Avocadomelk

Nee, een avocado kun je niet melken. Maar mik het in de blender met karnemelk, een splash limoensap op smaak gemaakt met wat zout , peper dille en wat druppels hot peppersauce, dan heb je een avocadomelk van wat heb ik jou daar. Door de avocado wordt het wat dikker maar nog gewoon drinkbaar, beetje de consistentie van een milkshake.
Een gezond en superfris drankje voor iedere dag en helemaal lekker wanneer je je amechtig koelte toe moet wuiven.

Voor 2 glazen snij je 1 rijpe avocado doormidden. Haal de pit eruit. Schep het vruchtvlees uit de avocado en doe in de blender met 250 ml karnemelk, blaadjes van 1 takje dille, beetje zout en peper, paar druppels hot pepper sauce en het sap van een kwart limoen. Blend het tot een homogene massa. Proeven en breng eventueel verder op smaak. Schenk in 2 hoge glazen, plakje limoen op de rand van het glas.
Mooi begin van de dag toch?

Vind je karnemelk niet lekker? Gebruik dan melk met extra limoen of een deel yoghurt en een deel melk.

Salade met witte kool, wortel , abrikoos en kerriedressing

Een salade als dit kent iedereen wel, het is een gouwe ouwe. Stond vroeger in het ouderlijk huis al op tafel, alleen dan niet met abrikozen maar met rozijnen en soms wat oude kaas. Vaste prik bij een bbq en dat is ook niet zo verwonderlijk. Een salade op basis van kool en wortel blijft stevig en je kunt het al uren van tevoren bereiden. Eigenlijk moet je het zelfs al eerder op de dag klaarmaken, zo trekken de smaken lekker in, wordt het wat smeuïger maar geen slappe hap. De volgende dag ook nog prima eetbaar, misschien zelfs nog wel lekkerder net als bij stoofpotjes.

Je hebt nodig voor 4 personen:

175 à 200 gram fijngesneden witte kool - 150 gram fijngesneden wortel - stuk of 6 gedroogde abrikozen - 3 stengels bleekselderij - 1 rode paprika  - 1 appel .

Voor de dressing:
1 el mayonaise - 1 flinke el (Turkse) yoghurt - 1 1/2 koffielepel kerrie - 1/2 el gembersiroop - peper - zout - mespuntje cayennepeper.

Zo maak je het:

Schaaf of snij de witte kool fijn. De wortel in zo dun mogelijke reepjes snijden. Heb je daar geen zin in of tijd voor, de afdeling 'voorgesneden' biedt hulp daar moeten we af en toe niet zo moeilijk over doen vind ik.
Schil de appel, verwijder het klokhuis en maak er kleine stukjes van. Ook de paprika en abrikozen in kleine stukjes snijden.
Verwijder de uiteindjes van de bleekselderij, snij in de lengte doormidden en vervolgens in halve boogjes.

Voor de dressing meng je mayo, yoghurt, kerrie en gembersiroop door elkaar. Breng verder op smaak met zout, peper en wat cayennepeper.
Giet de dressing over de salade, hussel de hele boel door elkaar en zet het afgedekt een paar uur in de koelkast.

Je ziet het, een fluitje van een cent om deze knapperige salade te maken. In plaats van abrikozen kun je natuurlijk ook rozijnen gebruiken, of allebei. Fijngesneden witlof erdoor geeft het een extra bittertje, erg lekker als je er dan wat sinaasappel aan toevoegt. Mogelijkheden genoeg om er een andere draai aan te geven!

Caroline's Snijbonensalade met seroendeng (Foodblogswap)

Een nieuwe editie van de foodblogswap (bloggers koken van elkaars blog) ging van start en ik werd gekoppeld aan  Carolines Blog. De vorige keer kookte ik van het blog van Simone tevens een foodfotograaf. Nu weet ik niet of ze het expres doen maar ook het blog van Caroline wordt gekenmerkt door de zeer professionele foto's, gemaakt door haar echtgenoot. Caroline kookt de sterren van de hemel, hij schiet de plaatjes, kijk dat is nu eens samenwerken.Daar kan ik niet tegenop hoor, gelukkig levert het koken minder problemen op.
Carolines Blog dus, een blog met massa's heerlijke recepten aangezien ze al aardig wat jaartjes aan de weg timmert. Veel keus, niet dat het daarmee gemakkelijker wordt. Snuffelen, zoeken, denken. Het leek me leuk om een recept uit de oude doos te zoeken, eentje die ze al jaren maakt. Ik ben dol op recepten uit stoffige hoekjes en vergeelde tijdschriften, liefst met flink wat vlekken erop, het bewijs voor geslaagde en geliefde kooksels.
En zo kwam ik een snijbonensalade met seroendeng tegen, zoektocht voltooid!

Een heerlijke frisse salade met pittige accenten, een knappertje hier, een zoetje daar. Een nieuwe zomerse favoriet is geboren. Wat ik een volgende keer wel doe is iets meer dressing maken en apart in een kommetje doen zodat je naar believen nog wat extra over je salade kunt lepelen. Die dressing is namelijk ontzettend lekker!

Deze hoeveelheid is als bijgerecht voldoende voor 2 personen:
200 gram snijbonen - wat zout - 1/4 ijsbergsla - stuk rettich van ongeveer 175 gram - 2 tomaten - 1/2 citroen - 1 teentje knoflook - 1 koffielepel sambal brandal - 1 el ketjap - 1 el zonnebloemolie - 2 el seroendeng

Zo maak je het:

Verwijder de puntjes van de snijbonen en snij de bonen vervolgens in ruitjes. Zet ze op met niet al te veel water, voeg zodra het water kookt het zout toe. Kook de snijbonen in een kleine tien minuten beetgaar.
Giet af, spoel ze met koud water om doorgaren te voorkomen en laat ze uitlekken in een vergiet.

