Terug naar mijn roti van Ramon Beuk

Onder de kerstboom lag dit prachtexemplaar op mij te wachten om te worden uitgepakt. Een  reis van Ramon Beuk door zijn geboorteland met persoonlijke verhalen, impressies, op zoek naar de eetcultuur en natuurlijk wordt er gekookt.  De kleurrijke foto's doen je hart sneller slaan, sommige verhalen maakten me aan het glimlachen omdat ik er woorden, plaatsen en verhalen van vroeger in herken. Brong brong, boomkip, blok, pepre watra, lemmetje (dit woord gebruik ik zelf ook); even was de man terug met wie ik rijst in bed stopte. Het land van mijn vader kwam zo weer een stukje dichterbij.

Het boek bevat ook tientallen recepten en daar gaan we er zeker een aantal van maken. Uiteraard zal ik die hier dan weer plaatsen. 'Terug naar mijn roti'  is een hartverwarmend cadeautje en ik kan alleen maar roepen; zet het op je verlanglijst.

In het boek vertelt Ramon Beuk ook over schaafijs en dat riep bij mij het volgende op.
Op een festival wat vroeger 'Derde Wereld Festival' heette en sinds 15 jaar Festival Mundial stond een vrolijk geschilderd karretje waar schaafijs verkocht werd. Onze kinderen waren en zijn er dol op. Zodra we het terrein betraden speurden ze al rond. Gelukkig stond hij altijd op hetzelfde plekje. Het kiezen uit de verschillende siroopjes viel ook niet mee, als die klus geklaard was keken en luisterden ze naar het klaarmaken van hun ijsje. Met een grote rasp werden er schilfers van het grote blok ijs afgeschaafd, dat ging weer in een bekertje, siroop erover en genieten maar.
Wat schetste na een aantal jaar hun verbazing? Het karretje stond er niet meer. Het Derde Wereld Festival was inmiddels omgetoverd in Festival Mundial en met de komst van de commercie verdwenen veel authentieke eettentjes. Gelukkig kan er nog steeds genoten worden van de roti, thais, afrikaans en noem het maar op maar de schaafijsman was verdwenen.

Tot dit jaar! We slenterden al een aantal uren over het terrein, luisterden naar de geweldige muziek, keken naar het theater en genoten van het festivalgevoel. Opeens stootte ik zoonlief, die inmiddels niet meer dat kleine jongetje van toen is, aan: 'Moet je daar eens kijken". Hij volgt mijn hand, kijkt en steekt vervolgens schuin het grasveld over om de kortste weg te kunnen nemen naar... de schaafijsman. Niet meer dezelfde schaafijsman maar dat mocht de pret niet drukken. Na de hernieuwde kennismaking moest er nog 1 ding gebeuren; zijn zus sms-en....