Geitenkaas met basilicum, komkommer en wilde perzik

Onderweg van la douce France naar ons eigen land lassen we natuurlijk zo af en toe een stop in. Even de benen strekken, plasje plegen en wat eten. Over dat laatste doen we niet al te moeilijk Gewoon even zo'n voorverpakte sandwich. Ja, zo'n meestal vrij klef geval. Stiekem zijn ze best lekker en op de één of andere manier hoort dat bij ons geraas over de snelweg.
Laten we het gemakshalve een vakantietraditie noemen.
Net als de boterhammen met gebakken ei die we jaren en jaren op de heenweg meenamen.

Dit jaar zag ik iets nieuws in het schap. Minder vet pretendeerden ze, nog verser en biologisch. Nou nou nou wat een verwennerij. En dan ook nog met zachte geitenkaas, pesto en komkommer. Als dat geen feest werd.
Aan het brood maak ik verder geen woorden vuil, gewone tarwebammen waren het. Maar wat erop zat was inderdaad lekker fris en smaakvol.
En zo maakte ik eenmaal thuis mijn eigen versie. Zonder pesto wel met verse basilicum.

Je hebt nodig:

100 gram zachte geitenkaas ( Bettine Blanc of iets vergelijkbaars) - stukje komkommer van een centimeter of 5 - 15 blaadjes basilicum - 2 rijpe wilde perziken ( of gewone of nectarine) - 1/2 el extra vergine olijfolie - peper.

Zo maak je het:

Verkruimel de geitenkaas. Snij de komkommer in piepkleine stukjes.Hak de basilicum fijn.
Vermeng het losjes met de geitenkaas. Maak er geen prutje van. Hussel een scheutje olijfolie erdoor en breng verder op smaak met wat gemalen zwarte peper.
Ontpit de perziken, trek hun jasje uit en snij in dunne plakjes

Neem brood naar keuze, verdeel het geitenkaasmengsel erover en maak af met stukjes perzik.

Aziatische Barbecuesaus

Alweer juni. Ongelofelijk hoe al die maanden als zandkorrels door je vingers glippen. Nog even en we zitten weer aan de oliebollen. (Nu niet gaan overdrijven Els)
Juni, de zomer schijnt nu toch echt op reis te zijn naar onze contreien. De tuin heb ik nog niet echt hoeven sproeien dankzij alle 'zegen komt van boven'.
Nu kan ik wel een hele klaagzang gaan houden over de niet zo zonnige meimaand maar van die uurtjes zon heb ik wel optimaal genoten hoor, Met een boek in de tuin, met een schoffel in de tuin, snoeischaar en andere hoognodig tuinzaken. Ik heb me prima vermaakt.

Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het komend weekend de geur van vers gemaaid gras vermengt wordt met opstijgende bbq-geuren.
Voor jullie heb ik een heerlijke, kleverige, kruidige Aziatische bbq-saus. Niet om op je bord te mikken en daar je vlees of vis doorheen te halen. Het is bedoeld om vlees en vis mee te bestrijken terwijl het zachtjes ligt te garen boven de gloeiende houtskooltjes. Of in je grillpan.
Maak het een dezer dagen al, schenk in een pot, sluit af en zet het lekker in de koelkast. Heb je dat alvast klaar. Het blijft ook nog eens weken goed.

Zoals je in de ingrediëntenlijst ziet gebruik ik sriracha. Wij beginnen een verslaving aan dat spul te ontwikkelen. Sriracha is een pittige chilisaus. Veel pepers dus, maar ook suiker, knoflook, water en azijn. En met pittig bedoel ik echt pittig. Hot, vlammend. Maar niet vervelend heet. Heerlijk op een spiegelei, doe wat druppels door de mayonaise, gebruik het in marinades en sauzen,  Het is te koop in diverse smaken en gradaties van pittigheid bij de toko, online en ik denk ook wel bij de meeste supermarkten. De Jumbo heeft het in ieder geval.
Zelf maken is ook niet zo moeilijk. Zodra over een paar maanden mijn pepers weer vrolijk bungelen ga ik er mee aan de slag. Nog even geduld dus :-)

Je hebt nodig:

150 ml sojasaus (geen ketjap dus) - 50 ml water - 120 gram lichtbruine basterdsuiker - 50 ml mirin - 2 el rijstwijn azijn (andere azijn mag ook) - 2 el sesamolie - 3 gedroogde pepers - 5 cm gember - 3 teentjes knoflook - 2 el sriracha - 1 el gembersiroop - 1/4 tl gemalen zwarte peper - 2 lenteuitjes - 2 el maïzena - 2 el water.

Zo maak je het:

Giet sojasaus, mirin, rijstwijnazijn, 50 ml water, sesamolie, sriracha en gembersiroop in een pan.
Hak de lenteui heel fijn en voeg  toe.
Rasp de gember en knoflook. Mik het erbij samen met zwarte peper en verkruimelde pepers.

Zoals je weet zit het mond verbrandende gedeelte van de pepers in de zaden en zaadlijsten. Ben je niet zo pittig ingesteld, schudt dan de zaadjes eruit. Scheelt een hoop. Of pak 1 peper met zaadjes en 2 zonder. Gewoon even aanpassen aan je eigen smaak.

Roer alles door elkaar en breng het aan de kook. Laat 5 minuten zachtjes sudderen.
Maak van de maïzena en de twee eetlepels water een papje.
Giet het erbij en roer tot een gebonden saus ontstaat. Zodra de saus op de achterkant van een lepel blijft plakken is het goed.
Vuur uit en af laten koelen om het vervolgens over te schenken in een pot.

Dat is het. Lekker simpel he. Waarom gebruik ik in dit geval maïzena en laat ik de saus niet al sudderend indikken tot de gewenste dikte?
De smaak wordt dan veel te heftig en het zout gaat overheersen. Door de suiker krijg je dan eerder een stroop in plaats van een saus. Vandaar dus.

Gebruik de saus zoals gezegd om vlees, vis of groente mee te bestrijken tijdens het grillen, bakken, braden.
Spareribliefhebbers, jullie moeten ja echt moeten dit proberen met die heerlijk malse ribbetjes!

Dip van paprika olijven kappertjes en Parmezaanse kaas

Het maken van deze dip is een fluitje van een cent. Alleen even wat snijden en alles in de blender mikken of je staafmixer gebruiken. Handig. Behalve dippen valt het ook prima te smeren.
Smaakt ook uitstekend bij gegrilde kip kan ik je vertellen.

Ons voornemen was om gisteren weer heerlijk aan de asperges te gaan maar gezien de prijzen besloten we nog een weekje te wachten. De aftrap van het seizoen is immers net geweest en vorige week hadden we de mazzel wel enigszins betaalbaar wit goud te vinden. Niet moeders mooiste dat zeg ik er eerlijk bij maar ze smaakten er niet minder om!
Plan omgezet naar tapas. Als kleine beloning voor ons harde werken gisteren.
Terwijl husband boven een schilderskwast hanteerde, spitte ik een stuk tuin om, schoffelde en wiedde en dook vervolgens de keuken in.

Daar pakte ik:

1 rode paprika - 15 groene ontpitte olijven - 1 el kappertjes - 1/4 tl gedroogde oregano - 1/4 tl gedroogde basilicum - 2 el olijfolie - mespuntje cayennepeper - mespuntje chilipoeder - peper en zout - en raspte 40 gram Parmezaanse kaas

Halveer de paprika en verwijder zaadjes en zaadlijsten. Snijd  de paprika in stukjes evenals de olijven.  Mik alle ingrediënten behalve peper en zout in de blender en maak er een homogeen geheel van.

Klaar. Nu nog even proeven en besluiten of je  wat zout en peper toe wil voegen.

Het recept is niet van mij hoor. Die eer komt Madam Confituur toe, je vindt dit en vele andere lekkernijen in 'Madam Confituur, een perfecte dag".
Ik heb het ietsepietsie aangepast. Ze heeft trouwens ook een blog, de moeite waard om eens te bekijken. Zeker als je dol op jam, gelei en dat soort zaken bent. Genoeg inspiratie te vinden!

Miniquiche met ricotta en tomaat

Wat boften we zondag toch met die heerlijke zon. Voor buiten lunchen was de tijd nog net niet rijp maar wat een vrolijke, feestelijke Paasdag.
Ik hou van Pasen, het is voor mij zo'n voorbode van kleur, wijd open deuren, de geur van net gemaaid gras, blote voeten, korte mouwen, buiten eten en buiten zijn.
Dat er soms snoeiharde tropische regens rondwaren met als gevolg volgelopen straten en tunnels, zwembad in de tuin en zoals het afgelopen jaar ook zwembad in de kelder, dat stoppen we gewoon heel ver weg,
Heerlijke lente, zalige zomer, laat de pret beginnen.

