Wijsneus in de keuken van Julian Barnes

Sinds jaar en dag is mijn motto 'Kookboeken kun je niet genoeg hebben'. Ik houd me er ook graag aan. Dit boekje is echter geen uitgave vol likkebaardende foto's en eetlustopwekkende recepten. Geen één recept zelfs. En toch wilde ik het graag hebben. Of misschien wel juist daarom. Bespiegelingen en observaties door Julian Barnes die zichzelf omschrijft als een ietwat angstige kok.

Waarom zou je experimenteren met een recept, een recept staat niet voor niets op die manier beschreven. Zo'n gedachtegang. Hij vraagt zich bijvoorbeeld ook af waarom iedere kok tegenwoordig een kookboek uit moet brengen en dat is in zijn ogen dan nog toegestaan maar twee, of drie... en sommigen kunnen het beter maar helemaal laten..
De beschreven gerechten zijn in onze amateurkeukens negen van de tien keer onuitvoerbaar en als het enigszins lukt een behoorlijk slap aftreksel. Waarom vermoeien we ons met dit soort strapatsen, om de disgenoten te imponeren? Het beste wat je kunt doen om optimaal van de hoogstandjes te genieten is een tafel reserveren in het desbetreffende restaurant van de desbetreffende kok.

Barnes gaat er terecht vanuit dat wanneer je dan toch uit een kookboek kookt de recepten kloppen. Net als velen van ons komt hij er achter dat dat niet altijd het geval is. De prachtige, verleidelijke  foodfoto's blijken zorgvuldig gestyled en  in onze pan van voorgeschreven formaat passen helemaal geen vier karbonades met even zoveel stronkjes witlof.  Frustratie ten top in de keuken van Barnes. Lachsalvo in huize Eetlust.

Iedereen die zijn of haar eerste schreden op het kookpad zette heeft zich ongetwijfeld net als Barnes ook wel eens afgevraagd wat er nu precies bedoeld wordt met een scheutje of een drupje. Hoeveel is zo'n scheutje en hoe groot een middelgrote ui. Wat moeten we ons voorstellen bij een kopje, de Amerikaanse cup of een kopje die je in je kast hebt staan. Een vermakelijk hoofdstuk

Koken begint met boodschappen doen. Gewapend met een ellenlange lijst langs speciaalzaken voor dat ene ultieme gerecht om vervolgens te constateren dat de helft van de ingrediënten onverkrijgbaar zijn. Wat nu. Barnes weet er wel raad mee evenals met arrogante verkopers, het eten van nieuwe onbekende dingen al valt dat niet altijd in de smaak en het organiseren van etentjes.

Zeer herkenbaar is ook het hoofdstukje over de onderste la. De la die de meesten van ons hebben waar de ooit aangeschafte keukenspulletjes in weg liggen te kwijnen. Vol goede moed trek je de la open, ruimt het uit en... stopt driekwart weer terug.

Het is heerlijk om met Julian Barnes mee te kijken met zijn bevindingen. Een boek ook wat ik in één ruk heb uitgelezen met een grote glimlach op mijn gezicht. Een aanrader!

Julian Barnes - Wijsneus in de keuken, 2013,  Uitgever Atlas Contact, gebonden, 144 blz.
Te koop voor 18,95