Moeder had besloten om op 2e Paasdag nu eens niet te koken maar de benen te strekken onder andermans tafel. Met een hectische week achter de rug vond ik dat gaspitten, oven en vooral wijzelf even rust verdienden.
Over De Bisschop in Tilburg had ik al verschillende enthousiaste verhalen gehoord en het leek me een goede gelegenheid hier de avond door te brengen. Vol vertrouwen fietsten we, gehuld in winterjas en met handschoenen aan, door de natte en koude avond naar het centrum.
Het restaurant, met ongeveer 15 tafels, was behoorlijk gevuld en in het half uur na ons verschenen er meer gasten. Altijd een goed teken. We werden vlot voorzien van de kaart en een aperitief. De amuse van Hollandse garnaaltjes was lekker fris.
De eerste gang bestond uit krokant gebakken zeebaars op een salade van gepofte aardappel, tomaat, feta met pompoenschuim. De zeebaars was goed gebakken maar niet krokant. En pompoenschuim die naar opgeklopte ongezoete slagroom smaakt? Eens even bij de dochter proeven, iets meer op smaak, ergens in de verte een hint van pompoen. Geen succesnummer dit. Ook vreemd dat dochter en zoon een ijsbergsalade kregen en ik een andere. Was het op? Ijsbergsla...jongens...We kregen de indruk dat er meer gasten waren dan verwacht waardoor ze enkele ingrediënten tekort kwamen.
We vervolgen met een lamsrack met portsaus. Sappig vlees, mag iets meer rosé zijn, maar prima op smaak. In de saus lag een schep couscous, daar is niks mis mee maar qua opmaak ziet het er niet erg opwindend uit. Scheidt saus en couscous, beetje kleur erbij en de hele boel ziet er al een stuk beter uit.Maar goed, de smaken klopten en gaf na de eerste gang hoop.
Eindelijk begint de hoerastemming er in te sluipen met een perfect gebakken heilbot en uitstekende scampi's. Nu zien we toch een stukje hemel, wat een mooi stukje vis. Niks meer aan doen, niks meer over zeggen, even nagenieten.
Wel een dessert of niet een dessert that was the question. Dochter haakt af, wij zetten door. Voor mij een hele prestatie aangezien ik niet, zoals velen van jullie inmiddels wel weten, zo van de zoete toeten ben maar meestal mijn toevlucht neem tot kaas of een lekkere koffie. Het champagnetaartje van bosvruchten klinkt echter zo verleidelijk daar zeg ik geen nee tegen. Erbij een loempiaatje gevuld met aardbeien plus een bolletje mooi lichtzuur yoghurtijs. Het loempiaatje nog mooi krokant wat al een hele prestatie is,meestal zijn ze al zompig voor ze de tafel hebben bereikt. Het taartje of was het nu bavarois, heeft precies die frisheid van bosvruchten en is gelukkig niet te zoet. Al met al een harmonieus dessert; lichtzuur, fris, zoet met krokant.
Na een kop koffie wandelen we de inmiddels droge avond weer in. Enigszins in de war zijn we, de verwachtingen zijn niet helemaal waargemaakt en toch hebben we een fijne avond gehad.
Over de gastvrijheid niets dan lof, het is er gemoedelijk, het uitserveren verloopt uitstekend. De pauzes tussen de gangen waren perfect dus wat dat betreft loopt de keuken op rolletjes. Maar die missertjes, die wringen een beetje, het is in contrast met de enthousiaste verhalen. Was het wellicht toch drukker dan verwacht waardoor men wat steken liet vallen? Ik weet het niet maar ga zeker nog eens terug op een iets rustiger tijdstip, even kijken of dat verschil uitmaakt.
De Bisschop
Heuvelstraat 122
5038 AH Tilburg
Naschrift:
De Bisschop heeft na negen jaar op 1 oktober 2012 de deuren gesloten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten