Mosselen met paprika, chorizo en sherry

Het was weer zo ver, we kregen onbedaarlijke trek in mosselen. Die trek steekt regelmatig de kop op. Manlief staarde donderdag naar een mosselrecept wat toevallig opengeslagen lag en verkondigde er wel weer eens zin in te hebben. Ik hield nog een dag de boot af maar door een gesprek gisteren over jawel mosselen kon ik de verleiding ook niet meer weerstaan.
Met nog een paprika en een stuk chorizo op voorraad was de variant snel gevonden.
Deze hoeveelheid is voldoende voor 2 personen, uiteraard kun je het gemakkelijk aanpassen voor 4 of 6 of...

Je hebt nodig:
2 kilo mosselen - 1 gesnipperde ui - 1/2 fijn gsneden paprika - 1 spaanse peper (zaadjes verwijderd en in stukjes gesneden) -peper - zout - 1/2 wijnglas droge sherry - 2 el fijngesneden peterselie - 75 gram chorizo aan een stuk - 2 teentjes fijn gehakte knoflook.

Zo maak je het:

• Vul de gootsteen met koud water en doe de mosselen erin. Spoel ze even onder koud stromend water. Sorteer ze zorgvuldig. Kapot? Weggooien! Staan ze open? Tik de mossel even tegen de rand van de gootsteen, als ze meteen dichtgaan mogen ze in de pan. Sommigen zijn wat sloom die leg ik dan even aan de kant. Als ze open blijven dan gooi ik ze uit voorzorg weg.
• Snijd de chorizo in kleine stukjes en bak ze zachtjes krokant  in een droge koekenpan. Chorizo geeft zelf genoeg vet af en heeft daarom geen extra toevoeging nodig.
• Doe de helft van de mosselen in een grote pan. Verdeel daar de helft van de ui, paprika, spaanse peper en knoflook over. Maal er wat peper over.
• Verdeel de andere helft van de mosselen erover met de rest van de paprika, ui, knoflook en spaanse peper. Maal er wer wat peper over, bestrooi met wat zout.
• Giet de sherry erop.
• Zet de pan op het vuur en kook ze tot de schelpen open zijn. Hussel tussendoor de pan even om.
• Voeg paar minuten voor serveren de uitgebakken chorizostukjes toe plus de peterselie. Pan weer even goed husselen.
• En klaar zijn de mosselen, eet smakelijk!

Ook zo gek op mosselen? Probeer dan ook eens de mosselen met venkel en spaanse peper!

Linzensoep met tomaat

Nu het buiten wat frisser wordt, het blotevoetenweer voorbij is, komen de gedachten aan voedzame soepjes weer langzaam bovendrijven. Snert is me nog iets teveel van het goede tot teleurstelling van een zeker manspersoon hier in huis maar een linzensoep die vult en verwarmt is een goed alternatief. Een tussensoepje zeg maar, om de overgang naar winterse kost te maken.

Je hebt nodig voor 4 personen:
150 gram linzen ( du Puy of andere soort) - 1 flinke ui - 1 middelgrote winterwortel - 2 teentjes knoflook - 1 spaanse peper - 1 koffielepel mosterdzaad - takje tijm - 1 el olijfolie - 1 blik tomatenblokjes - 1 liter groentebouillon - zure room - zachte geitenkaas (optioneel)

Zo maak je het:

• Snipper de ui, snijd de winterwortel in kleine blokjes.
• Snijd de peper in de lengte doormidden en verwijder de zaadjes. Hak de peper vervolgens fijn.
• Snipper de teentjes knoflook
• Verhit olie in een grote pan. Fruit hierin de wortel en ui met de tijmblaadjes een paar minuten tot het zacht wordt.
• Voeg dan de knoflook, spaanse peper en mosterdzaad toe. Roeren en even mee bakken.
• Linzen plus tomatenblokjes met het sap  toevoegen. Weer even goed roeren.
• Bouillon toevoegen, roer weer door en breng het aan de kook. Zet dan het vuur laag en laat vervolgens een half uur of net iets langer pruttelen tot de linzen gaar zijn. Du Puy linzen blijven altijd een kleine bite houden en vallen onder het koken niet uit elkaar. Ze zijn hier in Nederland slecht verkrijgbaar dus pak gerust een andere soort.
• Schep 2 opscheplepels soep in een beker of kom en pureer met de staafmixer. Giet terug in de soep en roer het goed door. Voeg eventueel nog wat extra water toe als je de soep te dik vindt.
• Serveren in diepe borden of soepkommen met een schepje zure room en eventueel wat verkruimelde zachte geitenkaas (Bettine Blanc bijvoorbeeld)

Vegetariërs moeten nu even niet verder lezen dus ik zal het zachtjes tegen de rest zeggen maar wat heel lekker is bij deze soep zijn uitgebakken blokjes chorizo. Je strooit ze er bij het opscheppen overheen, het geeft een extra pitje aan de soep.

Rendang, Rijst, Boontjes, Ei

Simpeler kan de titel van dit stukje niet zijn maar achter deze eenvoud schuilt een explosieve beleving en wat van je tijd. Rendang vind ik één van de allerlekkerste stoofpotjes op aarde en zoals met alle stoofpotjes, het komt pas goed tot zijn recht wanneer je het een dag, zelfs twee, van tevoren al maakt, uren laat sudderen en je huis doordrenkt raakt met kruidigheid. Het loeivermogen van de afzuigkap ten spijt, die kan er niet tegenop. De boemboe uit een zakje van de toko of supermarkt is helemaal niet slecht en die gebruik ik zelf ook wel al voeg ik dan meestal wel het één en ander toe omdat de smaak voor mij bijna altijd te vlak is.
Het recept van deze rendang laat je smaakpapillen dansen, swingen, met een salto op de koop toe. Aangezien het niet van mezelf is en ik op het moment te lui ben om de hele waslijst aan ingrediënten over te typen stuur ik jullie door naar De Kokende Boekverkoper, ze verkoopt niet alleen boeken maar is tevens gespecialiseerd in de Indonesische keuken.

Nog heerlijk aan het pruttelen

Deze rendang met zijn diepe, complexe smaak heeft gezelschap nodig. Een dikke vriend is rijst. Rijst heeft veel vrienden, een beetje een allemansvriend is het. In het gezelschap van boontjes voelt hij zich ook heel prettig.

Je neemt: 400 gram sperziebonen, 2 tomaten, 1 ui, 1 koffielepel sambal manis en een klein scheutje ketjap manis.