Eerste Paasdag is het hier altijd familiebrunchtijd. We trappen af met een dansende bubbel en daarna stuur ik grut met aanhang en neef en nicht de tuin in voor de nog steeds bestaande traditie eieren zoeken. Ja echt, dat moet. Zonder dat is het net niet helemaal echt Pasen volgens onze 26-jarige dochter. Zij hebben er lol in, wij hebben er lol in, mooier kan niet toch.

Traditiegetrouw bakte ik een stapel bagels. Heb nu het voor mij perfecte recept te pakken, joepie! Kookte eieren, van de kip en de kwartel, maakte een kipsalade met avocado, bakte cinnamonrolls, prakte een roomkaasdip, frutselde mini scotch eggs in elkaar, schoof beenham in de oven, kortom het was een bedrijvigheid van belang. Heerlijk, door drukte en andere zaken lang geleden.

En ik maakte miniquiches met ricotta, kaas, groene kruiden en wat tomaatjes. Om ze samen met de mini scotch eggs en wat kwarteleitjes te 'planten' in mijn Paastuintje. Pak gewoon een lekker groot dienblad, bekleed even met wat bakpapier, stort er een flinke hoeveelheid gemengde sla op, samen met cress en diverse scheuten.
Verdeel de quiches en wat je er verder op wil leggen een beetje nonchalant over de sla en zet het blad op tafel. Geef een dressing naar keuze  voor de salade er apart bij, anders wordt het zo'n natte zooi.

Later bedacht ik me dat het er pas echt als een tuintje had uitgezien als ik eetbare bloemen erbij had  gelegd. Die had ik dus niet, helaas pindakaas. En meteen een tip voor jullie :-)

Nu het recept voor de quiches. De mini scotch eggs vind je overigens hier. Vorig jaar testte ik ze al maar vergat ze vervolgens met Pasen te maken. Lekker slim.

Je hebt nodig voor 6 quiches:

120 gram bloem - 60 gram koude roomboter - 1 tl zout - 1 ei - 1 el zo koud mogelijk water. *Rusttijd van het deeg is minimaal 1 uur, langer is beter*

Voor de vulling:
4 eieren - 150 ml volle melk - 1 flinke tl Dijon mosterd - 4 eieren- 1 el fijngeknipte bieslook - 1 el klein gescheurde basilicum - 1 el fijn gehakte peterselie - 150 gram ricotta - 100 gram geraspte belegen kaas - 15 kerstomaatjes (verschillende kleuren zijn leuk) - zout en peper - 6 vormpjes met een doorsnede van 11 cm. Kleiner kan natuurlijk ook, dan heb je meer quiches ;-)

Zo maak je ze:

Snijd de boter in heel kleine stukjes. Klop een ei los. Zeef de bloem boven een kom. Zout en boter erbij.
Maak er met je vingertoppen een kruimelige toestand van. Niet kneden! Je kunt ook de keukenmachine met pulseknop gebruiken. Maar zeg nu zelf, het is een werkje van niks.

Giet het losgeklopte ei erbij plus een eetlepel water.
Vorm er met beide handen, terwijl je heel licht kneed een bal van het geheel. Ik stort het op mijn werkplek,, veeg alles met twee handen bij elkaar en druk het zachtjes tot een bal.

Verpak het in plastic folie en laat het minimaal een uur in de koelkast rusten. Nog gemakkelijker; maak het een dag van tevoren.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Klop 4 eieren los met de melk en mosterd. Meng er ricotta en geraspte kaas door om vervolgens de kruiden erdoor te scheppen. Maal er peper over en een klein beetje zout.
Halveer de tomaatjes.

Haal het deeg uit de koelkast

Vet 6 quichevormpjes in.

Bestuif je werkblad met wat bloem en rol het deeg uit tot een dunne lap.
Leg er een vormpje op met de onderkant naar boven. Maak met een mes een cirkel rondom de vorm.
Niet strak er op maar met ongeveer een centimeter speling.
Leg je deeglapje in de vorm, druk lichtjes aan en op naar het volgende vormpje.

Als je daarmee klaar bent, verdeel je de vulling over de vormpjes, legt er vier halve tomaatjes op en schuif je ze de oven in

Een klein half uurtje later zijn ze klaar. Check na 25 minuten even, iedere oven is anders zoals je weet.

Laat ze een beetje afkoelen en je haalt ze in een wip uit de vormpjes.
Zijn zowel, warm als koud erg lekker.

Het recept voor de quiches stond in een Margriet maar dan met hüttenkäse in plaats van ricotta. Het ging me niet zozeer om het recept, een quiche maken zit wel in het systeem,  maar om het bijbehorende idee. De quiches in een bedje van cress zetten. En dat bracht me dus naar mijn 'Paastuintje' .

Ook geschikt als lentetuintje, zomertuintje, herfst, laat je fantasie spreken!

Knolselderijpuree met yoghurt (mezze)

De afgelopen weken ben ik nogal in de weer geweest met een boek vol Midden-Oosterse gerechten;  'Honey & Co' van Sarit Packer en Itamar Srulovich .
Dit stel werkte respectievelijk als patissier en chef-kok bij de u welbekende Yotam Ottolenghi.
Na die leerschool sta je blijkbaar zo ijzersterk in je schoenen dat het openen van je eigen restaurant een logische volgende uitdaging lijkt. Dat restaurant in Engelands hoofdstad werd een hit.
Waarna een eigen kookboek natuurlijk ook niet uit kon blijven.

Waar ik zelf altijd erg van hou is  een kijkje achter de schermen. Hoe zijn recepten ontstaan, waar komt de inspiratie vandaan en helemaal fijn is dat in dit geval de medewerkers ook nog eens veel credits krijgen. Sarit en Itamar zijn overduidelijk blij met hun team.
Nu spreek ik ook regelmatig mensen voor wie dit geleuter zoals ze het noemen niet zo hoeft.
Gewoon een boek vol recepten, smakelijk plaatje erbij en of nu Samira. Piet of Jean zo'n gerecht heeft verzonnen doet niet ter zake.
Dat mag, gelukkig zijn er zoveel kookboeken te vinden dat er altijd wel iets naar je smaak bij zit. Net als een spijkerbroek is een kookboek per slot van rekening ook een hoogst persoonlijke zaak.
Ik houd wel van dat 'geleuter'

De recepten zijn niet al te ingewikkeld en  helder uitgewerkt. Dat je voor een aantal recepten een bladzijde om moet slaan, dankzij dat u geweetwel, kan als een nadeel worden gezien. Ingrediënten die een aantal jaren geleden voor hoofdbrekens zorgden zijn dankzij hun voormalige baas nu eenvoudig verkrijgbaar.

Van salades tot brood, drankjes, vis, vlees, zoetigheden,pickles, granen, peulvruchten en handige tips. Je vindt het allemaal. De ingelegde bietjes zijn zalig kan ik je melden, De wintertabouleh met knolselderij ( handig aangezien je van zo'n knol altijd overhoudt!) en winterwortel weer eens wat anders.
Voor veel gerechten hoef je niet urenlang in de keuken rond te hangen maar er zitten er tussen met een flinke ingrediëntenlijst en aardig wat bereidingstijd. Maak die dus niet als je binnen een uur aan de dis wil schuiven.
Maak wel onderstaande knolselderijpuree met yoghurt, simpel, snel klaar en verrukkelijk! Ook weer eens wat anders als de eeuwige hummus waar ik overigens wel erg dol op ben.
Het aardse van de knolselderij krijgt een frisse oppepper van de yoghurt en eerlijk gezegd kan ik er van blijven eten.

Je hebt nodig:

500 gram knolselderij - 4 teentjes knoflook - 3 à 4 el Griekse of Turkse yoghurt - 2 takjes tijm - 1 tl zeezout - 10 gram boter - 1 el olijfolie -  staafmixer.

Schil de knolselderij, snijd in even dikke plakken en vervolgens in blokjes.
Haal de knoflook uit hun jasjes.
Zet een pan op hoog vuur met een 1 eetlepel olijfolie. Mik knolselderij, knoflooktenen, zout en tijm erin en bak het een minuut of vijf tot de blokjes licht beginnen te kleuren. Schep regelmatig om.
Zet het vuur lager, leg een deksel op de pan en laat de blokjes in een minuut of tien gaar worden. Zodra je er met een vork gemakkelijk doorheen prikt is het goed.
Schud alles in een kom en vis de takjes tijm eruit. Die mogen weg.

