Een speech op het afscheid van mijn schoonmoeder, de levenslustige dame die vandaag 91 jaar zou zijn geworden. Zij heeft het leven gevierd en gaf een mooie boodschap aan ons allemaal mee: "Ik heb zo van het leven genoten en ik hoop dat jullie dat ook doen."
Het leven is een feestje... deze uitdrukking hoor je tegenwoordig zo vaak dat het bijna een cliché wordt. Toch vond ik het goed passen bij de dag van gisteren. De slingers staan voor haar gezin, haar echtgenoot en na zijn overlijden haar nieuwe partner van wie ze zo hield en zo de vruchten plukte van het goede leven. Haar klein - en achterkleinkinderen waren de kersjes op de taart. De slinger was lang, en altijd was er wel een gebeurtenis of een activiteit waardoor er een stukje bij kwam.
Het samenzijn op zondag met ons, met de kleinkinderen, hapje erbij en altijd een borreltje met suiker.
'Zodra ik geen borreltje meer drink, ga ik dood' gekscheerde ze altijd. De laatste weken dronk ze geen borreltjes meer...Toch wist ze ons nog een keer te verrassen. Al dagen lag ze erg ziek in bed, wij zaten wat te lezen, de roddelbladen van oma waren op zondag altijd erg in trek want je moet wel bijblijven natuurlijk.
Moeder sliep, maar na een luide snurk opende ze haar ogen en sprak de legendarische woorden: 'Zo en nu lust ik wel een borreltje.' Onze lach rolde door de kamer.
Of ze er misschien ook een goulashkroket bij wilde grapten wij, want ja behalve de borreltjes was ze ook dol op goulashkroketten. Onze verbazing was groot toen er instemmend geknikt werd, dat ging er best wel in.En dat bed was ze ook wel zat, hup eruit wilde ze. Terwijl de dames van de verzorging haar in haar stoel zette, maakte haar kleindochter een wandelingetje naar de snackbar om de hoek om voor het verlangde te zorgen.
Ze genoot ervan, van de allerlaatste kroket die ze ooit zou eten.
Op zondagmiddag 3 juni sliep ze in, te midden van ons allemaal. Natuurlijk gaan we haar enorm missen maar het is goed zo... er paste geen versiering meer bij, de slinger was op.
12 opmerkingen:
Het was een prachtige uitvaart gisteren, die kleur kreeg door jullie liefdevolle en warme verhalen. Sterkte voor jullie allemaal... en vanavond zal ook ik er eentje drinken op het mooie leven!
Lieve groeten,
Rosalie van StudioZakka
We hebben er allemaal ook een enorm goed gevoel aan over gehouden!Ze heeft het afscheid gekregen wat ze verdiende.
Proost Rosalie, op het leven!
Nog gecondoleerd, Els. Je hebt het heel mooi verwoord.
groeten, Caroline
Dank je Caroline, lief van je!
Mooie woorden. Gecondoleerd en sterkte.
Groet, Kelly
Lief van je Kelly, dank je wel!
Zo. Ik had nu de tijd om het echt even te lezen.
Prachtig mens zal het zijn geweest. Grappig, bizar en bijzonder dat ze nog wel een borreltje en een goulash kroket wilde.
Wat een afscheid. Jullie hebben het prachtig gedaan als familie, dat druipt uit de tekst.
Bijzonder was ze zeker Es! 190 mensen op een afscheid voor een 90-jarige zegt wel genoeg denk ik...
Dank je, ook voor je woordjes tussentijds!
Ik lees hier net pas over :/. Alsnog gecondoleerd en veel sterkte.
Het doet me denken aan wanneer mijn schoonmoeder overleed. Alweer 7 jr geleden.
Ondanks de moeilijke tijd hebben we ook veel gelachen. Zelfs nog op de laatste dag (waar ze zelf voor heeft gekozen) grapte ze of het niet eerder kon. Ze was gewoon op en keek er erg naar uit. Ze mocht stiekem op haar kamer nog een sigaretje roken, de zusters zeiden dat de brandweer dan maar moest komen als het alarm niet uit kon.
*knuffel*
Dank je PJ :) Het is precies zoals je zegt, ook in dit soort processen kan humor zoveel goed doen, een prima medicijn.
En lang leve het personeel!
Nog gecondoleerd lieverd! Mooi gescheven. Warme Hug! XOXO
Dank je lieve Adèle, alweer twee jaar geleden. Time flies. De goulashkroket smaakte prima vandaag :-)
Een reactie posten