Verwijder de puntjes van de bonen en zet ze op met wat water.  Breng aan de kook. Snijd de tomaten in partjes en snipper de ui. Voordat de bonen beetgaar zijn voeg je de ui en tomaten toe. Het kookvocht van de bonen moet grotendeels verdampt zijn. Laat meesudderen , breng op smaak met de sambal een klein scheutje ketjap. Warm even mee.

Een ei hoort erbij, ik schreef het al eerder. Meer varianten vind je dan ook hier. Ei blust brandjes zeker in combinatie met kokosmelk. Erg veel variaties zijn er, van zeer pittig (die dan uiteraard een minder blussend effect heeft) tot mild en licht zoet. Om alle smaken goed tot zijn recht te laten komen en er geen doolhof van te maken, maakte ik een heel simpele.

Kook 4 eieren hard, laat schrikken onder koud water en pel ze. Snipper een kwart ui. Verhit een heel klein scheutje olie. Fruit hierin de ui. Voeg een koffielepel sambal manis toe plus een halve eetlepel garam masala, Roer snel door en blus onmiddellijk af met 200 ml kokosmelk plus 1 eetlepel gembersiroop.Laat even pruttelen en proef. Breng eventueel verder op smaak met wat zout, peper, extra masala en/of gembersiroop. De smaak moet licht zoet zijn met een zweem van gembersiroop. Maak een aantal inkepingen in de eieren en leg ze in de saus. Tien minuutjes meepruttelen, langer mag ook.

Zie hier een maaltijd waar je voor het één echt even aan de slag moet, maar geloof me de rendang is meer dan de moeite waard. Daarbij komt dat je de rendang al 1 à 2 dagen van tevoren kunt maken. Op de dag zelf zet je het op een klein pitje en laat langzaam verwarmen. De rest is binnen een half uur klaar, gemakkelijker kan het niet.

Ovenschotel met puree, spinazie en spekjes

Het is weer herfst! Luidruchtig is ze aan komen stormen. Ze gierde rond het huis en ontregelde zoals gewoonlijk verkeer en openbaar vervoer. Ook de rond ons huis zwevende vogels waren verbaasd, ik zag ze zwenkingen maken die ze zelf niet in hun hoofd hadden.
Herfst, tijd voor stoofpotjes, ovenschotels, hartverwarmende gerechten, ovenschotels zoals deze met een laag aardappelpuree, spinazie en uitgebakken spekjes!
De hoeveelheid is voldoende voor 3 eters of 2 met een reuzentrek.

Je hebt nodig:
1 kilo kruimige aardappels - klontje roomboter - 125 ml melk of room - 500 gram verse spinazie -1 ui - 1 teentje knoflook - 200 gram (biologische) spekreepjes - zout - peper - chilivlokken - 125 gram geraspte kaas.

Zo maak je het:

• Schil de aardappels en kook ze gaar. Laat uitdampen.
• Maak een puree met een klontje roomboter en de melk of room. Breng op smaak met zout en peper.  Of gebruik gewoon je eigen recept. Vertel me in ieder geval niet dat je puree uit een pakje maakt, dat wil ik gewoon niet horen.
• Roer een handvol geraspte kaas door de puree.
• Snipper de ui.
• Bak in een grote koekenpan de spekblokjes uit. Schep ze uit de pan.
• In de koekenpan zit nog wat spekvet, fruit hierin de ui. Voeg nu beetje bij beetje de spinazie toe tot alles geslonken is. Pers er een teentje knoflook bovenuit en breng op smaak met peper en gemalen chilivlokken. Pas op met zout, spekblokjes zijn al zout genoeg.
• Vet een ovenschaal in, schep hierin de helft van de aardappelpuree, verdeel hier de helft van de spekreepjes over. Verdeel de spinazie erover plus de andere helft van de spekreepjes. Dek af met de rest van de aardappelpuree. Strooi de rest van de kaas erover.
• Wat betreft de spinazie, het kan zijn dat het flink wat vocht losgelaten heeft in de pan. Druk de spinazie dan even uit op bijvoorbeeld een schuimspaan en verdeel het dan over de puree. Het zou jammer zijn als het een natte kledder wordt.
• Schuif een minuut of 20  in een voorverwarmde oven van 200-220 graden.

Ongewone restaurants op onze planeet

Stel, je bent dol op treinen en je bent in de buurt van La Valette du Var in Frankrijk dan reserveer je gezellig een plaatsje in 'Le Train Gourmand', een restaurant waar je bestelde gerechtjes afgeleverd worden door rijdende treintjes.
Stel, je hebt trek, je portemonnaie is akelig leeg dan spreekt het concept van The West End Tavern in Boulder (USA) je wellicht wel aan. Schrok 50 kippenvleugels binnen 30 minuten naar binnen en je hoeft niet te betalen. Weinigen schijnen succesvol te zijn dus er is een risico aan verbonden dat je vervolgens af staat te wassen
Altijd al hoog in de bomen willen dineren? Reserveer een plekje bij The Treehouse in Alnwick. Je moet er wel voor naar Engeland, maar om dromen te verwezenlijken heb je dat er vast wel voor over.
Eten in een molen is voor ons Nederlanders niet zo ongewoon al zullen we dat ook niet dagelijks doen maar heb je vrienden uit het buitenland op bezoek, dan zit je met zo'n uitje natuurlijk helemaal geramd.
Nu het aantal kerkgangers drastisch verminderd is, worden er veel kerken gesloten, afgebroken of er wordt een nieuwe bestemming aan gegeven. In Eindhoven was een kerk zelfs jarenlang een speelpaleis voor het grut. In andere kerken worden restaurants gevestigd.

Het restaurant op de foto is een wel heel bijzondere, vastgemaakt aan een klif boven de rivier en gebouwd in een grot. Zoals gewoonlijk ligt het niet naast de deur, je moet er voor naar China.
Waar haal ik al deze wijsheden toch vandaan?



Minstens een jaar geleden belandde ik tijdens mijn internetspeurtochten op de site The most unusual restaurants of the world en daar ben ik toen zeker een uur blijven hangen.
Van restaurants op 5 kilometer hoogte, tot restaurants waar ze alleen eieren serveren,, gebouwd zijn in een reuzenrad, Sean's bar de oudste pub ter wereld, een restaurant waar een teddybeer op je zit te wachten voor de broodnodige aandacht en liefde. Afijn, je kunt het zo gek niet bedenken of het bestaat. Dit wilde ik jullie natuurlijk niet onthouden, veel plezier!

