snijd nu voorzichtig het binnenste eruit zodat je twee bootjes hebt. Verwijder ook een stukje van het kontje.
Het binnenste hak je fijn.

Schil de aardappels, verdeel in ongeveer even grote stukken en kook ze gaar. Voeg vijf minuten voor de aardappels klaar zijn de fijngehakte venkel toe.
In een andere pan kook je de twee schuitjes beetgaar in een minuut of tien. Laat ze op hun kop uitlekken.

Giet de aardappels met de venkelstukjes voorzichtig af om te voorkomen dat je venkel in de gootsteen verdwijnt. Laat even uitstomen.
Stamp er een puree van met een  scheutje melk.
Roer de kruidenkaas plus Parmezaan erdoor en voeg vervolgens bieslook, basilicum en gescheurde rucola toe. Breng op smaak met zout en peper. Nog even doorwarmen.
Schep tot slot in de venkelschuitjes.

Smaakt heerlijk bij een stukje vis.

Bron van inspiratie : Margriet nummer 31/-2014

Bonensalade met gekarameliseerde ui en homemade gedroogde tomaatjes

Lekker hoor zo'n pot met zelf gedroogde tomaatjes en feta maar wat voor nuttige bestemming zullen we het eens geven. Behalve op brood leggen en zo uit de pot snoepen wat absoluut geen straf is.
Door een salade natuurlijk! Met knapperige sperziebonen en kleine zachte  flageolets uit het Franse land. Je koopt ze hier gewoon in blik. Gedroogd ben ik ze bij ons nog niet tegengekomen, wie een tip heeft mag het altijd spuien!

Voor een extra contrast doen we er ook nog gekarameliseerde uien bij, nog zoiets waar we hier geen genoeg van kunnen krijgen. Meestal maak ik meteen een dubbele hoeveelheid aangezien ze multi toepasbaar zijn en in de koelkast gemakkelijk een aantal dagen houdbaar.
Die uien zijn zalig op brood met oude kaas, bij gegrild vlees, op je broodje hamburger of door geroosterde groente. En dikke maatjes met bonen.
Weet je meteen hoe deze salade is ontstaan.

Een maaltijdsalade is het niet, het is echt bedoeld als bijgerecht.  En ook nog eens voor 2 personen. In een wip bouw je het natuurlijk om naar vier door simpelweg de hoeveelheden te verdubbelen.

Het recept voor de gedroogde tomaatjes met feta vind je hier. Je kunt natuurlijk ook een potje uit de winkel gebruiken. Koop dan wel die tomaten op olie. Vermeng het met wat feta, verse rozemarijn en tijm en laat het even staan zodat de smaken in kunnen trekken. Maar geloof me, zelf maken is leuker en niet geheel onbelangrijk veel lekkerder!

Je hebt nodig voor de gekarameliseerde uien:

500 gram uien - 25 gram roomboter - 1 el olijfolie -  3 el suiker - 75 ml appelciderazijn - 125 ml rode wijn - zout en peper - takje tijm

Maak de uien schoon en snijd ze in ringen. Verwarm boter met de olijfolie, leg de uien erin en bestrooi met suiker plus wat zout en peper. Rits de blaadjes van het takje tijm en doe ze er bij.. De boel omscheppen en nu op laag vuur zo'n drie kwartier zachtjes laten sudderen. Regelmatig omscheppen.
Nu azijn en rode wijn erdoor roeren en laat het nog een klein half uurtje zachtjes inkoken tot de vloeistof bijna helemaal opgenomen is door de uien.
Ja het duurt even maar dan heb je ook wat. Laat afkoelen tot lauw.

Verder heb je nodig:

250 gram sperziebonen - klein blikje flageolets - paar kleine takjes bonenkruid - peper en zout - scheutje olijfolie - spriets citroensap - paar eetlepels gedroogde tomaatjes met feta.

Maak de bonen schoon en kook ze met het bonenkruid beetgaar. Giet af in een vergiet en spoel meteen met koud water om verder garen tegen te gaan.
Laat de flageolets uitlekken. Hussel beide bonen door elkaar met een scheutje olijfolie, wat citroensap en breng op smaak met zout en peper. Strooi er nog wat verse bonenkruid over.
Een paar eetlepels gekarameliseerde uien erbij en een vrolijke schep tomaatjes met feta plus de olie.

Zoals gezegd kun je de uien die over zijn gemakkelijk een paar dagen in de koelkast bewaren. Schep het in een schone pot, draai het deksel erop en zet weg.  Koud smaken ze prima maar ook met opnieuw opwarmen hebben ze geen enkel probleem.

Kruidige zwartoogboontjes met spinazie en tomaat

Zwartoogboontjes, black-eyed beans,cornille, fagioli occhio, lobia zo maar wat namen voor een wel heel leuke boon. Geen rare snijboon maar een olijkerd met een snoeperig zwart oogje. Een kleintje in de bonenfamilie en dan moet je wel wat uiterlijk vertoon tevoorschijn toveren om een beetje op te vallen niet waar.
Deze kereltjes smaken ook nog eens buitengewoon goed en houden wel van gevarieerd gezelschap.
Of je er nu een salade van maakt met bijvoorbeeld citroen en rucola, ze verwerkt in een stoofpotje, soep of lekker met rijst en flink wat peperig gedoe. Ze vinden het allemaal best.

Koop gewoon eens een zakje bij de toko of in de supermarkt als ze het daar hebben. De Turkse winkel heeft ze vast ook. Laat een uurtje of zes weken in ruim water. Spoel daarna goed af en speur naar eventuele ongerechtigheden. Je zult toch maar net dat ene over het hoofd geziene kiezeltje kraken. Je hoeft daar niet echt bang voor te zijn, het komt niet vaak voor maar jij zult maar die pechvogel zijn. Vandaar dus.
Vervolgens zet je ze weer op met water en kook je ze in ongeveer 40 minuten gaar. Het kan wat korter zijn of net wat langer. Gewoon controleren door een boontje in je mond te steken.
Laat uitlekken in een vergiet.

Vervolgens ga je natuurlijk verder met dit recept :-) Je kunt het serveren als bijgerecht voor vier personen maar ook met zijn tweetjes eten als hoofdgerecht. Dat laatste deden wij. Op de planning stond kip in kerrie-kokossaus. Normaal gesproken trek ik de bus rijst uit de kast om erbij te serveren maar ik was even rijstmoe. Geen zin. We hebben de rijst geen seconde gemist.

Deze hoeveelheid is voldoende voor 4 personen als bijgerecht en voor 2 als hoofdgerecht.

Je hebt nodig:

200 gram gedroogde zwartoogboontjes - 200 gram verse spinazie - 1 flinke tomaat - 1 ui -3 teentjes knoflook - 1 cm gember -  2 rode Spaanse pepers - 3 tl gemalen koriander (ketoembar) - 1 tl gemalen komijn (djinten) - 1 tl kurkuma - zout - scheutje olie

Zo maak je het:

Laat de boontjes zoals hierboven al beschreven een uurtje of 5 à 6 weken in ruim water. Giet ze vervolgens af, spoel nog even om en zet ze op met schoon water. Kook in 30 tot 40 minuten gaar maar niet tot pap.

Snipper de ui en de knoflook. Hak de gember en pepers fijn. Halveer de tomaat en verdeel in stukjes.

