Dip van cannellinibonen en artisjokkenhartjes

Soms probeer je recepten uit die na het proeven meteen op het lijstje 'Nooit meer vergeten' belanden. Het nooit meer vergeten is in dit geval overigens positief bedoeld.
Naast gedroogde bonen hebben wij vaak ook blikken met diverse bonen in de kelder staan. Heel erg handig bij het bereiden van een snelle maaltijd of om door een salade te husselen. En in dit geval er een dip van te draaien.
Het recept komt uit Salmagundi van Sally Butcher.  Ik ben en blijf razend enthousiast over dat boek. Het past me als een jas.
Deze dip is klaar in een handomdraai. Ideaal als er eens onverwacht familie of vrienden op de stoep staan.  Artisjokkenhartjes moest ik nog even kopen, de rest scharrelde ik in de keuken bij elkaar.
De combinatie is werkelijk super. Een vleugje gerookte paprikapoeder, de artisjok die gezellig door je mond slingert, de smeuïge bonen, citroen als extra opkikker, de knoflook die voorzichtig om de hoek gluurt... een heel fijn stel.

Je hebt nodig:

Blik cannellinibonen (uitlekgewicht 250 gram) - Blik artisjokkenharten (uitlekgewicht 240 gram) - 2 teentjes knoflook - 1 tl paprikapoeder - 1/4 tl gerookte paprikapoeder  - 1 el fijngehakte peterselie - zout en peper - citroensap - olijfolie

Zo maak je het:

Laat bonen en artisjokkenhartjes uitlekken. Snijd de hartjes nog even wat kleiner.
Draai er met de keukenmachine of staafmixer een puree van. Voeg  knoflook uit de pers en  beide soorten paprikapoeder toe.
Giet er langzaam olijfolie bij tot het geheel smeuïg is.
Breng verder op smaak met citroensap, zout en peper. Eventueel nog een beetje gerookte paprikapoeder.
Roer de peterselie erdoor.

En klaar ben je.

Heerlijk met warm brood, crackers, op geroosterd brood of met de olijfoliecrackers van Ottolenghi die ik ook weer eens maakte.

Bron: Sally Butcher - Salmagundi, isbn9789045204383. Prijs 24,95

Dip van paprika olijven kappertjes en Parmezaanse kaas

Het maken van deze dip is een fluitje van een cent. Alleen even wat snijden en alles in de blender mikken of je staafmixer gebruiken. Handig. Behalve dippen valt het ook prima te smeren.
Smaakt ook uitstekend bij gegrilde kip kan ik je vertellen.

Ons voornemen was om gisteren weer heerlijk aan de asperges te gaan maar gezien de prijzen besloten we nog een weekje te wachten. De aftrap van het seizoen is immers net geweest en vorige week hadden we de mazzel wel enigszins betaalbaar wit goud te vinden. Niet moeders mooiste dat zeg ik er eerlijk bij maar ze smaakten er niet minder om!
Plan omgezet naar tapas. Als kleine beloning voor ons harde werken gisteren.
Terwijl husband boven een schilderskwast hanteerde, spitte ik een stuk tuin om, schoffelde en wiedde en dook vervolgens de keuken in.

Daar pakte ik:

1 rode paprika - 15 groene ontpitte olijven - 1 el kappertjes - 1/4 tl gedroogde oregano - 1/4 tl gedroogde basilicum - 2 el olijfolie - mespuntje cayennepeper - mespuntje chilipoeder - peper en zout - en raspte 40 gram Parmezaanse kaas

Halveer de paprika en verwijder zaadjes en zaadlijsten. Snijd  de paprika in stukjes evenals de olijven.  Mik alle ingrediënten behalve peper en zout in de blender en maak er een homogeen geheel van.

Klaar. Nu nog even proeven en besluiten of je  wat zout en peper toe wil voegen.

Het recept is niet van mij hoor. Die eer komt Madam Confituur toe, je vindt dit en vele andere lekkernijen in 'Madam Confituur, een perfecte dag".
Ik heb het ietsepietsie aangepast. Ze heeft trouwens ook een blog, de moeite waard om eens te bekijken. Zeker als je dol op jam, gelei en dat soort zaken bent. Genoeg inspiratie te vinden!

Miniquiche met ricotta en tomaat

Wat boften we zondag toch met die heerlijke zon. Voor buiten lunchen was de tijd nog net niet rijp maar wat een vrolijke, feestelijke Paasdag.
Ik hou van Pasen, het is voor mij zo'n voorbode van kleur, wijd open deuren, de geur van net gemaaid gras, blote voeten, korte mouwen, buiten eten en buiten zijn.
Dat er soms snoeiharde tropische regens rondwaren met als gevolg volgelopen straten en tunnels, zwembad in de tuin en zoals het afgelopen jaar ook zwembad in de kelder, dat stoppen we gewoon heel ver weg,
Heerlijke lente, zalige zomer, laat de pret beginnen.

Eerste Paasdag is het hier altijd familiebrunchtijd. We trappen af met een dansende bubbel en daarna stuur ik grut met aanhang en neef en nicht de tuin in voor de nog steeds bestaande traditie eieren zoeken. Ja echt, dat moet. Zonder dat is het net niet helemaal echt Pasen volgens onze 26-jarige dochter. Zij hebben er lol in, wij hebben er lol in, mooier kan niet toch.

Traditiegetrouw bakte ik een stapel bagels. Heb nu het voor mij perfecte recept te pakken, joepie! Kookte eieren, van de kip en de kwartel, maakte een kipsalade met avocado, bakte cinnamonrolls, prakte een roomkaasdip, frutselde mini scotch eggs in elkaar, schoof beenham in de oven, kortom het was een bedrijvigheid van belang. Heerlijk, door drukte en andere zaken lang geleden.

En ik maakte miniquiches met ricotta, kaas, groene kruiden en wat tomaatjes. Om ze samen met de mini scotch eggs en wat kwarteleitjes te 'planten' in mijn Paastuintje. Pak gewoon een lekker groot dienblad, bekleed even met wat bakpapier, stort er een flinke hoeveelheid gemengde sla op, samen met cress en diverse scheuten.
Verdeel de quiches en wat je er verder op wil leggen een beetje nonchalant over de sla en zet het blad op tafel. Geef een dressing naar keuze  voor de salade er apart bij, anders wordt het zo'n natte zooi.

Later bedacht ik me dat het er pas echt als een tuintje had uitgezien als ik eetbare bloemen erbij had  gelegd. Die had ik dus niet, helaas pindakaas. En meteen een tip voor jullie :-)

Nu het recept voor de quiches. De mini scotch eggs vind je overigens hier. Vorig jaar testte ik ze al maar vergat ze vervolgens met Pasen te maken. Lekker slim.

Je hebt nodig voor 6 quiches:

120 gram bloem - 60 gram koude roomboter - 1 tl zout - 1 ei - 1 el zo koud mogelijk water. *Rusttijd van het deeg is minimaal 1 uur, langer is beter*

Voor de vulling:
4 eieren - 150 ml volle melk - 1 flinke tl Dijon mosterd - 4 eieren- 1 el fijngeknipte bieslook - 1 el klein gescheurde basilicum - 1 el fijn gehakte peterselie - 150 gram ricotta - 100 gram geraspte belegen kaas - 15 kerstomaatjes (verschillende kleuren zijn leuk) - zout en peper - 6 vormpjes met een doorsnede van 11 cm. Kleiner kan natuurlijk ook, dan heb je meer quiches ;-)

Zo maak je ze:

Snijd de boter in heel kleine stukjes. Klop een ei los. Zeef de bloem boven een kom. Zout en boter erbij.
Maak er met je vingertoppen een kruimelige toestand van. Niet kneden! Je kunt ook de keukenmachine met pulseknop gebruiken. Maar zeg nu zelf, het is een werkje van niks.

Giet het losgeklopte ei erbij plus een eetlepel water.
Vorm er met beide handen, terwijl je heel licht kneed een bal van het geheel. Ik stort het op mijn werkplek,, veeg alles met twee handen bij elkaar en druk het zachtjes tot een bal.

Verpak het in plastic folie en laat het minimaal een uur in de koelkast rusten. Nog gemakkelijker; maak het een dag van tevoren.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Klop 4 eieren los met de melk en mosterd. Meng er ricotta en geraspte kaas door om vervolgens de kruiden erdoor te scheppen. Maal er peper over en een klein beetje zout.
Halveer de tomaatjes.

Haal het deeg uit de koelkast

Vet 6 quichevormpjes in.

Bestuif je werkblad met wat bloem en rol het deeg uit tot een dunne lap.
Leg er een vormpje op met de onderkant naar boven. Maak met een mes een cirkel rondom de vorm.
Niet strak er op maar met ongeveer een centimeter speling.
Leg je deeglapje in de vorm, druk lichtjes aan en op naar het volgende vormpje.

Als je daarmee klaar bent, verdeel je de vulling over de vormpjes, legt er vier halve tomaatjes op en schuif je ze de oven in

Een klein half uurtje later zijn ze klaar. Check na 25 minuten even, iedere oven is anders zoals je weet.

Laat ze een beetje afkoelen en je haalt ze in een wip uit de vormpjes.
Zijn zowel, warm als koud erg lekker.

Het recept voor de quiches stond in een Margriet maar dan met hüttenkäse in plaats van ricotta. Het ging me niet zozeer om het recept, een quiche maken zit wel in het systeem,  maar om het bijbehorende idee. De quiches in een bedje van cress zetten. En dat bracht me dus naar mijn 'Paastuintje' .

Ook geschikt als lentetuintje, zomertuintje, herfst, laat je fantasie spreken!

Over Salmagundi en Noorse vissalade

Wekelijks gaan er vele kookboeken door mijn handen en ik moet eerlijk bekennen dat ik over al die nieuwe uitgaven niet altijd even enthousiast ben. Onoverzichtelijke recepten, soms ronduit slechte lay-out, afgeraffelde indruk, een verkoopprijs die niet in verhouding staat tot de inhoud. Plak er maar een bekende kop op en het verkoopt wel, dat dus. Jammer, want voor vijf of meer euro minder zijn er soms, niet altijd, veel betere alternatieven. En ja dat vertel ik dan ook.
Ook spreekt logischerwijs niet ieder onderwerp mij aan. Of voegt het voor mij niet zoveel toe, kan ik er geen inspiratie uit halen. Heb ik niet zoveel met de auteur. Maar goed, smaken verschillen en dat mag ook. Iedere doelgroep zijn of haar favorieten. Da's mooi en zo blijft er ruimte voor allerlei schrijfsels en kooksels.

Over Salmagundi van Sally Butcher ben ik wel enthousiast, was ik al enthousiast aangezien ik de Engelse uitgave al kende. Een boek vol salades uit alle windstreken en evenzovele ingrediënten
Wat zo fijn is aan een salade, er zijn geen spelregels aan verbonden bij het samenstellen. Laat je fantasie de vrije  loop of laat je leiden door de inhoud van je koelkast en voorraadkast.
De mogelijkheden zijn oneindig en het is niet zo moeilijk om iedere keer een andere salade op tafel te toveren. Mocht de inspiratie eens verdwenen zijn dan helpt dit boek je zeker weer op weg.

De hoofdstukken in het boeken kregen de titel van het belangrijkste ingrediënt, wel zo overzichtelijk.
Denk aan Rijst, Pasta & Graan, Vis, Kaas, Vlees, Kruiden & Bladgroenten en Groente. . Fruitsalades en salade als toetje ontbreken ook niet net als een hoofdstuk gewijd aan dressing en dipsauzen. Om af te sluiten met toppings, de knappertjes, de extra mondvermaakjes om het zo maar eens uit te drukken.
Voor vegetariërs wellicht niet zo geschikt maar als je het eens kunt lenen van iemand... doen want er zijn ook hele mooie vlees- en visloze recepten in te vinden. Verder kan ik jullie een ander boek van deze auteur aanbevelen; 'Veggiestan'.

Sally Butcher vertelt graag. Over haar winkel in Peckham, producten, de herkomst en inspiratiebronnen van haar recepten, de smaakcombinaties. En natuurlijk legt ze uit waar Salmagundi nu eigenlijk voor staat. Een 17e- eeuwse Engelse benaming voor een salade waar zo'n beetje alles in is verwerkt wat maar groeit, loopt, zwemt en vliegt. Onze maaltijdsalade van nu dus, daar combineren we immers ook naar hartenlust ingrediënten.

Het afgelopen weekend (wat was het zalig weer!!)  kwamen er vrienden borrelen, een mooie gelegenheid om dit boek met zijn cover vol mozaïekjes eens te testen en vrienden plus husband voor proefkonijn te laten spelen.
Vonden ze helemaal niet erg.

Vrijdag maakte ik voor ons tweetjes uit Salmagundi een dragonsalade met gepaneerde kip.  Wat is dragon toch een waanzinnig lekker kruid met zijn lichte anijssmaak. Ik gebruik het veel te weinig maar daar gaat verandering in komen.
Voor bij de borrel koos ik een bietensalade met gember, mango en munt. Husband houdt helemaal niet van munt maar riep deze frisse, zomerse  salade uit tot winnaar.
Ook maakte ik een o zo simpele maar waanzinnig lekker roomkaasmengsel met uitgebakken en verkruimelde ontbijtspek, bieslook en limoensap. Blaadjes witlof erbij, crackers mag ook, smeren maar.

Toch geef ik jullie een ander recept, Noorse vissalade met mierikswortel. Heerlijk als gezellig voorgerechtje, onderdeel van andere hapjes, een buffetje of andere feestelijkheden.
Eenvoudig om te maken en je scoort er zeker te weten punten mee! Ik heb het overigens ietsiepietsie aangepast. Met name de hoeveelheid zure room, 2 1/2 dl vond ik echt iets too much.

Voor 4 à 6 personen heb je nodig:

250 gram kabeljauwfilet of andere stevige witvis -  150 gram gerookte forel - 2 blaadjes laurier - 2 sjalotjes - paar draadjes saffraan ( stuk of 5) - 2 eieren - 2 tomaten - 1 el appelciderazijn -  4 el zure room - 1 el geraspte mierikswortel ( of naar smaak, wij houden van de pittige scherpte maar dat geldt niet voor iedereen) - 2 el fijngehakte verse dille plus een beetje voor de garnering - zout en peper - 2 ferme sappige zoetzure augurken - ijsbergsla of little gem - 2 sneetjes zuurdesembrood, stevige volkoren of wat je zelf lekker vindt.

Zo maak je het:

Week de saffraan in 2 theelepels heet water.
Kook de eieren hard.
Snipper de sjalotjes en hak de dille fijn. Dit kun je allemaal doen als de kabeljauw in zijn waterbadje ligt of af ligt te koelen.

Leg de kabeljauw in een pan, giet er net zoveel koud water op tot het onderstaat. Leg er de blaadjes laurier bij. Laat het nu tegen de kook aan komen. Blijf erbij en pas op dat het niet gaat koken.
Laat zachtjes een minuut of 5 pocheren. Zet dan het vuur uit. Laat de vis in het hete water liggen, het gaart nu nog even door. Voel voorzichtig of het gaar is. Het moet nog stevig aanvoelen.
Schep het er met een schuimspaan uit, leg de vis op een bord en laat afkoelen.
De blaadjes laurier gooi je weg.

Verdeel de kabeljauw in stukjes en doe het samen met de gesnipperde sjalotjes in een kom.
Roer een dressing van het saffraanwater, de azijn en zure room. Vermeng met de fijngehakte dille, mierikswortel, zout en peper en schep het vervolgens door de vis.
Zet het nu afgedekt een uurtje in de koelkast. Langer mag ook.

Haal de vis uit de koelkast. Snijd de forel in stukjes en schep het erdoor. Proef even of er nog wat zout en peper bij moet.
Rooster vlak voor serveren het brood en snijd in 4 à 6 blokjes, beetje afhankelijk van hoe groot je plakken brood zijn.
Pel de eieren, gebruik zo'n handige eiersnijder voor mooie plakjes of een scherp mes.
Verdeel de tomaten in plakjes.

Verdeel de sla in handige eenhaps blaadjes of maak er als je het als voorgerecht serveert kommetjes van. Leg het op een schaal of bordjes.
Eerst komt het brood, daar leg je een plakje tomaat op, dan wat vissalade. Maak het af met een plakje ei, paar plakjes augurk en tot slot nog wat dille

Bron: Sally Butcher- Salmagundi, inspirerende salades uit het Midden-Oosten en verder. 2015,
272 blz, ISBN 978 90 452 0438 3, prijs 24,95

Dit boek is in eigen bezit, geen gesponsorde toestanden dus.

Knolselderijpuree met yoghurt (mezze)

De afgelopen weken ben ik nogal in de weer geweest met een boek vol Midden-Oosterse gerechten;  'Honey & Co' van Sarit Packer en Itamar Srulovich .
Dit stel werkte respectievelijk als patissier en chef-kok bij de u welbekende Yotam Ottolenghi.
Na die leerschool sta je blijkbaar zo ijzersterk in je schoenen dat het openen van je eigen restaurant een logische volgende uitdaging lijkt. Dat restaurant in Engelands hoofdstad werd een hit.
Waarna een eigen kookboek natuurlijk ook niet uit kon blijven.

Waar ik zelf altijd erg van hou is  een kijkje achter de schermen. Hoe zijn recepten ontstaan, waar komt de inspiratie vandaan en helemaal fijn is dat in dit geval de medewerkers ook nog eens veel credits krijgen. Sarit en Itamar zijn overduidelijk blij met hun team.
Nu spreek ik ook regelmatig mensen voor wie dit geleuter zoals ze het noemen niet zo hoeft.
Gewoon een boek vol recepten, smakelijk plaatje erbij en of nu Samira. Piet of Jean zo'n gerecht heeft verzonnen doet niet ter zake.
Dat mag, gelukkig zijn er zoveel kookboeken te vinden dat er altijd wel iets naar je smaak bij zit. Net als een spijkerbroek is een kookboek per slot van rekening ook een hoogst persoonlijke zaak.
Ik houd wel van dat 'geleuter'

De recepten zijn niet al te ingewikkeld en  helder uitgewerkt. Dat je voor een aantal recepten een bladzijde om moet slaan, dankzij dat u geweetwel, kan als een nadeel worden gezien. Ingrediënten die een aantal jaren geleden voor hoofdbrekens zorgden zijn dankzij hun voormalige baas nu eenvoudig verkrijgbaar.

Van salades tot brood, drankjes, vis, vlees, zoetigheden,pickles, granen, peulvruchten en handige tips. Je vindt het allemaal. De ingelegde bietjes zijn zalig kan ik je melden, De wintertabouleh met knolselderij ( handig aangezien je van zo'n knol altijd overhoudt!) en winterwortel weer eens wat anders.
Voor veel gerechten hoef je niet urenlang in de keuken rond te hangen maar er zitten er tussen met een flinke ingrediëntenlijst en aardig wat bereidingstijd. Maak die dus niet als je binnen een uur aan de dis wil schuiven.
Maak wel onderstaande knolselderijpuree met yoghurt, simpel, snel klaar en verrukkelijk! Ook weer eens wat anders als de eeuwige hummus waar ik overigens wel erg dol op ben.
Het aardse van de knolselderij krijgt een frisse oppepper van de yoghurt en eerlijk gezegd kan ik er van blijven eten.

Je hebt nodig:

500 gram knolselderij - 4 teentjes knoflook - 3 à 4 el Griekse of Turkse yoghurt - 2 takjes tijm - 1 tl zeezout - 10 gram boter - 1 el olijfolie -  staafmixer.