Champignonsoufflé met of zonder ham

Op mijn stukje 'Beduimelde culinaire avonturen' kwam een reactie van Nell, een medeblogster met een veelal amusante, af en toe ontroerende en soms vileine pen. Voor wie haar niet kent, ga eens op bezoek bij Eetplezier. Afijn, zij vertelde me over een volgeschreven kookschriftje met recepten uit het ouderlijk huis. Laat ik nu ook zo'n schrift hebben, meerdere zelfs, niet alleen met recepten van thuis maar grotendeels overgeschreven uit kookboeken, tijdschriften en dergelijke. Ouderwets met de pen, een computer was in die tijd nog toekomstmuziek.
Uit één van die schriften komt de champignonsoufflé, van origine horen er baconstukjes in, in mijn koelkast lag nog wat serranoham een mooie gelegenheid om die op te maken.  Verder heb ik er nog wel wat aan gesleuteld dat kan ik gewoon niet laten. Voor een vegavariant laat je uiteraard de ham weg maar dat is logisch.

Je hebt nodig:
350 gram kastanjechampignons - scheutje olijfolie - 50 gram serranoham - 1 el oregano - handvol fijngeknipte bieslook - zout - peper - 5 eieren op kamertemperatuur - 45 gram boter - 45 gram bloem - 450 ml melk - 50 gram geraspte Parmezaanse kaas.

Zo maak je het:

• Verwarm de oven voor op 200 graden.
• Snijd de champignons in plakjes en bak ze niet te lang  in een scheutje olijfolie samen met de oregano. Zet het vuur af en laat afkoelen.
• Snijd de ham in kleine stukjes
• Splits de eieren in wit en dooier. 
• Klop de eiwitten stijf met een snufje zout. Zorg voor een brandschone kom  én dat er geen sliertje eigeel in je eiwitten zit want dan kun je het stijfkloppen wel vergeten.
• Smelt de boter in een flinke pan.
• Voeg de bloem in één keer toe, roeren tot het los komt.
• De melk scheutje voor scheutje toevoegen tot je een gebonden saus krijgt. Breng op smaak met zout, peper en de geraspte kaas.
• Haal de pan van het vuur en roer er de eidooiers door tot de saus mooi glanst.
• Schep de champignons, ham en bieslook door.
• Spatel nu de eiwitten erdoor.
• Schep of giet het mengsel in een ingevette souffléschaal en bak het in 30 à 35 minuten goudbruin en gaar.

Lekker met salade.

Bij het vullen van de soufflépot was ik bang dat ik teveel vulling had en heb uit voorzorg niet alles gebruikt. Achteraf bezien was die angst overbodig, indien ik wel alles gebruikt had was de soufflé mooi boven de rand uitgestegen en nu net niet. Weer wat ontdekt!

Beduimelde culinaire avonturen

Naast me liggen twee beduimelde kleine kookboekjes, vol vlekken met loszittende pagina's die ik puur uit volslagen nostalgische overwegingen nooit en te nimmer weg zal doen.
Albert Heijn Supermart b.v, ja er staat werkelijk supermart, gaf in de jaren '70 van de vorige eeuw een serie boekjes uit getiteld 50 culinaire avonturen. Avonturen uit Frankrijk, avonturen met wijn, met kip en kalkoen, rond de barbecue, met gehakt, rijst, uit Spanje, Italië, Duitsland en nog zo wat.
Uit mijn ouderlijk huis heb ik 50 culinaire avonturen uit Frankrijk en 50 culinaire avonturen met wijn, de enige die mijn moeder had, meegenomen.
De staat van de boekjes is overigens niet haar schuld maar de mijne. Aan de hand van deze boekjes heb ik ooit, ergens in een ver verleden mijn eerste soufflé au fromage gemaakt en gehaktbrood met prei.

 De boekjes bevatten informatie over het land, het product, herkomst, cultuur en gewoontes en zijn voorzien van grappige illustraties. 50 culinaire avonturen uit Frankrijk verhaalt over de verschillende streken, de uitgebreide lunchgewoontes van de inwoners waarbij nog gesproken wordt over een gang of 4, dat verschijnsel is ook in Frankrijk op de doordeweeks dag rap aan het verdwijnen.
Beide boekjes geven zeer gevarieerde recepten, vlees, vis,kaas, dessert, voorgerechten, sauzen,  alles wat je van een kookboekje verwacht. Ossobucco heb ik leren maken uit 'Wijn in de keuken' evenals kalfsoesters met witte-wijnsaus. Er is goed te zien welke recepten wel en welke niet geprobeerd zijn.... Ze zijn me dierbaar deze 2 kleintjes, ze meten slecht 13x11 cm.
Of mijn allereerste kaassoufflé destijds meteen een doorslaand succes was, weet ik eigenlijk niet meer maar aan de pagina te zien heb ik het meerdere malen geprobeerd...

Tegenwoordig is stokbrood net zo gewoon als een bruine boterham maar het duurde wel even voor het gemeengoed werd. Dit maakte ik wel eens op een verjaardagsfeestje van mijn ouders. De tekst is grotendeels letterlijk overgenomen uit 50 culinaire avonturen uit Frankrijk.

Baquette ornée, helemaal hip en hot eind jaren '70 maar niks meer of minder dan een belegd stokbrood.

Je hebt nodig:
1 groot stokbrood - 25 gram boter - 2 à 3 broodplanken - scherp broodmes

Snijd het stokbrood in de lengte doormidden. Besmeer de opengesneden kanten met boter. Beleg iedere helft rijkelijk met één van de hieronder genoemde combinaties.
Maak van de broodplanken één lange plank zodat de stokbroden erop passen. Leg bij het brood het broodmes en geef deze stokbroden als snack op een feestelijke avond. De gasten kunnen er dan zelf stukjes van afsnijden.

Suggesties:
Bedek het brood met sla. Leg op de sla plakjes gemarineerde aardappel, hierop plakjes rosbief, plakjes fricandeau, plakjes salami. garneer met olijven, uitjes en augurkjes.
Bedek het brood met sla, leg op de sla een in plakjes gesneden zoetzure augurk, hierop paté (ong. 4 soorten) in reepjes gesneden. Garneer met plakjes mandarijn uit blik, zilveruitjes en olijven.

Er wordt nog een variant gegeven met vis en één met kaas, vergeet de laatste vooral niet te garneren met blauwe druiven.