Verwarm een scheutje olie en fruit hierin de ui, knoflook, pepers en gember op niet te hoog vuur tot de uien glazig zijn.
Voeg koriander, komijn en kurkuma toe. Schep het goed door elkaar.

Nu de stukjes tomaat  erbij en laat de boel op laag vuur sudderen tot de tomaat zacht is.

Voeg boontjes toe, laat lekker warm worden om tot slot de spinazie erdoor te scheppen. Zodra de spinazie is geslonken is het klaar. Afhankelijk van je smaak nog wat zout toevoegen.

Lekker met hardgekookt ei en naan. Geef er rijst bij als je geen vlees eet.

Pittige auberginesalade van Mari Maris

Ook mensen die graag koken ontbreekt het wel eens aan inspiratie. Een tijd geleden verzuchtte ik dat op Facebook Een zekere Mari Maris reageerde met de mededeling dat ze daar wel een mouw aan wist te passen. Kom maar op! De naam zei me helemaal niks maar al snel werd me duidelijk dat Mari Maris de auteur is van ' Groentebijbel, van aardappelpuree tot zuringsoufflé' . Gelukkig begreep ze dat gezien de enorme stortvloed aan kookboeken het simpelweg niet altijd meer bij te houden is en was ze zo aardig mij het boek via haar uitgever te laten bezorgen.

En zo geschiedde dat een tijdje later een dikke pil geleverd werd boordevol groenteweetjes en recepten. Van hopscheuten met aardappel, koolraap met bleekselderij, radicchiolasagne tot roderozensaus, kapucijner-sesamkoekjes, courgetteclafoutis en eenvoudige aardappelkroketjes. Om maar even een beeld te geven.
Keurig in alfabetische volgorde. Ieder hoofdstuk begint met een stukje over de herkomst en in welk seizoen het te verkrijgen is. In welke vorm is het verkrijgbaar, vers, gedroogd, half gedroogd en waar moet je goed opletten bij het kiezen van de juiste kwaliteit. Heb je eenmaal die prachtige artisjokken bijvoorbeeld voor je neus liggen hoe verwerk je die schoonheden dan? Mari geeft ook nog tal van combinatiemogelijkheden met kruiden, kaassoorten, andere groentevrienden.
Dit is het startsein voor de duidelijk uitgewerkte recepten met veelal ook nog eens diverse serveersuggesties en andere opties. Fijn!

Al bladerend werd me duidelijk dat ik vaak wel erg weinig origineel groente verwerk. Borlottibonen samen met wat witte kool door pasta. Een zoete spinazietaart? Het zou niet in me opgekomen zijn. Bij Mari gelukkig wel maar zij is ook niet voor niets twintig jaar kok geweest voor ze besloot haar koksbuis op te bergen en zich toe te leggen op het verbouwen van groente. Beide ervaringen resulteerden in dit boek waar ze zoals ze me schreef een paar winters mee bezig is geweest.

Maar liefst 850 recepten verdeeld over 65 soorten groenten, je zult begrijpen dat het onmogelijk is om van ieder recept een foto te plaatsen. Het eindresultaat zou onhanteerbaar zijn. Daarom slechts foto's van de desbetreffende soort. Voor iedereen die een beetje kan koken hoeft dat helemaal geen bezwaar te zijn. Laat de ingrediënten spreken, sluit je ogen en laat je verbeeldingskracht en kennis zijn werk doen. Prachtig plaatje krijg je dan.

Natuurlijk moest ik aan de slag en het recept dat ik jullie geef is een pittige auberginesalade. Nu moet je weten dat de husband helemaal niet zo van aubergine houdt. Maar ja er lag nog zo'n paarse knoeperd. Voor de zekerheid frutselde ik ook nog maar een simpele groene salade in elkaar. Schept hij twee keer op van de aubergines en laat de andere praktisch aan zich voorbij gaan. Wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Deze hoeveelheid is voldoende voor 2 personen. Maak je het voor vier gebruik dan 2 aubergines maar pas op met het verdubbelen van de knoflook en rode peper. Plus 1/4 lijkt mij voldoende.

Je hebt nodig:

1 aubergine - olijfolie -  citroensap - 3/4 rode peper - 1 flinke teen knoflook - 2 el kappertjes - 2 el ontpitte groene olijven - 3 el zongedroogde tomaatjes in olie (aangezien ik die vergeten was heb ik gewone tomaat gebruikt, ook lekker!) - peper en zout

Zo maak je het:

Haal de zaadjes uit de rode peper en snipper het. Ook de knoflook fijnhakken.

Verwijder steelaanzet en kontje, mik weg. Snijd de rest in plakjes van zo'n 5 mm.
Bestrooi met zout en peper, leg de plakken in een vergiet, dek af om verkleuren tegen te gaan en laat 15 `a 20 minuten staan.

Dep ze goed droog door een twee lagen keukenpapier op je werkbank te leggen, verdeel de plakken aubergine erover, dek af met nog eens keukenpapier en druk zachtjes aan.

Verwarm een grote koekenpan, een 1/4 el olijfolie erin en verdeel het goed over de bodem. Laat goed warm worden.
Bak de plakken aubergine in porties om en om bruin en gaar. Gebruik bij iedere portie weer wat olijfolie. Je kunt natuurlijk ook een grillpan gebruiken.

Leg een aantal plakken aubergine op een schaal. Druppel er wat citroensap over. Bestrooi het met rode peper en knoflook plus een beetje zout. Maak zo laagjes tot de aubergine op is. Tot slot wat lekkere olijfolie erover. Dek de boel af en zet minimaal 6 uur weg. Mari zegt acht maar ik begon wat laat. U mag kiezen.

Tot slot de (zongedroogde)  tomaatjes in reepjes snijden en samen met de kappertjes plus in plakjes verdeelde olijven over de aubergine verdelen. Opdienen.

Grappig waar zo'n ontmoeting op je pagina toe kan leiden. Mari heeft er met haar boek voor gezorgd dat ik de komende tijd niet om groenterecepten verlegen zit. Of je nu vegetariër bent, graag een stuk vlees eet, liever een visje nuttigt, je vindt hierin altijd bijpassende groentegerechten of genoeg ideeën om eens lekker te variëren.

'Groentebijbel, van aardappelpuree tot zuringsoufflé', Mari Maris, uitgever Carrera Culinair, 4e druk januari 2014, 496 pag., gebonden. ISBN 9 789048 814886, Prijs 29,90

Dit boek is mij ter beschikking gesteld door de auteur en uitgeverij. Dit beïnvloedt niet mijn mening en waarneming.

Kip met venkel, rode ui, courgette en grapefruit

Nou die eerste Koningsdag hebben we goed ingeluid.  Aan die naam moet ik nog steeds wennen hoor net als aan de datum. Dat merkte ik vorige week op de markt wel. 'Volgende week geen markt he' zei Teresa terwijl ze me de ham en worstjes van Bonte Bentheimer varken overhandigde. Ik keek waarschijnlijk nogal glazig waarop ze me maar even op weg hielp. Ah op die fiets. Echt nog he-le-maal niet in mijn systeem.
Koningsdag dus. Hier in Tilburg werd Koninginnedag de avond ervoor altijd jubelend ingezet tijdens Tilburg Zingt. Met die traditie is uiteraard niet gebroken. Met duizenden mensen zingen of liever gezegd kwelen heeft echt iets lolligs. We voegen ons er al een paar jaar met plezier tussen mits het weer niet al te slecht is. Eén keer zijn we zo gigantisch zeiknat geregend dat we na bui nummer drie  richting kroeg sopten.

Van tevoren hapje eten werd er geopperd. Hoef je geen twee keer te zeggen natuurlijk. Maar waar? Rondom de Oude Markt viel er niks te reserveren aangezien op dertig stappen afstand het zingfestijn plaats zou vinden. De Spaarbank appte vriendin M. Goed plan, gewoon een gezellig stadscafé, niet te moeilijk, prima locatie voor een ongecompliceerde maaltijd met als bonus de heerlijke tuin. Dat werd buiten eten!
Al keuvelend verorberden we zalm met rauwe aspergesalade en een niet zo heel gezonde noordzeeschotel. Vis is toch gezond? Jazeker mits de zwemmertjes niet allemaal uit de frituur komen. Maar dat wisten we hoor en we kozen ook nog eens bewust voor deze fritto misto di mare à la Spaarbank. Bodempje leggen :-)

Na een kop koffie togen we richting zingen. We waren niet de enigen, jee het stond hutjemutje volgepakt. We wurmden onze bevallige  posturen ertussen en voor we het wisten kwèkten we uit volle borst mee. Net carnaval. Om 12 uur eindigde het festijn met het volkslied. Nog een afzakkertje in de Stadhuisstraat om het af te leren en daarna zzzzzzzzz.

En wat heeft dit nu met kip, venkel en grapefruit te maken. Niks maar ik vond het gewoon leuk om te vertellen.

Venkel en sinaasappel zijn dikke vrienden en ook kip voelt zich heel prettig bij die twee. Waarom het zoete niet eens inruilen voor een klein bittertje was mijn gedachte. Citrusfruit heeft als fijne bijkomstigheid dat het vlees mals maakt.
Bij het opdienen wat verse stukjes grapefruit erover strooien maakt het qua frisheid helemaal af.

Voor twee personen het je nodig:

2 kippenbouten - 1 rode grapefruit -  1 grote rode ui - 1 venkel - halve courgette - 5 kleine takjes tijm - halve rode peper - peper en zout - 1/2 tl gemalen venkelzaad - 30 gram roomboter - 2 el olijfolie

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 175 graden.

Wrijf de bouten in met zout, peper en gemalen venkelzaad. Verhit boter en olie en bak het duo om en om bruin.

Snijd de venkel in dikke plakken, doe hetzelfde met de rode ui en courgette. Pepertje in keine ringetjes.
Haal de kip uit de pan en drapeer ze in een ovenschaal.
Bak in dezelfde pan fluks venkel en rode ui aan. Hooguit 2 minuutjes. Schep het over de kip en leg de courgette, tijm en rode peperringetjes erbij.

Blus het bakvet af met het sap van een halve grapefruit. Even doorroeren en over de kip plus groente gieten.
Dek af met alufolie en schuif een half uur de oven in. Verwijder dan de folie en bak nog 15 à 20 minuten. De baktijd is wel afhankelijk van je eigen oven dus check regelmatig!

Schil de andere helft van de grapefruit dik. Die witte stukjes willen we niet. Het vruchtvlees in stukjes verdelen en vlak voordat je de ovenschaal op tafel zet erover strooien.

Gebakken aardappels erbij, nog wat sla of wat ook lekker is dat laatste kwartiertje een paar gehalveerde tomaten in de ovenschaal erbij leggen.

Bulgur met kip en groente

Een strakblauwe lucht en glimmend zonnetje wuiven me vrolijk toe. De naderende lente stroomt door me heen. Maar voor ik al te enthousiast de lichtere gerechten in schiet temper ik mezelf. Het is nog maar februari en er kan nog van alles gebeuren. Stiekem hoop ik dat het zo blijft.
Toch heb ik gisteren vast een aftrap gegeven met dit recept. Bulgur met kip, paprika en wortel. Nu maar duimen op de goede afloop!

Het origineel staat in een Marokkaans kookboek met de alleszeggende titel 'Kook ook Marokko'. Duidelijker kan niet, weet je meteen waar je aan toe bent. Het is een fijnerd met duidelijke beschrijvingen en uitnodigende foto's. Een mooi reisje door dit Noord-Afrikaanse land met soepen, hapjes, vlees en vis en uiteraard salades, groente en in mijn ogen veelal mierzoete nagerechten. Van dat laatste ben ik niet zo zoals u weet maar daar hoeft men zich niets van aan te trekken. Volgens mij heb ik dit boekje ooit ergens in de ramsj op de kop getikt. Je kunt slechtere boeken treffen.
De kenmerkende warme smaken met een zo nu en dan licht pittige toets, zoete tonen, een frisse wind en vaak een knappertje zijn altijd in harmonie. Ik hou ervan!

Het recept heb ik enigszins aangepast, geen couscous maar bulgur en de hoeveelheden verminderd aangezien we door de week vaak als duo in huize Eetlust aanwezig zijn. Geen koriander (verrassing!) maar peterselie en munt. En heb je nu per ongeluk toch net wat te veel gemaakt? Geen ramp, het is als salade ook meer dan heerlijk.

Deze hoeveelheid is voldoende voor 2 à 3 eters. Wij hadden nog een portie over maar die maak ik mooi soldaat met de lunch :)

Je hebt nodig :

150 gram bulgur - 300 gram water - 250 gram kipfilet - 175 gram winterwortel - 1 rode paprika - 1/2 gele paprika - 2 uien - paar takjes peterselie - paar takjes verse munt - zout en peper - 1/2  tl gemalen komijn (djinten) - 1 tl gemalen koriander (ketoembar) - 3/4 el ras-el-hanout - 1/2 tl kaneel - paar schijfjes limoen - klontje roomboter (ongeveer 20 gram) - 2 el olijfolie.

Zo maak je het:

Breng het water aan de kook, voeg een beetje zout toe. Zodra het water kookt, strooi je de bulgur erin. Vuur uit, deksel op de pan en een minuut of tien laten staan. Als het afkoelt, geen probleem aangezien het straks nog bij de rest gaat om te verwarmen.

Wrijf de kipfilets in met zout en peper en bak ze in een eetlepel olijfolie bruin en gaar. Je kunt de kipfilets ook grillen. Leg ze op een bord, laat beetje afkoelen om hete vingertoppen te voorkomen en trek het vervolgens in stukjes.

Snijd terwijl de kip bakt de uien in partjes. Verwijder de zaadlijsten van de paprika's en snijd in grove stukken. De wortel even schrappen, in de lengte halveren en maak er dan halve plakjes van.

Giet nog een eetlepel olie in de pan waarin de kip bakte en fruit hierin de ui glazig en goudgeel op een laag vuurtje. De wortels mogen er na een minuut of drie bij. Nog eventjes bakken en dan is het tijd voor de paprika's plus komijn, koriander en wat zout en peper naar smaak. Alles husselen en verder bakken tot de boel beetgaar is.

Roer de bulgur met een vork of je vingertoppen los. Nu mag het bij de groente, net als de kip, kaneel en ras-el-hanout. Klontje boter erbij, omscheppen en goed warm laten worden. Knip er tot slot de peterselie boven en hussel het erdoor. Even proeven en eventueel nog wat zout en peper toevoegen, dat is geheel afhankelijk van je eigen smaak.

Verdeel over borden en maak het af met wat gescheurde munt en een schijfje limoen.

Het leuke van dit gerecht is dat je het heel simpel kunt vermeerderen daarom vind ik het ook bijzonder geschikt voor een feestje, een buffet. Zeker omdat het zoals gezegd koud of lauw ook verrukkelijk is.

Bron van inspiratie : Kook ook Marokko, uitgeverij Inmerc, gebonden, 141 pagina's, ISBN 9066115033

Spinazie met appel en walnoten uit de wok

De blaadjes zijn zo'n beetje allemaal gevallen. Wat gaat dat toch ineens rap. Het gros heb ik inmiddels bij elkaar geharkt voor enkele reis stort.  Maar er komt nog een reisje bij denk ik, we wonen in een groene buurt dus er dwarrelt nogal wat de tuin in wat zeker niet van 'onze' bomen is dat weet ik zeker. En ik maar vegen en harken. Het laatste restje mag tussen de planten en struiken, mocht het gaan vriezen dan zijn ze tenminste voorzien van een lekker warm dekentje. Houden wij ook van, gaan ook geen kou zitten lijden als het niet hoeft.
Maar goed, het is een kale boel. Halen we het groen fijn naar binnen en op ons bord.
Met spinazie bijvoorbeeld. We eten het regelmatig, ouderwets met een eitje, in een hartige taart, door een curry of de pasta. Dit is weer eens een andere variant Razendsnel wokken met wat ui en appel, afmaken met geroosterde walnoten voor een kleine crunch.
Je hebt mensen die verwijderen alle steeltjes van de blaadjes spinazie. Dat doe ik niet hoor, die steeltjes zijn prima te eten en voor je een zak spinazie hebt ontsteeld heb ik een hele maaltijd op tafel staan. Laat er maar lekker aan zitten.

Voor 2 personen heb je nodig:

500 gram spinazie - 1 ui - 1 appel - klein handje walnoten - chilivlokken -  peper en zout - scheutje olijfolie

Breek de walnoten in stukjes, hoeft allemaal niet zo pietepeuterig en rooster ze in een voorverwarmde wok of koekenpan zonder olie of boter. Wel erbij blijven, het kan snel gaan en op verbrandde noten zit niemand te wachten.
Hevel ze over in een bakje.

Snipper de ui, schil de appel, verdeel in vieren en haal het klokhuis eruit. Snijd de partjes appel in blokjes.
Verhit een wok of grote koekenpan. Giet er dan pas een scheutje olijfolie in.
Spinazie samen met de ui erin en husselen maar tot de spinazie geslonken is. Op het laatst de appel nog even mee roerbakken. Breng op smaak met peper, zout en gemalen chilivlokken.Verdeel de spinazie over twee borden en strooi er de geroosterde walnoten over.

Past prima in de afdeling AGV (aardappels groente vlees) of als aanvulling op je vegamaaltijd.

Kip met rode peper, gember en knoflook

Gelukkig hoefden we ons bootje niet op te blazen, sjongejonge wat ging het tekeer. Wind, onweer en regen, het zorgde voor heel wat spektakel. Gisterochtend de deuren wijd open en genieten van het opgefriste buiten. Helaas lagen er wel wat planten tegen de vlakte die we met vereende krachten weer overeind hielpen en waarbij ik bijna het leven liet doordat er een bamboestok onder mijn handen brak en me met een beetje pech had gespiest. Beetje gehavend ben ik momenteel dus...
Aangezien alles nog werkte, de schrik ook weer uit de benen trok, ging ik me maar eens bezig houden met rustgevendere zaken. Koken. Laat ik het woord veiliger maar niet in de mond nemen.

Een pittig kipje voor twee waarvoor je nodig hebt:

2 kippenbouten - 2 rode spaanse pepers - 2 à 3 teentjes knoflook* - stukje gember van ongeveer 3 cm -  1 ui -1 el citroensap - 1 koffielepel chilipoeder - 1 koffielepel kurkuma (geelwortel) - zout - peper

* Vorige week kreeg ik een bol roze knoflook uit Frankrijk. Knoflook met van die heerlijke grote sappige tenen, vol smaak. Twee tenen is dan ook meer dan genoeg.

Maken:

Snij de drumstick los van de dij. Even voelen waar het gewricht zit, daar je mes op zetten en je snijdt het heel gemakkelijk door..Wrijf ze in met peper en zout.
Hak de ui en knoflook grof, evenals de rode peper waarbij je wel even de zaadlijsten hebt verwijderd. Schil de gember en snij er stukjes van. Doe dit samen met 1 el citroensap, de chilipoeder en kurkuma in de blender of keukenmachine en draai er een pasta van. Eventueel klein scheutje water toevoegen.

Verhit in een pan 1 eetlepel arachide of zonnebloemolie en bak hierin de kip rondom bruin. Haal het uit de pan en leg op een bord.
De pasta al roerende een minuut of 2 bakken op matig vuur. Giet er vervolgens 150 ml heet water bij en hussel alles goed. De kip er weer bij, eventjes door de saus wentelen.
Leg nu een deksel op de pan en laat het een half uurtje zachtjes stoven, in ieder geval tot de kip gaar en zacht is.

Schep de kip in een schaaltje. Draai de temperatuur onder de pan omhoog en kook de saus in tot het dik is. Goed blijven roeren anders brandt de boel aan en dat wil je niet. Verdeel de saus over de kip.

Lekker met rijst en sugarsnaps.

Spaghetti met krokante hamblokjes, rucola en hele snelle tomatensaus

Je komt thuis van  een gezellige middag bij je vader waar je al heerlijk hebt geluncht, de wereldproblematiek is tijdens die paar uurtjes besproken en opgelost. Dat gaat altijd heel snel vanaf de bank zoals men weet.
Veel tijd om uitgebreid in de keuken te staan is er niet en eigenlijk heb je daar ook niet zoveel zin meer in.
Toch is het wel prettig voor de husband als er wat eten op tafel komt. Hij heeft het moeten doen met een paar boterhammen met kaas terwijl jij zoervleisj met frietjes zat te verorberen. Het is soms oneerlijk verdeeld.
Snel koken betekent nog niet dat je je er met een jantje-van-leiden van afmaakt, snel kan ook heel smaakvol en lekker zijn.

Dit recept is voor 2 personen

Je hebt nodig:

Ongeveer  200 gram spaghetti - 1 blik tomatenblokjes - 100 gram hamblokjes - 1 sjalotje - 1/2 tot hele rode peper - 1 teentje knoflook - 6 cherrytomaatjes - 1 el kappertjes - 1/2 zak rucola - wat basilicumblaadjes ( groen of paars) - peper en zout - chilivlokken uit de molen (optioneel) - scheutje olijfolie

Zo maak je het:

Zet een grote pan met water op het vuur en breng aan de kook. Voeg zout toe en breng opnieuw aan de kook, vervolgens mag de spaghetti erbij. Kook ze al dente, oftewel beetgaar oftewel niet tot geheel overgaar gekookte slierten.

Snipper het sjalotje en de knoflook. Verwijder de zaadlijsten uit de rode peper en snij het eveneens fijn.
Verhit een scheutje olijfolie in een koekenpan en bak hierin de hamblokjes krokant, maal er wat chilivlokken over plus zwarte peper.
Zodra ze krokant zijn, schep je ze vanuit de pan  in een bakje en zet het apart.
Eventueel nog een klein beetje olie in de pan doen. Fruit hierin de rode peper, sjalotjes en knoflook.
Voeg de inhoud van het blik tomatenblokjes toe.
Halveer de kerstomaatjes en voeg ze toe samen met de kappertjes. Laat alles een minuut of tien sudderen. Breng op smaak met zout en peper.