Schil de knolselderij, snijd in even dikke plakken en vervolgens in blokjes.
Haal de knoflook uit hun jasjes.
Zet een pan op hoog vuur met een 1 eetlepel olijfolie. Mik knolselderij, knoflooktenen, zout en tijm erin en bak het een minuut of vijf tot de blokjes licht beginnen te kleuren. Schep regelmatig om.
Zet het vuur lager, leg een deksel op de pan en laat de blokjes in een minuut of tien gaar worden. Zodra je er met een vork gemakkelijk doorheen prikt is het goed.
Schud alles in een kom en vis de takjes tijm eruit. Die mogen weg.

In dezelfde pan laat je nu de boter smelten tot het bruin is. Niet zwart, dat noemen we verbrand en is niet lekker. Bruine boter oftewel beurre noisette heeft een licht nootachtige smaak..
Deze boter giet je over de knolselderij. Om te beginnen drie lepels yoghurt erbij. Zet nu de staafmixer erop en maak er een grove puree van. Het is lekker als er nog wat structuur inzit.
Eventueel nog extra yoghurt toevoegen.
Op smaak brengen met zout en peper. Wat chilivlokken erover voor extra pit is ook een aanrader maar niet noodzakelijk.

Serveer op kamertemperatuur met crackers, turks brood, plat brood en bijvoorbeeld lavash.
Lavash is een super simpel platbrood, eigenlijk meer een cracker, uit hetzelfde boek.
Dat recept krijg je later deze week.

Wat je over hebt, bewaar je in een afgesloten bakje in de koelkast. Zo kun je er nog een dag of drie van genieten.

Bron recept: Honey&Co, Sarit Packer en Itamar Srulovich, 2013, Kosmos, hardcover, 303 blz, prijs 24,99

Dit boek is in eigen bezit en derhalve is deze post niet gesponsored

Mini mozzarella met dukkah

Over een paar weken hebben we weer wat te vieren in huize Eetlust. Dus gaat ondergetekende alvast op zoek naar wat hapjes. Om uren in de keuken te staan vind ik zoals je weet geen enkel probleem maar het is ook fijn, handig en praktisch als sommige recepten minder tijdrovend zijn. Ook ben ik voorstander van het 'zelf doen'. Indien mogelijk natuurlijk, kan de gasten moeilijk al hun eigen hapjes laten bereiden,
Dit is er zo één. Uit de nieuwe aanwinst Tasty Express, ik schreef er gisteren over.
Het is zo eenvoudig en simpel, binnen 10 minuten ben je klaar.

Dukkah is een Egyptisch specerijenmengsel. De smaak is verrassend en iedereen heeft zo zijn eigen favoriet. Deze bestaat uit pistachenoten, korianderzaad, komijn, chilivlokken, sesamzaad en een beetje zout. Vaak zitten er ook gedroogde en geroosterde kikkererwten in en in plaats van pistachenoten amandelen.  Je roostert het, vijzelt het grof en vervolgens lekker dippen met brood en olijfolie.
Een ideaal recept om naar hartenlust mee te variëren.

Sneh Roy bedacht een variant met kleine bolletjes mozzarella. Goed idee om die toch wel vlak smakende mini mozzarellaatjes een boost te geven. En weer eens een leuke variant op de eeuwige prikkers caprese.

Je hebt nodig :

65 gram ongezouten pistachenoten - 2 el korianderzaad - 2 el sesamzaad - 1 el komijnpoeder - 1/4 tl zout - 1 verkruimeld gedroogd pepertje met of zonder zaad of 1/4 tl chilivlokken - extra vergine olijfolie - 20 à 30 bolletjes mini mozzarella- wat zwarte peper voor de mozzarella

Zo maak je het:

Verwarm een koekenpan licht voor. Het mag vooral niet te heet worden want dan verbrandt het sesamzaad, ook wordt het mengsel bitter.
Mik alle ingrediënten behalve olijfolie en mozzarella in de pan en rooster het ongeveer 5 à 8 minuten. Schep regelmatig om en snuif die zalige geur op.

Hevel het over in een vijzel of keukenmachine en maal het grof. Als je een vijzel gebruikt kun je het mengsel het beste in twee porties verdelen. Ook afhankelijk van de grootte van je vijzel natuurlijk. Die van mij is niet overdreven groot daarom doe ik het in twee gedeeltes.

Laat de bolletjes mozzarella goed uitlekken. Maal er een klein beetje zwarte peper over. Steek ze aan prikkers en schik ze aan een kant op een schaal. Strooi aan de andere kant dukkah en zet er een schaaltje met  olijfolie op. Doop de bolletjes in de olijfolie en rol het door de dukkah. Steek in je mond en verbaas je er over wat er gebeurt.

Bron recept : Sneh Roy - Tasty Express

Champignonquiche met Emmental

Het prachtig gekleurd gebladerte steekt fel af tegen de strakblauwe lucht. De zon geeft het een gouden gloed.  Ik kan daar immens van genieten. Voor je het weet staren kale takken je weemoedig aan, ik staar dan vaak even mistroostig terug.
Maar goed zo ver is het nog niet. Gisteren al wat uitgebloeid is gesnoeid en uitgetrokken, potten met inmiddels lege peper- en tomatenplanten geleegd in de kliko. Tomaten zaaien doe ik volgend jaar trouwens niet meer, het was wederom geen succes. Te gevoelig voor het Tilburgse weer, niet zo verwonderlijk met al die vreemde hoosbuien.

Bij alle herfstpracht horen aardse paddenstoelen,je kunt ze ons in alle soorten en maten voorschotelen. Mijn favoriet blijft  eekhoorntjesbrood, in gedroogde vorm welteverstaan. Het bos geurt je huis in na het wellen.
In deze quiche zitten alleen kastanjechampignons, kwestie van 'moet op' . En spekkies, die ook om verwerking riepen.  Tel daarbij op dat het alweer een tijd geleden was dat er een hartige taart op tafel stond en je snapt dat de keuze snel was gemaakt.
Varieer lustig met paddenstoelsoorten, laat voor een vegavariant de spekblokjes weg, gebruik de kaas die jij het smakelijkste vindt en creëer zo je eigen taartje.

Je hebt nodig voor  4 personen:

300 gram kastanjechampignons - 125 gram spekblokjes - 2 grote uien - 2 teentjes knoflook - 1 tl verse tijmblaadjes - 6 naaldjes rozemarijn - 1/2 rood pepertje - 125 gram geraspte Emmental - 125 ml slagroom - 2 eieren - peper en zout - 5 plakjes bladerdeeg -  boter -  quichevorm van 24 cm doorsnede.

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 175 graden (hetelucht), anders 200 graden.

Laat de plakjes bladerdeeg ontdooien.
Snijd de uien in halve ringen. Maak niet te dunne plakjes van de champignons.
Halveer een rode peper en verwijder de zaadjes en snipper de helft van de peper.
Hak de rozemarijnnaaldjes fijn.

Verhit een koekenpan en bak hierin de spekblokjes uit. Ze hoeven niet helemaal krokant te zijn.
Schep ze uit de pan en houd apart.
Fruit nu op laag vuur de ui gedurende 10 minuten. Voeg dan de champignons en rode peper toe.
Pers knoflook er boven uit. Voeg tijm en rozemarijn toe plus de voorgebakken spekblokjes.  Door elkaar scheppen.
Bak tot de champignons gaar zijn. Breng op smaak met zout en peper. Heb je veel bakvocht? Schep alles uit de pan en laat het even uitlekken in een vergiet. Doe je dat niet dan loop je straks kans op een zompige bodem.

Klop ondertussen room en eieren tot een homogeen geheel met wat gemalen peper en een snufje zout.

Vet de quichevorm in met wat boter  en rol het bladerdeeg uit tot een ronde lap groter dan de vorm.
Bekleed de vorm, laat het teveel aan deeg naar buiten hangen.

Verdeel kaas over de bodem. Schep het champignonmengsel erop en giet ei plus room erover.
Vouw nu het overhangende deeg op tot een rand.

Schuif de oven en bak het ongeveer 75 minuten. Als de bovenkant te bruin wordt, dek je het even af met alufolie. Iedere oven is anders dus check tussendoor hoe de stand van zaken is. Mocht je na 75 minuten denken dat de bodem nog niet helemaal gaar is, laat het dan nog even langer bakken.

Hartige taarten doen het ook altijd fijn op een feestje. Bak er een stel van tevoren en warm ze weer op in de oven.

Pimp your own salad party

Er was er één jarig hoera hoera, dat kon je wel zien dat was ik!
Ja ja dames en heren, sinds eergisteren mag ik er weer een jaar bij optellen. Van het stijgen der jaren heb ik vooralsnog geen last. Het scheelt ook best wel dat ik de jongste van de vriendenschaar ben. Dit typ ik met een grijns. Zo overschrijd ik altijd als laatste mijlpalen en het scheelt enorm als je anderen hebt zien worstelen met het feit dat ze dertig werden of veertig en die erg hoge drempel van vijftig.
Natuurlijk roepen ze daarna heel hard dat het geen enkele pijn doet. Ja houd je maar groot.
En tegen de tijd dat ik 'erbij hoor' zien sommigen alweer een nieuwe grens opdoemen. Het maakt het voor mij zoooo gemakkelijk.

Het leven moet je vieren en dat doen wij graag. Liefst met veel mensen voor extra feestvreugde.
Maar goed, net terug van vakantie, terecht komend in een aardige chaotische week, inderdaad welkom thuis, is het ook fijn om het even klein te houden.
En dat deden we. Of er nu 10 man zit of 30, er moet toch wat op tafel komen. Mijn hersens kreunden en kraakten en ineens wist ik het.
'Pimp your own salad'. Mot het nou weer in het Engels? Nou ja, zo kwam het in me op, spreek het gewoon lekker op z'n Amerikaans uit en de goegemeente verdringt zich rond je tafel.

