In het stukje
'Nostalgische spruitenlucht' vertelde ik al wat over de moestuin van mijn grootvader.Die geweldige grote tuin waar ik als kind zoveel heb gespeeld en geholpen, voornamelijk geholpen met opeten vrees ik. De speelplaats van mijn kleuterschool, in die tijd was de basisschool nog niet uitgevonden, grensde aan de moestuin van opa. Tijdens het speelkwartiertje renden mijn vriendjes en ik naar het hek om te kijken of opa toevallig aan het werk was. En 'toevallig' had hij altijd net wat te doen op dat stuk grond. Op dat stukje werd helemaal niks verbouwd, er stond enkel een composthoop waar hij dan ijverig het één en ander aan het bijeen harken was. Later vertelde ik hem mijn vermoedens, het antwoord kwam met een hoop gegrinnik.
Tijdens de vier seizoenen werden we voorzien van aardappels, worteltjes, bonen, tomaten, aardbeien, noem het maar op. Eigenlijk, realiseer ik me nu, had ik dit gisteren moeten schrijven. Wij vierden zoals velen Sinterklaasavond met het gezin en met opa en oma. Glunderend stapten ze iedere keer over de drempel die twee. Mijn grootvader had altijd een degelijke bruine boodschappentas in zijn handen. Nadat die in de hal was neergezet, de jassen uit waren getrokken, pakte hij de tas weer op, gaf het aan mijn moeder met iedere jaar dezelfde woorden: 'En hier is nog een bosje bloemen voor mevrouw'.
In de tas zat ieder jaar... een enorme struik boerenkool uit eigen tuin.
 |
| 3x raden wat er die week op het menu stond... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten