Kip in kruidige kokossaus

We blijven in huize Eetlust een beetje in Aziatische sferen hangen. Het zijn zo van die fases, hebben jullie daar ook last van? Dan hang je weer weken rond in Zuid-Amerika, je ontdekt dat de VS veel meer te bieden heeft dan de hamburger en hotdog of je struint ineens rond door Oost-Europa dankzij een gekozen thema van je eetclub. Ik houd van die wereldreisjes.
Deze week waande ik me ook even in Italië dankzij Wilma die een waanzinnig lekkere pollo al pepe e limone op haar blog had gezet. Zodra ik citroen en limoen hoor ben ik meestal al meteen verkocht.Haar lentefrisse gerecht moet je echt eens maken!

In de kokossaus zit ook een beetje citroen. Het geeft de smaak net dat beetje extra, licht er lekker van op vind ik. Ondanks dat er flink wat rode peper in gaat hoef je niet bang te zijn dat er stoom uit je oren komt, het bloed naar je hoofd stijgt en je je wil onderdompelen in een teil met water. En verder blijft het altijd eenvoudig, minder pepers kan altijd evenals meer. Up to you!

Je hebt nodig voor 4 personen:

4 kippenbouten - 3 rode pepers - 1 ui - 1 1/4 koffielepel ketoembar (gemalen koriander) - 1 koffielepel kurkuma (koenjit) -1 koffielepel kaneel - 2 el citroensap - 1/2 tl trassi - 1 el bruine suiker - zwarte peper - 4 dl kokosmelk - 3 el arachideolie of zonnebloemolie

Zo maak je het:

Halveer de pepers en haal de zaadlijsten eruit. Snijd de pepers in kleine stukjes. Snipper de ui.
Verhit 2 el olie en fruit hierin de ui en rode peper gedurende 5 minuten. Voeg de kruiden toe plus citroensap. Heel eventjes, zeg een halve minuut meebakken. Overhevelen in een bakje en de staafmixer erop zetten. Eventueel een scheutje water toevoegen om de boel wat smeuïger te maken. Maak er een puree van, het hoeft niet helemaal glad te worden.

Verdeel de kippenbouten met en scherp mes in dij en drumstick. Als je op het gedeelte drukt waar drumstick overgaat in dij voel je een gewricht zitten. Als je daar je mes opzet kun je het gemakkelijk en netjes doormidden snijden..

Bak de stukken kip in 1 eetlepel olie in dezelfde pan als waarin het kruidenmengsel is gebakken rondom lichtbruin.
Voeg de kruidenpasta toe en wentel de kip er door. Kokosmelk plus bruine suiker erbij, even roeren en langzaam aan de kook laten komen. Dan mag het vuur laag. Deksel op de pan en in ongeveer 40 minuten gaar en mals stoven.

De kip op een bord of schaal leggen en warm houden. De saus in de pan nu op hoog vuur voor de helft  in laten koken. Af en toe roeren. Proeven en eventueel een ietsje pietsje zout toevoegen.
De kip nog even terug in de pan leggen terwijl je het vuur weer laag hebt gezet.

Alles overscheppen in een schaal, en tot slot nog een beetje citroen erover druppelen.

Erbij aten we een eenvoudige nasi goreng. Gebakken rijst met ui, een klein pepertje en op smaak gebracht met een scheutje sojasaus en een klein snufje zout. Omelet bakken, in reepjes snijden en op de nasi goreng leggen. Wat boontjes met tomaat erbij of je roerbakt wat restjes groente, is dat ook weer op.

Eet smakelijk!

Rode Linzensoep (Foodblogswap februari 2014)

Februari loopt alweer ten einde. Mensen, ik weet niet hoe het met jullie zit maar het lijkt of ik gisteren met een glas champagne in mijn hand het nieuwe jaar stond in te luiden. Wat vliegt het toch weer.
Voor mij ook een teken dat er weer gefoodblogswapt (andere vervoegingen zijn welkom) mag worden.
Iedere keer toch weer een beetje spannend. Kom ik bij een grote gezondheidsfanaat terecht met een site vol superfood gerelateerde recepten? Een raw aanhanger? Bij iemand die bijna op sterrenniveau kookt? Alleen zoete baksels? Je kunt er je hoofd over breken hoor. Het beste is om het maar gewoon over je heen te laten komen en er goedgemutst in te stappen. Kennismaken met kookwerelden die wat verder van je af liggen is per slot van rekening best leuk. Je steekt er altijd wat van op.

Deze maand nam ik een kijkje bij Anne Ruth, ook wel bekend als Kookmeisje. Deze Haarlemse met een voorliefde voor taarten en kaasplankjes vind je ook achter het fornuis waar ze met passie recepten test en bedenkt. Ook is ze graag buiten in de natuur en verzamelt ze vintage servies. Combineer dit alles met elkaar en je krijgt een gevarieerd blog waar het fijn lezen én kijken is. Haar foto's zijn namelijk ook niet mis!

In haar receptenindex zijn meer dan genoeg inspirerende gerechten te vinden. Vaak met een feestelijk tintje. Dat maakt het er niet gemakkelijker op. Na wat heen en weer getwijfel koos ik haar rode linzensoep. Omdat wij van soep houden en van linzen. En van een Oosters tintje al helemaal niet vies zijn.
Een blijvertje hoor deze linzensoep. Romig, kruidig, beetje spicy en door de citroen ook nog lekker fris. Ik heb het ietsjes aangepast maar dat is ook de bedoeling van koken he.

Je hebt nodig voor 4 personen:

200 gram rode linzen ( ik heb splitlinzen gebruikt) - 1 liter groentenbouillon - 175 ml kokosmelk -1 ui - 2 teentjes knoflook - 3 trostomaten of Romatomaten - rasp van een halve citroen - 1 à 2 el citroensap - 1 1/2 tl garam masala ( te koop bij supermarkt en toko) - 3/4 tl ketoembar (gemalen koriander) - 1/2 tl chilipoeder - klontje roomboter - verse koriander voor de garnering (optioneel)

Zo maak je het:

Snipper de ui en knoflook. Snijd de tomaten in stukken. Het hoeft allemaal niet overdreven fijn, Straks gaat de staafmixer er nog doorheen.

Smelt een beetje roomboter in je soeppan en fruit hierin de ui tot het glazig is. Voeg de tomaten en knoflook toe samen met de linzen. Schep goed door elkaar en laat een minuut of drie op laag vuur zachtjes bakken.
Kruiden en specerijen er door roeren plus de citroenrasp.
Giet de bouillon erop, nogmaals roeren, deksel erop en 30 à 40 minuten zachtjes laten pruttelen tot de linzen zacht en gaar zijn.

Staafmixeren en tot slot afmaken met de kokosmelk en wat citroensap voor extra frisheid. Over borden of kommen verdelen, wellicht nog wat kokosmelk op de soep druppelen voor het effect en bestrooien met een beetje koriander.

Ook dochterlief at mee en als je alleen 'mmmm' hoort, weet je dat het goed zit!

Anne Ruth bedankt voor je overheerlijke recept! Ik kom zeker terug want er staat nog wel het een en ander wat ik beslist nog eens wil maken zoals je tartaar van vis en avocado bijvoorbeeld.

Van mijn blog werd ook gekookt... uhm gebakken en wel door Mannin van Baksels.net. Zij maakte de crackers met zaadjes en pitten die ik jullie laatst  voorschotelde. En weet je wat? Haar kinderen vonden ze ook heerlijk. Dat vind ik fijn natuurlijk! Hier kun je lezen hoe ze tot deze keuze is gekomen.
Bedankt voor je leuke blog Mannin!

Wortel en daikon in zoetzuur van rijstazijn uit Hanoi Streetfood

Een tijd geleden kreeg ik van de husband het boek 'Hanoi Streetfood. Koken & Reizen in Vietnam'. Een boek van Tom Vandenberghe en Luk Thys. Vandenberghe is gegrepen door Vietnam en de Aziatische keuken in het algemeen. Verschillende keren reisde hij af naar dit boeiende land waar hij inmiddels ook culinaire rondreizen organiseert.. Al deze reizen resulteerden in deze uitgave waarin hij je mee op pad neemt door de bruisende hoofdstad van Vietnam; Hanoi. Hanoi wordt ook wel het Parijs van Azië genoemd vanwege onder meer haar rijke verleden. Het bestaat inmiddels al meer dan duizend jaar.
Langs authentieke eettentjes, op bezoek bij mensen die hij daar heeft leren kennen en hem wegwijs maakten in deze bijzondere keuken met zijn vaak eeuwen- en eeuwenoude recepten en even zo lange tradities.
De persoonlijke verhalen en de achtergrondinformatie over de cultuur geven het boek dat stukje extra waar ik zo van houd.
Foto's ontbreken niet, niet alleen van de gerechten, ook sfeerfoto's die je een beetje een indruk geven van het (straat)leven aldaar.

Zoals de titel al verraadt heeft het een levendige streetfoodcultuur. Stalletjes en kraampjes al dan niet op een vaste plek in de stad om aldaar te genieten van bijvoorbeeld een kom pho bo, de beroemde noedelsoep.
Rijstpannenkoekjes gevuld met padddenstoelen, stoofpotje van tofoe en shiitake, gefrituurde scampikoekjes, rijstsoep met kip, het zijn zo van die gerechten die hier nog wel eens de keuken uit gaan rollen.
Achterin het boek staan allerlei adresjes voor de beste streetfood. Adresjes waarvan hij overtuigd is dat ze een lang leven beschoren zijn. Dat is handig als je toch eens in de buurt bent.

Tom Vandenberghe verdeelt de Vietnamese keuken in twee regio's. Het Noorden met zijn Chinese invloeden. Minder sterk gekruid maar daarentegen wordt er volop gebruik gemaakt van verse kruiden.
Het zonnige Zuiden profiteert door zijn klimaat van een groter aanbod aan producten. Heeft invloeden uit India en kan beschikken over veel tropische fruitsoorten. Tevens is dit de rijstschuur van Vietnam.

Vissaus is een vaak terugkerende smaakmaker. Iedereen die regelmatig deze saus gebruikt weet dat de reuk niet bepaald aangenaam is of onze westerse neuzen zijn er niet aan gewend dat kan ook.  De Romeinen maakten het overigens ook al en noemden het garum of liquamen. Een zoutvervanger is het en in combinatie met andere ingrediënten is het bijna altijd heel verfijnd. Niet overheersend, helemaal goed en in balans. Laat je dus niet weerhouden! Voor meer informatie over vissaus kun je het beste even op Aziatische- Ingrediënten.nl kijken. Sowieso de site waar je moet zijn bij vragen over de Aziatische keuken.

Vissaus komt in deze salade niet voor. Wel in de stoofpot die ik maakte. Met steranijs, rijstwijn, kaneel en tomaten. Ik ben echt een beetje verliefd geworden op de tintelende Vietnamese keuken. De rijke, volle welhaast ontploffende smaken met daar tegenover vederlichte ingelegde zoetzure groente maakt van de maaltijd een heus feest. Zo genoten hebben we van die stoofpot dat het op is. Geen foto dus voorlopig geen recept...sorry. Heb je het boek ook? Maak dan de stoofpot van rundvlees. Het staat op bladzijde 64.

Wel heb ik voor jullie de ingelegde wortel en daikon. Hier meestal te vinden onder de naam rettich. Een eenvoudig receptje waarbij het wel belangrijk is om de dunne reepjes wortel en rettich goed uit te laten lekken voor ze in een pot gaan met de vloeistof erover. Zo blijven ze namelijk lekker knapperig.
Doe dit door iedere keer een handvol van beide in een theedoek te stoppen, dicht te draaien en zo uit te knijpen. Of leg alles in een doek, vouw dicht, leg in een vergiet en zet er een zwaar gewicht op.  Laat het zo een half uurtje staan.

Je hebt nodig:

250 gram winterwortels - 250 gram rettich - 200 ml rijstazijn - 4 el suiker - 1 1/2 tl grof zout

Rasp de wortels en schil de rettich. Snijd beide julienne, in heel dunne reepjes dus. Dit kan met de hand, met je keukenmachine of met een speciale juliennesnijder. Net wat voor jou het gemakkelijkste is. Een beetje met de hand snijden is net als met de handen kneden wel zen. Niet te zen, dan snij je in je vingers.

De reepjes wortel en rettich in een kom doen en bestrooien met het zout. Laat het zo een half uurtje staan.
Daarna goed afspoelen en even uit laten lekken in een zeef of vergiet.
Nu pak je een schone keukendoek, legt er een haffeltje groente in, dichtdraaien en knijpen maar tot het zo droog mogelijk is. Of gebruik de methode die ik hierboven al beschreef.

Breng de rijstazijn met de suiker zachtjes aan de kook. Roeren tot de suiker is opgelost. Nu nog even voor 1/3  in laten koken . Af laten koelen.

Stop de uitgeknepen wortel en daikon in een gesteriliseerde pot, giet de vloeistof erover, deksel erop en hupsakee de koelkast in. Het blijft zo zeker twee weken goed.

Past bij bbqgerechten, verrukkelijk op een sandwich of eet het gewoon zo. In Vietnam gaat het onder andere op  Bánh My wat niets anders betekent dan belegd broodje en net als bij ons zijn de variaties eindeloos.

Voor Aziëliefhebbers is dit boek zeker een aanwinst. Ben je net als ik niet zo bekend met de Vietnamese keuken dan is het een mooie kennismaking.

Bron: Tom Vandenberghe & Luk Thys, Hanoi Streetfood - koken & reizen in Vietnam, 2011, Lannoo, paperback, 207 blz, isbn: 9789020997835

Kleverige kip uit de oven met een Japans tintje

Jaren geleden toen zoon nog een zoontje was wilde hij kok worden. Om zich alvast voor te bereiden op een glorieuze toekomst in een driesterrenrestaurant boog hij zich zodra hij de kunst van het lezen machtig was over kookboeken. Kinderkookboeken want je moet ergens beginnen niet waar. Restaurantje spelen leek hem het meest aantrekkelijke van de wereld. Elke dag hoogstandjes bereiden en laten we het opeten niet vergeten. Eén van de belangrijkste redenen voor deze lekkerbek.
Dat de realiteit anders is en er van spelen geen sprake is ondervond hij jaren later toen hij weekenden, avonden, met carnaval, kermis en feestdagen in een horecagelegenheid buffelde. Om vervolgens langzaam zijn toekomstplan los te laten. Wel een beetje met pijn in het hart.

Nu studeert hij geschiedenis, zijn andere grote liefde. Koken kan hij, van al te veel kant en klaar is hij niet gecharmeerd ookal omdat hij heeft geleerd dat pakjes en zakjes niet persé tijdswinst opleveren en ook niet goedkoper hoeft te zijn.
Het blijft een student natuurlijk met meer uren in de planning dan er in een dag zitten dus de magnetron wordt zo nu en dan heus wel gebruikt voor het een of ander. Ook de mensa wordt frequent bezocht, zeker tijdens drukke tentamenperiodes. Maar dat mag, daar ben je student voor en zolang het fornuis ook regelmatig vlamt ben ik tevreden.

In één van die kinderkookboeken staat een recept voor kleverige kip. Zijn favoriet destijds vanwege de lekkere zoete smaak en het geplak natuurlijk. Die kip is dit niet , ik heb een klein uitstapje naar Japan gemaakt. Geheel authentiek zal het niet zijn maar plakvingers zijn gegarandeerd!

Je kunt het serveren als snack of je maakt er zoals ik een complete maaltijd van met rijst, een wortel-koolsalade met gember, rijstazijn en een beetje soja. Ook fabriceerde ik een Japanse omelet, die bak je in laagjes maar daar kom ik nog een keer  apart op terug want die is erg leuk om te maken!

Voor vier personen heb je nodig:

16 à 20 kipdrummets of vleugels - peper en zout - 1 el bloem - sesamzaadjes -3 el Japanse sojasaus ( tamari) - 4 el mirin - 1 el rijstazijn - 3 tl suiker - mespuntje geraspte knoflook

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 180 graden. Bekleed een bakplaat met bakpapier.

Dep de kipgevalletjes goed droog met keukenpapier. Bestrooi met peper en zout en laat tien minuten liggen.
Bestrooi met een eetlepel bloem en hussel goed door elkaar. Er hoeft maar een heel dun laagje omheen te zitten.
Leg ze op de bakplaat, schuif de oven in en bak ze in 30 à 40 minuten gaar, bruin en knapperig. De bloem geeft de kip een mooi dun jasje en behalve dat is het bakken in de oven toch een stukje gezonder dan bakken in olie. Plus... de kip blijft heerlijk sappig en mals.
Als ze eerder klaar zijn dan jij bent met de rest van de maaltijd laat ze dan in de oven liggen op een temperatuur van 75 graden.

De overige ingrediënten behalve het sesamzaad in een pannetje mikken, verwarmen en zachtjes al roerende  in laten dikken. Dit gaat vrij vlot kan ik je vertellen, een minuut of 5. Zorg ervoor dat het niet te stroperig wordt.

Haal de kip uit de oven, hevel in een kom en giet de saus erover. Saus en kip goed met elkaar vermengen. Tot slot de sesamzaadjes erover strooien.

Vergeet niet om servetten klaar te leggen!! Deze saus is trouwens ook verrukkelijk bij spareribs maar maak dan wel meer.

Gruyère-Emmentalertaart met gerookt spek of gestoofde ui

Dit is denk ik één van de sappigste, smeuïgste kaastaarten die ik ooit heb gemaakt. Zo eentje die je bijna kunt lepelen. En geloof me, er zijn er honderden de oven uit gekomen.
Romige gesmolten kaas met van die fijne plakjes gerookt spek. Niet teveel spek, overdrijven is ook een vak.
Vlees is een no go area? Stoof een in ringen gesneden  ui of twee, drie smeltend zacht in boter met wat verse tijm plus een goede draai peper. Misschien een korrel of wat zout maar niet teveel daar de kaas al genoeg zout bevat.
De taart op zijn gemak gaar laten worden. In punten verdelen en laat het genieten met een grote G maar beginnen. Geef er een salade bij zonder al te veel fratsen met een simpele dressing van olie, azijn of olie en citroensap als fris tegenwicht. Een lekkere hand verse kruiden door de salade maakt het af.

Trek gekregen? Dan gaan we maar eens aan de slag. Te beginnen met het deeg, briseerdeeg heet dat en het moet een uur of drie in de koelkast rusten voor je het kunt gebruiken.

Je hebt nodig voor het deeg:

200 gram tarwebloem - 100 gram koude boter in kleine stukjes - 1/2 tl zout - 1 dl koud water.

Zeef de bloem en vermeng het met de boter en het zout. Je kunt het in de keukenmachine doen, gebruik dan de pulseknop, een keer of 5 moet genoeg zijn. Gebruik je je handen, kneed het dan zachtjes en vooral snel met je vingertoppen door elkaar zonder dat je het tot een elastisch deeg kneedt. Het moet  kruimelig blijven.
Giet er nu voorzichtig beetje bij beetje het water erbij. Meng door elkaar en vorm er snel een bal van. Wikkel het in huishoudfolie en leg minstens drie uur in de koelkast.