In dezelfde pan laat je nu de boter smelten tot het bruin is. Niet zwart, dat noemen we verbrand en is niet lekker. Bruine boter oftewel beurre noisette heeft een licht nootachtige smaak..
Deze boter giet je over de knolselderij. Om te beginnen drie lepels yoghurt erbij. Zet nu de staafmixer erop en maak er een grove puree van. Het is lekker als er nog wat structuur inzit.
Eventueel nog extra yoghurt toevoegen.
Op smaak brengen met zout en peper. Wat chilivlokken erover voor extra pit is ook een aanrader maar niet noodzakelijk.

Serveer op kamertemperatuur met crackers, turks brood, plat brood en bijvoorbeeld lavash.
Lavash is een super simpel platbrood, eigenlijk meer een cracker, uit hetzelfde boek.
Dat recept krijg je later deze week.

Wat je over hebt, bewaar je in een afgesloten bakje in de koelkast. Zo kun je er nog een dag of drie van genieten.

Bron recept: Honey&Co, Sarit Packer en Itamar Srulovich, 2013, Kosmos, hardcover, 303 blz, prijs 24,99

Dit boek is in eigen bezit en derhalve is deze post niet gesponsored

Gebakken rijst met snijbonen

Snijbonen zijn op bonengebied stiekem onze favoriet. Daarmee wil ik de sperzieboon, de sugar snap, de haricot vert en de peul echt niks tekort doen, zij sieren óók frequent onze dis.
Was het vroeger in het ouderlijk huis de vaste begeleider van de pieper en gehaktbal, ik serveer ze regelmatig bij Aziatisch aandoende maaltijden. Samen met wat sambal of een rode peper, een scheutje ketjap en wat gebakken uitjes bijvoorbeeld, gesnipperd sjalotje erdoor en klaar is je onhollandse snijboon. Dit doe ik overigens ook met de sperzieboon.
Maar wat ook niet te versmaden is om de kort voorgekookte snijboon door de gebakken rijst te husselen.
Kijk, het is geen recept van ohlalala wat zijn we heerlijk vernieuwend bezig. Nee, het is gewoon een ideetje, iets anders dan anders. Want wie van jullie schept wel eens snijbonen door zijn rijst? Nou?
Dat dacht ik al :-)

Het geheim van goede gebakken rijst is niet zo bijzonder ingewikkeld. Je moet er gewoon voor zorgen dat je de rijst ruim van tevoren kookt en af laat koelen. Gebakken rijst is in veel landen immers niks meer of minder dan een restjesverwerker. Wij eten niet iedere dag rijst dus moeten we wat eerder aan de bak.
Zelf gebruik ik hiervoor altijd Surinaamse rijst, een langkorrelige soort. Die wordt mooi droog, in ieder geval via de absorptiemethode . Ook dat is een fluitje van een cent.

1 kopje rijst = 1 1/2 kopje water. Je brengt rijst en water samen langzaam aan de kook, vijf minuutjes pruttelen, uitzetten. De deksel vooral op de pan laten zitten, niet stiekem koekeloeren, dat mag na een minuut of 20.  Met een vork losroeren en opscheppen maar. Behalve als je nasi goreng wil maken, gebakken rijst dus. Dan laat je het helemaal afkoelen tot koud.

Je hebt nodig voor 3 personen:

200 gram rijst - 400 gram snijbonen - 2 eieren - 1 banaansjalot - 1 flinke teen knoflook, anders 2 - stukje verse gember, ongeveer 1/2 cm - 1 tl sambal manis - 1 el ketjap manis - 1 el ketjap asin - 1/2 tl sriracha ( saus op basis van pepers en knoflook, te koop bij supermarkt en toko) - zonnebloem- of arachideolie

Zo maak je het:

Kook de rijst gaar via bovenstaande methode en laat koud worden.

Snijd de snijbonen in smalle stukjes, kook ze een minuut of 8 in weinig water. Laat uitlekken.
Snipper de sjalot, knoflook en gember.

Roer de eieren los met een snufje zout en wat zwarte peper. Bak hier in een scheutje olie op niet al te hoog vuur een omelet van. Je hoeft het maar aan 1 kant te bakken. Zodra de bovenkant gestold is, laat je de omelet op een bord glijden en rol je het op.

Verhit in een wok een scheutje olie, fruit hierin de sjalot en gember. Voeg dan pas de knoflook toe om aanbranden te voorkomen. Sambal erbij en weer goed omscheppen. Kieper de rijst erbij en scheppen maar weer. Ketjap manis, ketjap asin, sriracha toevoegen, husselen met die hap.
Nu mogen de snijbonen de wok in, vermeng alles goed.
De omelet in smalle reepjes snijden en toevoegen. Nog even lekker doorwarmen en klaar is Kees.

Geef er gebakken uitjes bij en/of seroendeng

Soep van geroosterde pompoen, pastinaak, wortel en ui

Het oranje zonnige bolletje glunderde me al een week tegemoet. Wanneer ga je wat met me doen? Zondag dan maar. Net op de warmste dag van de maand oktober maak ik herfstsoep. Niks geen bbq of gerecht om nu echt afscheid van de zomer te nemen, nee we doen alsof  de wind al lustig loeit en de regen tegen het raam slaat.

Schoonzus was afgelopen week jarig en deze zondagmiddag gaan we dat eens lekker vieren. En dan is het bij thuiskomst heel handig dat er een pan oranje soep in de aanslag staat om op te warmen.
Een groentenla opmaak soep, restverwerking.
Zo slachtte ik mijn pompoen, hakte pastinaak grof, halveerde ui, sneed wortel en husselde dat met olijfolie, zout, peper en tijm. Paar dikke tenen Frankrijkknoflook erbij en hups die oven in.
Het is zo simpel, de oven roostert, daarna mik je de hele boel in een flinke pan, bouillon erop, aan de kook brengen, even pruttelen en de staafmixer doet de rest.

Luie zondagsoep.

Je hebt nodig:

1 kleine hokkaido pompoen - 1 pastinaak (ongeveer 250 gram) - 1 winterwortel - 2 uien - 2 flinke tenen knoflook - 2 el olijfolie - peper en zout - 1 tl tijmblaadjes - 1 rode peper -scheutje gembersiroop - 1 1/2 liter groentenbouillon - zure room - flinters Parmezaanse kaas.

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Snijd de pompoen doormidden, schep de pitten en draden eruit en hak de twee helften in parten.
Halveer de uien. Schil gewoon erom laten zitten.
De pastinaak eveneens met schil en al in plakken snijden. De wortel wel even schrappen en net als de pastinaak in plakken.
Alles samen met de tenen knoflook in een braadslede of op de bakplaat. Bestrooi met zout en peper en hussel de olie erdoor. Tijmblaadjes erover.
20 à 30 minuten de oven in tot alles gaar is.

Vervolgens beetje af laten koelen om je handen te sparen.
Trek schillen van pompoen, pastinaak en ui. Je kunt de pompoen ook met schil en al gebruiken maar in de soep doe ik dat eigenlijk nooit.
Snijd alles iets kleiner.

Halveer een rode peper naar keus, verwijder de zaadjes en snipper de peper.

Pak een soeppan, verhit een klein beetje olijfolie
Fruit hierin even de rode peper en mik de rest van de groente erbij. Knijp de knoflooktenen uit. Klein scheutje gembersiroop. Bouillon in de pan schenken.
Breng het aan de kook, 10 minuutjes pruttelen en dan de staafmixer erop.
Eventueel extra water of bouillon toevoegen als je de soep te dik vindt.

In kommen of diep borden scheppen, wat dotjes zure room erop plus flinters Parmezaanse kaas of onze Nederlandse oude kaas. Erg lekker om de toch wat zoete soep iets extra hartigs  te geven. Ringetjes groene of rode peper doen het ook erg goed trouwens.

Stokbrood in een mandje , zoute roomboter. aanvallen!

Venkelschuitje met kruidenpuree

Terwijl Tilburg gisteren veranderde in Tilburg aan zee, Tillylake of Tilburg sur mer, zo maar wat namen die ik voorbij zag komen, lag er voor me een receptje uit de Margriet. Het blad dat mijn oma al las wat dan weer niet impliceert dat het een tijdschrift voor dames op leeftijd is. Voor ik verstrikt raak in omschrijvingen wat dat 'op leeftijd' weer mag betekenen vertel ik liever dat onze tuin in een mum van tijd veranderde in een golvende, deinende massa water. Enigszins angstvallig keek ik door de tuindeuren naar het terras of het water niet stiekempjes ons huis probeerde binnen te dringen.
Gelukkig viel het bij ons mee maar elders in de stad stonden huizen en kelders wel blank. Automobilisten strandden in tunneltjes, een parkeergarage onder een appartementencomplex liep helemaal vol. Bizar!
Of het zo gepland was bekeek ik een venkelschuitje met kruidenpuree. Handig zo'n schuitje, er dobberden heel wat rond op de Tilburgse straten. Toepasselijker kon bijna niet.

