Nou die eerste Koningsdag hebben we goed ingeluid. Aan die naam moet ik nog steeds wennen hoor net als aan de datum. Dat merkte ik vorige week op de markt wel. 'Volgende week geen markt he' zei Teresa terwijl ze me de ham en worstjes van Bonte Bentheimer varken overhandigde. Ik keek waarschijnlijk nogal glazig waarop ze me maar even op weg hielp. Ah op die fiets. Echt nog he-le-maal niet in mijn systeem.
Koningsdag dus. Hier in Tilburg werd Koninginnedag de avond ervoor altijd jubelend ingezet tijdens Tilburg Zingt. Met die traditie is uiteraard niet gebroken. Met duizenden mensen zingen of liever gezegd kwelen heeft echt iets lolligs. We voegen ons er al een paar jaar met plezier tussen mits het weer niet al te slecht is. Eén keer zijn we zo gigantisch zeiknat geregend dat we na bui nummer drie richting kroeg sopten.
Van tevoren hapje eten werd er geopperd. Hoef je geen twee keer te zeggen natuurlijk. Maar waar? Rondom de Oude Markt viel er niks te reserveren aangezien op dertig stappen afstand het zingfestijn plaats zou vinden. De Spaarbank appte vriendin M. Goed plan, gewoon een gezellig stadscafé, niet te moeilijk, prima locatie voor een ongecompliceerde maaltijd met als bonus de heerlijke tuin. Dat werd buiten eten!
Al keuvelend verorberden we zalm met rauwe aspergesalade en een niet zo heel gezonde noordzeeschotel. Vis is toch gezond? Jazeker mits de zwemmertjes niet allemaal uit de frituur komen. Maar dat wisten we hoor en we kozen ook nog eens bewust voor deze fritto misto di mare à la Spaarbank. Bodempje leggen :-)
Na een kop koffie togen we richting zingen. We waren niet de enigen, jee het stond hutjemutje volgepakt. We wurmden onze bevallige posturen ertussen en voor we het wisten kwèkten we uit volle borst mee. Net carnaval. Om 12 uur eindigde het festijn met het volkslied. Nog een afzakkertje in de Stadhuisstraat om het af te leren en daarna zzzzzzzzz.
En wat heeft dit nu met kip, venkel en grapefruit te maken. Niks maar ik vond het gewoon leuk om te vertellen.
Venkel en sinaasappel zijn dikke vrienden en ook kip voelt zich heel prettig bij die twee. Waarom het zoete niet eens inruilen voor een klein bittertje was mijn gedachte. Citrusfruit heeft als fijne bijkomstigheid dat het vlees mals maakt.
Bij het opdienen wat verse stukjes grapefruit erover strooien maakt het qua frisheid helemaal af.
Voor twee personen het je nodig:
2 kippenbouten - 1 rode grapefruit - 1 grote rode ui - 1 venkel - halve courgette - 5 kleine takjes tijm - halve rode peper - peper en zout - 1/2 tl gemalen venkelzaad - 30 gram roomboter - 2 el olijfolie
Zo maak je het:
Verwarm de oven voor op 175 graden.
Wrijf de bouten in met zout, peper en gemalen venkelzaad. Verhit boter en olie en bak het duo om en om bruin.
Snijd de venkel in dikke plakken, doe hetzelfde met de rode ui en courgette. Pepertje in keine ringetjes.
Haal de kip uit de pan en drapeer ze in een ovenschaal.
Bak in dezelfde pan fluks venkel en rode ui aan. Hooguit 2 minuutjes. Schep het over de kip en leg de courgette, tijm en rode peperringetjes erbij.
Blus het bakvet af met het sap van een halve grapefruit. Even doorroeren en over de kip plus groente gieten.
Dek af met alufolie en schuif een half uur de oven in. Verwijder dan de folie en bak nog 15 à 20 minuten. De baktijd is wel afhankelijk van je eigen oven dus check regelmatig!
Schil de andere helft van de grapefruit dik. Die witte stukjes willen we niet. Het vruchtvlees in stukjes verdelen en vlak voordat je de ovenschaal op tafel zet erover strooien.
Gebakken aardappels erbij, nog wat sla of wat ook lekker is dat laatste kwartiertje een paar gehalveerde tomaten in de ovenschaal erbij leggen.
4 opmerkingen:
Lijkt me lekker!
Het heeft inderdaad goed gesmaakt, echt lekker met die grapefruit. Als je het ooit maakt dan ben ik er benieuwd naar hoe je het vindt :)Bedankt voor je reactie!
Hihi, ik vind het verhaaltje zeker zo leuk als het recept. Eten is vaak hap-slik weg, maar een verhaaltje kun je nog eens nalezen. En nog eens ...
Ah dank je wel Nell :-)Het was weer een mooie avond!
Een reactie posten