Een handig thema waar je al je fantasie op los kunt laten.
Vier basissalades maakte ik:

• Pasta met citroen, zure room, bieslook, olijfolie, flink wat zwarte peper en wat zout. Paar handjes gescheurde rucola erdoor voor extra kleur, anders is het zo'n bleke boel.
• Bulgur met komkommer, tomaat, rozijntjes, citroen en peterselie. Een scheut olijfolie niet te vergeten. Uiteraard weer zwarte peper en wat zout. Als je hier regelmatig rondsnuffelt weet je dat dit mijn couscoussalade is alleen deze keer met bulgur. 
• Een grote bak met verschillende slasoorten met geraspte wortel erdoor en wat tomaatjes.
• Een salade van gepofte biet met tijm en beetje knoflook. Deze zal ik binnenkort nog eens maken en het recept aan jullie geven. Gepofte biet is meer dan verrukkelijk. Vol en zoet, het heeft daarna maar weinig meer nodig.

Op een  dienblad en op tafel zette ik:
Een pot met gedroogde tomaatjes en feta. Hier kun je lezen hoe je dat kunt maken.
Een potje met zelfgemaakte pesto.
Geroosterde paprika's met kappertjes.
Geroosterde pittenmix en ongezouten noten
Tomatentapenade
Hummus
Stukjes artisjokkenbodem
Blokjes gerookte kip.
Uitgebakken spekjes
Garnalen gebakken in wat olie met citroen en peterselie plus een ietsiepietsie knoflook.
Kaasplankje want behalve op je stokbrood kan het ook prima door de salade plus een lekker stukje Parmezaan.
Tuinkers
Olijfolie en twee simpele dressings
En nog wat kippetjes uit de oven plus een home made flammekueche. Deze laatste ging al eerder rond zodat ze niet op een houtje hoefden te bijten.

Zoonlief maakte croutons en  zalige rillettes van gerookte makreel. Croutons om te strooien en rillettes om op je broodje te smeren.

Nadat we alles een plekje hadden gegeven kon iedereen los gaan. Maar niet voordat ik had geroepen : 'Come on folks, it's pimp your oooown salad time!"
Pastasalade met extra geraspte parmezaan, spekjes en kip? Je doet je best maar. Ah ook nog een lepel pesto. Van mij mag het.
Garnalen over bulgur plus wat gedroogde tomaatjes. Geen garnalen maar noten. Pastasalade met blauwe kaas, noten en extra 'gewone' sla.
Het lijkt een enorme berg aan voedsel maar ik kan jullie vertellen dat het gros soldaat was gemaakt.

Hopelijk heb ik jullie hiermee op een ideetje gebracht!

24 Uurs Salade hit op neven -en nichtendiner

Een paar weken geleden mochten we weer. Aanschuiven bij het inmiddels beroemde neven- en nichtendiner. Beroemd in familiekringen dan he. En ik ken een aantal lezers die dit gebeuren altijd met belangstelling gade slaan. Dus ook een klein beetje fameus buiten ons eigen gedoetje.
Na ontdekkingen op ons bord uit onder andere Cuba, Albanië, Ethiopië, België en Griekenland belandden we nu tot opluchting van één van de nichten eindelijk in ons kikkerlandje.
Stug gooide ze jaar in jaar uit Nederland in de hoge hoed en immer besliste het lot anders. Voerde ons ver de landsgrenzen over in plaats ons achter de dijken te houden. Maar eindelijk, eindelijk toch gelukt.

Wie nu denkt aan spruitenlucht, griesmeelpudding en blote billetjes in het gras heeft het mis. De familieleden weken af van traditionele kost en staken  Nederlandse producten in een wat moderner jasje.
Met uitzondering van groentesoep, zo'n soep die smaakt naar vroeger bij oma. Met ballen en vermicelli. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik zelden groentesoep maak. Heel toevallig afgelopen winter weer eens maar dan zonder vermicelli. Ik heb het niet eens in huis. Toch moet ik een keer zo'n doos of zakje met die flieberdingetjes in mijn mandje deponeren. Want die vermicelli maakt zo'n ouderwets soeppie stiekem toch wel af.

Via groentesoep naar stoofpeertjes met geitenkaas, zomerstamppotje met gehaktbrood in plaats van ballen en mijn pannenkoekjes met citroencrème en zomerfruit kom ik weer uit bij het begin.
Een 24- uurs salade. Nou echt, ik had er nog nooit van gehoord! Nicht Elly nam het ooit over uit het Brabants Dagblad dat toen nog Nieuwsblad van het Zuiden heette. En maakte het vervolgens regelmatig. Nooit voor ons dus anders was het geen onbekende.

De naam zegt het al, deze salade zet je een dag koel weg voor je de eerste hap neemt.Gemaakt in laagjes ijsbergsla, spekjes, champignons, erwten, ui en een topping van mayo met geraspte kaas. O en vergeet niet, die champignons komen uit een potje.Ik kan me voorstellen dat je bij deze opsomming nou niet bepaald denkt aan iets smakelijks.
Maar geloof me nu gewoon, het is verrukkelijk! Een ideaal zomers gerecht, perfect voor feestjes en partijen, bij de bbq of op een niet zo bijzondere doordeweekse avond. Stokbrood erbij, glaasje witte wijn.
Zomer!

Voor een lekkere grote schaal vol heb je nodig:

1 krop ijsbergsla - 250 gram gerookte spekreepjes - 4 hardgekookte eieren - 200 gram diepvrieserwtjes - 1 flinke ui - 1 potje champignons - 4 el yogonaise - 100 gram geraspte kaas - zout - peper - poedersuiker.

Bak het spek zachtjes uit tot het krokant is, schep het vervolgens uit de pan op wat keukenpapier. Laat afkoelen.
Champignons uitlekken in een zeef en vervolgens droog deppen.
Snijd de ijsbergsla in smalle reepjes. Verdeel de helft over de bodem van schaal. Bestrooi met wat zout en peper en een heel klein beetje poedersuiker. Zeg een 1/4 tl.

Verdeel hier overheen de spekreepjes, vervolgens de champignons, dan een laagje met ei.
Afdekken met rest van de ijsbergsla. Weer wat zout en peper plus wat poedersuiker.

Strooi de bevroren (!!) doperwtjes erover. Heus , heus, ze moeten er bevroren op. In die 24 uur ontdooien ze en smaken helemaal prima de luxe!
Tot slot in stukjes of halve ringetjes ui.

Smeer de bovenkant in met yogonaise of gewone mayo. Verdeel de geraspte kaas erover en dek het vervolgens af met huishoudfolie. Hupsakee, 24 uur de koelkast in.

En dat wordt dan zeker een zompige zooi hoor ik al zachtjes iemand mompelen. Nee dus.Want natuurlijk heb ik de proef op de som genomen en fabriceerde zelf ook zo'n schaal vol lekkers. Om te laten proeven aan dochterlief en haar partner. Gezellig samen in de tuin eten want dat kon vandaag!
En wat vonden de dame en heer ervan? Heerlijk en nee dat zeggen ze niet uit beleefdheid. Ook husband en ik hebben weer gesmuld.

De 24- uurs salade mag blijven. In oktober, dus dat duurt nog even, gaat de neven- en nichteneetclub op de Japanse toer!

Courgetterolletjes met zoete ui, ricotta en geitenkaas

Moederdag. Geen moeders meer om te bezoeken, het blijft apart. Uit voorbij komende berichten zag ik hoe mensen er mee worstelen. Hoe deze jaarlijks terugkerende dag, hoe nobel destijds ook bedoeld, ook verdriet veroorzaakt, wonden open rijt.
Moeders die hun kind door omstandigheden niet meer zien, hun enige kind hebben verloren. Mannen en vrouwen die net als ik geen moeder en/of schoonmoeder meer hebben.
Vrouwen die dolgraag moeder willen zijn maar het nooit worden.
Vragen van verkopers als 'Heb jij al wat voor je moeder gekocht' snijdt bij sommigen dwars door de ziel. Laten we daar ook eens bij stilstaan. En denk even aan al die mensen terwijl je je moeder een extra dikke pakkerd geeft, je kinderen nog warmer omsluit.
Ook straks in juni als het vaderdag is.

Dit gezegd hebbende over naar de orde van de dag. Onze gemaakte plannen vielen in het water, gaan die sluizen daarboven ooit nog dicht? Totaal geen weer om erop uit te trekken. Verwarming weer aan en binnen aankeutelen.
Hapjes maken voor 's avonds als dochter komt eten. Geen zoon dit jaar, die heeft de longen uit zijn lijf gerend op de jaarlijkse Batavierenrace, een unieke estafetteloop van Nijmegen naar Enschede over een lengte van zo'n 175  kilometer. Het bestaat al sinds 1973. Na de finish barst er een enorm groot feest los op de campus van de Universiteit Twente. Het leuke is dat zoon hiermee in de voetsporen van zijn vader is getreden die ooit ook deelnam. Als ze elkaar weer spreken hebben ze vast het nodige uit te wisselen denk ik zo.

Deze courgetterolletjes  met zoete ui, ricotta en geitenkaas zijn eenvoudig te maken maar je moet wel een dunschiller hebben of goede kaasschaaf om plakken te snijden. Zijn ze te dik dan rolt dat niet gemakkelijk op. Of rolt niet op. Een fris hapje. lichtzoet door honing met als tegenwicht mijn trouwe vriend limoen.

Voor 12 à 14 stuks (wel afhankelijk van de grootte van de courgette natuurlijk)  heb je nodig:

1 courgette - 1 eetlepel olijfolie - 1/2 el limoensap - 1/8 tl gedroogde tijm - peper en zout - 2 niet al te grote rode uien - 1 witte ui - 1/2 el honing - 2 kleine takjes (citroen)tijm - 75 gram zachte geitenkaas (Bettine Blanc of iets dergelijks) - 3 el ricotta

Zo maak je het:

Trek de uien hun jas uit en snipper ze. Het hoeft niet overdreven fijn. Verwarm een klein scheutje olijfolie en smoor de ui op de allerlaagste stand van je fornuis. Zet er indien mogelijk een plaatje onder. Bestrooi met wat zout en peper. Tijm erbij, honing erbij.  Goed roeren en minimaal een half uur stoven. Drie kwartier is nog beter. Schep regelmatig door en voeg een klein scheutje water toe als het te droog wordt. Het mag niet aanbakken.
Laat afkoelen

Verwijder kop en kont van de courgette. Schaaf het in heel dunne plakken . Als ze iets breken is het echt niet zo erg.
Klop even een  marinade van de olijfolie, limoensap, tijm, een tikkeltje zout en een flinke draai peper.
Leg de plakken courgette hierin en laat een kwartier tot half uur staan.