Drumsticks in ketjap-honingsaus

Zat net te dubben of ik dit recept nu wel of niet ging plaatsen want ik ben fotoloos, geheel tegen mijn principes in. Maar ach af en toe moet dat kunnen en de vaste lezers weten toch wel dat alles wat ik plaats uit eigen brein of pan ontsproten is.
Mijn zoon schijnt in het Nijmeegse regelmatig pannen nasi goreng en ajam of babi ketjap voor te schotelen aan de vriendenschaar. Hij schijnt het goed te kunnen, enthousiaste verhalen over leeggegeten pannen bereiken regelmatig mijn oor. Wij wachten hier in Tilburg nog immer op de proef van bekwaamheid, dus zoon als je dit leest...ik daag je uit! Deze variant is alvast voor jou.

Je hebt nodig voor 4 personen:
8 drumsticks - 2 el ketjap manis - 1 el gembersiroop - 1 flinke el honing - 1 el droge sherry (optioneel) - 1 koffielepel sambal manis - 250 gram kastanjechampignons - scheutje olie - peper - zout- water.

Zo maak je het:

•  Wrijf de drumsticks in met wat zout (niet teveel!)  en peper.
• Verhit in een koekenpan een klein scheutje olie en bak hierin de drumsticks om en om tot ze licht gekleurd zijn. Haal ze even uit de pan
• Voeg sambal toe, roeren. Vervolgens ketjap, honing, gembersiroop en sherry toe. Roer alles goed door elkaar en schenk er dan een scheut water in. Nogmaals roeren.
• Leg de drumsticks erin, dek af met een deksel.
• Laat zachtjes aan kook komen, zet dan vuur laag en laat sudderen tot kip zacht en gaar is.
• Draai de drumsticks af en toe om en kijk of de saus niet teveel inkookt, is dat wel het geval voeg dan weer wat water toe.
• Voeg 10 minuten voor het einde de in plakjes gesneden kastanjechampignons toe.

Verdeel over 4 borden of  schep alles in een schaal, het is erg lekker om er dan wat sesamzaad over te strooien maar dat laatste zal in Nijmegen niet zo snel gebeuren denk ik.

Rozijnenbroodjes in een bakblik

Eigenlijk heten ze Chelsea Buns maar aangezien ik een andere vulling heb gebruikt, lees sucade heb weggelaten, noem ik het maar rozijnenbroodjes in een bakblik. Heerlijk zacht, licht zoet met een klein knapperig glazuurlaagje. Het ziet er ook nog eens leuk uit aangezien je het deeg met vulling oprolt en in plakken snijdt waarna ze tegen elkaar aan in een bakblik worden gelegd. Ik heb een bakblik van 28x18 cm gebruikt, daar passen 12 broodjes in. Het was de eerste keer dat ze mijn keuken uitrolden en zeker niet de laatste!

Je hebt nodig voor het deeg:
500 gram bloem - 225 ml melk (lauwwarm) - 1 ei op kamertemperatuur - 1/2 tl zout - 75 gram poedersuiker - 50 gram zachte roomboter - 7 gram instantgist.

Je hebt nodig voor de vulling :
175 gram rozijnen - 2 el gesmolten roomboter - 2 el bruine suiker - 1/2 el kaneel

Voor het glazuur:
50 gram poedersuiker - 4 el water

Zo maak je het:

• Zeef bloem met poedersuiker  boven een kom. Maak een kuiltje en strooi daar de gist in. Voeg de kleingesneden boter toe plus melk en het ei. Roer alles door elkaar met een houten lepel. Stort het dan op een schoon werkblad dat licht bestrooid is met bloem. Kneed het een minuut of 5, voeg dan het  zout toe. Kneed nog 10 minuten, in ieder geval tot het deeg glad en elastisch is.
• Vet een kom licht in met olie, leg het deeg erin, draai om zodat alle kanten ingevet zijn. Bedek met ingevet plasticfolie en laat een uur rijzen op een warme plek. Het volume moet uiteindelijk verdubbeld zijn.
• Sla na het rijzen het deeg voorzichtig door en rol het vervolgens uit tot een vierkant van ongeveer 30x30 cm.
• Bestrijk het deeg met de gesmolten boter. Bestrooi het met de rozijnen, bruine suiker en kaneel maar zorg ervoor dat je aan de randen ongeveer 1 cm vrijhoudt.
• Rol het deeg nu op als een rol. Druk de randen dicht. Leg het met de naad naar beneden en druk nog even zachtjes aan. Snijd de uiteindjes eraf en bak die apart mee, heb je meteen wat om te proeven en in de uiteindjes zit niet zoveel vulling.
• Snijd de rest van de rol in 12 plakken en leg ze met de snijkanten naar boven in een ingevet bakblik.
• Dek het blik af met ingevet plasticfolie en laat ongeveer 45 minuten rijzen op een warme plek. In ieder geval tot het volume verdubbeld is. Verwarm intussen de oven voor op 200 graden.
• Schuif het blik de oven in en bak de broodjes 15 à 20 minuten.
• Laat ze na het bakken een beetje afkoelen en maak intussen de glazuur. Vermeng in een steelpannetje de poedersuiker met het water en breng zachtjes aan de kook. Blijf roeren tot alle suiker is opgelost. Verhit vervolgens op hoog vuur tot het stroperig wordt. Blijf erbij want het kan op een gegeven moment hard gaan.
• Bestrijk de nog warme broodjes met het glazuur en laat verder afkoelen of serveer ze nog een beetje warm.

Bron: De Broodbijbel, Christine Ingram en Jennie Shapter, Veltman Uitgevers, ISBN 9789048303069

Zachte witte bolletjes, altijd lekker!

Lunchen met familie is altijd gezellig. Bij een lunch horen natuurlijk broodjes met allerhande vleeswaren en kazen, vooral kazen want daar zijn we nogal van. Ook mag iets warms niet ontbreken, het wordt waarschijnlijk een gehaktbrood à la PaulO, een medeblogger die ik met heel veel plezier volg. Iets vissigs zal er ook wel komen en laten we vooral de afdeling zoet niet vergeten. Afijn wat het uiteindelijk wordt kun je ongetwijfeld volgende week lezen.
In de vriezer liggen inmiddels Iraanse platte broodjes die wat op ciabatta lijken en brioche-achtige minibroodjes.
En vandaag dus heerlijke zachte witte bolletjes gebakken. Ze kunnen gemakkelijk in de vriezer, een paar uur voor gebruik haal je ze eruit en laat gewoon ontdooien in de verpakking.
Het recept kun je vinden op de site van Levine, een blog met enorm veel broodbakrecepten die altijd kloppen, een echte aanrader.
Ik pluk ook wel eens recepten van internet, de laatste tijd vooral van de Amerikaanse sites, de ene keer groot succes, de andere keer denk je mwah, te zout, te zoet, te nat, te... Ondanks dat ik de Amerikaanse en Engelse inhoudsmaten keurig omreken.
Met familie over de vloer wil je natuurlijk geen risico lopen , voor je het weet is je reputatie naar de vaantjes.
Daarom deze beproefde bolletjes, ik heb er net eentje op met een lik roomboter...Moet toch kijken of ze goed zijn?

