Dit maakt De Utrecht heel divers. Zo loop je langs weilanden, dan door het dennenbos, doen je voeten beukenbladeren ritselen, spring je over een slootje omdat het pad toch anders loopt dan je in gedachte had, prut je door de modder en geniet je van uitbundige kleuren van de rhododendrons. Vogelgeluiden lokken je naar het ven en De Herdgang waar de Reusel meandert is immer van een sprookjesachtige pracht.
In welk seizoen je hier ook je kilometers maakt, het is altijd de moeite waard.
En aan het eind van je tocht wacht 'In den Bockenreyder' , een herberg gelegen in buurtschap Dun.
Beroemd in Tilburg en omstreken vanwege zijn flink uit de kluiten gewassen uitsmijters. Hierna hoef je voorlopig niets meer te eten. Het bestaat al ruim tachtig jaar maar eigenlijk al veel en veel langer. Al wilde je er toen niet gezien worden, het werd bevolkt door duistere lieden, de bokkenrijders. Een stelletje boeven die misbruik maakten van de goedgelovigheid van de mensen in die tijd. Het volksgeloof wilde dat bokkenrijders geesten waren die op bokken door de lucht reden.
Tegenwoordig is er geen bok meer te bekennen, wel ezel Dries. En zeker op zondag zit het stampvol mensen. Op het grote terras is vaak geen plekje meer vrij maar gelukkig bieden staantafels uitkomst en anders zoek je maar een plekje op een boomstam of iets dergelijks. Gemoedelijk en gastvrij dat zijn ze hier. Het is net of een glas Leffe hier beter smaakt als elders.
Hier waren wij afgelopen zaterdag te vinden. Tien vrienden en vriendinnen die ieder jaar na de feestdagen een dag bij elkaar komen om te wandelen dus en natuurlijk samen te eten. Dit jaar was het weer in huize Eetlust te doen. Nadat een ieder zijn meegebrachte etenswaar op de daarvoor bestemde plekken had neergezet, er een bakske leut was gedronken vertrokken we Landgoed Utrecht waarts voor een fijne wandeling vol gebabbel en geklets.
De inspanning werd beloond met de genoemde Leffe om vervolgens weer naar Tilburg te vertrekken waar we de dag verder luister bijzetten met een glas bubbels en een rondje amuse op basis van makreel en gerookte kip van M&M. Altijd leuk om vrienden samen te zien keutelen in de keuken. Voortreffelijke combi trouwens makreel en doperwtenpuree met munt. Wat dat betreft heb ik voorlopig weer wat receptjes om hier neer te zetten.
De afdeling Houten schotelde ons een Ottolenghi creatie voor. Venkeltaart met parmezaan en kruimeldeeg. Goddelijk! Onze in België woonachtige vrienden verrasten ons met een witte gazpacho. Deze koude soep met amandelen en witte druiven straalde je zomers tegemoet.
Onze bijdrage was het stoofpotje met paprika en chorizo samen met wat rijst en een salade met rode kool, appel, wortel en nog zo wat.
Om voorts in stijl af te sluiten met waanzinnig lekker home made koffieijs en sorbet van fruit uit eigen tuin van F&J.
Wat een genot om vrienden te hebben die ook houden van koken en eten haha! Een heerlijke dag was het weer. Moe maar zeer voldaan rolden we ons bedje in.
Volgend jaar naar Waalre!
En nu willen jullie graag foto's zien he van al dat gefrats? Voor aardige plaatjes moeten we maar gaan zomerwalken, is er tenminste fatsoenlijk licht tot onze beschikking. Nu doet het alle met liefde bereidde creaties geen recht en dat vind ik ook weer zonde.
Ben je in de buurt? Houd je van wandelen?
Ga dan zeker eens naar:
'In den Bockenreyder'
Dunsedijk 3
5085 ND Esbeek
Landgoed De Utrecht
2 opmerkingen:
Heerlijk verhaal, Els! O, wat mis ik soms toch die Brabantse gemoedelijkheid, dat bij elkaar zijn en lekker een potje mààuwen. En dat bakske leut natuurlijk. Hier in Zeeland práten we met elkaar en eigenlijk alleen wanneer het strikt noodzakelijk is ;-))
Dank je Nell! We moeten het bakske leut maar eens combineren met een bolus en een bietje maauwen onder het genot van de Zeeuwse wind :)
Een reactie posten