Afgelopen zaterdag maakte ik samen met mijn dochter weer eens een rondje. Behalve dat het natuurlijk enorm gezellig is om met dochterlief op pad te gaan en daarna samen te genieten van een lunch was er nog wat anders dat me die kant op dreef! Asperges! Ze zijn er weer, al een paar weken zelfs dankzij het fantastische weer.
Er trokken al een aantal berichten van asperge smullende mensen voorbij en het kwijlgehalte steeg tot ongekende hoogte. Rap op de fiets naar het Koningsplein.
Gelukkig was het rond 11 uur nog niet overdreven druk. Van slenterende mensen voor mijn voeten krijg ik schopneigingen. De portie geduld die ik mee heb gekregen is niet erg groot vrees ik.
Zo rond kuierend realiseerde ik me ook weer waarom ik de markt ook wel eens mijd. Ik koop standaard te veel. Opgroeiende pubers hebben we niet meer en eten voor vier is gewoon een verschrikkelijk slecht plan. Dus houd ik af en toe de handen op de rug. Neem ik geen 6 mango's mee maar slechts twee. Laat ik ook nog wat radicchio voor andere klanten liggen, koop ik niet de halve kaaskraam van Bastiaansen leeg en weersta ik de verleiding nog meer Bonte Bentheimer worst en ham bij Teresa te kopen. De coppa van Sengersbroek is een feestje in je mond. Fijne varkentjes die Bonte Bentheimers.
Dat het allemaal toch een ietsiepietsie meer is dan ik me stellig voor had genomen zal geen verrassing zijn. Maar ik heb goed op maat gekocht deze keer. Denk ik.
Op de foto een deel van de buit. De asperges hebben we inmiddels verschalkt en ook de visjes zwemmen in andere wateren. Zie ik dat ik de knoflook nog ben vergeten en de kardemompeulen. Nou ja, zo hebben jullie een beetje een idee.
We strijken neer op het terras van Het Elfde Gebod en wentelen ons genietend in de zon. Even de Paleisring wegdenken en een strand voor de geest halen, ruisende zee. Het had zomaar gekund. Maar helaas, we zitten midden in de stad waar het geroezemoes nog eens extra versterkt wordt door een man die zijn omgeving graag iets duidelijk wil maken op omroepersterkte. Zijn onduidelijk geschreeuw verdwijnt over de hoofden. Onverstaanbaar.
Wij kletsen gewoon door en kijken tegelijkertijd met een glimlach naar een kleine dreumes naast ons die tomaat erg rood vindt en derhalve oneetbaar maar verder geniet van het broodje op zijn bord. Die kun je nog eens meenemen naar een terras.
Inmiddels verscheen ook ons bordje ten tonele met geweldig brood met parmaham, parmezaanse kaas, rucola, olijfolie, gedroogde tomaat en olijf. Past perfect bij zo'n zonovergoten dag!
Na deze gezellige lunch scheiden onze wegen, kindlief naar huis met haar boodschappen en daarna door naar de volgende afspraak, moeder terug over de markt richting fiets. Eerst nog even de asperges halen en langs de visboer. Kibbelingen halen voor 's avonds. Lekker met frietjes.
Toch maar weer vaker zo'n rondje maken.
O en die asperges..... die waren weer heerlijk! De allereerste van het seizoen die in je mond glijdt, hemels!
6 opmerkingen:
Mensenkinderen, ik xie het al: de hoogste tijd om af te reizen naar Brabant voor een kilootje wit goud. Potverdrie, wat is dat toch lekker.
Enne ... Verschalken. I love those words. Doet me denken aan winnie de Pooh en Bruintje de Beer, dat soort zorgeloze figuren. Fijn om te kunnen verschalken of te peuzelen ;-)
Lijkt me een goed idee Nell, een lente zonder asperges is een lente niet geleefd :)
Oooh, wat lekker die asperges, volgende keer in Brabant direct bij de aspergeboer langs... jammie! Zoals jij ze eet heb ik ze ook het liefst.
Goede ham, eitje, geklaarde boter en nieuwe aardappeltjes :-) Het blijft de lekkerste variant. Hup snel naar Brabant Anita! Limburg mag ook :-)
Lieve Els,
Wat een mooi verhaal uit ons Brabantse land. Ik was afgelopen zaterdag in Liempt en de aspergeboer aan de andere kant van de Rijksstraatweg, de oude A2 wag heftig aan het steken. Gouden gebot uit het zand. Ik proef het nu al!
Groetjes
Zoete lieve hahhahahaha
Gereon
Dank je Gerritje... uuuhm Gereon :)Zie maar dat je ze snel op je bord krijgt!Want oei oei ze zijn weer verrukkelijk :)
Een reactie posten