Maak een dressing van het sap van een halve citroen met een uitgeperst teentje knoflook, de sambal brandal, ketjap en zonnebloemolie.

Snij de ijsbergsla in smalle reepjes. Verdeel het over een groot bord of platte schaal.
De tomaten mogen ook in plakjes en daarna in vieren. Vermeng de tomaat met de snijbonen en leg op de ijsbergsla in het midden van het bord.
Schil de rettich, snij vervolgens in dunne plakjes en daarna in vieren. Vermeng de rettich met de dressing en verdeel dat weer over het snijbonen-tomaatmengsel.
Strooi tot slot de seroendeng erover.

Deze salade is ook geweldig om bij een bbq te serveren, saté en dit, ik weet het voortaan wel.

Bedankt Caroline, het was me weer een genoegen!

Knoflookbroodjes van Tessa

Het woord alleen al 'knoflookbroodjes' . Veel meer is niet nodig om mijn aandacht te trekken. Ik rook ze al voor ik het recept bekeken had, soms is er weinig nodig om de zintuigen aan het werk te zetten.
Knoflookbroodjes van Tessa, Tessa van I am Cooking with Love die af en toe spareribs in de slowcooker mikt of vrolijk de wereld laat weten dat ze vietnamese loempiaatjes heeft gemaakt. Helaas woont ze niet bij me om de hoek, anders wist ik het wel! Zelf aan de slag dus.
Over deze knoflookbroodjes kan ik maar één ding zeggen: Verrukkelijk!
Het begon met een prachtdeeg, soepel, zacht, het liet zich gewillig in de knoop leggen, rees als een tierelier en de geur die vrijkwam nadat het bestreken was met knoflookolie en Italiaanse kruiden... man o man. En toen lag het nog niet eens in de oven...
Hoppa, met simpele ingrediënten 8 of 10 broodjes tevoorschijn toveren. Wat over is kun je fijn invriezen.

Je hebt nodig:
500 gram tarwebloem - 15 gram suiker - 7 gram instant gist (1 zakje) - 7 gram zout - 270 ml lauwwarm water - 30 ml olijfolie - 1 teentje knoflook

Om de broodjes te bestrijken:
50 gram roomboter - 3 teentjes knoflook - 1 el gedroogde Italiaanse kruiden.

Zo maak je ze:

1. Los het zout op in het lauwwarme water. 
2. Meng bloem, gist en suiker. Voeg het zoute water en de olijfolie toe. Pers er een teentje knoflook bovenuit.
3. Kneed met de machine tot soepel elastisch deeg. Je kunt ook de broodbakmachine (bbm) gebruiken, gebruik dan alleen de stand kneden of basisdeeg en zet uit na het kneden. Volg bij de bbm de voorschriften van je machine.
4. Zodra het deeg soepel en toch stevig is, vorm je er een bal van.
5. Vet een grote kom in met wat olie, leg de bal erin, draai het 1x om. Dek af met ingevet plasticfolie en laat op een warme plaats minimaal 1 uur rijzen. In ieder geval tot het deeg zich heeft verdubbeld.
6. Verdeel het deeg in 8-10 gelijke stukken. Zelf weeg ik het totaalgewicht van het deeg even zodat ik weet hoe groot de broodjes ongeveer gaan worden. In dit geval heb ik 10 broodjes gemaakt.
7. Rol ieder stuk uit tot een streng van ongeveer 30 centimeter. Leg er een knoop in en vouw het ene uiteinde onder het broodje en de ander vouw je naar boven en stop je zachtjes in. Je krijg nu de vorm van een Kaiserbroodje
8. Leg  een stuk bakpapier op je bakplaat. Leg de broodjes met gepaste afstand ertussen erop. Dek af met ingevet plastic folie en laat ze nog een keer rijzen. Nu zo'n 45 minuten.
9. Verwarm in de tussentijd je oven voor op 180 graden.
10. Smelt de roomboter samen met 3 uitgeperste teentjes knoflook en de Italiaanse kruiden. De boter moet alleen smelten, niet bruin worden.
11. Bestrijk de broodjes met dit mengsel, schuif in de oven en bak in ongeveer 15 - 20 minuten bruin en gaar. Snuif de geuren op! Het is duidelijk wat jij aan het bakken bent :)
12. Ze zijn klaar als ze hol klinken  als je op de onderkant klopt.
13. Laat afkoelen op een rooster.

Echt de moeite waard om ze eens te maken, niet moeilijk en overheerlijk!

Bron: I am Cooking with Love

Gevulde tomaat met prei en kaas

Monday, monday.  The Mamas & The Papas bezongen het zo rond 1966. Monday, monday, meatless monday. We eten wel vaker meatless, niet alleen op maandag maar gisteren viel het weer even zo.
Kipstukjes van de Vegetarische Slager lagen er nog. Kipstukjes denken sommigen nu, vegetarisch? Laat ik het eerlijk zeggen, vleesvervangers vind ik meestal niet zo geweldig van smaak en daarnaast waarom zou je vlees willen vervangen als je geen vlees eet? Onuitputtelijk zijn de variaties met groente, pasta, rijst, granen, peulvruchten, ei en kaas om maar wat te noemen, qua smaak maar ook qua structuur.
En die twee laatsten kunnen de echte vleesliefhebbers juist zo moeilijk missen.  Smaak en structuur, de bite van vlees, het laat zich niet vervangen. Tot Jaap Korteweg de Vegetarische Slager bedacht en in samenwerking met Nico Koffeman en Paul Born plus nog een heel team aan medewerkers een revolutie ontketende. Vlees wat geen vlees is maar wel naar vlees smaakt en in de mond voelt als vlees. Kun je de echte vleeseter hiermee verleiden? Hier in huize Eetlust wel, echtgenoot verbaasde zich al eens over de gehaktballen maar de kipstukjes deden zijn mond bijna helemaal openvallen. En dat zegt wat.