Giet de spaghetti af en hussel samen met de in stukjes gescheurde rucola door de saus,
Verdeel over 2 borden, strooi de hamblokjes erover en maak de boel af met wat basilicum.
Eventueel aan tafel nog wat parmezaanse kaas erover raspen

Frittata met artisjokkenhartjes, tomaat en serranoham

Dinsdag. Nadat de wolken waren verdwenen, de wind eindelijk zijn biezen had gepakt leek het vandaag zowaar zomer of in ieder geval op een heuse lentedag. Nou dat werd ook wel tijd!! Sorry dat ik nu alweer over het weer begin te zeveren maar dit vrouwspersoon heeft jaarlijks echt haar portie zon nodig zodat het batterijtje opgeladen blijft. Tropische temperaturen heb ik daar niet bij nodig wel verwarmende straaltjes.
Vanmiddag kwam één van onze lieve vrienden wat plantjes brengen waaronder  piri piri ook wel pili pili genoemd, die zorgen straks sowieso voor een brandend kacheltje in de mond. Verheug me er nu al op.
Zoals het gaat met goede vrienden, voor je het weet ben je een paar uur verder. Stof tot praten is er altijd.
Na hem te hebben uitgezwaaid boog ik me maar eens over een prangende vraag: Wat zullen we eten. Inmiddels heb ik begrepen dat er mensen zijn die heel goed zijn in het per week of zelfs nog langer bedenken van de maaltijden. Het moge duidelijk zijn, ik behoor niet tot die categorie.
Het flitste door mijn hoofd, een hartig taartje met artisjokkenhartjes en tomaat. Het werd een frittata. Meestal staat er in recepten dat je zo'n geval met behulp van een deksel of bord om moet draaien. Ik doe dat niet meer maar laat het met deksel op de pan op laag vuur garen tot de bovenkant gestold is. Werkt perfect!

Voor 2 personen heb je nodig:
5 eieren - 2 el crème fraîche -  5 artisjokkenhartjes uit blik - stuk of 8 kerstomaatjes - 4 plakjes serranoham -  75 gram geraspte (geiten)kaas - peper en zout - snufje knoflookpoeder - 2 el bieslook - 20 gram roomboter.

Zo maak je het:

Roer de crème fraîche los en klop er 1 ei doorheen. Vervolgens de andere eieren toevoegen en klop er maar lustig op los. Breng op smaak met zout, peper en een klein snufje knoflookpoeder. Schep de geraspte kaas erdoor plus de fijn geknipte bieslook.

Halveer de kerstomaatjes en de artisjokken.
Verhit de boter in een koekenpan en bak hierin de plakjes ham even om en om tot ze licht krokant zijn. Haal ze uit de pan, leg op een stuk keukenpapier.

Giet de eieren in de pan en leg er de tomaatjes en artisjokkenhartjes bovenop, maak er maar iets creatiefs van. De plakjes ham in stukjes breken en erover verdelen.
Leg nu een deksel op de pan en laat het op laag vuur in zo'n 15 -20 minuten zachtjes garen. Het is klaar zodra de bovenkant gestold is.

Laat op een bord glijden, knip er eventueel nog wat bieslook over. Verdeel in stukken en serveer met toast, roomboter en een salade.

Een klein stukje bleef er over, dat komt wel op tijdens de lunch.

Kipfilet met citroen en kappertjessaus

Piccata di pollo , het klinkt al zo muzikaal, laat dat maar aan die Italianen over. Ik heb er maar even een Nederlandse draai aan gegeven, weet je tenminste wat je op je bord kunt verwachten maar zeg nou zelf Piccata di pollo bekt een stuk fijner.
Piccata is een bereidingswijze. Vaak wordt er kalfsvlees voor gebruikt maar met malse kip kan het natuurlijk ook. Het vlees wordt zachtjes plat geslagen, bestrooid met zout en peper, gewenteld in de bloem en gebakken in roomboter, olijfolie of een mengsel van de twee. Vervolgens haal je het vlees uit de pan en in diezelfde pan ga je door met de saus. Ha schnitzel hoor ik nu mensen  denken, nee geen schnitzel het vlees wordt niet door de ei en paneermeel gehaald.
De echte Italiaan zal wel hoofdschuddend dit recept bekijken; niet Italiaans en al helemaal niet zoals Mama het maakt. Daar trekt deze Nederlandse mama zich even niks van aan. Verdraaid lekker, dat is het wel!

Je hebt nodig voor 2 personen:
1 kipfilet of 2 kleintjes - zout en peper - 4 el bloem - 1 el olijfolie - 50 gram roomboter - 1 teentje knoflook - 65 ml droge witte wijn - 125 ml kippenbouillon - sap van 1/2 citroen - halve citroen in schijven - 1 koffielepel honing - 2 el kappertjes - 1 el peterselie

Zo maak je het:

Snijd de kipfilet overlangs door zodat je 2 platte stukken krijgt. Leg het tussen wat bakpapier of huishoudfolie en sla het zachtjes plat, zachtjes... niet timmeren. Bestrooi met peper en zout en wentel het door de bloem.
Verhit in een pan 25 gram roomboter ( de andere 25 gram heb je nodig om de saus af te maken) met 1 el olijfolie en bak hierin de kipfilet aan beide kanten bruin en krokant. Haal uit de pan en zet apart.

De saus:
Fruit in dezelfde pan met hetzelfde bakvet een fijngehakt teentje knoflook. Een minuutje op laag vuur is voldoende. Schenk de wijn erbij en laat het even inkoken tot de vloeistof met de helft verminderd is.
Honing erbij, bouillon erbij en natuurlijk mijn grote favoriet citroensap en de schijven citroen. De kappertjes niet vergeten, die horen er zeker bij. Zachtjes roeren en zachtjes sudderen gedurende 5 minuten.
Roer nu de rest van de boter erdoor samen met fijngehakte peterselie. Even proeven en wellicht verder op smaak brengen met zout en peper.
Leg de kipfilet terug in de pan, warm goed door en draai een keertje om zodat ze helemaal bedekt zijn met saus.

Aangezien het voor ons de hoofdmaaltijd is eten wij het met fettuccini.
De hoeveelheid saus is voldoende voor 2 personen . Voor 4 kun je de hoeveelheden verdubbelen alleen zou ik wel even oppassen met de citroen. Gebruik gewoon een halve zoals hierboven aangegeven en proef tijdig zodat je eventueel nog wat toe kunt voegen.

Caroline's Snijbonensalade met seroendeng (Foodblogswap)

Een nieuwe editie van de foodblogswap (bloggers koken van elkaars blog) ging van start en ik werd gekoppeld aan  Carolines Blog. De vorige keer kookte ik van het blog van Simone tevens een foodfotograaf. Nu weet ik niet of ze het expres doen maar ook het blog van Caroline wordt gekenmerkt door de zeer professionele foto's, gemaakt door haar echtgenoot. Caroline kookt de sterren van de hemel, hij schiet de plaatjes, kijk dat is nu eens samenwerken.Daar kan ik niet tegenop hoor, gelukkig levert het koken minder problemen op.
Carolines Blog dus, een blog met massa's heerlijke recepten aangezien ze al aardig wat jaartjes aan de weg timmert. Veel keus, niet dat het daarmee gemakkelijker wordt. Snuffelen, zoeken, denken. Het leek me leuk om een recept uit de oude doos te zoeken, eentje die ze al jaren maakt. Ik ben dol op recepten uit stoffige hoekjes en vergeelde tijdschriften, liefst met flink wat vlekken erop, het bewijs voor geslaagde en geliefde kooksels.
En zo kwam ik een snijbonensalade met seroendeng tegen, zoektocht voltooid!