Ik stop ze dadelijk maar snel in de vriezer...
Nog een keertje dan, dit recept van zachte witte broodjes kun je vinden op Uit de keuken van Levine

De volmaakte Hollandsche keuken-meid

De volmaakte Hollandsche keuken-meid onderwyzende hoe men allerhande spyzen, confituren en nagerechten, zonder ongemeene kosten, zelfs voor de Roomsgezinden op Visdagen en in de Vasten, gezond en smakelyk kan toebereiden.

Zo begint dit boek met bovenstaande titel, ik tikte het op de kop op  'Boeken rond het paleis', een jaarlijkse boekenmarkt wat altijd eind augustus gehouden wordt in Tilburg. Het boek verscheen voor het eerst in 1746. Voordat er nu gejubeld gaat worden over mijn vondst, bedaar, ik heb een fascimile-uitgave gekocht en wel de 2e druk uit 1965.
Het is werkelijk een feest om te lezen al moet je soms even peinzen wat er bedoeld wordt, het Nederlands van de 18e eeuw is niet het Nederlands van nu.
Maar alle deftige huis-moeders, jong-getrouwde vrouwen, huuwbare jonge juffrouwen en keuken-meiden mochten jullie willen weten hoe je leeuweriken braadt, het volgende recept is een goede leidraad:

"Neemt Leeuwerikken, en bekleed die met dun gesnede spek, en bestrooid ze onder het braden met wat verleze petercelie fyn gesneden, en braad ze aan speetjes, en bedruipt ze met wat boter. Is goed. Zo doe men ook met Lysters, en men eetze met een saus van geroosterd brood daar in geweekt."

Het boek bevat zo'n 600 recepten van pasteien tot soep, vlees en vis maar ook hoe een tafel gedekt dient te worden, hoe ontvang en behandel je gasten, hoe verdeel je gebraden gevogelte, een speenvarken , een karper om maar wat te noemen.Het inmaken, opleggen, zouten van groente, vruchten, vlees en dergelijke krijgt eveneens aandacht. Is tegenwoordig alles het hele jaar door verkrijgbaar, in die tijd at je met de seizoenen mee iets waar ik overigens een groot voorstander van ben. Denk maar aan aardbeien in de winter, niet te eten die dingen.
De ingrediënten die gebruikt worden zijn ook nu voor het grootste deel nog verkrijgbaar, alleen de inhoudsmaten zijn anders maar daar is met de kennis van tegenwoordig gemakkelijk een mouw aan te passen. Internet biedt vlot uitkomst en met speuren in bibliotheek is ook niks mis.

Een saus voor bij gekookt vlees:
"Neemt wat gestote beschuit, of fyn gewreven kruim van witte brood, wat fyn gekapte petercelie met wat azijn en suiker, doet'er een weinig zout en vier of vyf fyn gestote kruidnagelen by en laat die tezamen eens opkoken, discht het op by allerhande gekookt vleesch."
Daar kunnen we ook nu nog wat mee!

Tot slot heb ik nog een illustratie voor jullie zodat jullie nu voor eens en altijd weten hoe een tafel gedekt en ingedeeld dient te worden.

Ieder cijfertje en ieder lettertje hoort bij een schotel. Zo kun je op deze tafel Venezoenen (wildbraad) aantreffen en schaaltjes met ossetongen, met gerookt vlees, 2 fruitschalen kaviaar, oesters, kreeften, pudding, schaaltjes met radijs, kleine taartjes, kaas, bordjes met mosterd, kaneel, suiker, fruit, salade, pudding, klein gebraad, grote taarten ...De ruimte die nog over is wordt opgevuld met zoutvaatjes. Succes, ik zie een uitnodiging graag tegemoet!

Op dit boek kom ik zeker nog een keer terug, wellicht met een uitgeprobeerd recept.

Kip met Bengaalse kerrie voor 2

Een tijdje geleden berichtte ik al over De Kruidenkaravaan met hun grote assortiment kruiden en specerijen.Bengaalse kerrie/curry had ik besteld en gisteren eindelijk eens gebruikt. Het mengsel van onder meer kurkuma, komijn, fenegriek, kaneel en koriander is mild, zacht, een vriendelijke kerrie voor veel monden geschikt. Ook wel eens fijn om een hap te kunnen nemen zonder dat de stoom meteen uit de oren komt.
Dit recept is er weer eentje in de serie 'Koken voor 2'

Je hebt nodig:
300 gram kipfilet of dijbeenstukjes wat ik zelf het smakelijkste vind - 1 flinke ui - 1 rode paprika - 1 winterwortel - 100 gram sugarsnaps - 250 ml kokosmelk - 200 ml water - 2 koffielepels bengaalse kerrie - zout - arachide of zonnebloemolie

Zo maak je het:

• Snijd de kipfilet in stukjes, de ui in ringen, de paprika in grove stukken en de winterwortel in plakjes.
• Verwijder puntjes van de sugarsnaps en de eventuele draden. Zet de sugarsnaps apart.
• Verhit wat olie en roerbak hierin de stukjes kip.
• Voeg de kerrie plus wat zout toe en roer goed door elkaar.
• Voeg paprika, ui en winterwortel toe. Bak paar minuten mee.
• Schenk de kokosmelk erin plus het water. Meng het door elkaar, leg een deksel op de pan en laat een minuut of 25 stoven.Na 20 minuten de deksel half op de pan leggen zodat de saus een beetje in kan dikken.
• Doe dan de sugarsnaps erbij en laat ze meesudderen, ze moeten wel knapperig blijven. De deksel half op pan zetten.
• Eventueel nog wat zout toevoegen.

Lekker met rijst.

Pizzataartquiche met puntpaprika, hete pepers en pancetta

Wat is dit nu weer voor nonsens, pizzataartquiche. Het heeft allemaal te maken met het foodblogevent van de maand september. Ianna van Beginspiration won met haar maaltijdsalade het foodblogevent van augustus en mag nu dus het thema bepalen, ze koos voor hartige taart. Daar kun je alle kanten mee op, er staan er al een heel stel op mijn blog te pronken maar ja om er daar nu één van in te sturen vond ik wat gemakkelijk. De raderen in mijn hoofd draaiden op volle toeren, verschillende mogelijkheden passeerden de revue maar een stemmetje bleef maar roepen pizza pizza pizza. Ga toch weg met je pizza, pizza is niet de hartige taart zoals hartige taart bedoeld is. Pizza..taart... quiche... Vorm bekleden met pizzadeeg, tomatensaus mengen met room en ei, dan heb je toch een overduidelijke Pizzataartquiche!