Verhit een grillpan en grill de plakken courgette kort aan iedere kant. Zodra 1 kant grillstrepen heeft, draai je het om. Ga zo door tot alle plakken klaar zijn.

Verkruimel in een kom de geitenkaas en vermeng het met de ricotta. Schep de ui erdoor. Breng verder op smaak met nog wat zout en peper en een klein beetje honing.

Leg een plak courgette op een plank, een theelepeltje mengsel aan een uiteinde en rol op. Leg op een schaaltje en ga door tot ze allemaal gerold zijn.
Spriets er nu wat limoensap over met tot slot wat druppels olijfolie. Prikkertjes niet vergeten en happen maar.

Chicken Sweet Onion Salade zelf maken

Of het ook elders verkocht wordt weet ik eigenlijk niet, het zal best,  maar bij de Jumbo verkopen ze bakjes salade 'Chicken Sweet Onion' . De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat die helemaal niet verkeerd smaken. Redelijk goed gevuld ook. Iedereen hier vindt het smakelijk op een toastje. Het probleem met zulke bakjes is, je vult er net een holle kies mee. Geen probleem als er nog andere hapjes op tafel staan maar zo solo is het niet veel.
Dus gaan we  het zelf maar eens maken. Meer kip, minder saus.Mijn variant die volgens mij bijna net zo smaakt als het origineel. Alleen dan zonder conserveringsmiddelen, kleurstoffen en andere ongein. Om het slank te houden geen mayo maar Griekse yoghurt.In het origineel is de kip gepocheerd of gestoomd, iets in die geest. Ik doe het net weer iets anders.

Het is echt heel eenvoudig te maken. Kijk maar.

Je hebt nodig:

350 gram kippendijvlees of kipfilet - 1 grote rode ui - 1/2 el olijfolie - 1 tl kerrie madras - 1 el gembersiroop - 1 el honing - peper en zout - 3 el Griekse yoghurt.

Zo maak je het:

De ui halveren en in dunne plakjes snijden. Verwarm een klein beetje olijfolie, niet te heet, doe de ui erin en laat het rustig tien minuten garen. Voeg dan 1 eetlepel honing toe, paar korrels zout, een draai zwarte peper, eventueel paar tijmblaadjes en meng het door elkaar. Op laag vuur, zet er eventueel een plaatje onder, nog 10 à 15 minuten laten sudderen tot de ui helemaal zacht is. Hevel het over in een bakje en laat afkoelen.

Snijd de kip in stukjes. Het kippendijvlees is vaak al fijngesneden, halveer de grotere stukjes nog even. Bestrooi met wat zout en peper.
Verhit een scheutje olijfolie en bak de stukjes kip even snel rondom aan. Bestrooi met de kerrie. Schenk de gembersiroop erbij. Schep alles goed door elkaar en laat even sudderen. Voeg dan een klein scheutje water toe. Laat een kwartiertje pruttelen tot het vocht bijna verdampt is en de kipstukjes een glanzend laagje hebben gekregen en lekker mals zijn.
Eventueel nog extra water toevoegen als het te snel gaat.  Laat afkoelen.

Meng de kip met de ui en yoghurt door elkaar. Proef en voeg eventueel nog een tl gembersiroop toe.

Voilà een lekkere kom vol kipsalade. Hoef je elkaar de hapjes niet uit de mond te kijken.

Verstopt eitje

Nog een paar weken en dan is het alweer Pasen. Traditiegetrouw komt de familie brunchen en alhoewel het aanwezige grut inmiddels minimaal de puberleeftijd heeft bereikt is Pasen niet compleet zonder het verstoppen van eieren.
Een jaar of twaalf geleden waagde ik eens een poging het af te schaffen. Hoogst verontwaardig waren onze kinderen toen toch al zo'n 13 lentes jong. Bij Pasen hoort eieren verstoppen, period! Standvastig duo hebben wij.
Behalve die chocogevallen mogen op de brunchtafel de gekleurde hardgekookte eieren niet ontbreken maar het meest verzot is iedereen op de kleine kwarteleitjes. Fijn getekend zijn ze en lekker vol van smaak. Je hapt er zo een heel stel van weg terwijl die grote daarentegen nogal snel zwaar op de maag liggen.

Dat niet iedereen bekend is met het kwarteleitje merkte ik vorig jaar. Terwijl ik met een paar doosjes in mijn hand bij de kassa stond te wachten voelde ik een blik branden. Dat kun je zo eens hebben, je staart wat ins Blaue hinein maar je kunt je niet aan het gevoel onttrekken dat je bekeken wordt. Beetje ongemakkelijk vind ik dat meestal.
Ik besloot eens te gluren waar die blik vandaan kwam. Voor me stond een boomlange jongen, jongeman eerder,  zo'n beetje de leeftijd van mijn dochter. Vanuit zijn ooghoeken bekeek hij de doosjes. Schraapte eens zijn keel en vroeg voorzichtig: "Mevrouw, mag ik u wat vragen? ' Aangezien vragen vrij is antwoordde ik bevestigend. "Wat zijn dat voor leuke kleine eitjes? " Een twintiger die leuke kleine eitjes zegt! Ik smolt ter plekke. Nadat ik hem uitlegde dat het kwarteleitjes waren, was hij zeer benieuwd wat je er allemaal mee kon doen. Hetzelfde als met kippeneieren dus, bakken, pocheren, koken.... Hij staarde nog eens gebiologeerd naar de eitjes om vervolgens te zeggen : "Goh, die ga ik ook kopen. Leuk voor Pasen."

Speciaal voor deze ontdekker verstopte eitjes. Geen chocolade, niet in de tuin maar in gehakt. Mini scotch eggs. Ook veel beter verteerbaar trouwens als die grote.

Je hebt nodig:

250 gram hoh gehakt - 12 kwarteleitjes - 1/4 tl paprikapoeder - mespuntje knoflookpoeder - 1/8 tl gemalen venkelzaad - 1/2 ei (losgeklopt)  - peper en zout - 2 el paneermeel.

Zo maak je ze:

Kook de kwarteleitjes in 3 minuten hard. Spoel ze af en laat afkoelen. Pel ze vervolgens en zet apart tot gebruik.
Vermeng het gehakt goed met de overige ingrediënten. Maak bolletjes ter grootte van een walnoot.
Druk het gehakt plat op de palm van je hand. Leg er een eitje op en vouw het goed dicht. Rol heen en weer zodat ze goed ingepakt zijn. Maak er voorzichtig een eivorm van.
Rol ze door de paneermeel en bak in wat boter in 10 - 15 minuten rondom bruin en gaar op matig vuur. Regelmatig draaien.

Zowel koud als warm lekker. Ok, het is even een gepriegel met dat klein spul maar de beloning is verraste gezichten. Ook wat waard!

Aardappelsalade met tuinkruiden en kappertjes

Wat een fantastische zonnige dag gisteren, heel wat anders dan vandaag. Mistroostige boel hoor, wat mij betreft mogen de hemelsluizen weer dicht. Ons terras achter staat behoorlijk onder water, dadelijk moet ik een ergens op zolder verstopt opblaasbootje nog op gaan snorren.
Zo'n vaart zal het niet lopen ... hoop ik.

Gisteren was het een potje genieten. Heerlijk die deuren wagenwijd open. De bomen worden steeds groener. Ik houd van de lente, het is zo lekker fris van kleur. Alles en iedereen heeft er zin in terwijl de zomer al wat vermoeid kan ogen. Bikkelen om overeind te blijven onder blikkerende zonnestralen.
Zo ver is het nog niet. Voorjaar! Wat een stralend begin en dat gaan we maar eens inluiden met een toch al wat zomers maaltje. Om in de stemming te komen.

Een aardappelsalade boordevol groene tuinkruiden en opwekkende kappertjes. Kippetje uit de oven erbij, royaal besmeerd met barbecuesaus. Dit alles geflankeerd door nog een salade van wortel, paprika, tomaat, rucola, rettich en tuinkers. Daaaag stamppotjes, capucijners met spek en snert!

Deze hoeveelheid is voldoende voor 4 à 6 personen.

Je hebt nodig:

1 kilo vastkokende aardappels - 120 ml warme kippen- of groentenbouillon - 5 el olijfolie - 3 el witte wijnazijn - peper en zout - 2 el geknipte tuinkers - 2 el gehakte bieslook - 2 el gehakte dragon - 2 el  gescheurde basilicum - 1 el kappertjes

Zo maak je het:

Kook de aardappelen in de schil gaar.  Giet ze af en laat even afkoelen. Trek ze hun jas uit en snijd in plakken. Giet er meteen de warme kippenbouillon over. Meng het voorzichtig door elkaar.
Voeg de olijfolie en witte wijnazijn toe, husselen en verder op smaak brengen met zout en peper. Laat dit afgedekt een kwartiertje staan,
Daarna de kruiden erbij plus de kappertjes. Nogmaals voorzichtig mengen en minimaal een half uur in laten trekken.
Gewoon buiten de koelkast anders wordt het te koud en verliest het smaak.

That's all folks!

Door de hoeveelheden te vermeerderen is het prima geschikt als onderdeel van een buffet.

Bulgur met kip en groente

Een strakblauwe lucht en glimmend zonnetje wuiven me vrolijk toe. De naderende lente stroomt door me heen. Maar voor ik al te enthousiast de lichtere gerechten in schiet temper ik mezelf. Het is nog maar februari en er kan nog van alles gebeuren. Stiekem hoop ik dat het zo blijft.
Toch heb ik gisteren vast een aftrap gegeven met dit recept. Bulgur met kip, paprika en wortel. Nu maar duimen op de goede afloop!