Erbij vleestomaten, gevuld met een mengsel van prei, room en kaas. Gebakken aardappeltje, lekker hoor.
Het preimengsel is voldoende voor 4 vleestomaten. Zelf had ik er 3 gevuld, we zijn met 2, hoog opgetast waren ze. Na afloop was duidelijk, 1gevulde  vleestomaat per persoon volstaat, tenzij je een hele grote eter bent.

Je hebt nodig voor 4 personen:
4 vleestomaten - 250 gram gesneden prei - 1/2 el olie - 125 ml room - 2 eieren - 150 gram geraspte kaas - 1 tl kerrie - 1/2 el ketjap - 1/2 teentje knoflook (of evt.  knoflookpoeder) - 1/4 tl cayennepeper - peper en zout

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 200 graden

Snij de kapjes van de tomaten. De kapjes bewaren! Ga met een scherp mes langs de binnenkant en snij schuin naar beneden in. Haal met je vingers of een lepel de binnenkant eruit. Verwijder de rest van zaad en harde binnenkantjes. Zorg er wel voor dat de tomaat heel blijft. Zet ze op hun kop op een bord of plank en laat zo even uitlekken.
Maak ze met wat keukenpapier nog wat droger.

Verwarm in een koekenpan of  kleine wok de olie. Roerbak de prei samen met de kerrie, ketjap, cayennepeper, knoflook ,peper en zout tot het zachter is, iets geslonken maar nog wel stevig is. Daar is die bite weer. Laat afkoelen tot minimaal lauw.

Klop in een kom de eieren los met de room. Breng op smaak met zout en peper. Schep de prei erdoor met 100 gram kaas. Vul hiermee de tomaten. Zet de tomaten in een niet te grote ovenschaal. De ovenschaal klein beetje invetten met wat olie.
Bak ze 30-40 minuten in de voorverwarmde oven.Strooi er na 20 - 30 minuten de rest van de kaas over en zet de kapjes erop. De tomaten zijn klaar zodra de vulling stevig is, denk aan de vulling van een quiche aangezien het een zelfde principe is.

Spread van kievitsbonen en feta

Bonenpureetjes, I love it! Zo'n smeuïg smeersel voor op brood of toast of om lekker in te dippen.

Gisteren schoven we met een stel neven en nichten aan de tafel van schoonzusje. Eetclubtime! Al even geleden was het, door turbulente toestanden in 2012 kwam het er niet van maar nu hebben we de draad weer opgepakt met een ontdekkingsreisje naar Albanië. Na afloop van een etentje pakken we pen en papier, iedereen schrijft een land op, de papiertjes worden dichtgevouwen en vervolgens trekt iemand er eentje. Zo zijn we onder andere al in Ethiopië geweest, India, China, België, hebben we Cuba en Griekenland bezocht en nu dus ook Albanië. Het was niet de gemakkelijkste opdracht dat kan ik jullie wel vertellen.

De Albanese keuken kent veel invloeden vanuit Turkije, Griekenland maar ook uit Italië en natuurlijk de landen om Albanië heen. Hierdoor kom je gerechten als moussaka tegen, de beroemde Griekse salade met feta en olijven, maar ook baklava en börek Het zoeken naar iets typisch Albanees was echt lastig, de diverse sites ten spijt.
Deze keer werd er van mij verwacht met een soep op de proppen te komen. Ach denk je dan, een soep, makkie. Na uren speuren was ik nog niet veel verder dan bonensoep in tig variaties, een preisoep met aardappel kwam ik tegen en één met tomaten en paprika. Bonensoep, verrukkelijk echt waar, maar als onderdeel van een 5-gangendiner wel wat zwaar op de maag.
Het werd uiteindelijk de tomaten-paprikasoep met rijst sup turli.(recept volgt). Om toch iets van de bonen terug te laten komen maakte ik een spread van kievitsbonen en feta om op met olijfolie geroosterde puntjes Turks brood te smeren. Gelukkig bleef er over en dat heb ik zojuist op toast gesmeerd met een lekker gekookt eitje erop en wat extra bieslook want dat vind ik gewoon lekker.

Je hebt nodig:
1 blik kievitsbonen - 1 el citroensap - 85 gram feta -1/2 tl gemalen koriander (ketoembar) - 1/2 tl pikante paprikapoeder -  1/4 tl knoflookpoeder - peper en zout - olijfolie - gemalen chilivlokken naar smaak

Zo maak je het:
Laat de kievitsbonen uitlekken en doe in de blender/keukenmachine/bakje van je staafmixer. Maak de feta wat kleiner. Voeg alles toe plus 1 el olijfolie. Terwijl je machine draait of je staafmixer zijn werk doet, voeg je net zoveel olijfolie toe tot je een smeuïge puree hebt. Het moet geen saus worden dus giet de olie er scheutje voor scheutje bij. Proeven en eventueel verder op smaak brengen.
Hevel alles over in een bakje, knip er nog wat peterselie over, besprenkel met nog wat olijfolie en zet in een afgesloten bakje weg tot gebruik. Het blijft dagen goed!