Een heerlijke frisse salade met pittige accenten, een knappertje hier, een zoetje daar. Een nieuwe zomerse favoriet is geboren. Wat ik een volgende keer wel doe is iets meer dressing maken en apart in een kommetje doen zodat je naar believen nog wat extra over je salade kunt lepelen. Die dressing is namelijk ontzettend lekker!

Deze hoeveelheid is als bijgerecht voldoende voor 2 personen:
200 gram snijbonen - wat zout - 1/4 ijsbergsla - stuk rettich van ongeveer 175 gram - 2 tomaten - 1/2 citroen - 1 teentje knoflook - 1 koffielepel sambal brandal - 1 el ketjap - 1 el zonnebloemolie - 2 el seroendeng

Zo maak je het:

Verwijder de puntjes van de snijbonen en snij de bonen vervolgens in ruitjes. Zet ze op met niet al te veel water, voeg zodra het water kookt het zout toe. Kook de snijbonen in een kleine tien minuten beetgaar.
Giet af, spoel ze met koud water om doorgaren te voorkomen en laat ze uitlekken in een vergiet.

Maak een dressing van het sap van een halve citroen met een uitgeperst teentje knoflook, de sambal brandal, ketjap en zonnebloemolie.

Snij de ijsbergsla in smalle reepjes. Verdeel het over een groot bord of platte schaal.
De tomaten mogen ook in plakjes en daarna in vieren. Vermeng de tomaat met de snijbonen en leg op de ijsbergsla in het midden van het bord.
Schil de rettich, snij vervolgens in dunne plakjes en daarna in vieren. Vermeng de rettich met de dressing en verdeel dat weer over het snijbonen-tomaatmengsel.
Strooi tot slot de seroendeng erover.

Deze salade is ook geweldig om bij een bbq te serveren, saté en dit, ik weet het voortaan wel.

Bedankt Caroline, het was me weer een genoegen!

Broodpizza met pittig gekruid gehakt en geroosterde paprika's

Jaren geleden vulde ik wel eens stokbroden met een gehaktmengsel dat pittig op smaak werd gebracht met onder andere ketjap, ketchup, knoflook en sambal. Die broden gingen in de alufolie en net zolang de oven in tot het gehakt gaar was, de vrijgekomen sappen zorgden voor een knapperige buitenkant waar alle smaken ingetrokken waren. Iedereen in huize Eetlust was er dol op.
Tot de gevulde broden op een gegeven moment mislukten, het brood was nat en zompig, de folie plakte vast en ik krabte me vertwijfeld achter de oren. Hoe kan iets wat je ontelbare malen gemaakt hebt nu ineens niet meer lukken. Ik weet het aan een onbekende samenloop van omstandigheden. Enkele maanden later deed ik weer een poging, wat krijgen we nou, precies hetzelfde laken een pak.  Was de structuur van het brood veranderd, de samenstelling van het gehakt? Een groot raadsel dat nooit opgelost werd. Sindsdien heb ik dit brood wat we zo lekker vonden dan ook nooit meer gemaakt.
Gisteren moest ik er ineens weer aan denken en ik besloot er een draai aan te geven.

Turks brood is bij uitstek geschikt voor broodpizza of pizzabrood, geef het beestje maar een naam. Tomatensaus maakte ik, paprika's geroosterd in de oven met een paar dikke tenen roze knoflook uit Lautrec, de  beste en lekkerste knoflook die ik ken maar helaas niet altijd verkrijgbaar is. Sappig, vol geur en enorm vol van smaak. Doe een teentje bij je gebakken champignons en men denkt dat er een halve bol knof in verwerkt zit, dat soort werk dus.
Terug naar de broodpizza, ik dwaal af merk ik. Het eindresultaat was overheerlijk, een knapperige bodem belegd met pittig gehakt, geroosterde paprika, olijven , mozzarella en wat ingelegde hete peperstukjes...
Ook maken? Daar gaan we! Het is voldoende voor twee personen als hoofdmaaltijd en voor 4 als snack of lunch. Van de paprika's heb je de helft nodig om te beleggen, de andere helft heb ik verwerkt in een salade.

Je hebt nodig voor de tomatensaus:
1 blik tomaten blokjes - klein blikje tomatenpuree - kleine ui of banaansjalotje - 1 spaanse rode peper - 1 teen knoflook - 1 tl suiker - 1 tl oregano -peper en zout - klein scheutje olijfolie

Zo maak je het:
Snipper ui, knoflook en spaanse peper. Verhit de olijfolie in een sauspan en fruit dit drietal op laag vuur tot de ui zacht en glazig is. Voeg tomatenpuree, suiker en oregano toe en fruit een paar minuutjes mee. De tomatenstukjes plus sap erbij en nu zachtjes laten sudderen tot het een dikke saus is. Een minuut of 20 is voldoende. Breng op smaak met zout en peper. Zet weg tot gebruik.

Voor de geroosterde paprika's heb je nodig:
1 rode, 1 gele, 1 groene paprika - 2 dikke tenen knoflook - 1 tl gedroogde tijm - scheutje olijfolie - peper en zout.

Zo maak je het:
Verwarm de oven voor op 200 graden. Halveer de paprika's en verwijder de zaadlijsten. Leg ze met de bolle kant naar boven in een ovenschaal. Leg de knoflook in hun jasje erbij. Sprenkel er wat olijfolie over, bestrooi met wat zout en peper en de tijm. Zet de schaal in de oven  en bak ze tot de paprika zacht is, het velletje gerimpeld en blazen begint te vertonen.
Haal de schaal uit de oven en dek af met alufolie. Laat zo staan tot ze lauw zijn, dat is fijner voor je vingers en het velletje laat nu gemakkelijk los.

En verder:
250 gram rundergehakt - 1/2 middelgroot Turks brood of een 1/4 van een grote ( de rest kan in de vriezer) - 1 bol mozzarella - 3 ingelegde pepertjes (optioneel), ik gebruik biber Tursu/hot peppers van Baktat -wat zwarte olijven - 1 teen knoflook - 1 rode ui - 1 tl cayennepeper - 1 tl pikante paprikapoeder - 1 tl oregano - peper en zout - 1 tl gemalen koriander - 3 el olijfolie.

Verwarm de oven voor op 225 graden

Snijd de ui in ringen en snipper de knoflook. Verhit 1 el olijfolie in een koekenpan en rul het gehakt. Voeg de uien en knoflook toe plus de kruiden en specerijen. Laat sudderen tot de uien zacht  zijn. Proef en breng eventueel verder op smaak. Voor mij is dit echt het beetje van dit en beetje van dat werk, ik heb 1 tl van alles aangehouden maar het kan best wat meer zijn. Afijn, gewoon proeven en je eigen smaak eraan geven.