Verder heb je nodig :

175 gram gruyère - 75 gram geraspte Emmentaler - 250 ml room - 250 ml melk - 2 eieren - zwarte peper - 6 plakjes gerookt spek of ringen gestoofde ui - lage taartvorm van 26 cm doorsnede.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Vet de taartvorm in, vooral de ribbeltjes als je een vorm met ribbeltjesrand hebt.
Haal het deeg uit de koelkast en rol het tot een ronde lap net wat groter dan de vorm. Misschien een klein beetje bloem gebruiken bij het uitrollen maar niet teveel.

Klop de eieren los met melk en room, wat zwarte peper, ietsjepietsje zout.
Leg de lap in de vorm. Prik met een vork wat gaatjes in de bodem. Snijd de Gruyère in plakjes en leg het erop. Strooi de Emmentaler erover. Verdeel de plakjes spek of gestoofde ui over de taart.

Giet het eiermengsel erover. Maal er nog lekker wat peper over. Druk het overhangende deeg op de rand naar beneden en haal het eraf.Schuif het de oven in en bak het in zo'n 50 minuten gaar. Dek eventueel af als de bovenkant te donker wordt.

In vieren snijden of drie afhankelijk van de eetlust en gloeiend heet opdienen. Voorzichtig eten ter voorkoming van blaren in je mond.

.

Nostalgisch koken 2: Magdalenakoekjes uit Bak met plezier!, Een receptenboek van Dr. Oetker

Mijn ogen zagen een Dr. Oetker workshop voorbij schuiven. Daar gaat mijn hart niet als een razende van tekeer. Met behulp van de praktisch kant- en - klaar bakmixen een taart fröbelen of brownies, het is aan mij niet besteed. En nee ook niet als ik frequent zou bakken. Dan al helemaal niet.
Maar er ging wel een lampje branden in mijn brein. Een lampje die mij naar de boekenkast deed snellen. Want had ik niet? Jazeker. Het boekje 'Bak met plezier!" van Dr. Oetker, ooit te koop voor het mooie bedrag van 2 gulden. Ik gok dat het uit de jaren zestig van de vorige eeuw stamt. Het prijkte in de boekenkast van mijn moeder. Uit dit boekje bakte ik vroeger de kerstkoekjes.
De enige Dr. Oetker producten die hierin voorkomen zijn vanillesuiker, bakpoeder en puddingpoeder. Plus maïzena en zelfrijzend bakmeel. Verkoopt Oetker die laatste twee eigenlijk nog wel?

Geen foto's in kleur maar zwart-wit, dat is nog eens uitnodigend!Maar goed, je had tenminste een idee hoe het eruit moest zien, ook al wat waard.
Met deze negende druk steeg het aantal exemplaren tot ver boven de 750.000, daar droomt menigeen tegenwoordig nog slechts van.
Veel basishandelingen worden uitgelegd aan de hand van stap voor stap foto's, dat zal veel bakkers van nu plezier doen. Tevens krijg je uitleg waarom je het zo moet doen en niet anders. Ook al fijn.

Tijd om het stof eraf te blazen en een receptje te zoeken.  Magdalenakoekjes, dat leek me wel wat. Alle ingrediënten in huis dus aan de slag.
Het deeg wordt dun uitgestreken op een bakplaat, gebakken en vervolgens in stukjes gesneden. Daar had je het al, een bakblik van die afmeting, namelijk 32x45 cm, heb ik helemaal niet. Ja, een aardewerken ovenschaal maar ja, maar ja kan dat ook? Dit soort twijfels krijg je dus als je maar zelden koekjes, cake of taart bakt zoals u ziet. Dan maar roeien met de aanwezige riemen en mijn blik van 28x18,5 cm tevoorschijn getoverd. Krijg je dikkere koekjes, niks mis mee. Inderdaad, smeuïge vierkantjes in plaats van rechthoekjes, voortreffelijk van smaak. Toch maar eens wat extra rechthoekige bakblikken in verschillende formaten aanschaffen.

Je hebt nodig:
150 gram zachte  roomboter - 150 gram suiker - 150 gram bloem - 8 gram vanillesuiker of zelfgemaakte - 2 gram bakpoeder - 1 ei - 1 eiwit - 1 eidooier - mespuntje zout - 50 gram geschaafde amandelen. Om te bestrijken: een 1/2 eidooier losgeklopt met een klein beetje melk of water.

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Vermeng de suiker met de vanillesuiker
Zeef de bloem samen met het bakpoeder.

Roer of mix de boter tot room. Voeg lepel voor lepel al roerende de gemengde suiker toe.
Meng de eidooier erdoor plus een mespuntje zout. Dan het eiwit en de halve eidooier. Aangezien je nog wat dooier nodig hebt om te bestrijken, klop ik 1 dooier los en goet bij benadering de helft erbij. De andere helft apart zetten voor straks.