Het was ook weer eens zo'n dag dat het vuur met een gerust hart aan kon. Best lekker hoor na al die hoogzomerse gerechten met minieme inspanning.
En venkel he, een heerlijke groente is het en ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel een beetje herontdekt heb. Jaren lang kwam het amper op tafel. Een 'vergeten groente' in huize Eetlust.
Maar het is in volle glorie terug op onze eettafel.

In het receptje van de Margriet wordt gorgonzola gebruikt, verrukkelijk ware het niet dat ik die kaas en alle kazen met maar een zweem van blauw aan de husband niet kan slijten. Vervangen we het toch gewoon door kruidenkaas. Zo simpel is dat. Houd je niet van kaas? Laat lekker weg, het zal zeker niet minder smaken.
Zoals gewoonlijk heb ik her en der wat veranderd maar dat mag de pret niet drukken.

Je hebt nodig voor 2 personen:

1 venkelknol - 400 gram kruimige aardappels - 75 gram rucola - 3 el fijn geknipte bieslook - 1 el gescheurde blaadjes basilicum - zout en peper - melk - 1 el smeuïge kruidenkaas - 1 el geraspte Parmezaan

Zo maak je het:

Zet de venkelknol recht neer en snijd het vanaf de steelaanzet door. Snijd nu voorzichtig het binnenste eruit zodat je twee bootjes hebt. Verwijder ook een stukje van het kontje.
Het binnenste hak je fijn.

Schil de aardappels, verdeel in ongeveer even grote stukken en kook ze gaar. Voeg vijf minuten voor de aardappels klaar zijn de fijngehakte venkel toe.
In een andere pan kook je de twee schuitjes beetgaar in een minuut of tien. Laat ze op hun kop uitlekken.

Giet de aardappels met de venkelstukjes voorzichtig af om te voorkomen dat je venkel in de gootsteen verdwijnt. Laat even uitstomen.
Stamp er een puree van met een  scheutje melk.
Roer de kruidenkaas plus Parmezaan erdoor en voeg vervolgens bieslook, basilicum en gescheurde rucola toe. Breng op smaak met zout en peper. Nog even doorwarmen.
Schep tot slot in de venkelschuitjes.

Smaakt heerlijk bij een stukje vis.

Bron van inspiratie : Margriet nummer 31/-2014

Koude komkommer-meloensoep

Met hoge temperaturen in het vooruitzicht kondigde ik aan het fornuis op slot te draaien. Dat moet je niet al te letterlijk nemen, ontkomen doe je er toch niet aan maar even op een heel laag pitje.
Veel drinken met dit weer wordt er  geroepen en dat doe ik. Met plezier giet ik liters water naar binnen. Van alleen water word je wel aardig flauw. Tijd voor koude soep! Een hartige slok doet wonderen.
Komkommersoep kent iedereen wel, ook op dit blog vind je een recept. Deze keer besloot ik het te combineren met Galia meloen.
Een halve meloen en 1 komkommer is precies goed om beide te proeven. Door de meloen krijgt het iets zoetigs zonder dat het overheersend is. Wat kruimels feta of verse geitenkaas geven het wel een extra kick en ook munt mag eigenlijk niet ontbreken.

Op zo'n tropische dag ben ik een luie kok. Niet moeilijk doen, geen gedoe met tig ingrediënten. Simpel, vers, fris!

Je hebt nodig voor ongeveer 6 glazen:

1 komkommer - 1/2 Galia meloen - 1 sjalotje - 1 liter groentebouillon - scheutje olijfolie - een spriets citroensap - zwarte peper -blaadjes verse munt - feta of verse geitenkaas en voor de liefhebbers wat kruimels gorgonzola of iets dergelijks- staafmixer

Zo maak je het: 

Snipper het sjalotje. Snijd de komkommer in niet al te grote stukken. Lepel het zaad uit de halve meloen.
Verdeel de meloen in stukjes.

Verwarm de olijfolie en fruit hierin sjalotje en komkommer gedurende een minuut of vijf. Giet de bouillon erbij en breng aan de kook.
Zet je hittebron lager en laat pruttelen tot de komkommer bijna zacht en gaar is. Voeg dan de meloen toe.
Nog even zachtjes koken. Vuur uit, staafmixer erop en pureer het tot een gladde massa. In de blender kan natuurlijk ook maar dat is weer extra afwas.

Koel de pan met soep in de gootsteen met koud stromend water. Leg wel de deksel op de pan en zorg ervoor dat het water niet hoger komt dan 3/4 van de pan om te voorkomen dat je watersoep krijgt. Het is maar een tip.

Zet vervolgens in de koelkast en laat het ijskoud worden. Spriets er daarna wat citroensap naar smaak door. Geef het nog een lekkere draai zwarte peper en schep de soep vervolgens in de glazen.
Verkruimel er wat kaas over plus gescheurde muntblaadjes.

Dat is weer even wat anders dan dat eeuwige water.

Homemade Gedroogde Tomaten met tijm, rozemarijn en feta

Zo af en toe fietsen er berichten voorbij waarbij ik me verbaas. Over mezelf welteverstaan. Vorige week was het weer eens raak. Tessa van I am Cooking with Love schoof een bakplaat vol kleine tomaatjes de oven in om te drogen.
Easy peasy, zo onwaarschijnlijk simpel om zelf te maken. Dus waarom is het dan in al die jaren nog nooit in me opgekomen om dat ook eens te doen. Waarom heb ik Tessa weer nodig om me te overtuigen van de noodzaak een zooi snacktomaatjes in huis te halen. Om die oven aan te zetten, de tomaten te halveren, te besprenkelen met olie en te bestrooien met blaadjes verse tijm en naaldjes rozemarijn.
Wie het weet mag het zeggen. Maar goed, het is gebeurd, primeur in huize Eetlust! Els heeft tomaatjes gedroogd. Ik geef mezelf maar een ferme schouderklop en sla me vervolgens tegen het hoofd vanwege jaren aan gemiste home made gedroogde tomaten.
En zoen ik Tessa.

Wacht geen dertig jaar zoals ik maar maak ze vandaag maar. Of morgen. Hooguit overmorgen. Ok?

Je hebt nodig:

500 gram snacktomaatjes/snoeptomaatjes/kerstomaatjes/ geef-het-beestje-maar-een-naamtomaatjes - 10 naaldjes rozemarijn - 2 takjes  tijm - 1 el olijfolie - een draai zwarte peper - een snufje zeezout.
Voor in de pot: extra vergine olijfolie - takje tijm - klein takje rozemarijn die je eventueel in een paar stukje knipt - 75 gram feta.

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor tot 100 graden.

Halveer de tomaatjes en hussel het met een eetlepel olijfolie, blaadjes tijm, in stukjes geknipte rozemarijnnaaldjes, zeezout en wat zwarte peper.
Leg ze nu met de snijkant naar boven op een bakplaat. Schuif het de oven in en laat ze zo'n anderhalf tot twee uur drogen.
Bij mij zat het er een beetje tussenin.

Laat de tongstrelend zoete tomaatjes  afkoelen. Leg een laagje in een pot, verdeel er wat blokjes feta over plus wat tijm en rozemarijn, weer laagje tomaatjes, feta, tijm en rozemarijn. Eindig met een laagje tomaatjes, leg er een decoratief plus tevens smaakvol takje rozemarijn op en schenk er olijfolie op. Deksel erop, klaar.

Heerlijk door salade , op brood of gewoon zo uit de pot. Ik moet in ieder geval weer nieuwe voorraad maken.

Kruidige zwartoogboontjes met spinazie en tomaat

Zwartoogboontjes, black-eyed beans,cornille, fagioli occhio, lobia zo maar wat namen voor een wel heel leuke boon. Geen rare snijboon maar een olijkerd met een snoeperig zwart oogje. Een kleintje in de bonenfamilie en dan moet je wel wat uiterlijk vertoon tevoorschijn toveren om een beetje op te vallen niet waar.
Deze kereltjes smaken ook nog eens buitengewoon goed en houden wel van gevarieerd gezelschap.
Of je er nu een salade van maakt met bijvoorbeeld citroen en rucola, ze verwerkt in een stoofpotje, soep of lekker met rijst en flink wat peperig gedoe. Ze vinden het allemaal best.

Koop gewoon eens een zakje bij de toko of in de supermarkt als ze het daar hebben. De Turkse winkel heeft ze vast ook. Laat een uurtje of zes weken in ruim water. Spoel daarna goed af en speur naar eventuele ongerechtigheden. Je zult toch maar net dat ene over het hoofd geziene kiezeltje kraken. Je hoeft daar niet echt bang voor te zijn, het komt niet vaak voor maar jij zult maar die pechvogel zijn. Vandaar dus.
Vervolgens zet je ze weer op met water en kook je ze in ongeveer 40 minuten gaar. Het kan wat korter zijn of net wat langer. Gewoon controleren door een boontje in je mond te steken.
Laat uitlekken in een vergiet.

Vervolgens ga je natuurlijk verder met dit recept :-) Je kunt het serveren als bijgerecht voor vier personen maar ook met zijn tweetjes eten als hoofdgerecht. Dat laatste deden wij. Op de planning stond kip in kerrie-kokossaus. Normaal gesproken trek ik de bus rijst uit de kast om erbij te serveren maar ik was even rijstmoe. Geen zin. We hebben de rijst geen seconde gemist.

Deze hoeveelheid is voldoende voor 4 personen als bijgerecht en voor 2 als hoofdgerecht.

Je hebt nodig:

200 gram gedroogde zwartoogboontjes - 200 gram verse spinazie - 1 flinke tomaat - 1 ui -3 teentjes knoflook - 1 cm gember -  2 rode Spaanse pepers - 3 tl gemalen koriander (ketoembar) - 1 tl gemalen komijn (djinten) - 1 tl kurkuma - zout - scheutje olie

Zo maak je het:

Laat de boontjes zoals hierboven al beschreven een uurtje of 5 à 6 weken in ruim water. Giet ze vervolgens af, spoel nog even om en zet ze op met schoon water. Kook in 30 tot 40 minuten gaar maar niet tot pap.

Snipper de ui en de knoflook. Hak de gember en pepers fijn. Halveer de tomaat en verdeel in stukjes.

Verwarm een scheutje olie en fruit hierin de ui, knoflook, pepers en gember op niet te hoog vuur tot de uien glazig zijn.
Voeg koriander, komijn en kurkuma toe. Schep het goed door elkaar.

Nu de stukjes tomaat  erbij en laat de boel op laag vuur sudderen tot de tomaat zacht is.

Voeg boontjes toe, laat lekker warm worden om tot slot de spinazie erdoor te scheppen. Zodra de spinazie is geslonken is het klaar. Afhankelijk van je smaak nog wat zout toevoegen.

Lekker met hardgekookt ei en naan. Geef er rijst bij als je geen vlees eet.

Maissoep met peterselie

Een wedstrijd om zes uur met Nederland in de hoofdrol dat betekent voor de buis eten. Of het nu verstandig is om soep te serveren tijdens een WK-wedstrijd weet ik eigenlijk niet. Ik nam de gok en gelukkig liep het goed af. Geen rondvliegende lepels met dito spattende soep. Zul je net zien, de lepel zweeft richting mond, er wordt gescoord, hoera met een grote armwuif....
Nog een gruwelijker scenario als je met kom en al opspringt. Je moet er niet aan denken. Emmer en dweil hoefden hun plaats in de bijkeuken niet te verlaten.

Om een beetje in Zuid-Amerikaanse sferen te blijven maakte ik licht zoete maissoep. Je maakt je kinderen er vast ook blij mee. Voor wat extra smaakcontrast bestrooide ik het nog met ringetjes groene peper, laat dat dan maar achterwege. Alhoewel, je hebt kinderen die hun hand er niet voor omdraaien.

Achterlijk simpel om te maken. Zit je in ieder geval op tijd klaar voor de wedstrijd.

Je hebt nodig:

Blik maiskorrels van 300 gram (uitlekgewicht 285) - 1 flinke ui - 1 teentje knoflook - 110 ml melk - 750 ml kippen-of groentebouillon - 25 gram boter - 25 gram bloem - 4 el gehakte peterselie - 1 à 2 groene pepers - nachos - blender of staafmixer

Zo maak je het:

Laat de mais uitlekken in een zeef. Snipper de ui en knoflook. Doe dit trio in een blender samen met de melk. Pureren tot een homogene massa. Dit gaat ook heel gemakkelijk met een staafmixer. Het hoeft niet helemaal glad te zijn, een beetje structuur in de soep is altijd wel aangenaam. Houd je daar niet van dan moet je het nog even zeven. . Ik vind het niet nodig maar iedere mens steekt anders in elkaar.

Smelt in een pan de boter. Voeg bloem toe en vermeng dit met de boter. Laat een minuut of drie zachtjes garen.
Roer er nu met een garde om en om met kleine beetjes bouillon en maispuree door. Echt goed roeren, ook langs de zijkanten om klontjesvorming te voorkomen. Halverwege kan alles er in één keer bij.

Voeg nu ook de fijngehakte peterselie toe.

Breng aan de kook. Laat het nog een minuut of 10 zachtjes pruttelen en klaar is uw soep!

Bestrooi met ringetjes groene peper en/of stukjes nachochips. Je kunt de nacho's er ook apart bijgeven, blijft het knapperig.

Relish van rode paprika, rode ui en rode peper

Steek de handjes maar op. Wie heeft er de afgelopen dagen lustig gebarbecued? Spiezen gedraaid, garnalen gemarineerd, groente een charmant streepje gegeven?
Wij niet. Te warm om de bbq te ontvlammen en dat terwijl we zondag met een heel stel bij elkaar waren en het eigenlijk een  prima gelegenheid was. Komt vast nog wel een keer deze zomer. Je leest het al, echt fanatieke stokers zijn we niet.
Maandag maakte ik kipspiesjes, gewoon in de grillpan dus. Zoon besloot naar aanleiding van de pikzwarte lucht boven Tilburg, neergutsende hemelwater, zomerse kanonslagen en berichten uit andere Brabantse plaatsen een dag later Nijmegenwaarts te gaan. Ook met eventuele calamiteiten op het spoor in het achterhoofd. Niet geheel onverstandig en ach die kipspiesjes zijn ook wel heel verleidelijk.
Wonder boven wonder konden we in de tuin eten al dwaalden onze blikken bedenkelijk naar boven. Voor de derde keer die dag balden wolken samen en we voelden bijna letterlijk de bui wel hangen.
Net klaar en nog verzonken in een gesprek vielen er spatjes. Die spatjes werden razendsnel volwassen kan ik je zeggen. Rap afruimen en een sprintje naar binnen trekken.

Deze frisse relish had perfect gepast bij die spiesjes. Maar helaas, helaas, ik kwam gisteren pas op het idee. Het smaakt trouwens ook moorddadig goed bij een hamburger of kip uit de oven. Of maak er een bruschetta van met wat tongstrelende geiten- of schapenkaas. Je mag de pot ook zo leeg lepelen.

Laat je niet afschrikken door de rode peper, je kunt het zo pittig maken als je zelf wil. Verwijder zaad voor een milde versie en... juist... sudder lekker wat zaadjes mee als je van spicy houdt.

Het is heel simpel.

Voor ongeveer 500 ml heb je nodig: 

3 rode paprika's - 3 rode uien - 2 rode Spaanse pepers - 200 ml rode wijnazijn - 85 gram suiker - 1 tl zout.

Zo maak je het:

Halveer de paprika's, verwijder de zaadlijsten en snijd de paprika's in min of meer gelijke stukjes. Zeg 1x1 cm.
Leg ze in een vergiet, strooi er zout over, mengen en laat het zo een minuut of 45 staan.

De rode uien schoonmaken, halveren en in kleine stukjes snijden. Je hoeft ze niet echt te snipperen.
Zaadjes uit de rode peper halen en maak van de peper halve ringetjes.

Paprika, ui en peper plus eventueel wat peperzaadjes mogen in een ruime pan. Giet er de wijnazijn over en breng zachtjes aan de kook. Sudder een kwartiertje. Roer er vervolgens de suiker door en blijf roeren tot de suiker is opgelost. Breng het aan de kook, zet je hittebron wat lager en laat het een half uurtje al pruttelend indikken.
Het vocht moet uiteindelijk grotendeels verdampt zijn. Blijf op het laatst goed roeren en schuiven om aanbranden te voorkomen.

Schep het in een gesteriliseerde pot. Je kunt het diezelfde dag al eten. In de koelkast ongeveer 2 maanden houdbaar.

Bloemkool met een Oosters tintje (Foodblogswap mei 2014)

Op visite bij Leonie van Veggie Variation om een recept uit te zoeken voor de Foodblogswap  Voor nieuwe bezoekers, bij de foodblogswap gaan bloggers één keer per maand bij een ander op bezoek. De deelnemers worden via een bepaald systeem door elkaar gehusseld en zo aan elkaar gekoppeld. Je weet dus nooit van tevoren van welk blog je gaat koken. Iedere keer weer spannend, daarbij erg leuk en soms word je heerlijk uit je comfortzone getrokken wat het weer extra uitdagend maakt.

Gekoppeld aan Veggie Variation dus, de naam doet al vermoeden dat Leonie geen vlees eet. No problem, groente eten we vanzelfsprekend iedere dag en vleesloze dagen komen in huize Eetlust ook voor.
Je hoeft bij Leonie niet bang te zijn dat er niets te kiezen valt. Sjonge daar staat een eerbiedwaardige rij. Van ontbijt tot diner, een taartje bij de thee en een hartverwarmende kom soep. Restauranttips ontbreken ook niet. En ze kookt net als ik graag de wereld rond. Kijk, dat schept meteen een band.

Na wat gepeins, wikken en wegen, twijfelen wist ik het. Oosterse bloemkool wordt het. Ik hoor mensen wel eens roepen dat bloemkool zo saaaaaai is. Daar ben ik het totaal niet mee eens. Het hangt er maar van af wat je ermee doet niet waar. Dus gooi die eeuwige kaassaus aan de kant en probeer deze eens.
Moet wel bekennen dat ik het iets aangepast heb, het een beetje pit heb meegegeven. Leonie serveert het als hoofdgerecht met rijst. Ik heb er een bijgerecht van gemaakt. Voor een vleesloze dag zou ik er nog een komkommersalade bijgeven en wellicht een lekker eitje in ketjapsaus voor iets meer smaakcontrast.

Deze hoeveelheid is voldoende voor 2 personen:

Halve bloemkool - klein scheutje zonnebloem of arachideolie - 1 blikje tomatenpuree - 1 el mangochutney - 1 ui - 1 rode peper - 1 teentje knoflook - 1 el garam masala - 3 el geraspte kokos - 1/4 groentenbouillonblokje - peper - 150 ml water - 2 el cashewnoten - eventueel nog wat bieslook of fijngesneden bosui

Zo maak je het:

Verdeel de bloemkool in kleine roosjes.
Snipper ui en knoflook. Haal de zaadjes uit de rode peper en hak het fijn. Je kunt natuurlijk ook minder rode peper gebruiken.
Verwarm de olie in een pan. Zoek er één uit waar de roosjes bloemkool zo veel mogelijk op de bodem kunnen liggen.
Fruit ui, knoflook en rode peper zachtjes tot de ui glazig is. Voeg de tomatenpuree toe en bak een minuut of drie zachtjes mee.
Roer nu de garam masala er door samen met de mangochutney. Verdun het al roerende met water.
Een kwart bouillonblokje erboven verkruimelen. Je kunt later nog meer toevoegen.
Schep nu de bloemkoolroosjes plus de kokos erdoor, breng aan de kook, zet vervolgens je hittebron lager en laat het pruttelen tot de bloemkool beetgaar is.

Proef halverwege even of de smaak naar je zin is en verkruimel eventueel nog een stukje van het bouillonblokje. Maal er op het laatst nog wat zwarte peper over.
Verdeel over 2 borden, bestrooi met de cashewnoten  en laat er eventueel nog wat bieslook of bosui op vallen.

Lekker met rijst dus en eventueel aangevuld met bovengenoemde suggesties.

Het was leuk om ook eens een keer bij jou te snuffelen Leonie. Succes met je blog en wie weet fiets ik nog een keer voorbij. Zou zo maar kunnen.

Pittige auberginesalade van Mari Maris

Ook mensen die graag koken ontbreekt het wel eens aan inspiratie. Een tijd geleden verzuchtte ik dat op Facebook Een zekere Mari Maris reageerde met de mededeling dat ze daar wel een mouw aan wist te passen. Kom maar op! De naam zei me helemaal niks maar al snel werd me duidelijk dat Mari Maris de auteur is van ' Groentebijbel, van aardappelpuree tot zuringsoufflé' . Gelukkig begreep ze dat gezien de enorme stortvloed aan kookboeken het simpelweg niet altijd meer bij te houden is en was ze zo aardig mij het boek via haar uitgever te laten bezorgen.

En zo geschiedde dat een tijdje later een dikke pil geleverd werd boordevol groenteweetjes en recepten. Van hopscheuten met aardappel, koolraap met bleekselderij, radicchiolasagne tot roderozensaus, kapucijner-sesamkoekjes, courgetteclafoutis en eenvoudige aardappelkroketjes. Om maar even een beeld te geven.
Keurig in alfabetische volgorde. Ieder hoofdstuk begint met een stukje over de herkomst en in welk seizoen het te verkrijgen is. In welke vorm is het verkrijgbaar, vers, gedroogd, half gedroogd en waar moet je goed opletten bij het kiezen van de juiste kwaliteit. Heb je eenmaal die prachtige artisjokken bijvoorbeeld voor je neus liggen hoe verwerk je die schoonheden dan? Mari geeft ook nog tal van combinatiemogelijkheden met kruiden, kaassoorten, andere groentevrienden.
Dit is het startsein voor de duidelijk uitgewerkte recepten met veelal ook nog eens diverse serveersuggesties en andere opties. Fijn!

Al bladerend werd me duidelijk dat ik vaak wel erg weinig origineel groente verwerk. Borlottibonen samen met wat witte kool door pasta. Een zoete spinazietaart? Het zou niet in me opgekomen zijn. Bij Mari gelukkig wel maar zij is ook niet voor niets twintig jaar kok geweest voor ze besloot haar koksbuis op te bergen en zich toe te leggen op het verbouwen van groente. Beide ervaringen resulteerden in dit boek waar ze zoals ze me schreef een paar winters mee bezig is geweest.

Maar liefst 850 recepten verdeeld over 65 soorten groenten, je zult begrijpen dat het onmogelijk is om van ieder recept een foto te plaatsen. Het eindresultaat zou onhanteerbaar zijn. Daarom slechts foto's van de desbetreffende soort. Voor iedereen die een beetje kan koken hoeft dat helemaal geen bezwaar te zijn. Laat de ingrediënten spreken, sluit je ogen en laat je verbeeldingskracht en kennis zijn werk doen. Prachtig plaatje krijg je dan.

Natuurlijk moest ik aan de slag en het recept dat ik jullie geef is een pittige auberginesalade. Nu moet je weten dat de husband helemaal niet zo van aubergine houdt. Maar ja er lag nog zo'n paarse knoeperd. Voor de zekerheid frutselde ik ook nog maar een simpele groene salade in elkaar. Schept hij twee keer op van de aubergines en laat de andere praktisch aan zich voorbij gaan. Wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Deze hoeveelheid is voldoende voor 2 personen. Maak je het voor vier gebruik dan 2 aubergines maar pas op met het verdubbelen van de knoflook en rode peper. Plus 1/4 lijkt mij voldoende.

Je hebt nodig:

1 aubergine - olijfolie -  citroensap - 3/4 rode peper - 1 flinke teen knoflook - 2 el kappertjes - 2 el ontpitte groene olijven - 3 el zongedroogde tomaatjes in olie (aangezien ik die vergeten was heb ik gewone tomaat gebruikt, ook lekker!) - peper en zout

Zo maak je het:

Haal de zaadjes uit de rode peper en snipper het. Ook de knoflook fijnhakken.

Verwijder steelaanzet en kontje, mik weg. Snijd de rest in plakjes van zo'n 5 mm.
Bestrooi met zout en peper, leg de plakken in een vergiet, dek af om verkleuren tegen te gaan en laat 15 `a 20 minuten staan.

Dep ze goed droog door een twee lagen keukenpapier op je werkbank te leggen, verdeel de plakken aubergine erover, dek af met nog eens keukenpapier en druk zachtjes aan.

Verwarm een grote koekenpan, een 1/4 el olijfolie erin en verdeel het goed over de bodem. Laat goed warm worden.
Bak de plakken aubergine in porties om en om bruin en gaar. Gebruik bij iedere portie weer wat olijfolie. Je kunt natuurlijk ook een grillpan gebruiken.

Leg een aantal plakken aubergine op een schaal. Druppel er wat citroensap over. Bestrooi het met rode peper en knoflook plus een beetje zout. Maak zo laagjes tot de aubergine op is. Tot slot wat lekkere olijfolie erover. Dek de boel af en zet minimaal 6 uur weg. Mari zegt acht maar ik begon wat laat. U mag kiezen.

Tot slot de (zongedroogde)  tomaatjes in reepjes snijden en samen met de kappertjes plus in plakjes verdeelde olijven over de aubergine verdelen. Opdienen.

Grappig waar zo'n ontmoeting op je pagina toe kan leiden. Mari heeft er met haar boek voor gezorgd dat ik de komende tijd niet om groenterecepten verlegen zit. Of je nu vegetariër bent, graag een stuk vlees eet, liever een visje nuttigt, je vindt hierin altijd bijpassende groentegerechten of genoeg ideeën om eens lekker te variëren.