Broodpizza met pittig gekruid gehakt en geroosterde paprika's

Jaren geleden vulde ik wel eens stokbroden met een gehaktmengsel dat pittig op smaak werd gebracht met onder andere ketjap, ketchup, knoflook en sambal. Die broden gingen in de alufolie en net zolang de oven in tot het gehakt gaar was, de vrijgekomen sappen zorgden voor een knapperige buitenkant waar alle smaken ingetrokken waren. Iedereen in huize Eetlust was er dol op.
Tot de gevulde broden op een gegeven moment mislukten, het brood was nat en zompig, de folie plakte vast en ik krabte me vertwijfeld achter de oren. Hoe kan iets wat je ontelbare malen gemaakt hebt nu ineens niet meer lukken. Ik weet het aan een onbekende samenloop van omstandigheden. Enkele maanden later deed ik weer een poging, wat krijgen we nou, precies hetzelfde laken een pak.  Was de structuur van het brood veranderd, de samenstelling van het gehakt? Een groot raadsel dat nooit opgelost werd. Sindsdien heb ik dit brood wat we zo lekker vonden dan ook nooit meer gemaakt.
Gisteren moest ik er ineens weer aan denken en ik besloot er een draai aan te geven.

Turks brood is bij uitstek geschikt voor broodpizza of pizzabrood, geef het beestje maar een naam. Tomatensaus maakte ik, paprika's geroosterd in de oven met een paar dikke tenen roze knoflook uit Lautrec, de  beste en lekkerste knoflook die ik ken maar helaas niet altijd verkrijgbaar is. Sappig, vol geur en enorm vol van smaak. Doe een teentje bij je gebakken champignons en men denkt dat er een halve bol knof in verwerkt zit, dat soort werk dus.
Terug naar de broodpizza, ik dwaal af merk ik. Het eindresultaat was overheerlijk, een knapperige bodem belegd met pittig gehakt, geroosterde paprika, olijven , mozzarella en wat ingelegde hete peperstukjes...
Ook maken? Daar gaan we! Het is voldoende voor twee personen als hoofdmaaltijd en voor 4 als snack of lunch. Van de paprika's heb je de helft nodig om te beleggen, de andere helft heb ik verwerkt in een salade.

Je hebt nodig voor de tomatensaus:
1 blik tomaten blokjes - klein blikje tomatenpuree - kleine ui of banaansjalotje - 1 spaanse rode peper - 1 teen knoflook - 1 tl suiker - 1 tl oregano -peper en zout - klein scheutje olijfolie

Zo maak je het:
Snipper ui, knoflook en spaanse peper. Verhit de olijfolie in een sauspan en fruit dit drietal op laag vuur tot de ui zacht en glazig is. Voeg tomatenpuree, suiker en oregano toe en fruit een paar minuutjes mee. De tomatenstukjes plus sap erbij en nu zachtjes laten sudderen tot het een dikke saus is. Een minuut of 20 is voldoende. Breng op smaak met zout en peper. Zet weg tot gebruik.

Voor de geroosterde paprika's heb je nodig:
1 rode, 1 gele, 1 groene paprika - 2 dikke tenen knoflook - 1 tl gedroogde tijm - scheutje olijfolie - peper en zout.

Zo maak je het:
Verwarm de oven voor op 200 graden. Halveer de paprika's en verwijder de zaadlijsten. Leg ze met de bolle kant naar boven in een ovenschaal. Leg de knoflook in hun jasje erbij. Sprenkel er wat olijfolie over, bestrooi met wat zout en peper en de tijm. Zet de schaal in de oven  en bak ze tot de paprika zacht is, het velletje gerimpeld en blazen begint te vertonen.
Haal de schaal uit de oven en dek af met alufolie. Laat zo staan tot ze lauw zijn, dat is fijner voor je vingers en het velletje laat nu gemakkelijk los.

En verder:
250 gram rundergehakt - 1/2 middelgroot Turks brood of een 1/4 van een grote ( de rest kan in de vriezer) - 1 bol mozzarella - 3 ingelegde pepertjes (optioneel), ik gebruik biber Tursu/hot peppers van Baktat -wat zwarte olijven - 1 teen knoflook - 1 rode ui - 1 tl cayennepeper - 1 tl pikante paprikapoeder - 1 tl oregano - peper en zout - 1 tl gemalen koriander - 3 el olijfolie.

Verwarm de oven voor op 225 graden

Snijd de ui in ringen en snipper de knoflook. Verhit 1 el olijfolie in een koekenpan en rul het gehakt. Voeg de uien en knoflook toe plus de kruiden en specerijen. Laat sudderen tot de uien zacht  zijn. Proef en breng eventueel verder op smaak. Voor mij is dit echt het beetje van dit en beetje van dat werk, ik heb 1 tl van alles aangehouden maar het kan best wat meer zijn. Afijn, gewoon proeven en je eigen smaak eraan geven.

Schep 3/4 van de tomatensaus door het gehakt en schep om. Trek de velletjes van de inmiddels afgekoelde paprika's af en snijd de paprika's in reepjes.
De mee geroosterde knoflook knijp je uit boven een kommetje, roer er 2 el olijfolie door, roer even goed zodat de knoflook als het ware een klein beetje oplost. Voeg een beetje zout en peper toe.

Pak de helft of een kwart van het Turks brood , snij overlangs doormidden zodat je 2 bodems krijgt, Druk het een beetje aan of ga er even lichtjes met de deegroller over. Leg het op een met bakpapier bekleedde bakplaat.
Besmeer met de knoflookolie en vervolgens met de overgebleven tomatensaus. Beleg met het gehaktmengsel. Verdeel er de helft van de paprikareepjes over, wat zwarte olijven, stukjes mozzarella en ingelegde pepertjes die je fijn hebt gesneden en de zaadjes verwijderd anders is het erg hot.

Schuif in de oven en bak ongeveer een kwartiertje tot de bodem knapperig is, het belg heet en de mozzarella bubbelt.
Maak ondertussen een salade waarin je de rest van de geroosterde paprika's verwerkt. Hier werd het met rucola, tomaat en olijven.
Verdeel de broodpizza in stukken en snel aan tafel!

