Gisteren echter op de eerste dag van december met de jubelende verhalen in ons achterhoofd koersten we Sarbanwaarts. Rillend van de kou stapten we binnen waar we hartelijk welkom werden geheten en naar ons gezellige hoekje werden begeleid.
De enige tijd waarop we nog terecht konden was 20.00 uur, gezien het aantal tafels (ongeveer 15) en de populariteit niet echt een verrassing. Sarban draait namelijk uitstekend.
Eenmaal voorzien van een drankje kwam de kaart ter tafel. De Afghaanse keuken was mij totaal onbekend, naar kruiden, specerijen, geuren kon ik slechts raden. Hoe fijn is het dan om een gedegen uitleg te krijgen over de gerechten die op tafel komen waarbij uiteraard niet alle geheimen verklapt worden.
Wij kozen voor het kennismakingsmenu, de manier om in - en overzicht te krijgen van iets wat nieuw en onbekend is.
Eens kijken of ik alles onthouden heb. Het voorgerecht bestond uit:
Deqan kofte tokhm zijn licht gekruide vegaburgertjes van onder andere gele split - en kikkererwten, het valt onder de noemer streetfood. Luchtig, een zweempje munt, de afdeling hapt zo heerlijk weg.
Wat ook onder de noemer streetfood valt zijn maïskolfjes die door een vrij pittig beslagje zijn gehaald en vervolgens gefrituurd. Het laat een klein brandertje na. De frisse herderssalade helpt eventuele brandjes blussen.
Mantou zijn gestoomde deegkussentjes met gehakt en ui met een topping van tomatensaus en kwark. Hiervan wil ik eigenlijk het recept, waanzinnig lekker. Het is gekruid maar tevens licht en fris van smaak.
Na een klein pauze waarin we nagenoten van al dit nieuws verscheen de volgende proeverij.
Twee soorten rijst waarbij de een heel mild en vrij neutraal is, prima begeleider bij alle kruidige complexiteit. Van kermis in je mond houden nu eenmaal weinigen. Qabelie pelauw is een rijke rijstvariant, een gerecht dat gemaakt wordt bij feestelijke gelegenheden, het is voorzien van amandelen, rozijnen, wortel en pistachenoten. In de rijst zitten stukjes lamsvlees.
Wat ook veel mmmmgeluiden ontlokte: raane morg, kipkarbonade uit de oven, flink gekruid waarbij het onder druk de oven in gaat zodat het vlees niet van buitenaf maar van binnenuit gaart waardoor alle sappen bewaard blijven, het vlees mals is doortrokken van een divers smakenpalet.
Qorme gosala is kalfsvlees in een gele saus, een kruidig gerecht wat een beetje aan een curry doet denken.
Daarbij diverse groentegerechtjes als aubergine uit de oven met kwark, gestoofde spinazie waarbij ik de kruiden niet thuis kon brengen, aardappeltjes in een saus met ondermeer kurkuma (denk ik, vermoed ik), een kleine friszure salade van tomaat en rode ui en knapperige bloemkoolroosjes in een tomatensaus
Hebben jullie al trek? Maar we zijn er nog niet. We sloten uiteraard af met een dessert. Twee huisgemaakte bolletjes ijs, de één met afghaanse pistachenoten en kardemom, de ander met vijgen en gedroogde rozenblaadjes begeleid door wat noten en gedroogd fruit.
Zoals jullie weten ben ik geen zoetekauw maar dit hapte ook ik 1,2,3 weg.
Als aller,allerlaatste een kop loeihete koffie, ook alweer een verademing als je zo vaak een lauwwarm kopje voor je neus krijgt.
Zijn de verwachtingen waargemaakt? Jazeker! Waarmee kun je de afghaanse keuken vergelijken? Mijn lichte angst was hoeveelheden koriander omdat ik dat zoals u weet écht maar dan ook écht niet lekker vind. Gelukkig was dat niet het geval. Kurkuma, kardemom, kaneel, munt, knoflook, saffraan plus mij onbekende kruiden zorgen voor een kruidige maar perfecte balans. Het is niet te pittig maar ook zeker niet vlak. Er danst wat rond op je smaakpapillen! Een beetje India, een beetje Turkije, een beetje Marokko...iedereen haalt er wel wat uit maar eigenlijk is het niet te vergelijken.
Wat waren we kwijt? Rond de 160 euro voor ons vieren inclusief wijn, water, koffie. Een zeer goede prijs/kwaliteitsverhouding in mijn ogen
Nog iets te klagen? Nee, sorry, kan niks bedenken.
Foto's.. tja... hadden we kunnen doen... hebben we niet gedaan.. niet aan gedacht.. te druk met genieten.
Samen eten, samen delen. samen proeven, samen genieten. Dat is wat je hier doet. De gastvrijheid is in mijn ogen bijna ongekend, je bent hier geen gast, je bent hier familie.
Afghaans restaurant Sarban
Besterdring 2
5014 HL Tilburg
013-5353567
2 opmerkingen:
Het klinkt allemaal verrukkelijk. Als ik een keer in Tilburg ben, ga ik zeker langs, want ik houd wel van deze combinaties. Alleen jammer van de koriander! ;-))
Zeker doen Caroline, weet eigenlijk wel zeker dat jij die gerechten enorm weet te waarderen. Reserveer wel ruimschoots op tijd :)
En ja.. heel jammer van die koriander.. not :)
Een reactie posten