Schep 3/4 van de tomatensaus door het gehakt en schep om. Trek de velletjes van de inmiddels afgekoelde paprika's af en snijd de paprika's in reepjes.
De mee geroosterde knoflook knijp je uit boven een kommetje, roer er 2 el olijfolie door, roer even goed zodat de knoflook als het ware een klein beetje oplost. Voeg een beetje zout en peper toe.

Pak de helft of een kwart van het Turks brood , snij overlangs doormidden zodat je 2 bodems krijgt, Druk het een beetje aan of ga er even lichtjes met de deegroller over. Leg het op een met bakpapier bekleedde bakplaat.
Besmeer met de knoflookolie en vervolgens met de overgebleven tomatensaus. Beleg met het gehaktmengsel. Verdeel er de helft van de paprikareepjes over, wat zwarte olijven, stukjes mozzarella en ingelegde pepertjes die je fijn hebt gesneden en de zaadjes verwijderd anders is het erg hot.

Schuif in de oven en bak ongeveer een kwartiertje tot de bodem knapperig is, het belg heet en de mozzarella bubbelt.
Maak ondertussen een salade waarin je de rest van de geroosterde paprika's verwerkt. Hier werd het met rucola, tomaat en olijven.
Verdeel de broodpizza in stukken en snel aan tafel!

Gehaktballetjes en ei in tomatensaus

Sommige recepten maken nieuwsgierig, vooral als je ze niet kent. Dat je een foto ziet en denkt wat lollig. Gehaktballetjes in tomatensaus, zoveel landen hebben een eigen variant, op smaak gebracht met ter plaatse veel gebruikte kruiden en specerijen. Een paar eitjes op het laatst een paar minuten meestoven in de saus, voor mij was het nieuw. Zo zie je maar, er blijft altijd wat te ontdekken.
Het recept komt oorspronkelijk uit de Marokkaanse keuken maar aangezien ik er weer het en ander aan toegevoegd heb durf ik er het predicaat 'Marokkaans'  niet op te plakken, geïnspireerd door is een betere benaming.
Het is voldoende voor twee personen, kan ik eindelijk weer eens een gerecht aan de categorie 'Koken voor 2' toevoegen.

.

Je hebt nodig:
250 gram runder of lamsgehakt - 1 tl pikante paprikapoeder - 1/2 tl cayennepeper - 1/2 tl gemalen komijn (djinten)- 1 tl gemalen koriander (ketoembar) -  zout naar smaak - zwarte peper uit de molen - 1 el fijngehakte peterselie - 1 el olijfolie

Voor de saus :
2 el tomatenpuree - 2 tomaten -  1 ui - 1/2 tl pikante paprikapoeder - 1/2 tl gemalen koriander - 1/2 tl komijn - zout en zwarte peper - 1/2 el fijngehakte peterselie - 150 ml water - 2 eieren om te stoven in de saus

Zo maak je het:
Vermeng alle ingrediënten behalve de olijfolie voor de gehaktballetjes met elkaar, kneed het stevig tot je een homogeen geheel hebt en rol er vervolgens 8 balletjes van.
Bak de balletjes bruin en gaar in 2 el olijfolie, haal ze uit de pan en leg apart op een bord met een stukje alufolie erover.

Terwijl de balletjes bakken snipper je de ui en snij je de tomaten in stukjes.Zodra de gehaktballetjes op het bord liggen, fruit je in dezelfde pan op een laag vuurtje de ui tot het glazig is.
Doe de tomaten erbij en stoof ze een minuut of 5 mee zodat ze wat zachter worden.  Vervolgens de tomatenpuree toevoegen en eventjes bakken, paprikapoeder, koriander en komijn toevoegen en op smaak brengen met zout en peper.  Giet het water erbij, weer roeren en laat het lekker een minuut of 5 sudderen. Proef even of je nog wat kruiderijen toe wilt voegen.

De balletjes mogen er weer bij, leg ze wel aan 1 kant van de pan. Breek voorzichtig de 2 eieren en laat ze op de saus glijden aan de kant die je vrij hebt gelaten. Leg een deksel op de pan en stoof een 5 à 8 minuten tot het eiwit gestold is maar de dooier nog wel vloeibaar is. Net als bij een spiegelei dus. Stoof langer als je de dooier steviger wilt hebben. Strooi er nog een halve eetlepel fijngehakte peterselie over en zet de pan op tafel zodat je er zelf je ei met wat balletjes en saus uit kunt vissen.

Wij aten er home made pide bij, niets zo lekker als saus opvegen met een stuk brood,  wat rijst en salade. Bijvoorbeeld van wat geraspte wortels, appel en een handje rozijnen

Gehaktballentaart met gestoofde ui en puntpaprika

Een ouderwetse gehaktbal, zo één die naar vroeger smaakt, heel simpel met ui, peterselie, zout, peper, eitje, beetje nootmuskaat en een flinke eetlepel grove mosterd eventueel nog wat paneermeel of beschuit. Brood weken in melk en er vervolgens doorheen kneden is ook beproefd al doe ik dat zelden.
Goed kneden is noodzakelijk, trek daar gerust wat tijd voor uit. Ballen draaien en vervolgens om en om bakken, afblussen met water, deksel op de pan en laat maar sudderen die ballen.
Vaak snipper ik nog een extra uitje en laat het meesudderen. Op het laatst nog wat mosterd toevoegen, aanbaksels losroeren, beetje bouillon erop, lichtjes inkoken, niks mis met die jus.

Wat ik ook altijd doe... extra ballen maken. Niet om ze vervolgens in te vriezen maar om de volgende dag op te eten, op een boterham met wederom een flinke lik mosterd. De kinderen namen het vroeger graag mee naar school, een welkome afwisseling.
Laatst echter was ik de extra ballen 's middags vergeten. Er lag nog een restje kaas, wat uien, puntpaprika, in de diepvries ligt altijd bladerdeeg...dat riep om een hartig taartje. Fantastische uitvinding, restjes over? Hup hartige taart. Ideaal.

In het kader van project 'Koken voor2' , iets waar ik nog steeds niet goed in ben, een kleine quichevorm gepakt met een doorsnede van zo'n 22 centimeter.

Verder heb je nodig:
2 flinke gehaktballen - 125 ml room - 1 ei - 150 gram geraspte kaas - 50 gram abdijkaas of net wat je over hebt -2 uien - 1 rode puntpaprika - 1 takje tijm -zout en peper- paar druppels hot peppersauce - 4 plakjes bladerdeeg - beetje boter om de vorm in te vetten.

Laat het bladerdeeg ontdooien. Verwarm de oven voor op 175 graden ( 150 graden hetelucht). Vet de vorm lichtjes in.
Snij de uien in ringen en stoof ze in wat boter met de tijm 15 tot 20 minuten tot ze zacht en gaar zijn.
De puntpaprika in kleine smalle reepjes snijden.
Zodra het bladerdeeg ontdooid is, leg je de plakjes op elkaar en rol je het uit tot een ronde lap net iets groter als de de omtrek van je vorm.
Leg de lap erin. Strooi er een laagje geraspte kaas op. Verdeel de abdijkaas in stukjes en verdeel het er over.
De ballen snij je in plakjes en verdeel je eveneens over de bodem.Strooi er wat kaas over.
Daar bovenop komen de uien. Verdeel de rest van de kaas erover.
Klop een ei los met de slagroom, breng op smaak met wat zout, peper en hot peppersauce.
Giet over de taart heen en verdeel de puntpaprika erover.
Vouw tot slot het overhangende deeg op zodat je een leuk randje krijgt.