Gastronomisch Woordenboek van Tony Dumoulin, een must have voor iedere kookliefhebber

Enkele jaren geleden kreeg ik het cadeau, dit Gastronomisch woordenboek van Tony Dumoulin. Als liefhebber van de Franse keuken en Frankrijk in het algemeen een mooie aanwinst.
Google ten spijt, een naslagwerk is altijd handig.  Even snel een betekenis opzoeken zonder te verdwalen in de vele extra informatie die Google meestal oplevert waardoor je vaak weer minimaal een half uur verder bent.

Met ruim zevenduizend verklaringen, benamingen, technieken,  bereidingswijzen, uitdrukkingen en betekenissen van Franse woorden die uiteraard betrekking hebben op eten en drinken is dit boek een must voor liefhebbers van de Franse keuken.
Om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen is Tony Dumoulin ook uitgeweken naar andere Franstalige gebieden als België, Zwitserland en Canada.
Gerechten, ingrediënten, producten kunnen per streek anders benoemd worden, ook dit is in het boek opgenomen om verwarring zoveel mogelijk te voorkomen.
In Nederland zijn veel benamingen streek- of plaatsgebonden, kun je nagaan hoe dat in een groot land als Frankrijk het geval is. Vooral streken als de Elzas, Provence, Normandie en Bretagne hebben er een handje van.

Het grootste deel van het boek beslaat een vertaling van het Frans naar het Nederlands, een kleiner gedeelte is gereserveerd voor de andersom versie. Het deel Nederlands-Frans moet je meer zien als vertaalwoordenboek, een woordenlijst. waar je overigens uitstekend mee uit de voeten kunt.
Veel gebruikte kooktechnieken zijn afkomstig uit het Frans en de benamingen zijn inmiddels ingeburgerd  in onze Nederlandse keuken. Denk aan larderen, liaison, salpicon en we maken nog steeds fond en bouillon, een marinade. Waar je voor de eerste drie termen misschien nog wel dit boek nodig hebt, de laatste drie kent en gebruikt iedereen om over woorden als delicatesse en gelatine maar te zwijgen.

Voor alle duidelijkheid, dit is dus geen kookboek. Je vindt er geen recepten, wel beschrijvingen van gerechten. Pommes Alphonse, rigodon ook wel rigaudon genoemd, tournedos abrantés, civet de marcassin en wat is carmélite? Carmélite is een prachtige naam voor een gerecht met koud gevogelteborst met chaud-froidsaus of met gepocheerde eieren in een deegbodem met mosselen met een witte wijnsaus.
Zoek bijvoorbeeld op oesters, huîtres en je krijgt een omschrijving van deze weekdieren voorgeschoteld plus de bestaande soorten plus de diverse gerechten plus het te hanteren materiaal. Handig toch!
Neem dit boek mee op vakantie en menukaarten, (super)markten hebben voor jou geen geheimen meer. Het 'Gastronomisch Woordenboek' mag eigenlijk niet in de verzameling van iedere kookliefhebber of fanaat ontbreken

Het boek is nog normaal verkrijgbaar.
Dumoulin, Tony. Gastronomisch Woordenboek, Kosmos-Z&K Uitgevers,  2002, 4e druk ISBN 9021595168

Frisgroen als de lente; Avocado-spinaziespread

Volgens mij heeft het maken van zomerse kipspiesjes de afgelopen week iets geholpen! Een strakblauwe lucht lacht me toe, op een beschut plekje is het zonnetje heerlijk op mijn toet. Ik neem de energierijke straaltjes spinnend als een poes in me op. Onze huismerels zijn druk in de weer, er moet een huis gebouwd worden voor het aanstaande kroost. Mevrouw merel komt immer aangesneld zodra ik de buitendeur open, hopend op een hapje brood en tijdens koude dagen een handje zaad en ander lekkers waar de gevederde vrienden dol op zijn. Dat feest is nu weer voorbij, wroeten naar wormen moeten ze, kleine insectjes oppikken zodat ze straks de kleintjes de weg kunnen wijzen in het tuinrestaurant van huize Eetlust. Vanochtend had ze haar snavel vol bouwmateriaal, de helft verloor ze weer maar geduldig bleef ze rapen tot ze tot het besef kwam dat het wellicht praktischer was om twee keer op en neer te vliegen.

Nu ik de zomer, nou ja dat is wel zeer hoopvol dus laten we het op de lente houden, in de bol heb vandaag een heerlijke frisse avocado-spinaziespread. Verrukkelijk op geroosterd brood met bijvoorbeeld nog wat geroosterde paprika erop of tomaat, een gepocheerd eitje, wat (geiten)kaas. Avocado en spinazie doen het zo fijn samen en de spinazie versterkt ook nog eens de kleur. Frisgroen, net als de blaadjes van de bomen die over niet al te lange tijd weer vrolijk staan te pronken.
De spread doet misschien wat aan guacamole denken maar de knoflook heb ik er zo op de vroege ochtend maar uitgelaten, en geen olie maar Turkse yoghurt gebruikt. Fris van smaak, fris van kleur, fris als de lente!

Je hebt nodig:
1 rijpe avocado - 2 à 3 handjes verse spinazie - 2 el Turkse yoghurt - scheutje citroensap - peper en zout - wat gemalen chilivlokken

Zo maak je het:
Snij de avocado doormidden, haal de pit eruit. Lepel het vruchtvlees eruit en doe in het bakje van je staafmixer ( in de blender kan ook). Verwijder de harde steeltjes van de spinazie en scheur de blaadjes in stukjes. Doe dat bij de avocado.
Spriets er wat citroensap over, lepel de yoghurt erbij, voeg wat zout, peper en chilivlokken toe, zet de staafmixer erop en mix tot een smeuïg geheel.
Breng eventueel verder op smaak met zout en peper.