De bloem spatel je nu met een paar eetlepels tegelijk door het beslag. Vooral niet alles tegelijk want dan zie je eruit als een sneeuwpop, ik waarschuw maar even.

Bekleed een bakblik met bakpapier. Schep het deeg erin en strijk het met een spatel gelijkmatig uit. Bestrijk met het restje eidooier en strooi er de amandelen over. Druk lichtjes aan.
Schuif het in het midden van de oven en bak in 25 ~30  minuten lichtbruin en gaar.
Haal uit de oven, til het bakpapier met de koek eruit en snijd in vierkantjes. Af laten koelen op een rooster.

Gebruik je een groter bakblik waardoor de koekjes dunner worden dan zijn ze waarschijnlijk na een klein kwartiertje goed. Bijtijds controleren dus!

Zal ik een volgende keer eens een hazelnootkrans bakken of een bijensteek, janhagel? Dit boekje heeft zijn nut weer bewezen. zo zie je maar ouderdom zegt niets, zolang de recepten maar kloppen.

Bak met plezier!, Een receptenboek van Dr. Oetker - 9e druk - Inhama NV - 96 blz.

Bulgur met kip en groente

Een strakblauwe lucht en glimmend zonnetje wuiven me vrolijk toe. De naderende lente stroomt door me heen. Maar voor ik al te enthousiast de lichtere gerechten in schiet temper ik mezelf. Het is nog maar februari en er kan nog van alles gebeuren. Stiekem hoop ik dat het zo blijft.
Toch heb ik gisteren vast een aftrap gegeven met dit recept. Bulgur met kip, paprika en wortel. Nu maar duimen op de goede afloop!

Het origineel staat in een Marokkaans kookboek met de alleszeggende titel 'Kook ook Marokko'. Duidelijker kan niet, weet je meteen waar je aan toe bent. Het is een fijnerd met duidelijke beschrijvingen en uitnodigende foto's. Een mooi reisje door dit Noord-Afrikaanse land met soepen, hapjes, vlees en vis en uiteraard salades, groente en in mijn ogen veelal mierzoete nagerechten. Van dat laatste ben ik niet zo zoals u weet maar daar hoeft men zich niets van aan te trekken. Volgens mij heb ik dit boekje ooit ergens in de ramsj op de kop getikt. Je kunt slechtere boeken treffen.
De kenmerkende warme smaken met een zo nu en dan licht pittige toets, zoete tonen, een frisse wind en vaak een knappertje zijn altijd in harmonie. Ik hou ervan!

Het recept heb ik enigszins aangepast, geen couscous maar bulgur en de hoeveelheden verminderd aangezien we door de week vaak als duo in huize Eetlust aanwezig zijn. Geen koriander (verrassing!) maar peterselie en munt. En heb je nu per ongeluk toch net wat te veel gemaakt? Geen ramp, het is als salade ook meer dan heerlijk.

Deze hoeveelheid is voldoende voor 2 à 3 eters. Wij hadden nog een portie over maar die maak ik mooi soldaat met de lunch :)

Je hebt nodig :

150 gram bulgur - 300 gram water - 250 gram kipfilet - 175 gram winterwortel - 1 rode paprika - 1/2 gele paprika - 2 uien - paar takjes peterselie - paar takjes verse munt - zout en peper - 1/2  tl gemalen komijn (djinten) - 1 tl gemalen koriander (ketoembar) - 3/4 el ras-el-hanout - 1/2 tl kaneel - paar schijfjes limoen - klontje roomboter (ongeveer 20 gram) - 2 el olijfolie.

Zo maak je het:

Breng het water aan de kook, voeg een beetje zout toe. Zodra het water kookt, strooi je de bulgur erin. Vuur uit, deksel op de pan en een minuut of tien laten staan. Als het afkoelt, geen probleem aangezien het straks nog bij de rest gaat om te verwarmen.

Wrijf de kipfilets in met zout en peper en bak ze in een eetlepel olijfolie bruin en gaar. Je kunt de kipfilets ook grillen. Leg ze op een bord, laat beetje afkoelen om hete vingertoppen te voorkomen en trek het vervolgens in stukjes.

Snijd terwijl de kip bakt de uien in partjes. Verwijder de zaadlijsten van de paprika's en snijd in grove stukken. De wortel even schrappen, in de lengte halveren en maak er dan halve plakjes van.

Giet nog een eetlepel olie in de pan waarin de kip bakte en fruit hierin de ui glazig en goudgeel op een laag vuurtje. De wortels mogen er na een minuut of drie bij. Nog eventjes bakken en dan is het tijd voor de paprika's plus komijn, koriander en wat zout en peper naar smaak. Alles husselen en verder bakken tot de boel beetgaar is.

Roer de bulgur met een vork of je vingertoppen los. Nu mag het bij de groente, net als de kip, kaneel en ras-el-hanout. Klontje boter erbij, omscheppen en goed warm laten worden. Knip er tot slot de peterselie boven en hussel het erdoor. Even proeven en eventueel nog wat zout en peper toevoegen, dat is geheel afhankelijk van je eigen smaak.

Verdeel over borden en maak het af met wat gescheurde munt en een schijfje limoen.

Het leuke van dit gerecht is dat je het heel simpel kunt vermeerderen daarom vind ik het ook bijzonder geschikt voor een feestje, een buffet. Zeker omdat het zoals gezegd koud of lauw ook verrukkelijk is.

Bron van inspiratie : Kook ook Marokko, uitgeverij Inmerc, gebonden, 141 pagina's, ISBN 9066115033

Crackers bakken

Ook al ben je niet zo'n bakker dit kan iedereen! Geen gedoe met rijzen en kneden kan gewoon met de hand. Voor deze crackers trek ik de keukenmachine in elk geval niet uit de kast.
En ook fijn, ze zijn zo klaar. Heb je 's avonds vrienden over de vloer dan leg je deze crackers bestrooid met wat jij lekker vindt bij je kaasplankje, de hummus of een andere dipper. Ook als snack tussendoor niet te versmaden. Of je rolt ze net wat dikker uit en eet je ze een keer in plaats van een boterham.
Ik ben dol op crackers. Negen van de tien keer vult het natuurlijk voor geen meter. Denk maar aan de cracottes, die luchtige rechthoeken. Als je niet oppast eet je er zo een halve doos van leeg. Want wat zijn ze verrukkelijk met roomboter en kaas.
Maar in die crackers zit vaak veel te veel zout en suiker en dingen die men nodig denkt te hebben om ze houdbaar te houden tot Sint Juttemis.
Deze crackers kun je een paar dagen bewaren in een goed afgesloten doos  maar ik denk dat ze dat niet halen.

Je hebt nodig voor 20-24 stuks:

100 gram tarwebloem - 150 gram volkorenmeel - 1 el honing - 1/4 tl zout - 25 gram roomboter - 95 ml water - pitjes en zaden naar keuze.

Zo maak je ze:

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Vermeng tarwebloem en volkorenmeel met de honing, zout en in stukjes gesneden koude roomboter.  Maak het met je vingertoppen kruimelig.
Voeg dan in eerste instantie 75 ml water toe en kneed het erdoor. Nu is het nog te droog. Beetje bij beetje meer water toevoegen tot je er een samenhangende bal van kunt vormen maar wel stevig aanvoelt. Zelf had ik in totaal 95 ml water nodig.

Laat het heel even rusten. Rol het vervolgens uit tot een rechthoek. Bestrooi nu met alles waar je zin in hebt; sesamzaad, pompoenpitten, maanzaad, havervlokken, zonnebloempitten en wat je verder maar kunt verzinnen. Ik heb gekozen voor sesamzaad en wat pompoen- en zonnebloempitten. Gewoon omdat ik het in huis had.

Ga nu verder met uitrollen, de pitten en zaden komen nu fijn stevig in het deeg te zitten. Mocht er nu aan de zijkanten te weinig naar je zin zitten dan strooi je er vrolijk nog wat op.
De lap moet uiteindelijk zo'n 2 mm dik zijn. Snijd er rechthoekjes uit van ongeveer 5x3 cm. Groter kan, kleiner kan. Ik heb een minibakvormpje gebruikt, in het deeg gedrukt en vervolgens uitgesneden met een pizzames, je weet wel zo'n rolding.

Leg ze op een met bakpapier bekleedde bakplaat en bak ze in acht à tien minuten knapperig en goudbruin. Laat afkoelen op een rooster.

Uiteraard kun je ook dikkere crackers maken en grotere, de oventijd wordt dan wel wat langer dus houdt het goed in de gaten.

Winactie: Tijd om te zaaien! Zaai je met me mee?

Vorig jaar kreeg ik van vrienden peper- en tomatenplanten. Het groeide tegen de klippen op en daarmee ook mijn enthousiasme. Tot in november oogstten we rode pepers. Dat smaakte duidelijk naar meer.
Deze maand is een goed moment om met peperzaden aan de slag te gaan, tomaten kunnen nog een paar weken wachten.
Op de site van Peperzaden.nl en Tomatenzaden.nl sloeg ik mijn slag  met net wat anders dan anders variëteiten. Een vriend van mij ging daar ook los en we hebben afgesproken zaden uit te wisselen. Kunnen we een winkeltje beginnen constateerden we.

Zo heb ik bijvoorbeeld deze Mini Bell Chocolate besteld, zijn ze niet prachtig? En Espelette moest ik gewoonweg hebben aangezien ik regelmatig piment d'Espelette in de keuken gebruik. Kan ik het straks mooi zelf tot poeder malen. En wat te denken van Tomatillo Verde om echte salsa verde te maken of compote? Het zijn overigens geen tomaten maar bessen gehuld in een papierachtig jasje. Een familielid, de kaapse bes, ken je vast en zeker, je vindt ze nog wel eens bij het dessert. Kortom, op mijn tafel liggen zo'n 10 zakjes met diverse zaden te wachten totdat ik ze in potjes stop. Zakjes met tien tot 15 zaden ieder, dat zijn heel veel plantjes. Een aantal zullen het wellicht niet doen maar dan nog hou je zoveel over dat je familie en vrienden kunt voorzien van leuke cadeautjes.