Het origineel staat in een Marokkaans kookboek met de alleszeggende titel 'Kook ook Marokko'. Duidelijker kan niet, weet je meteen waar je aan toe bent. Het is een fijnerd met duidelijke beschrijvingen en uitnodigende foto's. Een mooi reisje door dit Noord-Afrikaanse land met soepen, hapjes, vlees en vis en uiteraard salades, groente en in mijn ogen veelal mierzoete nagerechten. Van dat laatste ben ik niet zo zoals u weet maar daar hoeft men zich niets van aan te trekken. Volgens mij heb ik dit boekje ooit ergens in de ramsj op de kop getikt. Je kunt slechtere boeken treffen.
De kenmerkende warme smaken met een zo nu en dan licht pittige toets, zoete tonen, een frisse wind en vaak een knappertje zijn altijd in harmonie. Ik hou ervan!

Het recept heb ik enigszins aangepast, geen couscous maar bulgur en de hoeveelheden verminderd aangezien we door de week vaak als duo in huize Eetlust aanwezig zijn. Geen koriander (verrassing!) maar peterselie en munt. En heb je nu per ongeluk toch net wat te veel gemaakt? Geen ramp, het is als salade ook meer dan heerlijk.

Deze hoeveelheid is voldoende voor 2 à 3 eters. Wij hadden nog een portie over maar die maak ik mooi soldaat met de lunch :)

Je hebt nodig :

150 gram bulgur - 300 gram water - 250 gram kipfilet - 175 gram winterwortel - 1 rode paprika - 1/2 gele paprika - 2 uien - paar takjes peterselie - paar takjes verse munt - zout en peper - 1/2  tl gemalen komijn (djinten) - 1 tl gemalen koriander (ketoembar) - 3/4 el ras-el-hanout - 1/2 tl kaneel - paar schijfjes limoen - klontje roomboter (ongeveer 20 gram) - 2 el olijfolie.

Zo maak je het:

Breng het water aan de kook, voeg een beetje zout toe. Zodra het water kookt, strooi je de bulgur erin. Vuur uit, deksel op de pan en een minuut of tien laten staan. Als het afkoelt, geen probleem aangezien het straks nog bij de rest gaat om te verwarmen.

Wrijf de kipfilets in met zout en peper en bak ze in een eetlepel olijfolie bruin en gaar. Je kunt de kipfilets ook grillen. Leg ze op een bord, laat beetje afkoelen om hete vingertoppen te voorkomen en trek het vervolgens in stukjes.

Snijd terwijl de kip bakt de uien in partjes. Verwijder de zaadlijsten van de paprika's en snijd in grove stukken. De wortel even schrappen, in de lengte halveren en maak er dan halve plakjes van.

Giet nog een eetlepel olie in de pan waarin de kip bakte en fruit hierin de ui glazig en goudgeel op een laag vuurtje. De wortels mogen er na een minuut of drie bij. Nog eventjes bakken en dan is het tijd voor de paprika's plus komijn, koriander en wat zout en peper naar smaak. Alles husselen en verder bakken tot de boel beetgaar is.

Roer de bulgur met een vork of je vingertoppen los. Nu mag het bij de groente, net als de kip, kaneel en ras-el-hanout. Klontje boter erbij, omscheppen en goed warm laten worden. Knip er tot slot de peterselie boven en hussel het erdoor. Even proeven en eventueel nog wat zout en peper toevoegen, dat is geheel afhankelijk van je eigen smaak.

Verdeel over borden en maak het af met wat gescheurde munt en een schijfje limoen.

Het leuke van dit gerecht is dat je het heel simpel kunt vermeerderen daarom vind ik het ook bijzonder geschikt voor een feestje, een buffet. Zeker omdat het zoals gezegd koud of lauw ook verrukkelijk is.

Bron van inspiratie : Kook ook Marokko, uitgeverij Inmerc, gebonden, 141 pagina's, ISBN 9066115033

Crackers bakken

Ook al ben je niet zo'n bakker dit kan iedereen! Geen gedoe met rijzen en kneden kan gewoon met de hand. Voor deze crackers trek ik de keukenmachine in elk geval niet uit de kast.
En ook fijn, ze zijn zo klaar. Heb je 's avonds vrienden over de vloer dan leg je deze crackers bestrooid met wat jij lekker vindt bij je kaasplankje, de hummus of een andere dipper. Ook als snack tussendoor niet te versmaden. Of je rolt ze net wat dikker uit en eet je ze een keer in plaats van een boterham.
Ik ben dol op crackers. Negen van de tien keer vult het natuurlijk voor geen meter. Denk maar aan de cracottes, die luchtige rechthoeken. Als je niet oppast eet je er zo een halve doos van leeg. Want wat zijn ze verrukkelijk met roomboter en kaas.
Maar in die crackers zit vaak veel te veel zout en suiker en dingen die men nodig denkt te hebben om ze houdbaar te houden tot Sint Juttemis.
Deze crackers kun je een paar dagen bewaren in een goed afgesloten doos  maar ik denk dat ze dat niet halen.

Je hebt nodig voor 20-24 stuks:

100 gram tarwebloem - 150 gram volkorenmeel - 1 el honing - 1/4 tl zout - 25 gram roomboter - 95 ml water - pitjes en zaden naar keuze.

Zo maak je ze:

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Vermeng tarwebloem en volkorenmeel met de honing, zout en in stukjes gesneden koude roomboter.  Maak het met je vingertoppen kruimelig.
Voeg dan in eerste instantie 75 ml water toe en kneed het erdoor. Nu is het nog te droog. Beetje bij beetje meer water toevoegen tot je er een samenhangende bal van kunt vormen maar wel stevig aanvoelt. Zelf had ik in totaal 95 ml water nodig.

Laat het heel even rusten. Rol het vervolgens uit tot een rechthoek. Bestrooi nu met alles waar je zin in hebt; sesamzaad, pompoenpitten, maanzaad, havervlokken, zonnebloempitten en wat je verder maar kunt verzinnen. Ik heb gekozen voor sesamzaad en wat pompoen- en zonnebloempitten. Gewoon omdat ik het in huis had.

Ga nu verder met uitrollen, de pitten en zaden komen nu fijn stevig in het deeg te zitten. Mocht er nu aan de zijkanten te weinig naar je zin zitten dan strooi je er vrolijk nog wat op.
De lap moet uiteindelijk zo'n 2 mm dik zijn. Snijd er rechthoekjes uit van ongeveer 5x3 cm. Groter kan, kleiner kan. Ik heb een minibakvormpje gebruikt, in het deeg gedrukt en vervolgens uitgesneden met een pizzames, je weet wel zo'n rolding.

Leg ze op een met bakpapier bekleedde bakplaat en bak ze in acht à tien minuten knapperig en goudbruin. Laat afkoelen op een rooster.

Uiteraard kun je ook dikkere crackers maken en grotere, de oventijd wordt dan wel wat langer dus houdt het goed in de gaten.

Pompoenhummus met geroosterde pitten

De eerste post van het nieuwe jaar begin ik natuurlijk met... gelukkig nieuwjaar en dat  2014 maar een mooi jaar mag worden!

Ik kan wel zeggen dat Oud en Nieuw in huize Eetlust een geslaagd festijn was. Wat hebben we gelachen zeg, een dolle boel hier. Hou ouder hoe gekker, het spreekwoord lijkt best wel te kloppen :)
De 'zooi' is inmiddels opgeruimd. Ben dan toch wel heel blij met de vaatwasser hoor. Een jaar of twee geleden begaf de oude het en ik kan je zeggen dat je dan 's ochtends na een feestje niet schaterlachend in de keuken staat. Er zijn mensen die 's nachts nog vrolijk in de weer gaan met afwasborstel en sop... het zal duidelijk zijn ik behoor niet tot die categorie.
Vanochtend uitladen, weer inladen en hoppa heb je even tijd voor andere dingen. Goed wakker worden bijvoorbeeld.
Straks gaan we ons maar eens ontfermen over wat restjes zoals deze pompoenhummus. Een leuke variatie op de welbekende met kikkererwten. Die zitten hier ook in, samen met geroosterde pompoen en rode peper. Licht pittig maar niet overdreven.
De geroosterde pitten en zaden en vervolgens met wat zeezout bestrooid geven er een lekkere crunch aan.

 

Ok, op de foto nog niet bestrooid met zaadjes en pitjes. Heb het gemaakt voor het feestgedruis losbarstte. Als ik het strooisel 's middags al toegevoegd had, was het 's avonds echt niet meer knapperig. vandaar dus :)

Je hebt nodig:

1 hoikkado pompoen (flespompoen kan ook) - 1 blikje kikkererwten - 1 rode peper - 1 tl ketoembar - beetje citroensap -zout en peper - 2 el gemengde pitten en zaden - olijfolie

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Maak de pompoen schoon en verdeel in blokjes van min of meer gelijke grootte.Halveer de rode peper, verwijder de zaadjes en snij de peper in stukjes.
Vermeng met de pompoenblokjes plus een scheutje olijfolie, beetje zout en peper.
Schuif in de oven en rooster tot de blokjes gaar zijn. Afhankelijk van de grootte duurt dat 20 tot 30 minuten.

Rooster in een droge koekenpan de pitten en zaden. Blijf er wel bij. Hevel over in een bakje en bestrooi met een beetje zeezout. Zet apart tot gebruik.

Zodra de pompoen gaar is, laat je het afkoelen.
Vervolgens pureer je het samen met de uitgelekte kikkererwten en genoeg olijfolie om er een smeuïg geheel van te maken. Breng op smaak met ketoembar, zout , peper en citroensap.
Schep in een schaaltje en strooi de pitten en zaden er overheen.

Op de Poolse toer met Salatka Jarzynowa

Niet alleen de gezinsleden van Huize Eetlust houden van smakelijke maaltijden, ook de diverse vrienden en familieleden. Daarom hebben wij een aantal gezellige eetclubjes. Zo wandelen we in één van de weken na Kerstmis met vier vriendenstellen om vervolgens aan de dis te schuiven, kokkerellen we weer met twee andere stellen, hebben en organiseren etentjes met nog weer anderen om eens fijn bij te praten en maken een culinair reisje om de wereld met acht neven en nichten.

Afgelopen vrijdag was het weer zover, Polen stond op de kaart. Het is iedere keer weer spannend waar we nu belanden. De hoge hoed brengt uitkomst. Na afloop schrijft iedereen een land op, vouwt het papiertje zorgvuldig op en mikt het in een bakje. Ethiopië, Griekenland, Cuba, Duitsland, Albanië, België om eens wat te noemen, we zijn er geweest.
Vervolgens worden de gangen verdeeld, vijf stellen betekent een koud en warm voorgerecht, soep, hoofdgerecht en uiteraard een dessert. Ik mocht aan de gang met een koud voorgerecht.
Polen associeer je al snel met bieten, kool in alle soorten en maten, augurken, mierikswortel, worst, haring en wodka. Medeblogger Paul Oosten van Geur van Maillard heeft nauwe banden met Polen aangezien zijn echtgenote daaruit afkomstig is. Mooie gelegenheid voor wat prangende vragen met betrekking tot mijn opdracht. Fijne suggesties rolden binnen waarvan ik er een aantal helaas meteen kon skippen. Dat krijg je wanneer je met tien mensen aan tafel zit, de één lust dat niet, de ander is daar allergisch voor, weer een ander vindt dit niet te pruimen. En daar probeer je toch wel een beetje rekening mee te houden niet waar.

Uiteindelijk is het Salatka Jarzynowa geworden, een beetje veilige keuze maar wel één waarvan ik zeker wist dat het bij iedereen in goede aarde zou vallen. Het recept vond ik op één van de Poolse sites en werkelijk jongens Google Translate heeft me weer hilarische uren bezorgd. Als je een keer uit je humeur bent is dit een echte aanrader, binnen tien minuten zit je breeduit te grijnzen.
Je kunt deze salade vergelijken met onze huzarensalade maar dan grover en zonder vlees, wel met veel ei. Dat is me ook duidelijk geworden, in Polen zijn ze gek op eieren. Als ik het goed heb begrepen worden de groenten in deze salade eerst gebruikt om een groentebouillon mee te maken. Dat riep bij mij een papperige associatie op en heb het dus aangepast naar eigen inzicht oftewel beetgaar koken.
Eén ding is zeker, ik ga het vaker maken. Ideaal als onderdeel van een buffet en  heerlijk tijdens zwoele zomerdagen.

De hoeveelheid is voldoende voor 12 à 14 personen als voorgerechtje en zeker genoeg voor minimaal zes als hoofdmaaltijd.

Ik heb gebruikt:

4 grote vastkokende aardappelen - 5 eieren - 1 grote ui - 6 waspenen - 1/2 knolselderij - 350 gram diepvries doperwten - 8 grote augurken - 5 el mayonaise - anderhalve el Dijonmosterd - 6 takjes dille - peper en zout

Zo maak je het:

Kook de aardappelen in hun schil gaar.  Spoel ze af met koud water, laat verder afkoelen, ontdoe ze vervolgens van hun jasje en snijd in kleine blokjes.
De eieren hard koken, pellen en klein snijden.
De knolselderij in niet al te dikke plakken verdelen, schillen en ook deze mogen in blokjes. Je kookt ze beetgaar, doe in een vergiet, laat er wat koud water overheen stromen om doorgaren te voorkomen en laat ze uitlekken.
De wortels schrappen en in zijn geheel eveneens beetgaar koken. Snijd ze dan in de lengte, halveer nog een keer in de lengte en maak er kleine blokjes van.
Erwtjes even snel koken, ze zijn zo gaar. Af laten koelen in een zeef of vergiet.
Ui heel fijn snipperen en de augurken in de welbekende kleine blokjes.

Vermeng de mayo met de dijonmosterd. Voor een slankere variant kun je een deel van de mayo ook vervangen door yoghurt.

Hussel alle ingrediënten voorzichtig door elkaar in een grote kom. Hak of knip de dille en meng dat er ook door. Breng op smaak met zout en peper en laat de smaken minstens zes uur intrekken.

Geef er roggebrood bij. Voor wat meer kleur vond ik het wel aardig om de salade op te dienen in een rode koolblad.

Wat aten we verder? 

De Poolse benamingen moet ik jullie even schuldig blijven maar zal eens kijken of ik ze kan achterhalen. Neven en nichten  als jullie dit lezen.....

Als warm voorgerecht kregen we verrukkelijke gevulde eitjes uit de oven. De eieren waren eerst hard gekookt, vervolgens met een scherp mes in de lengte gehalveerd waarna het ei uit de schaal werd gehaald en vermengd met diverse kruiden. De schalen weer vullen, aftoppen met kleine croutons en kaas, daarna de oven in. Heerlijk, heerlijk en meteen een geweldig idee voor Pasen.

Mijn schoonzusje en zwager maakten een soep met augurkennat als basis en noedels. Fris. lichtzuur, tevens een fijne soepje voor in de zomer. Ik ga nog even achter het recept aan, dit moeten jullie echt eens proberen al kun je je bij augurkensoep misschien niet zoveel voorstellen.

Het hoofdgerecht was een heerlijke stoof van zuurkool met poolse worst, spek, varkensvlees, tomatenpuree, karwijzaad, jeneverbessen, paprikapoeder en alles wat ik niet heb kunnen traceren met aardappelpuree. Oftewel Bigos, een jachtschotel. Iedere streek heeft zijn eigen variant. De moeite waard om vaker te maken.

En tot slot een frisse, niet al te zoete appeltaart met kruimeldeeg op Poolse wijze. Fijne afsluiter.

De volgende keer gaan we naar Zwitserland. Locatie: Huize Eetlust wat betekent dat het hoofdgerecht eind maart mijn pakkie an is. Raclette riepen ze al, kaasfondue riep dochter. Kaasfondue voor tien.... ik zie het niet voor me en volgens mij heeft Zwitserland veel meer te bieden.Weet het wel zeker trouwens.

De culinaire avonturen van dit illustere gezelschap kun je overigens volgen onder de tag NNOC (Neven Nichten Op Culireis) Onze rondreis startte al voor ik begon met dit blog dus helaas missen er wat tripjes.

Linzensalade met rode ui, kerstomaatjes en zachte geitenkaas

In de Allerhande spotte ik een salade met linzen. Kwam dat even goed uit. We vierden een feestje gisteren ter ere van husbands verjaardag. In plaats van een tafel vol kleine hapjes besloot ik een grote pan stoofvlees te maken. Dank je wel wildpan, je hebt je nut weer buitengewoon bewezen.
Alleen stoofvlees is ook maar een eenzame bedoening, er moest wat bij. Ratatouille, gebakken aardappeltjes en in de kast stond nog een pak Du Puy linzen. Bingo.
Het is een eenvoudige salade. De aardse linzen met de pittige ui, zoete tomaatjes en milde bijna smeltende geitenkaas in combinatie met een dressing van olijfolie, mosterd en citroen maken het tot een topsalade. Al zeg ik het zelf.
Maak je deze salade als onderdeel van een buffet zoals ik heb gedaan dan is het voldoende voor zo'n 25 mensen.

Ik heb gebruikt:

500 gram gedroogde linzen - 500 gram kerstomaatjes - 6 rode uien - 5 el fijngehakte peterselie - 150 gram zachte geitenkaas -8 el olijfolie - 2 el grove mosterd - sap van een halve citroen - teentje knoflook - zout - peper - klein schepje suiker (deze citroen deed zijn karakter eer aan, zuur! Als ik een citroen zuur vind dan weet je het wel.  Even compenseren met wat suiker)

Zo maak je het:

Kook de linzen volgens gebruiksaanwijzing. Du Puy linzen hebben een klein half uurtje nodig. Test regelmatig, je wilt ze immers niet tot pap laten koken.
Giet af en spoel af met koud water zodat ze niet doorgaren. Laat uitlekken in een vergiet.
Halveer de kerstomaatjes en snijd de uien in dunne ringen.
Maak een dressing van de olijfolie, mosterd, citroensap en een uitgeperst teentje knoflook. Breng verder op smaak met zout en peper. Ook zo'n zure citroen? Beetje suiker erbij.
Vermeng deze dressing met de linzen. Hussel de tomaatjes, ui en gehakte peterselie erdoor. Laat minstens een uur intrekken. Verdeel er tot slot verkruimelde geitenkaas over. Een paar dunnen straaltjes olijfolie, nog wat gemalen peper en de schaal kan op tafel.

En die schaal was na afloop nagenoeg leeg, zegt genoeg toch!

Bron van inspiratie : Allerhande

Lezen en koken uit Greendelicious Kruiden van Natascha Boudewijn

Kruiden, we gebruiken het allemaal. Is het niet vers dan wel gedroogd. Ze geven je maaltijd net dat tikkeltje extra, halen de smaak van groente op, verdiepen stoofpotten en verrijken baksels. Zonder is het maar snel een saaie boel. Veel soorten zijn heel gemakkelijk zelf te kweken. In de vaste grond of in potten. Vaak bloeien ze ook nog eens prachtig en trekken ze vlinders aan, bijen. Die twee hebben het al zo lastig, ook dat is een goede reden om met kruiden aan de slag te gaan.
Daarnaast is zelf kweken leuk en veel goedkoper. Met een zakje zaad kun je de hele familie voorzien van verse plantjes.