Je hebt nodig voor het deeg:
250 gram farina di grano tenero Tipo "00" (De Cecco) -3/4 tl zout - 15 gram verse gist - 120 ml lauwwarm water - 1 tl oregano

Maken:

• Zeef meel met zout boven een kom. Meng de oregano erdoor.
• Roer de gist los met wat water, voeg vervolgens de rest van het water toe.
• Maak een kuiltje in het meel, giet het gistmengsel erin.
• Kneed het in ongeveer 10 minuten tot een zacht en elastisch deeg.
• Vet een kom lichtjes in met wat olijfolie. Leg het deeg erin. Dek af met ingevet plastic folie en laat 3 uur rijzen op een warme plaats. In ieder geval tot het in volume verdubbeld is.

Voor de vulling heb je nodig:
6 tomaten - 1 grote ui - 1 teentje knoflook - 250 ml room - 2 eieren - 2 puntpaprika's  - 16 zwarte olijven - 80 gram pancetta - 6 peperoni (potje)* - 10 naaldjes verse rozemarijn - scheutje olijfolie - zout en peper - 50 gram geraspte kaas - geraspte Parmezaan of pecorino

Maken:

•  Begin alvast met het voorverwarmen van de oven tot 220 graden.
• Snipper de ui, snijd de tomaten in kleine blokjes. 
• Snijd de peperoni doormidden, haal de zaadjes eruit anders is het veel te heet. Snijd in stukjes en zet apart.
• Verhit in een koekenpan een scheutje olijfolie en bak hierin de ui en tomaatblokjes. Knip de rozemarijn erover en pers een teentje knoflook ui. Maal er wat peper over. Zet het vuur laag en laat sudderen tot het vocht bijna verdampt is. Zet uit en laat afkoelen.
• Halveer de puntpaprika's, verwijder zaadlijsten en snijd iedere helft in de lengte nog een keer door.
• Verhit in een andere koekepan wederom een scheutje olie en bak hierin de paprika tot het zacht is. Regelmatig draaien. Af laten koelen.
• Klop de eieren los, voeg room toe plus wat zout en gemalen peper en roer tot alles goed vermengd is.
• Meng er nu het afgekoelde tomaten-uimengsel door.
• Vet een quichevorm met een doorsnede van 26 cm in.
• Het deeg is gerezen, haal het uit de kom, maak het plat en rol uit tot een cirkel. Leg het in de quichevorm, de cirkel moet zo groot zijn dat het net over de rand van de vorm hangt. Snijd eventueel bij.
• Bestrooi de bodem met 50 gram geraspte kaas.
• Giet hierop het tomaten-roommengsel. Verdeel de paprika erover, leg de pancetta ertussen. Strooi er fijngesneden peperoni over. Verdeel de olijven erover. Rasp er Parmezaan of pecorino over . Het overhangende deeg langs de rand van de vorm vouwen en aandrukken.
• In oven schuiven en 20-25 minuten bakken tot deeg gaar en goudbruin is en het tomaten-roommengsel gestold is.

* Peperoni zijn hete pepers. Ik gebruik de ingemaakte hete pepers van het merk Baktat, hot hot hot maar heel aangenaam door het zuurtje.

Klaar om de oven in te schuiven

Kunstproeven in Stein met een Limburgs plènkse tot besluit bij brouwerij De Fontein

Proeven, smaken en texturen beleven, ondervinden, ontwikkelen, ontdekken. Kleuren samenstellen, op elkaar afstemmen, contrasten en spanningsbogen creëren. Ervaringen zowel positief als negatief opslaan in je geheugen. Delen met anderen, presenteren aan je omgeving.
Zie hoe kunst en eten in elkaar overvloeien. Gisteren mocht ik het weer eens meemaken, oogstrelend, aansprekend, confronterend,  emoties wakker schuddend, dat is in een notendop kunst voor mij.

Samen met een vriendin, die van de Waalrese mosterdsoep, bracht ik een bezoek aan Galerie Kunstproeven in Stein van Liliane Konings en Josine Meulenberg. Liliane ken ik inmiddels al heel wat jaren, we komen elkaar tegen op feestjes en we wandelen ieder jaar ergens na Kerst en Oud en Nieuw met nog een stel anderen een aardig tochtje om vervolgens met zijn allen te genieten van een heerlijk door onszelf bereid diner.
In de galerie maak je kennis met het werk van kunstenaars met verschillende achtergronden en die verschillende technieken gebruiken , van schilderijen tot keramiek, beelden, sieraden, textiel, combinatie van technieken, het hele scala. Ook verkopen ze kunstkaarten, boeken en prachtige kaarsen die gemaakt zijn van was van oude kerkkaarsen, erg leuk en bijzonder om cadeau te geven. Kunstproeven is een laagdrempelige galerie, voor praktisch iedere beurs is er wat te vinden.
Zelf was ik zeer gecharmeerd van servetringen, gemaakt van oud zilveren vorken. Deze servetringen worden gemaakt door een man die het vak van kunstsmid weer heeft opgepakt.

In het weekend van 15-16 september start een nieuwe expositie die de foodies, de lekkerbekken zeker aan zal spreken 'Kunstproeven aan Tafel'.  Kunstenaars worden al eeuwenlang geïnspireerd door eten, koks halen inspiratie uit de kunst, het beste van twee werelden verenigd.
De expositie duurt tot 25 november, ben je in de buurt loop dan zeker even binnen, dat vindt Liliane gezellig!
Daarnaast kun je in Stein en omgeving heerlijk wandelen, met de prachtige herfstkleuren in het verschiet een goede reden er een dagtochtje van te maken.