En waarom niet wat extra's bestellen zodat jullie ook kunnen gaan zaaien? Vond ik wel een leuke gedachte. Gewoon zomaar een klein cadeautje van mij persoonlijk.
Het aantal views en bezoekjes op Eetlust zijn de afgelopen maanden enorm gestegen, een  feestje waard.

Daarom heb ik voor 3 mensen twee zakjes met zaad. Allemaal soorten die ik zelf ook heb besteld. Dat is goed voor 20 à 25 plantjes, leuk toch?

Hou je niet zo van pittige pepers dan heb ik een zakje met:

A. Mini Bell Chocolate en Roma tomaten

Wel graag een peper erbij dan kun je kiezen uit:

B. Een zakje met Tomatillo verde en Jalapeno Jalore
C. Een zakje met Espelette en Lemon Plum ( die vind ik zelf ook geweldig, tomaten in de vorm van een citroen!)

Wat moet je doen?

1. Laat hieronder een reactie achter met je voorkeur A. B of C.  Zorg voor een geldig emailadres zodat ik je na afloop kan vinden. Of je naam op Twitter of Facebook, afijn dat ik je in ieder geval kan vinden!
of
2. Like Eetlust op Facebook en laat onder het bericht aldaar eveneens je voorkeur achter.
of
3. RT mijn bericht op Twitter en laat me ook daar weten welke je kiest.

Dat is alles. Geen slagzinnen, geen tekeningen.
De actie loopt tot woensdag 12 februari 20.00.
Vervolgens gaan jullie allemaal in de hoge hoed en trek ik drie namen.
Op donderdag 13 februari maak ik de winnaar of winnares bekend

Succes!

Uitslag winactie

Tromgeroffel....De winnaressen zijn Ursula, Esther en Grete! Gefeliciteerd! Jullie hebben inmiddels bericht.
Niet gewonnen, niet getreurd er komt vast nog een keer iets leuks voorbij :)
Iedereen bedankt voor het meedoen!

Casarecce Siciliane met venkel, tomaat en worst

Vorige week maakte één van de vriendinnen een heerlijke venkeltaart als onderdeel van ons 'Winterwalk' diner. Weer realiseerde ik me hoezeer ik deze groente waardeer. Dat licht anijzige haal je er altijd uit. Een beetje een opschepper is het ook, want al hak je een paar plakjes ragfijn voor door een salade, hij piept er altijd bovenuit. Rauw of gestoofd of in de soep, in de wok, stukjes bij de mosselen, kom maar door!
Ook met pasta gaat het uitstekend samen plus enkele tomaten, stukjes al dan niet venkelworst, wat witte wijn en een scheutje room. Er is zo weinig voor nodig om rap een bijzonder smakelijke maaltijd op tafel te toveren.

Ook maken?
Dit heb je nodig, het is voldoende voor 3 personen:

200 gram Casarecce Siciliane of andere pasta - 1 venkelknol - 1 niet al te grote ui - 4 tomaten - 1 teentje knoflook - 3 saucijsjes of venkelworstjes - 1 glas droge witte wijn - 125 ml room - 1/2 rundvleesbouillonblokje - scheutje olijfolie - wat Parmezaanse kaas

Doen:

Verwijder de onder- en bovenkant van de venkelknol, snijd het in plakjes en vervolgens in reepjes.
Snipper de ui en knoflook. De tomaten halveren en in plakjes snijden.

Zet water op voor de pasta.

Haal de velletjes van de worstjes en bestrooi het worstvlees eventueel nog met wat gemalen venkelzaad.
Bak ze in een scheutje olijfolie terwijl je ze met een spatel of houten lepel in stukjes drukt. Zodra ze gaar zijn haal je ze uit de pan en zet het even apart.

In dezelfde pan bak je de gesneden venkel en ui op niet al te hoog vuur gedurende vijf minuten. Knoflook erbij en nog een paar minuutjes zachtjes bakken. Tomaten erbij, half bouillonblokje en afblussen met de witte wijn. Laat het nu met deksel op de pan een kwartiertje sudderen.

Ga ondertussen aan de slag met de pasta.

Na het sudderen de room erbij gieten, doorroeren en vijf minuten zachtjes laten pruttelen. De deksel hoeft nu niet op de pan. Voeg de worst weer toe, warm goed door.

Verdeel de pasta over borden, paar schepjes van de venkeltomatensaus plus worst. Beetje venkelgroen erop en paar krullen kaas.
Eet smakelijk!