Schuif het taartje in de oven en bak ongeveer 40 minuten

Lekker met een salade. En was het nu deze keer dan eindelijk wel eens voor 2? Bijna. Twee grote eters krijgen het vast tot de laatste kruimel op. Wij hadden nog een klein puntje over, goed ons best gedaan!

Linguine met kerstomaatjes en ansjovis-knoflookolie

In deze dagen, zo in de aanloop naar de feestdagen toe is het altijd fijn een recept te hebben dat snel op tafel staat. Het bevat niet heel veel ingrediënten maar de combinatie van ansjovis, rode peper, kappertjes en knoflook maakt het wel hoog op smaak. Geen dikke saus op basis van tomaat of room en dat maakt het tevens licht verteerbaar. De hoeveelheid is voldoende voor 2 als hoofdgerecht.

Je hebt nodig:
200 gram linguine (De Cecco nr.7) - 1 rode ui - 1 à 2 spaanse pepers - 1 blikje ansjovis op olijfolie - 150 gram zwarte olijven zonder pit - 2 el kappertjes - 250 gram kerstomaatjes- 4 el fijngehakte bieslook- 2 teentjes knoflook - 3 el olijfolie.

Zo maak je het:

• Breng een grote pan water aan de kook. Strooi er flink wat zout in en kook de linguine volgens gebruiksaanwijzing al dente
• In de tussentijd snipper je de rode ui, hak je de knoflook fijn, verwijder je de zaadlijsten van de rode peper en hak je het fijn.
• Snij 6 ansjovisfilets in stukjes.
• Verwarm de olijfolie in een koekepan en smoor hierin de ui, knoflook, ansjovis en rode peper.
• Snij de olijven in plakjes en halveer de tomaatjes.
• Voeg toe samen met de kappertjes.
• Warm 5 minuten zachtjes door.
• Giet de pasta af en vermeng het met de saus in de koekepan
• Strooi er de bieslook over en meng alles goed door elkaar.
• Verdeel over 2 voorverwarmde borden. Besprenkel eventueel met nog wat olijfolie.

Eet smakelijk!

Kip met restjes groente uit de oven

Niets zo gemakkelijk als een gevulde schaal de oven in duwen, wachten tot de boel gaar is om vervolgens aan de dis te schuiven. Ok, je moet wat snijden van tevoren, beetje met kruiden wapperen maar dat is het dan ook wel. Het fijne is, de mogelijkheden zijn eindeloos en het is ideaal om eens wat restjes op te maken.
Kip is een allemansvriend, er past zoveel bij dat het eigenlijk een kwestie is van de groentela open te trekken, te bekijken wat er nog ligt en het klaar te leggen om te snijden. Groente als boontjes zijn dan weer iets minder geschikt om in de oven te garen, kook die maar apart.
Met  wat aardappelen, ui, paprika, courgette, knoflook en tomaat kwam er deze ovenschotel voor 2 tevoorschijn.

Voor 2 personen heb ik gebruikt:
2 kippenbouten - 2 uien - 1 gele ( of rode) paprika - 1/2 tot 3/4 courgette - 3 tomaten - 5 middelgrote vastkokende aardappelen - 2 teentjes knoflook - scheutje olijfolie - 1/2 glas witte wijn - rozemarijnnaaldjes van 1 takje - 6 plakjes hongaarse salami - zout en peper - pikante paprikapoeder - chilivlokken uit de molen.

• Verwarm de oven voor op 190 graden
• Schil de aardappelen, snij ze grof maar wel in ongeveer gelijke stukken
• Ui in vieren snijden, paprika doormidden snijden, zaadlijsten verwijderen, iedere helft in 3 of 4 stukken snijden afhankelijk van de grootte.
• De courgette in dikke plakken snijden.
• De tomaten in vieren snijden
• Wrijf de kip in met zout, peper, paprikapoeder en maal er wat chilivlokken over.
• Leg de bouten met een klein scheutje olijfolie in een grote ovenschaal en zet 10 minuten in de oven. Je kunt de bouten ook even in de pan aanbraden.
• Haal de schaal eruit en leg de aardappelen plus rozemarijnnaaldjes erbij. Kwartiertje bakken.
• De schaal weer uit de oven en nu de ui, paprika, courgette, tomaat en fijngehakte knoflook toevoegen
• Giet de witte wijn erover, schuif terug in de oven en bak tot kip en groente gaar zijn.
• Voeg 10 minuutjes voor het einde de salami toe.

Kip en aardappelen hebben de meeste tijd nodig vandaar dat ik niet alles tegelijk in de schaal doe, vind het namelijk wel lekker als de paprika en courgette nog iets van een bite hebben.  Ook de knoflook voeg ik niet als eerste toe, de kans op verbranden is dan vrij groot en daar wordt het bitter van. Je kunt er ook voor kiezen knoflook in hun velletje tussen de kip en groente te leggen.

Heb je olijven over? Leg het erbij, evenals een paar plakjes citroen. Dat laatste heb ik normaliter altijd in huis maar nu dus even niet. Aubergine kan erbij, paddestoelen, wortel... leef je uit met de restjes in je groentela!

Baskische kip op eigen wijze

We halen de zon in huis op deze dagen waarop we steeds vroeger de lampen ontsteken, de gordijnen sluiten. Wat kleur en fleur, zomerse herinneringen op het bord. Ik weet niet hoe het bij jullie zit maar ik heb dat in deze en de komende maanden nodig, op winterse kost alleen kan ik niet leven. Ben toch al geneigd om in een winterslaap weg te zakken, het motortje draait naarmate de winter voortschrijdt steeds langzamer dus...vrolijke rode en groene paprika, bolle gezellige tomaten, chorizo en piment d'Espelette om me wakker te houden, zwarte olijven voor het contrast en (h)eerlijke drumsticks, zo'n combinatie houdt me wel aan de gang.

Je hebt nodig voor 2 personen:
4 drumsticks - 1 rode paprika - 1 groene paprika - 3 tomaten - 2 uien - 1 teentje knoflook - stukje chorizo van ongeveer 75 gram - 1 tl piment d'Espelette - handje zwarte olijven -1 tl pikante paprikapoeder - 10 naaldjes verse rozemarijn -peper - beetje zout -chilivlokken uit de molen - 2 el olijfolie

Zo maak je het:

• Bestrooi de drumsticks met peper, zout en wat chilivlokken uit de molen.
• Snij de paprika's en uien in repen. De tomaten snij je in blokjes.
• Hak het knoflookteentje fijn.
• Snij de chorizo in de lengte doormidden en vervolgens in halve stukjes.
• Verhit de olijfolie en bak hierin de kip aan alle kanten bruin.
• Haal de kip eruit en leg even apart.
• Fruit in dezelfde olie en pan de uien, voeg vervolgens de paprika en knoflook toe, knip de rozemarijn erover..Paar minuten meebakken.
• De tomaatblokjes mogen erbij evenals de chorizo en olijven. Bestrooi met de paprikapoeder en piment d'Espelette. Schep alles door elkaar en even mee bakken.
• Leg nu de kip weer terug in de pan, deksel erop en 40 minuten zachtjes sudderen tot het gaar is. Af en toe kip omdraaien en het groentemengsel omscheppen.

Erbij: Brood of rijst, ook lekker zijn in blokjes gesneden aardappel en gebakken in wat olijfolie met zeezout, rozemarijn en pikante paprikapoeder.