Nadat we een aantal gezellige uren bij Liliane doorgebracht hadden, behalve kunstproeven werd er natuurlijk ook ouderwets bijgebabbeld en gekletst, laat dat maar aan deze 3 vrouwen over, gingen mevrouw Waalre en ik nog een kort wandelingetje ondernemen naar Brouwerij De Fontein.
Vele dorpen en steden hadden vroeger een eigen brouwerij, soms ook wel meerderen en in Stein was het niet anders. De brouwerij van vroeger is niet meer, de poorten werden gesloten in 1915 maar niet al te ver er vandaan is de huidige brouwerij verrezen. Bijzondere bieren brouwen ze er zoals de Euleteul op basis van vlierbloesem. Het is mogelijk er een rondleiding te volgen en ook proeverijen en andere activiteiten behoren tot de mogelijkheden. Daar hadden wij gisteren allemaal geen tijd meer voor. Op het grote terras  in de warme zon genoten we van een wijntje, een biertje en een heerlijk Limburgs plènkse. Roggebrood, spek, zure zult, gerookte ham, kaas en meer lekkers. Een prima plekje om te vertoeven. Door het prachtige weer was het erg druk, wellicht iets te druk voor de 2 meisjes die het hele terras onder hun hoede hadden. Maar goed, we zaten er heerlijk op deze zomerse zaterdag. Anderhalf uur rijden van Tilburg en je schiet meteen in de vakantiemodus!

Galerie Kunstproeven
Kruisstraat 7
6171 GC Stein

Brouwerij De Fontein
Ondergenhousweg 15
6171 GW Stein

Kiprolletjes met ansjovis en kappertjes

Oftewel Involtini di pollo alle acciughe e capperi, dat u het maar weet. Het spierballen kwekende kookboek 'De Zilveren Lepel' leverde dit eenvoudige gerecht op met een verrassende twist. Veel mensen denken bij ansjovis aan één woord: zout. Als je ze echter afspoelt of weekt in wat melk dan is de smaak al een stuk zachter. Ik doe dat echter nooit maar ja ik vind ansjovis heerlijk. Niet zout maar zilt.  Bij de visboer zijn ook regelmatig verse ansjovisjes te verkrijgen, de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik die nog nooit gekocht heb.
De ansjovis kun je ook gebruiken als smaakmaker, door ze mee te bakken lossen ze op en wordt de intense smaak verdeeld waardoor er slechts een hint overblijft.
In dit recept lossen ze niet op, er gaan 2 ansjovisjes plus kappertjes op een kipfilet waarna het wordt opgerold. Zo'n visje staat niet in verhouding tot een kippenborst waardoor het effect heel subtiel is.Erbij maakte ik pasta met verse tomaat.

Je hebt nodig:
4 kipfilets - 8 ansjovisjes eventueel geweekt in water of melk - 2 el kappertjes - 25 gram boter - 1 el olijfolie - 1 ui - 50 ml droge witte wijn - zout en peper. - cocktailprikkers of keukentouw

Voor de pasta:
250 gram pasta - 4 rijpe tomaten - 2 teentjes knoflook - scheutje olijfolie -  peper -  1 el crème fraîche - handvol verse basilicum

Zo maak je het:

•  Maak de kipfilets voorzichtig wat platter met behulp van een vleeshamer. Met een deegroller of iets anders wat zwaar is gaat ook.
• Snipper de ui
• Leg op iedere filet 2 ansjovisjes plus wat kappertjes. Maal er peper over, rol ze op en steek vast met cocktailprikkers of bind ze op met keukentouw. Bestrooi met zout en peper.
• Verhit de boter en olie in een koekenpan.
• Fruit de ui een paar minuutjes op laag vuur
• Leg de kipfilets erin en bak ze mee, draai een aantal keren om.
• Voeg wijn toe, zet het vuur hoger zodat het een klein beetje inkookt.
• Zet het vuur weer laag, leg een deksel op de pan en laat 15-20 minuten pruttelen. De tijd is ook afhankelijk van de grootte van de rolletjes.

Voor de pasta:
Breng water aan de kook, voeg zout toe en kook de pasta beetgaar. Snijd in de tussentijd de tomaten in kleine stukjes.
Verhit in een grote koekenpan wat olie, voeg de tomatenstukjes toe plus knoflook uit de pers, bestrooi met peper en laat even sudderen tot de stukjes zacht zijn. Voeg 1 el crème fraîche toe, roer goed door elkaar.
Schep de pasta erdoor plus gescheurde basilicumblaadjes. Meewarmen

Verdeel de pasta over de borden, leg er een kiprolletje op (vergeet vooral niet prikkers of touw te verwijderen) en schep er nog wat saus van de kip over.

Bron: De Zilveren Lepel, 5e druk 2009, Van Dishoeck. ISBN 978-90-475-0112-1

Groenteschotel met knakworst

Behalve ballen had ik afgelopen maandag ook wat knakworsten voor de afdeling 'Wie wil'. Knakworsten die echt knakken, niet die wiebelige gevallen uit een blik van een firma die pretendeert knakworsten te verkopen. Stevige met een bite, verse knakworsten die moet je hebben.
De meeste kinderen zijn dol op knakworstjes maar ook wij als volwassenen weten ze van tijd tot tijd best te waarderen. Zoals gewoonlijk bleef er wat over, wat dat betreft ben ik hardleers.
De dag erop zijn ze prima te verwerken in een groentepotje en dat heb ik gedaan.

Je hebt nodig:
250 gram doperwtjes (diepvries) - 1 grote ui - 1 rode paprika - 250 gram kastanjechampignons - 8 knakworstjes - ketjap - scheutje gembersiroop - sambal (optioneel, kinderen worden hier meestal niet zo vrolijk van) - scheutje arachide of zonnebloemolie

Zo maak je het:

• Snipper de ui, snijd de paprika in stukjes en de champignons in plakjes.
• De knakworstjes eveneens in stukjes snijden.
• Verhit wat olie in een koekenpan, fruit hierin de ui.
• Voeg paprika, champignons, erwten en knakworstjes toe plus een klein scheutje gembersiroop en roerbak het geheel.
• Voeg ketjap en sambal naar smaak toe

Lekker met rijst of hussel zoals ik de rijst erdoor voor een gebakken rijstvariant.

Mijn wildpan en ik

Een goed stel zijn we, een ijzersterk duo, al zeker 20 jaar samen en toch zien we elkaar niet iedere week. Als ik hem weer liefdevol in mijn armen neem dan weten we dat er iets op stapel staat.
 Begrijp me goed, ook mijn andere pannen en koekenpannen staan in hoog aanzien maar ja dat contact is wat meer gewoontjes zullen we maar zeggen. Je ziet elkaar bijna iedere dag en de gespreksstof is daar dan soms ook naar.
Maar wildpan herbergt de konijn die we bijna ieder jaar met Kerst traditioneel bereiden en ook kip garam massala suddert en stooft dat het een lieve lust is.Van alle markten thuis is hij, je heet dan wel wildpan maar voor tien mensen gehaktballen braden of een paar kilo krieltjes bakken, draait hij zijn handvaten ook niet om.