Als dipper zo ergens gedurende de dag natuurlijk ook niet te versmaden, dan mag er best wat knoflook bij maar 's ochtends bij mijn ontbijtje vind ik dat iets te heftig maar als je het niet kunt laten... ga gewoon je gang hoor.

Kipspiesjes in tomatenmarinade met yoghurtsaus

Zoals beloofd hierbij het recept voor de kipspiesjes die we aten bij de kikkererwten in tomatensaus. Door de zuren van citroen en tomatenpuree wordt  het vlees extra mals. Een paar uur marineren of liever nog een hele nacht, dat komt de smaak alleen maar ten goede. Je kunt ze grillen in de oven, in de grillpan en natuurlijk op de bbq leggen.  Laten we hopen dat dat laatste snel weer kan. Ik zei het al eens, voor ons staat bbq-en gelijk aan mooi weer, wij behoren niet tot de grote bbq adepten die zelfs in de winter nog met plezier worstjes en grote stukken vlees staan te roosteren.  Dan duik ik onder en wacht ongeduldig het mooie voorjaarsweer af.

Je hebt nodig voor 6 spiesjes:
450 gram kipfilet - 1 dessertlepel tomatenpuree - 1 kleine ui - 2 teentjes knoflook - 2 el olijfolie - 2 el citroensap - zout en peper -6 houten satéprikkers .

Je hebt nodig voor de saus: 
1/2 komkommer - 4 el Turkse of Griekse yoghurt - 1 à 2 teentjes knoflook - zwarte peper - zout. - optioneel: verse munt ,citroenmelisse, beetje citroentijm

Zo maak je het:

Snipper de ui heel fijn en vermeng het met de tomatenpuree, citroensap en olijfolie. Pers de knoflook uit en roer het door de marinade. Breng op smaak met peper en zout.
Verdeel de kipfilet in 24 stukjes van zoveel mogelijk gelijke grootte, schep het door de marinade, meng het goed en dek vervolgens af. Zet minimaal 2 uur maar liefst langer in de koelkast.

Laat de satéprikkers een uurtje weken in koud water. Natuurlijk kun je ook stalen satépennen gebruiken
Rijg aan iedere prikker 4 stukjes kip en grill in ongeveer 15 minuten gaar. Bestrijk af en toe met de overgebleven marinade/pasta.

Voor de saus schil en halveer je de komkommer. Haal de zaadlijsten eruit en snij vervolgens in kleine stukjes. Vermeng met de yoghurt, de uitgeperste teentjes knoflook en breng op smaak met zout en peper. Knip er eventueel wat munt over, citroenmelisse of citroentijm voor een extra fris tintje.

Kikkererwten in tomatensaus

Verlangen naar zomers eten doe ik. Dat is rijkelijk vroeg zo in de maand april en heeft ongetwijfeld te maken met alle kou die ons land en daarmee mij in zijn greep houdt. Gelukkig zijn betere tijden in aantocht, ik voel het! Kikkererwten in licht pittige tomatensaus, het doet misschien niet meteen aan warme avonden denken, gezeten op terras of balkon maar je kunt dit gerechtje zowel warm, lauw als koud eten. Heerlijk met gemarineerde kipspiesjes , yoghurt-knoflooksaus en pide. Giet er als je het koud eet nog een gulle straal grassige olijfolie over.

Je hebt nodig voor 4 personen:

1 blik kikkererwten (uitlekgewicht 400 gram) - 1 kleine ui of banaansjalot - 2 teentjes knoflook - 1 el tomatenpuree - 1 blik tomatenblokjes -  150 gram wortel - 300 ml groentebouillon - 1 rode Spaanse peper - 3 el olijfolie - 2 el koriander of peterselie

Zo maak je het:

Snipper de ui en snijd de wortel en Spaanse peper in kleine stukjes. Verhit de olijfolie in een flinke pan en fruit hierin de ui, Spaanse peper en wortel. Pers de teentjes knoflook er boven uit en laat rustig een minuut of 5 sudderen.
Giet de groentebouillon erbij, breng zachtjes aan de kook, sudder nog een minuut of 5 voort.
Roer de tomatenpuree erdoor plus de blokjes tomaat met het sap. Zet een deksel schuin op de pan en stoof het geheel een half uurtje. De saus wordt nu dikker en dat is precies de bedoeling.
Laat de kikkererwten uitlekken en voeg ze nu toe. Schep het goed door de saus, zet de deksel er weer op en sudder nog een minuut of 20. Af en toe even kijken en omscheppen.
Voeg 5 minuten voor het einde de koriander of peterselie toe, even mee warmen en klaar.

Eetlust test een Fackelmann groenteschaaf en geeft er 1 weg!

Biedt het hebben van een groenteschaaf nu een meerwaarde of niet. Dat vroeg ik mij af, gewend als ik ben alles te snijden. Een schaaf is geen rasp, het enige wat zo'n ding produceert zijn plakjes, dat kan een mes ook. Snel een grotere hoeveelheid gelijkmatig gesneden dunne plakjes produceren? Daar is vriend keukenmachine.
Maar toch, om nu iedere keer die keukenmachine te gebruiken met als gevolg dat dat hele ding schoongemaakt moet worden...Daarnaast weet ik heel goed dat niet de hele mensheid over een keukenmachine beschikt en ik ken mensen die gerust een ui  of aardappel snijden met een schilmesje. Kijk, dat gaat wel maar of het nu handig is.

Van home24.nl kreeg ik de gelegenheid een groenteschaaf uit te proberen van het merk Fackelmann. Een kunststof schaaf in handzaam formaat met de mogelijkheid verschillende standen in te stellen afhankelijk van hoe dik je de plakjes wilt hebben. Is vaatwasserbestendig en de onderdelen zijn gemakkelijk los te koppelen, een kwestie van schuiven.