'Groentebijbel, van aardappelpuree tot zuringsoufflé', Mari Maris, uitgever Carrera Culinair, 4e druk januari 2014, 496 pag., gebonden. ISBN 9 789048 814886, Prijs 29,90

Dit boek is mij ter beschikking gesteld door de auteur en uitgeverij. Dit beïnvloedt niet mijn mening en waarneming.

Frittata met erwtjes en geitenkaas

Italiaanse frittata, Spaanse tortilla, boerenomelet, het is allemaal bij benadering hetzelfde. Goedkoop, voedzaam en een geweldige restjes opslurper. Aardappels over? Kan erin. Pasta, groente, kaas, stukjes worst. De eieren vinden het allemaal prima.
Stiekem vind ik het ook een bijzonder gemakkelijk gerecht voor inspiratieloze dagen. Salade erbij, goed stuk brood en je hoort niemand klagen.
Pimp het nog eens op met een flinke hand rucola, wat verse kruiden, paar drupjes olijfolie en het ziet eruit of je je vreselijk uitgesloofd hebt daar achter die potten en pannen. Nou poeh, ben er nog moe van.

Erwtjes had ik nog in de diepvries liggen. Geitenkaas in de koelkast, van de plak die ik kocht om te gebruiken voor de courgetterolletjes had ik lang niet alles nodig. Dan is de keuze niet zo moeilijk he.

Er zijn een paar manieren om deze omelet te maken. Meestal wordt de ene kant gebakken, gaat er een bord op, omdraaien en weer in de pan laten glijden. Ik vind dat maar gehannes, zeker als het een grote dikkerd is. Ben altijd bang dat ie van het bord glijdt met alle gevolgen van dien.
Dus leg ik er of een deksel op, zet het vuur niet al te hoog en laat zo de bovenkant ook stollen. Of ik schuif de koekenpan nadat de onderkant van de frittata al gestold is de oven in. Graadje of 150, minuut of 10. Gaat uitstekend.
Dus kies maar.

Deze hoeveelheid is voldoende voor 2 mensen als hoofdmaaltijd en voor 3 à 4 als lunch. Heb je nog andere hapjes zoals wij afgelopen zondag dan is het een kwestie van in kleine puntjes snijden. De volgende dag smaakt het koud ook prima.

Je hebt nodig:

5 grote eieren - 200 gram erwtjes (diepvries of nog beter vers) - 1 sjalotje - 100 gram zachte geitenkaas met wat pit - peper en zout -
handje rucola - paar blaadjes munt - een spriet of 5 bieslook - paar druppels olijfolie

Zo maak je het:

Blancheer de erwtjes even in kokend water en laat uitlekken. Snipper het sjalotje.
Eieren goed luchtig kloppen met peper, zout en een klein scheutje water. Snufje gemalen chilivlokken vind ik ook altijd lekker.

Verhit in een niet te grote koekenpan een scheutje olijfolie en een klontje boter. Fruit het sjalotje. Erwtjes erbij, husselen en over de bodem verdelen.
Eimengsel erover gieten, leg er stukjes geitenkaas op en nu maar laten garen. Niet te hoog vuur.
Zodra je de onderkant met een spatel al op kunt tillen zet je er een deksel op of schuif je het in de oven tot de bovenkant gestold is.

Als je koekenpan een kunststof steel heeft is het wel handig die even in te pakken met alufolie voor het de oven in gaat.
Laat op een bord glijden en snijd in punten. Rucola, geknipte bieslook, beetje munt in het midden,drup er wat olijfolie over en voilà.

Courgetterolletjes met zoete ui, ricotta en geitenkaas

Moederdag. Geen moeders meer om te bezoeken, het blijft apart. Uit voorbij komende berichten zag ik hoe mensen er mee worstelen. Hoe deze jaarlijks terugkerende dag, hoe nobel destijds ook bedoeld, ook verdriet veroorzaakt, wonden open rijt.
Moeders die hun kind door omstandigheden niet meer zien, hun enige kind hebben verloren. Mannen en vrouwen die net als ik geen moeder en/of schoonmoeder meer hebben.
Vrouwen die dolgraag moeder willen zijn maar het nooit worden.
Vragen van verkopers als 'Heb jij al wat voor je moeder gekocht' snijdt bij sommigen dwars door de ziel. Laten we daar ook eens bij stilstaan. En denk even aan al die mensen terwijl je je moeder een extra dikke pakkerd geeft, je kinderen nog warmer omsluit.
Ook straks in juni als het vaderdag is.

Dit gezegd hebbende over naar de orde van de dag. Onze gemaakte plannen vielen in het water, gaan die sluizen daarboven ooit nog dicht? Totaal geen weer om erop uit te trekken. Verwarming weer aan en binnen aankeutelen.
Hapjes maken voor 's avonds als dochter komt eten. Geen zoon dit jaar, die heeft de longen uit zijn lijf gerend op de jaarlijkse Batavierenrace, een unieke estafetteloop van Nijmegen naar Enschede over een lengte van zo'n 175  kilometer. Het bestaat al sinds 1973. Na de finish barst er een enorm groot feest los op de campus van de Universiteit Twente. Het leuke is dat zoon hiermee in de voetsporen van zijn vader is getreden die ooit ook deelnam. Als ze elkaar weer spreken hebben ze vast het nodige uit te wisselen denk ik zo.

Deze courgetterolletjes  met zoete ui, ricotta en geitenkaas zijn eenvoudig te maken maar je moet wel een dunschiller hebben of goede kaasschaaf om plakken te snijden. Zijn ze te dik dan rolt dat niet gemakkelijk op. Of rolt niet op. Een fris hapje. lichtzoet door honing met als tegenwicht mijn trouwe vriend limoen.

Voor 12 à 14 stuks (wel afhankelijk van de grootte van de courgette natuurlijk)  heb je nodig:

1 courgette - 1 eetlepel olijfolie - 1/2 el limoensap - 1/8 tl gedroogde tijm - peper en zout - 2 niet al te grote rode uien - 1 witte ui - 1/2 el honing - 2 kleine takjes (citroen)tijm - 75 gram zachte geitenkaas (Bettine Blanc of iets dergelijks) - 3 el ricotta

Zo maak je het:

Trek de uien hun jas uit en snipper ze. Het hoeft niet overdreven fijn. Verwarm een klein scheutje olijfolie en smoor de ui op de allerlaagste stand van je fornuis. Zet er indien mogelijk een plaatje onder. Bestrooi met wat zout en peper. Tijm erbij, honing erbij.  Goed roeren en minimaal een half uur stoven. Drie kwartier is nog beter. Schep regelmatig door en voeg een klein scheutje water toe als het te droog wordt. Het mag niet aanbakken.
Laat afkoelen

Verwijder kop en kont van de courgette. Schaaf het in heel dunne plakken . Als ze iets breken is het echt niet zo erg.
Klop even een  marinade van de olijfolie, limoensap, tijm, een tikkeltje zout en een flinke draai peper.
Leg de plakken courgette hierin en laat een kwartier tot half uur staan.

Verhit een grillpan en grill de plakken courgette kort aan iedere kant. Zodra 1 kant grillstrepen heeft, draai je het om. Ga zo door tot alle plakken klaar zijn.

Verkruimel in een kom de geitenkaas en vermeng het met de ricotta. Schep de ui erdoor. Breng verder op smaak met nog wat zout en peper en een klein beetje honing.

Leg een plak courgette op een plank, een theelepeltje mengsel aan een uiteinde en rol op. Leg op een schaaltje en ga door tot ze allemaal gerold zijn.
Spriets er nu wat limoensap over met tot slot wat druppels olijfolie. Prikkertjes niet vergeten en happen maar.

Salade met spinazie, avocado, taleggio en groene kruiden

Het is een beetje een hatseflats salade. Samengesteld uit ingrediënten die ik nog gewoon in huis had. Restjes dus en die moesten op.
Lunchen is ook goed voor de inwendige mens. Zeker als er iets binnenin begint te protesteren 'Voed mij'. Maar ik heb niet altijd zin in brood. In een salade meestal wel en dat kan bijzonder eenvoudig zijn. Zoveel ingrediënten heb je niet nodig om een snelle en lekkere lunch in elkaar te draaien.

Op het aanrecht nog twee avocado's waarvan ik niet meer wist waarom ik ze gekocht had. Voor de lekker waarschijnlijk. Doe ik wel vaker om het vervolgens te vergeten waarna er een snelle reddingsoperatie plaats moet vinden. Die andere gaat morgen of zo lekker op toast met tomaat en een scheutje olijfolie, limoensap, peper en zout. Echt, er is niet veel voor nodig om mij tevreden te houden :)

Per persoon heb je nodig:

Blaadjes verse spinazie - 1 avocado - 1/2 of 1 ei - munt - tuinkers - 1 tl mayonaise verdund met paar drupjes appelciderazijn - wat drupjes limoensap - 25 gram taleggio -  peper en zout.