Emoties delen we, de eerste Kerst na het overlijden van mijn moeder toen pan gevuld met konijn op mijn schoot richting ouderlijk huis mijn tranen op zijn deksel voelde druppen. De hoerastemming in het gezin als er massala kip met roti op het menu staat, hij pruttelt dan gezellig en ik neurie mee. Stoofschotels voor een huis vol mensen, we maken het graag samen.Of neem nu gisteren de gehaktballen, 25 had ik er gedraaid en alle 25 nam hij liefdevol tot zich. Het was ook deze keer weer een bijzondere dag, velen van jullie weten dat wij drie maanden geleden afscheid hebben moeten nemen van mijn schoonmoeder en gisteren hebben wij haar een laatste plekje gegeven, meegegeven met de wind, vergezeld van onze liefde voor haar. Daarna een borrel en eten in huize Eetlust, wildpan moest dus aan de bak en zoals altijd heeft hij uitstekend werk verricht.
Beetje trots en ijdel is hij ook wel, hij weet heel goed dat ik niet zonder hem kan en dat je toch een groot deel van je wildpannenleven in een donkere kast staat, neemt hij,ongetwijfeld licht mokkend, op de koop toe..
Ja, hij en ik kunnen het samen prima vinden!

Surinaamse pasteitjes

Er zijn twee dingen waar ik echt van gruwel, erwtjes en worteltjes uit blik of pot. Die kleine melige, zachte  groene knikkertjes en de als babyvoer zo zachte, zoete, glibberige worteltjes, wat een horror. Het komt hier niet over de drempel en ik weiger het op tafel te zetten.
Behalve ... als ik surinaamse pasteitjes maak, wonder o wonder is de combinatie kip, ui, ei, augurkjes, kappertjes plus bovengenoemde akeligheden gehuld in een jasje van bladerdeeg een feest. En met dat laatste wordt deze pastei meestal ook gemaakt. We rekenen dan ook niet per vier personen, nee per bak, 50 pasteitjes dat soort werk.
Net als met ieder familierecept worden ook deze pasteitjes in ieder gezin anders gemaakt, uiteraard zijn die van je moeder, of vader maar meestal is het toch moeder de vrouw,  het aller-allerlekkerste en waag het  niet om het tegendeel te beweren :)

 Aangezien ik ook zeer gecharmeerd ben van gemak dient de mens gebruik ik altijd kant- en klaar bladerdeeg. Zoals gezegd kun je het ook in een bakvorm maken wat overigens ook de originele manier is, verdeel bladerdeeg over bodem en randen, verdeel de vulling erover, bedek met plakjes hardgekookt ei en dek vervolgens af met bladerdeeg. Bakken en aan tafel in stukken snijden.

Ik heb pasteitjes, flapjes gemaakt, helaas geen foto deze keer maar dat is toch niet zo'n ramp he. Denk maar aan een appelflap dan heb je het plaatje helemaal voor je, alleen de vulling is anders. Om toch iets ter illustratie te presenteren een gezellig potje doppers en wortels, mjammie!

Je hebt nodig voor 22 à 25 stuks:
pond kipfilet - 1 grote ui - 2 teentjes knoflook - 1 grote tomaat - 1 laurierblaadje - 1 pot erwtjes - 1/2 pot worteltjes - 1/2 pot zoetzure augurken - 1 el kappertjes - 4 eieren -   2 1/2 pakje bladerdeeg - 1 flinke el tomatenpuree - 2 takjes selderij - 2 takjes peterselie -2 maggiblokjes - scheutje olie - peper en zout - 1 ei om de flapjes mee te bestrijken

Zo maak je het:

• Doe de kip in een pan met zoveel water dat het net onderstaat. Voeg hier het laurierblaadje aan toe plus de takjes selderij en 1 maggiblokje. Breng aan de kook, draai het vuur vervolgens laag en sudder zachtjes tot de kip gaar is. Haal het uit de pan en laat het afkoelen.
• Kook 4 eieren hard.
• Ontdooi de bladerdeeg.
• Snipper de ui en knoflook.
• Verhit een klein beetje olie in een koekenpan, fruit hierin de ui en knoflook op laag vuur.
• Snijd de worteltjes en augurkjes klein evenals de tomaat.
• Pluk de kip uit elkaar in kleine stukjes.
• Voeg aan de ui en knoflook de tomaat toe, sudder even mee en voeg dan 1 el tomatenpuree toe. Maal er flink wat zwarte peper overheen.
• De stukjes kip toevoegen plus het andere maggiblokje, roer het goed door en laat even meebakken.
• Nu mogen de erwtjes, worteltjes, augurkjes en kappertjes erbij. Knip de peterselie er overheen. Alles door elkaar scheppen en eventueel verder op smaak brengen met nog wat peper en wat zout. 
• Laat afkoelen totdat het in ieder geval lauw is voordat je flappen gaat vouwen. Bij een te warme vulling werkt het bladerdeeg niet echt mee.
• Pel de eieren en maak er met de eiersnijder dunne plakjes van. Wie nog geen eiersnijder heeft, hoppa naar de winkel en aanschaffen dat ding. Anders met een mes hele dunne plakjes fabriceren.

• De vulling is klaar, we gaan flappen vouwen.
• Verwarm de oven voor op 220 graden. Bekleed 2 bakplaten met bakpapier, op een rooster gaat trouwens ook prima, leg daar dan een dubbele laag bakpapier op.
•  Op een plakje bladerdeeg leg je een plakje ei, daarop ongeveer 1 el vulling, opvouwen als een appelflap, omdraaien zodat de naad naar beneden komt te liggen. Zachtjes aandrukken en eventueel nog met een vork ribbeltjes in de randen drukken.. Leg op bakplaat zoals gezegd met de naad naar benden.
• Vouw zo gezellig door tot de vulling of je bladerdeeg op is.
• Bestrijk ieder flapje met wat losgeklopt eigeel.
• Schuif de bakplaten/roosters in de over en bak in 15 à 20 minuten goudbruin en gaar.
• Eet met salade, surinaamse sambal of pittige chilisaus.

Ideaal voor feestjes, weekenden en wat over is vries je gewoon in. Handig toch!
En waarom is er geen foto denk je dan, nou het gros hebben we opgegeten en gewoon vergeten een kiekje te schieten,, een deel weggegeven en er ligt nog wat in vriezer voor dochterlief. Vind het sneu voor haar als ik haar flappen doormidden hak voor een fotootje :)