Fackelmann en ik waren niet meteen de dikste vrienden, al schaaft hij sneller dan ik kan snijden, op de kleinste stand kwamen er maar rare plakjes tevoorschijn. De overige standen leverden geen problemen op dus ik begon te twijfelen, belooft de schaaf meer dan het aankan of ligt het gewoon aan mij?
Een komkommer, courgette en ui verder heb ik het in de smiezen maar perfect is het niet. Is dat erg? Nee aangezien stand 3 in mijn ogen al zo dun schaaft dat je er doorheen kunt kijken.
De groenteschaaf heeft ook bij de voorbereidingen van de paasbrunch weer zijn kunsten vertoond. Een venkel en rode ui waren in korte tijd ragfijn geschaafd, daar kan ik met een mes niet tegenop.
Na gebruik de onderdelen los schuiven, in de vaatwasser of met de hand afwassen en klaar is Kees.

Mag de groenteschaaf blijven? Jazeker, het heeft in mijn keuken zijn nut inmiddels wel bewezen. Veiligheid is bij dergelijke producten ook belangrijk en daar is voor gezorgd. Ik heb al mijn vingers nog en de pleisters zijn de kast niet uit geweest. De kunststofpootjes zorgen ervoor dat de schaaf goed grip heeft op je werkplek. Het is gebruiksvriendelijk, neemt niet veel plaats in en is zo schoon. Allemaal voordelen.
Nog nadelen? Als ik er dan toch één moet noemen, die ene hele kleine stand is wellicht te klein maar dat weegt niet op tegen alle voordelen.

Het leuke is... van Home.24 mag ik een Fackelmann groenteschaaf ter waarde van 29,95 euro aan één van jullie cadeau doen. Kun je zelf kijken of ik gelijk heb!

Wat moet je daarvoor doen?

Laat me hieronder weten waarom jij graag deze groenteschaaf wilt hebben. (Zorg ervoor dat ik je na afloop van de winactie kan bereiken). Een mailtje met reactie naar eetlustblog@gmail.com mag ook.

Wil je een dubbele kans om te winnen?

Geef een reactie hieronder of mail me
EN
Like en share dan ook nog het bericht op de facebookpagina van Eetlust met je vrienden, familie en andere bekenden en verdien zo een extra kans!

De actie loopt tot en met  woensdag 10 april 2013. Op vrijdag 12 april maak ik de winnaar/winnares bekend.

Succes!! 

De uitslag:

De jury, die net als de vorige keer uit mijn zoon en dochter bestond, heeft onafhankelijk van elkaar 5 namen geselecteerd. Ze waren het verrassend eens, uiteindelijk belandden 6 namen in de hoge hoed. Een paar zelfs 2x aangezien ze ook aan de dubbele winkans voldeden. 

De winnaar is.......... tromgeroffel..............:

Tamara!

Tamara, gefeliciteerd, ik neem contact met je op!

Paaskrans; ook voor paasloze dagen

Paasstol, kerststol, pinksterstol, ja heus die laatste zag ik vorig jaar echt, het zijn heerlijke broden alleen vinden ze in huize Eetlust de spijs niet lekker. Zo'n ielig probleempje is met gemak op te lossen door een brood zonder spijs te bakken of kopen. Ik weet het maar op de één of andere manier zijn ze  hier van stollen niet zo gecharmeerd.
Dan zoeken we toch gewoon wat anders, keus genoeg. Was het vorig jaar een limoenbrood in laagjes, zo lekker!, dit jaar werd het een krans, gevuld met rozijnen en abrikoos. Eigenlijk moet er ook moscovade in maar dat vind ik weer niet lekker. Cranberry's wel, die kunnen wat mij betreft in ieder seizoen.
Het handige van dit dit soort recepten is dat je de vulling helemaal aan kunt passen aan je eigen wensen zolang je er maar voor waakt dat je de voorgeschreven hoeveelheid niet teveel overschrijdt. Het deeg is vrij zacht en nogal kleverig, een keukenmachine of broodbakmachine (alleen laten kneden)  is aan te raden
Dit luchtige lichtzoete brood kun je natuurlijk altijd maken, daar hoeft het geen Pasen voor te zijn!

Je hebt nodig voor het deeg:
225 gram bloem - 90 ml lauwe melk - 1 ei - 6 gram gist - 2 el poedersuiker -1/2 tl zout - 25 gram zachte roomboter

Voor de vulling:
40 gram rozijnen - 50 gram cranberry's - 60 gram  gedroogde abrikozen in stukjes gehakt - 1 1/2 tl kaneel - 1/2 tl piment - 25 gram gesmolten boter

Om af te werken:
wat pecannoten - 2 à 3 gedroogde abrikozen in stukjes - paar cranberry's en rozijnen - 4 el poedersuiker - 1 el sinaasappelsap.

Zo maak je het:
Vermeng alle ingrediënten voor het deeg met elkaar behalve het zout. Voeg het zout toe na 5 minuten kneden.Kneed in totaal 10-15 minuten, het blijft vrij zacht en kleverig.
Vet een kom heel licht in met wat olie, hevel het deeg erin over, draai het een keer om en dek de kom af met een stuk huishoudfolie wat eveneens licht ingevet is. Zet op een warme plek en laat een uurtje rijzen, in ieder geval tot het in volume is verdubbeld.