Kook een ei zoals jij wil, hard, halfhard, zacht het kan allemaal
Ontdoe de spinazie van hun steeltjes en leg de blaadjes in een diep bord.
Halveer de avocado, wip de pit eruit en dan het vruchtvlees. Snijd in plakken en drapeer over de spinazie. Maal er wat peper over en bestrooi eventueel met een tikkeltje zout.

Roer de mayo los met wat appelciderazijn en druppel het erover. Zelf gebruik ik altijd Franse mayonaise, daar zit namelijk weinig tot geen suiker in. Ik houd van dat zurige. Mayonaise van de welbekende merken vind ik ook echt niet zo lekker meer.

De kaas in blokjes en eveneens over de salade.
Pel het ei, halveer en leg gezellig in het midden.
Bestrooi alles met gehakte munt en geknipte tuinkers.
Nog wat limoensap voor de finishing touch en dan lekker smikkelen!

Het liefst buiten in de zon.

Ananas Chutney met sinaasappel (Foodblogswap Maart 2014)

Geen flauw idee waar al die weken blijven maar het is alweer eind maart. Zodra het woord 'eind' tevoorschijn komt sta ik in de startblokken voor de maandelijkse foodblogswap. Je kent het inmiddels wel, de week waarin bloggers bij elkaar op bezoek gaan. Deze keer was ik bijzonder blij verrast. Het lot koppelde Es' Factory aan mij.

Esmee leerde ik begin 2012 kennen. Had net mijn eerste voorzichtige schreden op het bloggerspad gezet en daar kwam Es. Zij ontdekte mij voor haar 52 doelenproject. Eén van haar zelf opgelegde opdrachten was het opsnorren van  nieuwe bloggers aan het firmament. Zo is het begonnen. Inmiddels hebben we elkaar aardig leren kennen. Een bruisende persoonlijkheid, anders kan ik het niet omschrijven. Immer vol ideeën, behept met een enorm gevoel voor humor, aandacht voor de wereld om haar heen en ze kan natuurlijk verschrikkelijk lekker koken.
Eén van onze meest hilarische conversaties betrof het smeden van plannen om het zeeaquarium leeg te vissen. Tranen met tuiten.gelachen.

Maar weer eens virtueel een bezoekje brengen aan haar site dus. Niet voor de eerste keer. Door Es ben ik bijvoorbeeld weer zelf pizza gaan bakken En pitabroodjes niet te vergeten. Dat de hoeveelheden deeg vaak voor een weeshuis zijn neem ik op de koop toe.

Na flink wat gesnuffel wist ik het. Ananaschutney! Ben namelijk dol op chutney. Tijdens het lezen van het recept schoot ik alweer in de lach. Esmee is namelijk ook een pittig typje en nee niet alleen qua karakter ook in de keuken. Zullen haar Indische roots wel zijn. Een handjevol gedroogde pepers? Ik keek eens naar mijn hand en de pot met pepers. Dat gaan we niet doen! Nu weet ik niet wat jullie aankunnen op dit gebied maar verminder ook gerust mijn hoeveelheid of pak een verse rode peper waarvan je de zaadjes weggooit. Het is maar een tip.

Het recept heb ik iets aangepast. In plaats van mandarijnensap heb ik het sap van mineola's gebruikt', iets minder pepers dus en een verse ananas.

Je hebt nodig:

1 verse ananas - sap van 2 mineola's - sap van  1 à 2 sinaasappels (het sap van beide fruitsoorten moet ongeveer 200 ml zijn) - 100 gram rietsuiker - 1 rode ui - 4 gedroogde pepers - 1 eetlepel kerrie Madras - 50 gram rozijnen - klein scheutje zonnebloem- of arachideolie.

Zo maak je het:

Pers de mineola's en sinaasappel(s) uit.
Snijd de ananas in plakken, verwijder de schil en de harde kern. Maak er vervolgens stukjes van.
Snipper de rode ui.
Verwarm een klein scheutje olie, verkruimel de pepers erboven en fruit  de ui glazig.
Voeg de ananas toe en bak het een minuut of 5 zachtjes mee.
Suiker toevoegen, goed roeren tot het gesmolten is.Kerrie erdoor husselen en afblussen met het sap.

Nu mag het vuur halfhoog. Laat de boel 10  pruttelen en ietwat inkoken. De rozijnen toevoegen en lekker nog zo'n 10 minuten zachtjes inkoken. De chutney is klaar zodra de hele inhoud  borrelt en bruist en het vocht stroperig is geworden.

Schep het over in een schone pot, deksel erop en af laten koelen. Kan meteen dezelfde dag gegeten worden maar de volgende dag is eigenlijk veel lekkerder.

Lieve Es het was weer reuzegezellig daar bij jou. Tot snel!

Aardappelkoekjes met cashewnoten en bieslook

Weer even een momentje 'Wat eten we vandaag' . Zo'n paar uur die op dat gebied aardig blanco voorbij dwarrelen. Dat op alles wat te binnenschiet het in je hoofd al gaat van 'mwaaaah', 'geen zin', 'heb ik niet in huis en wil ik niet halen'. Lekker lamlendig. Tijd voor wat inspiratie en ha die heb ik kasten vol in huis. Al viel er vanwege de geen zinnerigheid het gros vanaf.
Mijn remedie is om dan één van de grote mappen met knipsels te pakken. Uit de Allerhande van 10 jaar geleden, printjes van internetrecepten, uit oude bladen, afijn de meesten herkennen dit wel.

Na het omslaan van één van de pagina's bleef mijn hand zweven. Het vertrouwde handschrift van mijn moeder glom me tegemoet.  Speciaal voor mij schreef ze ooit haar rodekoolrecept op. Ondanks dat ze er al heel wat jaren niet meer is vaart er toch altijd iets van een schok door me heen bij het zien van haar 'pootje'. Even slikken en een aaitje over het papier. Lieve mams... maar sorry ik ga vandaag echt niet je rodekool maken. Geen zin namelijk.

Aardappelkoekjes worden het, met cashewnoten en bieslook. Uit het bekende blad van de blauwe grootgrutter. Ergens uit 2001 of zoiets.. Een heel simpel recept maar om dit nu te bedenken een half uur voor je aan tafel wil schuiven is niet wijs. Schillen, koken, stampen, mengen, koelen, draaien, paneren... trek er een uur voor uit en je bent een heel eind. Het aardige van dit recept is dat je er volledig je eigen draai aan kunt geven. Daar houd ik van. De koekjes zijn smeuïg maar zijn goed te bewerken, vallen niet uit elkaar. Nou dan heb je me hoor.

Je hebt nodig voor 10 à 12 koekjes:

Kilo kruimige  aardappelen - 125 gram cashewnoten - 3 el gehakte bieslook - peper en zout -  1 eidooier - 2 eiwitten - 3 el bloem - 8 el paneermeel - olie

Zo maak je ze:

Schil de aardappels en kook ze afhankelijk van de grootte in een minuut of 20 gaar. Afgieten en even uit laten stomen. Pak de stamper en maak ze fijn. Eventueel met een vork extra prakken. Geen boter? Geen melk? Nee niet doen!

Hak de noten in onregelmatige stukken, beetje fijn, beetje grof, lekker van alles door elkaar heen. Ik gebruik hiervoor de vijzel maar je kunt ook je keukenmachine pakken of de noten in plastic of folie verpakken en ze dan kapot meppen. Doe dat laatste niet te hard want dan heb je kans dat het folie scheurt en dan vliegt het alsnog allen kanten op.

Vermeng de puree met een eidooier. Roer het er goed doorheen. Noten en bieslook erbij. Breng op smaak met zout en peper en laat het vervolgens in een schaal afkoelen.

Klop twee eiwitten goed los en schuimig. Strooi op een bord bloem, op een ander paneermeel.
Vorm nu kleine burgertjes van het aardappelmengsel. Wentel door de bloem, dan door het eiwit en tot slot door de paneermeel. Laat de koekjes even rusten.

Verwarm in een koekenpan een klein laagje olie en bak de koekjes in een minuut of 10 rustig rondom goudbruin. Regelmatig draaien. Daarna zijn ze gloeiend- en gloeiendheet.

Ter variatie kun je wat kerrie door de puree mengen, wat oude kaas, een ragfijn gesnipperd sjalotje, stukjes paprika. Trek die kruidenkast open en laat de fantasie maar lekker borrelen.

Wat spinazie erbij wokken met champignons, paprika, rode ui en een beetje knoflook. Op het laatst een klein schepje kruidenkaas erdoor roeren voor wat extra verwennerij. Natuurlijk kan er een stukje vlees of vis bij maar het hoeft niet.