Natascha Boudewijn schreef eerder het boek 'Greendelicious - Puur koken met je eigen oogst' en nu is er van haar hand 'Greendelicious Kruiden - koken met kruiden uit je eigen tuin' verschenen.
Een pleidooi voor het zelf kweken, hoe kan het ook anders. Gedegen uitleg over hoe je het beste kunt zaaien, stekken en kweken met een handige verdeling over de seizoenen. Ook in de winter kun je verse kruiden oogsten, denk aan salie dus maak er gebruik van.. Ze daagt je uit om naast de o zo bekende rozemarijn, oregano, peterselie andere onbekendere soorten te proberen. Barbarakruid bijvoorbeeld, het schijnt wat weg te hebben van waterkers.
Behalve kruiden zijn ook veel bloemen eetbaar, we staan er niet altijd bij stil.  Natascha zet de goudsbloem in het zonnetje evenals de bloemen van de bergamot, dropplant en Kaapse knoflook.
Zelfs de simpelste salade fleurt er helemaal van op.
Laten we ook vooral niet vergeten dat kruiden een positief effect op je gezondheid kunnen hebben. Trek een siroopje van tijm bijvoorbeeld, het helpt bijzonder goed bij keelpijn . En de bacillen tieren welig rond momenteel!

Een mooi uitgangspunt om  je voor altijd eigen te maken is te accepteren dat je je tuin deelt met de andere bewoners. Ook jij bent als het ware een gast ook al zorg jij ervoor. Maak je niet te druk over wat opgepeuzelde plantjes, er blijft genoeg over.

Om je verder te inspireren bevat het boek recepten, vegetarische recepten wel te verstaan maar laat je daar als vleesliefhebber zeker niet door weerhouden. Limonade van de dropplant, herfstsalade van zoete en bittere kool,  witlofsoep met aardpeerchips, muntaardappeltjes uit de oven of geitenkaashapjes met bergamot, het zijn zo van die fijne extraatjes die op iedere tafel kunnen verschijnen.

Natuurlijk maakte ik een recept, twee zelfs; een taartje met schorseneren en pecannoten plus rozemarijnsaucijsjes. En die laatste deel ik met jullie. Gewoon omdat het verrukkelijk is en er weer een feestmaand aan komt waarbij de meesten zich buigen over originele hapjes en drankjes.
Saucijs? Aha hoor ik de vleeseter nu denken, dat is toch worst? Jazeker... worst van pompoen. En als er iets is waar je in deze tijd van het jaar mee om de oren geslagen wordt is het wel de pompoen.

Het recept heb ik een heel klein beetje veranderd maar dat zal geen groot nieuws zijn.

Je hebt nodig voor ongeveer 18 hapjes:

1 flespompoen - 2 sjalotjes - 1 rode peper - 1 flinke teen knoflook anders twee teentjes -1 cm gember - 3 el geraspte Parmezaanse kaas of een andere oude kaas - 1/2 el fijngeknipte rozemarijnnaaldjes - maanzaad - 6 plakjes roomboter bladerdeeg - olijfolie - 2 eierdooiers -peper en zout.

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Ontdooi de bladerdeeg. Je kunt ook bladerdeeg uit de koeling gebruiken, laat die in je koelkast liggen en haal het er vijf minuten voor gebruik uit.

Schil de pompoen. Een flespompoen is goed hanteerbaar, toch halveer ik het eerst, verwijder pitten en de draderige bedoening binnenin, snijd het in dikke plakken en schil ze vervolgens. Werkt prima.

Goed, de plakken snijd je in dobbelsteentjes en hussel je om met 1 eetlepel olijfolie. Spreid het uit over een met bakpapier beklede bakplaat. Schuif in de oven en bak de pompoenblokjes ongeveer een half uurtje tot ze zacht zijn. Na 20 minuten even controleren, iedere oven is anders.

Snipper de sjalotjes en snijd de rode peper in dunne ringetjes. Het zaad kun je eventueel verwijderen maar de pompoen kan het goed hebben zonder te pittig te worden.
Rozemarijn fijnhakken en de gember raspen. Verwarm in een pannetje 1 eetlepel olijfolie en bak hierin de sjalotjes tot ze glazig zijn.
Voeg gember, rode peper en rozemarijn toe. Pers de knoflook uit. Schep alles door elkaar en bak een minuut of drie mee. Zet vervolgens apart tot gebruik.

Zodra de pompoen gaar is, haal je het uit de oven. Verhoog de temperatuur van je oven naar 200 graden.

Maal de pompoen grof in je keukenmachine, met een staafmixer gaat ook prima.
Klop een eierdooier los en schep het door de pompoen. Vermeng het daarna met het sjalottenmengsel, voeg de geraspte kaas toe  en breng verder op smaak met zout en een flinke draai peper.

Verdeel 2 eetlepels van dit mengsel over de breedte van een plakje bladerdeeg. Maak er de vorm van een worstje van. Laat de randen vrij en rol het op. Zorg ervoor dat de naad naar beneden ligt.
Snijd het  met een scherp mes in drie of vier stukjes en leg het met de naad naar beneden op de bakplaat waar je een nieuw stuk bakpapier op hebt gelegd.
Ga zo door met de rest van het deeg en mengsel.

Klop een eierdooier los. Bestrijk de saucijsjes en strooi er wat maanzaad over. Ook lekker is om er samen met het maanzaad een klein beetje zeezout overheen te strooien. Niet te veel zout hoor!

Bak ze een minuut of 20 tot ze gaar en bruin zijn. Controleer regelmatig.

Dit hapje is getest door mijn eigen familie proefpanel en ze vonden het allemaal heerlijk, ook de echte vleeseters!

Voor nog meer lekkere recepten hoef je maar 1 ding te doen.
Naar de boekhandel want daar is dit boek met kleurrijke en uitnodigende foto's  te koop voor 18,75 euro.
En daarna op één van de adressen die achter in het boek vermeld worden zaad of plantjes kopen en fijn aan de slag!

Natascha Boudewijn - Greendelicious Kruiden, koken met kruiden uit je eigen tuin, 2013, Uitgever Becht, ISBN 978 902 301 392 1

Knapperige Franse broodjes

Als wij in Frankrijk in de supermarkt zijn dan friemel ik altijd wat tijdschriften tussen de boodschappen. Husband ziet het met lede ogen aan. Of ik al niet genoeg van die zooi heb. Kookboeken in uitpuilende kasten, op tafel, op de grond zelfs. Stapels tijdschriften en magazines die nodig uitgezocht moeten worden, je hoeft niet alles te bewaren.  Dat weet ik wel maar stel nou dat je het ooit nodig hebt. Let vooral op het woord ooit, je hoeft er maar 1 letter voor te zetten om te beseffen dat die tijd waarschijnlijk niet aanbreekt.
Als het aan mij zou liggen dan trok ik heel dat schap met tijdschriften leeg. Wat een ideeën doe ik op in zo'n supermarkt. Het is maar goed dat ik er niet alleen ben, dat er iemand is om me een beetje in het gareel te houden :)

De laatste jaren bak ik voor familiebrunches altijd zelf broodjes in alle soorten en maten. En deze knapperige broodjes stonden al een paar keer op tafel. Nu vond ik in één van die tijdschriften een vergelijkbaar recept maar dan met een veel langere rijstijd en een snel voordeegje. Het is een fijn basisrecept want het kan namelijk ook gevuld worden. Met olijven bijvoorbeeld, wat kaas erbij, gekarameliseerde uien plus kaas plus rozemarijn, je ziet maar zolang je er voor zorgt dat het gewicht van de vulling niet veel meer is als 80 gram.
Maak er één groot brood van of een aantal kleintjes.

Je hebt nodig:

500 gram tarwebloem - 20 gram verse gist (te koop in koelschap supermarkt of anders je bakker lief aankijken) - 10 gram suiker - 9 gram zout - 6 el warm water -200 ml water.

Zo maak je het:

Los de gist op in 6 eetlepels warm water . Roer er 50 gram bloem door plus de suiker. Dek het vervolgens af en laat 45 minuten staan. Zorg er voor dat je niet een te klein kommetje pakt want het bruist er anders overheen en dat wil je niet. Dit is je voordeeg.

Doe het voordeeg daarna over in de mengkom van je keukenhulp of broodbakmachine of gewoon in een ruime kom als je niet over die twee beschikt.
Roer er 200 ml water door. Dan 450 gram bloem en het zout erbij. Kneden tot een homogeen en soepel deeg. Indien je de broodbakmachine gebruikt, stel dan alleen de stand 'kneden' in, het brood wordt immers gewoon in de oven gebakken.
Kneed je met de hand, trek er dan een kwartiertje voor uit.

Vet een kom lichtjes in, het deeg erin en afdekken met eveneens licht ingevet plasticfolie. Laat het nu 3 uur rijzen op kamertemperatuur. Zelf zet ik het altijd in de oven, kan er tenminste geen tocht bijkomen.
 Omgevingsfactoren spelen altijd een belangrijke rol bij het rijzen, kijk na twee uur dan ook zeker even hoe het eruit ziet.

Stort het deeg vervolgens op je werkblad en sla het even door zodat de lucht eruit gaat. Verdeel in 6 gelijke stukken als je kleine broodjes maakt. Ik weeg het deeg altijd even voordat ik het in stukken verdeel, weet ik tenminste zeker dat ze allemaal ongeveer even groot zijn.
Maak er nu bolletjes van om ze vervolgens een pistoletvorm te geven of een puntje. Vouw de zijkanten goed er onder.

Wil je ze vullen?  Druk het deeg dan plat, verdeel de desgewenste vulling erover, vorm tot een balletje en vervolgens tot pistolet of puntje. Gebruik niet teveel vulling en zorg ervoor dat het droog is.

Leg ze op een met bakpapier bekleedde bakplaat, dek af met licht ingevet plasticfolie en laat nog een uurtje rijzen. In ieder geval tot ze twee keer zo groot zijn.
Maak daarna met een scherp mes een snede over de lengte van de broodjes.

Verwarm tijdens de laatste rijs de oven voor op 240 graden met op de bodem of rooster een bakje met heet water. Schuif de broodjes na het rijzen in de oven en bak ze in ongeveer 25 minuten gaar. Ze zijn goed als ze hol klinken zodra je op de onderkant klopt.

Laat afkoelen op een rooster.

Ze zijn het lekkerste op de dag zelf maar je kunt ze prima invriezen of de volgende dag even opwarmen in de oven.

Bron: Maxi Cuisine