Bestrooi je werkblad met wat bloem. Haal het deeg uit de kom, sla het zachtjes door en laat 5 minuten afgedekt liggen. Rol het vervolgens uit tot een rechthoek van 30x40 cm. Bestrijk de lap met gesmolten boter. Strooi er vervolgens kaneel en piment over. Verdeel de rozijnen,. stukjes abrikoos en cranberry's over de lap, laat de randen vrij.
Vouw de korte kant een beetje naar binnen en rol het deeg vervolgens vanaf de lange kant op.
Buig de uiteinden naar elkaar toe zodat je een ring krijgt en plak vast met wat melk of water.
Leg de ring op een met bakpapier beklede bakplaat en knip met een schaar het deeg om 3 à 4 cm voor 2/3 in.
Buig het uit elkaar. Bedek met ingevet  plastic folie en laat 30 tot 40 minuten rijzen.

Verwarm in de tussentijd de oven voor op 200 graden. Bak de krans na het rijzen in ongeveer 25 minuten goudbruin en gaar. Laat afkoelen op een rooster.

Maak een glazuur van 4 el poedersuiker met 1 el sinaasappelsap. Zodra de krans grotendeels afgekoeld is maar nog wel warm is druppel je de glazuur over het brood. Hierbij ging ik enigszins de mist in, de krans was nog te warm waardoor het glazuur er af droop. Een gevalletje haastige spoed is zelden goed, dan weten jullie dat! Versier met wat pecannoten, rozijnen, abrikoos en cranberry's/ Plak ze extra goed vast door er nog wat glazuur over te druppelen.

Bron: De Broodbijbel ISBN 9789048 303069

Een koude Paasbrunch met warme mensen

De laatste weken probeerde ik me te herinneren wanneer Pasen in sneeuw gehuld was. Buien voelde ik hangen, de winter wil niet wijken en zoals iemand het op twitter verwoordde Vrouw Holle bleef bezig met de grote voorjaarsschoonmaak. De boel is nu wel op orde hoor, kappen! Ergens in één van de fotoboeken zit een foto van mij, een jaar of 9 denk ik, staand bij een sneeuwpop. Pasen 1974 schat ik.
Gelukkig toch geen sneeuw, althans in het zuiden van het land. Zag foto's voorbij komen uit andere provincies, wel bedekt met het bekende witte laagje. Hier in Tilburg koud maar de dag begon strakblauw en een stralende zon die als je niet beter zou weten een warme dag beloofde... volgend jaar nieuwe ronde nieuwe kansen.

Zoals ik vorig jaar al schreef, eieren verstoppen hoort er bij ons gewoon bij. Dit jaar kwam de eervolle taak aan neefje en nichtje toe die inmiddels ook al op de middelbare school zitten en  dan beleef je een periode dat eieren zoeken niet echt 'cool' is. Mijn volwassen kroost trekt zich daar niets meer van aan en doken gewapend met een door moeders uitgereikt mandje de tuin in. Als we het doen, dan doen we het goed. Waar normaal gesproken de planten al volop in het blad zitten, er van alles groeit en bloeit is het dit jaar nog maar een kale boel. Gelukkig ligt er nog veel blad en de eeuwig groene klimop biedt ook kansen. Neef en  nicht zijn bevorderd tot opperverstoppers, het duurde even voor alle eieren in de mandjes lagen. Eindelijk kan ik de soep opscheppen, dit jaar een lekker warm mosterdsoepje, gewoon geserveerd in een glaasje en in plaats van met uitgebakken spekjes knipten we er wat tuinkers over.

Vervolgens aan de slag met roerei, broodjes even warmen in de oven, bieslook over roerei, aan taaaafel! Beenham, mijn beenham staat nog in de oven, moet ik nog snijden. Roerei is klaar, koud roerei niet lekker. Lichte stress slaat toe. Dochter kijkt het licht hoofdschuddend aan. Doe maar rustig mam! Jajajaja. Afijn, diepe zucht, zennnn. Natuurlijk komt alles goed.

De brunch vervloeide langzaam in afternoon, een plakje hier, hapje daar ging nog door tot tegen zevenen maar toen was het echt mooi geweest. Koffie! En lang leve de vaatwasser!

Dit jaar bakte ik:
Twee soorten zachte broodjes, de recepten vind je hier en hier. Dank Levine voor de altijd kloppende receptuur!
Bagels en een paaskrans (recept bagels volgt nog)

En maakten we, zoon en dochter droegen ook stenen bij:
Mosterdsoep
Een salade met geschaafde venkel, gerookte kip en mango
Een salade met rode ui, tomaat, komkommer, pijnboompitten en uitgebakken bacon met ceasardressing
Roerei met bieslook
Fruitsalade
Roomkaas met mierikswortel en bieslook voor bij de bagels met gerookte zalm
Beenham met mosterd, honing, tijm en rozemarijn.

Verder mocht een assortiment kazen van Bastiaansen, onze favoriete kaasboer op de Tilburgse markt,  niet ontbreken. Oude kaas, belegen, belegen geit, Deense brie (nooit geweten dat ze daar brie maken maar het is een lekkertje), Aphrodite (een kaas met Italiaanse kruiden waarvan ik de naam iedere keer vergeet) en een heerlijke Tomme.
Uit Tilburgs nieuwste aanwinst Doncurado verrukkelijke Spaanse ham en worst.
Paté van de Bonte Bentheimers van Sengersbroek
Een paasbrunch zonder kwarteleitjes en geverfde eieren dat kan niet natuurlijk.
Gerookte zalm en hollandse garnalen.
Een bakje met radijsjes, altijd lekker.
En laat ik de scones, matzes en minibrioche  (zelf gekocht) niet vergeten, altijd goed met jam en clotted cream.

Ik zie jullie alweer denken: weeshuis! Tja, dat dacht ik ook en zo ziet het er ook uit. Zo anders denk ik er aan het eind van zo'n brunch weer over, het grootste deel is als sneeuw voor de zon verdwenen.
Het verbaast me iedere keer weer.
Al met al was het weer een bijzonder geslaagde, knusse en oergezellige middag en daar gaat het om!